www.kitabxana.net
– Milli Virtual Kitabxana
58
- Bəli də, deyirsən sən danıĢmağında ol!Mən bildiyimi edəcəm.
Buyurun ,buyurun Aliyə
xanım sən karyeralı , bilmiĢ bir qadınsan . Sənə bir evdar qadın necə yol göstərə bilər?!
- Ay mənim sirr sandığım – Aliyə kövrəlmiĢ bacısını qucaqladı – bunun sənin
dediklərinlə bir əlaqəsi yoxdur. Sadəcə olaraq mən yeni bir iĢə təyin olunmuĢam bilirsən ki orada
məni bəlkə də heç tanımırlar. Kraliça deyiləm ki, hər halda mənim də bir məsuliyyətim var.
Aliyənin bu dəlilərindən sonra azca yumĢalan bacısı da onu qucaqladı.
-
Get, amma söz ver ki,
özünə baxacaqsan
-
Ay qız, niyə də baxmayım uĢaq yox..........-sözü yarıda qırılan Aliyə qəfil susdu.
Aralarına qəfil girən sükut sanki ikisinin də qəlbini qırdı.
Nəhayət Aliyə cəsarətlənib:
-
Nə isə, mən gedim. Sən də ağlama oldu. Əslində hər Ģey öz əlimızdədir. Mən istədim
və həyatımı dəyiĢdim. Bu mənim seçimimdir və bundan da qətiyyən peĢman deyiləm.
Bacısıgil Ģəhərdən bir az aralı qəsəbədə olurdular. Aliyə əməliyyatını bu
qəsəbədə etdirmək
istəyəndə, əvvəlcə bacısı razılaĢmaq istəmədi. Lakin Alidə bu məsələnin mümkün qədər gizli
olmasını və bunun onun karyerasını zədələməməsi üçün bacısına o ki, var dil tökdü. “Ən azından
səssiz-küysüz alındı”- deyə qəsəbədən uzaqlaĢdıqca düĢünürdü. Avtobus onu fikirləri ilə
yirğalaya-yırğalaya Ģəhərə çatdırdı.
Gecəni anasının minbir sualları və məsləhətləri ilə baĢa vuran Aliyə ilk
öncə səhər
yeməyi belə yemədən ev axtarmağa getdi. Bir neçə ev dəllalı ilə görüĢdükdən sonra birbaĢa iĢ
yerinə getdi.
Idarədə ona gözləməyi əmr edən katibə yenə öz iĢi ilə məĢğul olmağa baĢladı. Aliyə
gülümsünərək “O hələ mənim kim olduğumu bilmir”-deyə Ģənlənərək duĢündü. Bunu biləndə
onun üzünün ifadəsinin necə olacağını görmək ləzzət verəcək. Yan otağın qapısı açılanda Aliyə
bunun otaq qapısı olmadığını və geniĢ dəhlizə açıldığına diqqət etdi. Bu zaman həmin qapını
açan qız Aliyəyə tərəf gələrək qəfil səsləndi:
-
Ay qız, sən Aliyə deyilsən?
-
Bəli. -Onun tanıĢ kimi müraciətinə Aliyə rəsmi soyuqqanlılıqla cavab verdi.
-
Sən məni tanımadın? Mənəm ey: texnukumda bir partada oturardıq.
Onun bu sözlərindən sonra Aliyə yaddaĢını qurcalayaraq qızın sifətini alt və üst Ģüurunda
axtarıĢa baĢladı. Onun yaddaĢında olan texnikumdakı parta yoldaĢı Sevinc əyriburun çirkin bir
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Kitabxana
59
qız idi ki, Onun da bu qızla qətiyyən oxĢarlığı yox idi. Qiz Aliyənin gözlərini döydüyünü
gördükdə qəhqəhə ilə güldü:
-Sən də hamı kimi məni tanımadın. Texnologiya inkiĢaf edir, dəyiĢir
və bizi də
dəyiĢdirir.Plastik əməliyyat və sən cəmi on gün sonra türklər demiĢkən fıstıq kimi olursan.
-Salam- Aliyə təəccüblə səsləndi. – əgər səni bu qədər dəyiĢibsə deməli tibb doğurdan
inkiĢaf edıb.
