www.kitabxana.net
– Milli Virtual Kitabxana
74
-
Hər Ģeyim sənə fəda. Nə istəyirsən alım.
-
Bircə dənə oğlun var. Qa deyəndə ət ver qu deyəndə su.
-
Lap gecə də iĢləyərəm, təki sən yaxĢı ol
-
SaĢdarını kəsdir məjnuna dönmüsən.
-
Belə moddadı…….
Bütün olub keçənlər acı –bağıraq kimi yol boyunca beynində uzanırdı. Əslində hər Ģey apaçıq
ortada imiĢ, mən görməmiĢəm
Gecəyarı evə döndü. Arvadı
elə divandaca, əlində pult mürgüləmiĢdi.
Cəlal ona fikir
vermədən oğlunun yataq otağına keçdi. Elə o an bu otağa illərdir keçmədiyini xatırladı. Bu
illərdə yalnız dəyirman rolunu oynadığını anladı. Elə hey pul üyütmüĢdü. YaĢamaq üçün vəsait.
Otağı yad kimi nəzərdən keçirdi. Bu gəncin otağında nələr yox idi: pariklər dodaq boyaları yerə
atılmıĢ qara çulgilər.Cəlal indiyə kimi oğlundan hansı futbol komandasını tutduğunu belə
soruĢmadığını xatırladı. Oğlunun mıĢıl-mıĢıl yatan bədəninə baxdı.
Bu onun oğlu ola bilməzdi
axı. On ildən sonra qurban – səna ilə tapılmıĢ oğul. Uğruna canlar fəda edilməli oğul. Jurnalitika
fakültəsinin qırmızı diplomlu məzunu……….
Həyatının iyrənc bir yalanın üzərində qurulduğunu anlayanda əti ürpəĢdi. Arvadından
baĢlayaraq zəncirvari hər kəs susmuĢdu. Cəlal bu gün öyrəndiyi həqiqəti bağrına basaraq
oğlunun çarpayısınn ayağına çökdü. O ki var səssizcə ağladı. Gözlərini yaĢını belə silmədən
sürətlə dönüb otaqdan çıxdı. “ya indi ya heç vaxt” – pıçıldayaraq mətbəxə cumdu.
Əlinə ilk
keçən qiyməkeĢi qapıb geri döndü. Bir dəqiqə sonra əlinə balıq kimi çapalayan balasını qəssab
kimi doğradı.
Əlindəki qiyməkeĢi polislər belə zornan aldı. Üzü-gözü qan içində idi. Həyətdən
çıxarılanda Məsmənin qapısının qarĢısında geni pozuqları görəndə içini acı bir
təəssüf hissi
bürüdü. Onları da öldürmədiyinə təəssüfləndi. Polis maĢınına mindiriləndə qəfil
bir gənc bitdi
qarĢısında. Polisləri itələyərək ilan kimi fısıldayaraq onun yaxasından yapıĢdı və dedi:
sən onu öldürdün.sən bir dühanı öldürdün.elə bildin, elə bildin geydi o…… yazı yazırdı
bədbaxt onlardan……….
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Kitabxana
76
-Əslində elə olmalı idi. Amma gəldim.
Qadının onu öpməsinə Ģərait yaratmaq, üçün aĢağı əyildi. Qadın onu öpəndən sonra, qabağa
düĢərək otağın qapısını açdı. Ġçərinin havasına,divarlarına hopmuĢ tanıĢ siqaret qoxusu burnunu
qıcıqlandırdı. Ġçəri keçdi. Ġlk öncə yarımqaranlıq otaqda gözləri heç nə seçmədi. Sonra yavaĢ-yavaĢ
gözü alıĢdı bu alaqaranlığa. Küncdəki köhnə çarpayını sezdi. Çarpayının üstündə sanki əlinə alsan
bir ovuca sığa biləcək bir adam uzanmıĢdı. Əvvəl inanmaq istəmədi. Necə ola bilər ki, qarĢısında bir
vaxtlar Kür kimi əsib–coĢan, dağ seli kimi guruldayan adam indi belə... Sanki beynindəki o
sarsılmaz, möhtəĢəm portreti parçalayıb yelə verdilər. Özündən asılı olmadan yaxınlaĢıb dizi üstə
çarpayının yanında yerə çökdü. Lakin çarpayıdan, ya da adamdan gələn kəsif qoxu onu necə vurdusa
bir anlıq geri çəkildi. Bunu hiss edən qadın:
-Vəziyyəti pisdir. Mənim də qaldırıb təmizləməyə gücüm yetmir.
Həyatında ilk
dəfə idi ki, özünü batırmıĢ xəstə gördüyünə, görə çimçəĢdi.
Xəstə göz qapaqlarını yavaĢca aralayaraq ona baxdı. Ağzının qırağından axan su boynuna
doğru Ģırım açmıĢdı. Ölgün gözləri ilə onu süzərək əli ilə adyalı didiĢdirdi.
-On gündü ki, dili batıb. Birtəhər, iĢarə ilə baĢa salır. Ölsəydi mənim də canım qurtarardı,
onun da,-qadın bu sözləri elə tərzdə dedi ki, bayaqdan iyrənməkdən ödü ağzına gəlmiĢ adamın
vəziyyəti indi daha da pisləĢdi.
-Elə danıĢma. Axı bu insandı, toyuq deyil,-Özündən asılı olmadan hirslə cavab verdi. Sonra
buna haqqı olmadığını anlayıb susdu. Bu sözlərdən sonra xəstə onun üzünə elə baxdı ki, ürəyi
parçalandı. ”Ata! ay Ata,... Özünü də məhv elədin, bizi də. Heç sən bu günlərə düĢəcək adam
idin?!”–içində elə inildədi ki, az qaldı ki, nəfəsi kəsilsin.
-Arzu gəlib getmir? Hanı qızınız? Niyə gəlib sahib çıxmır?-yarikinayəli Ģəkildə, yanında, indi
də həbsxana nəzarətçisi kimi dayanmıĢ qadına dedi.
“HəmiĢə belə olmusan. Kimə, kimdən ötrü keĢik çəkdiyin də bəlli olmayıb. Yox, yox bəlli
olub, səhv elədim. Qorxurdun, qorxurdun ki, bəlkə bu kiĢi yanılar, birdən bu atalı ikən yetim qalmıĢ
balasına beĢ-on qəpik pul verər”.
-GəlmiĢdi bala, gəlmiĢdi. Getdi,-qadın tələsik cavab verib qapıya doğru irəliləyə- irəliləyə
davam etdi,- gedim, gedim çay qoyum,-deyib otaqdan elə çıxdı ki, sanki onun nifrətli baxıĢlarından
qaçırdı.