-Gəl bacı, sən hara, bura hara?-deyərək onu qoluna girərək dəhlizə tərəf çəkmək istədi.
Aliyə katibənin də eĢidəcəyi bir səslə:
-
Müdir ilə görüĢməliyəm. Narahat olma burada gözləyərəm.
-
Problemin var?
Aliyə cavab verməyə hazırlaĢırdı ki, katibə əlindəki dəstəyi yerə qoyaraq ona səsləndi.
-Xanım, sizin adınızı öyrənə bilərəm?
-Aliyə Səfərli.
- Buyurun keçə bilərsiniz
- Mən burdayam-dəhlizin sonundakı otaqda. GetməmiĢ mənə dəy-Sevinc Aliyəyə əli ilə
dəhlizə tərəf iĢarə edərək gözləmə otağını tərk etdi.
Yarım saatdan sonra bütün icra hakimiyyətinin iĢçiləri yeni gələn Ģöbə müdirəsindən
danıĢırdılar. Aliyə müdirin kabinetindən çıxanda Sevinc eynən
texnukumda olduğu kimi qəfil
onun boynuna sarıldı.
-
Ay Vəfasız, bunu bayaq mənə niyə demirdin?
Aliyə cavab əvəzinə çiyinlərini çəkdi. Katibə ona kabinetini göstərmək lazım gəlib gəlmədiyini
soruĢanda Sevinc yenə qəfilcil it kimi ona sanki sən lazım deyilsən tövrünü edərək Aliyənin
qoluna girib
-
Gəl canım bacın ölməyib ki, mən göstərərəm.-deyə önəmli adam kimi xoruzlandı.
Aliyə elə o an katibənin üzündəki ifadəyə diqqət yetirmədiyini xatıladı. Artıq gec idi .Sevinc
sanki qartal kimi onu diĢinə vurub səliqəli bir otağa gətirmiĢdi.
-Ay qız, bu day-day söhbətidir yoxsa aĢq-meĢq var xəbərimiz yoxdu?
-Nə?
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Kitabxana
60
- Bu da.Bu boyda vəzifəni sənin ala gözlərinə verdilər?
- Mən anlamıram. sən nə deyirsən?
- YaxĢı vaxt keçdikcə açılıĢarsan onda danıĢarıq.
- Bəs sən ? Səni bura kim gətirib?
- Onu
deməzlər necə ki, sən demirsən. Onu aĢkar edərlər
-Eləmi hmmm. –Aliyə fikrə getdi
- Ay qız, kefin pozulmasın deyərəm onsuzda kimsədən gizlətmirəm ki. Sən niyə mənə öz
kabinetində yer təklif etmitsən?- Sevinc adəti üzrə yenə gözlənilmədən hücuma keçdi.
-Hə yaxĢı, bağıĢla- Aliyə bunu deyərək kabinetinə göz gəzdirdi. Otaqda kitab Ģkafı ,
divan və iki yumĢaq kreslo var idi. Divarda prezidentin böyük portreti ilk baxıĢda insanda
ciddiyyət yaradırdı.
- Keç otur – divanı Sevincə göstərdi. Yerlərini rahatlayan
kimi Sevinc yenə dil-boğaza
qoymadan danıĢmağa baĢladı:
- Əvvəl harada iĢləyirdin?
- Məktəbdə
- Hə qadası, bura məktəbə bənzəməz. Gözəlsən tezliklə iliĢəcəksən.
- Sən bayaqdan bu mövzunun ətrafında dolanıb durusan . Nə demək istəyirsən?
- Ərdə olmusan?
- Sevinc sən məni dopros edirsən?
- YaxĢı-yaxĢı gedirəm, sən də yeni iĢinin kefini çattat.
Sevinc bunu deyərək divandan sürətlə qalxaraq qapıya döğru getdi. Aliyə onun getdiyini
düĢünmüĢdü ki, qapı təkrar açıldı və Sevinc baĢını içəri salaraq demək olar ki pıçıldadı:
-Demə ki, demədi, Səmradan ehtiyatlı ol!
Qapı onun ardınca elə sürətlə bağlandı ki, Aliyə ağzını açıb heç nə deyə bilmədi. “Səmra
kimdir? Bu nə çərənliyir? Nə isə bu qız elə texnukum vaxti da çərənçi idi.xeyri yoxdu ha yüz