www.kitabxana.net
– Milli Virtual Kitabxana
7
- Elə-belə Ģeydi. Yat!- əhməd bacısını sakitləĢdirdi. Sonra özü-özünə”ġey olmağına
Ģeydi,amma ay bacı, bilsən bu nədir”- deyə Ģən-Ģən düĢündü.
Səhər bütün binaya zur düdüyü vuruldu. Səhərin gözü açılmamıĢ AtaĢı və üç qardaĢının
həbs olunması hamını heyrətə saldı. QonĢuların dediyinə görə onlarla münasibətdə olan
qonĢuların da evlərini axtarıblar. Bu xəbərləri iĢə-məktəbə getməsə də yenə erkəndən oyanıb
həyətə çıxan atası gətirdi. Əhməd bunları eĢidəndə canına vicvicə doldu. Atası vəcdlə
öngörücülüyünü danıĢdıqca Əhməd gözucu babasının köhnə paltarları arasında gizlətdiyi çanta
istiqamətinə baxırdı.
-Bir bizim evi, bir də Kərəmgili axtarmayıblar. Bu hökumət dovĢanı arabaynan tutur.
Bilir kim kimin süfrəsinin qırağında sülənir.- Atasının bu sözlərinin eĢidəndə Əhməd
sanki yuxudan ayıldı. “Deməli ona görə mənə.........” Atası isə dayanmadan halal
çörək qazanmağından və bundan hökumətin də xəbəri olmasından öyünə-oyünə
danıĢırdı. Əhməd qarĢısındakı çayı bitirər-bitirməz cəld süfrədən qalxdı.O, atası ilə
babasının son xəbərləri necə həvəslə müzakirə etmələrinə fikir verməyərək əynini
qalınlaĢdırmağa baĢladı. Onun otaqdan çıxması hec kəsin diqqətini cəlb etmədi.
Əhməd birbaĢa tində daim bekarçılıqdan milçək tutan bina uĢaqlarının yanına
yollandı. Səhər erkəndən orada bir kəs olmadığına görə Əhməd məcburən tək –tənha
asfaltla səki arasında çömbəldi. Əllərini nəfəsi ilə isidərək gecə baĢ verənlərlə səhər
eĢitdiklərini analiz etməyə çalıĢdı:”yaxĢı AtaĢı buraxmasalar bəs onda nə olacaq?.. Bu
malı mən nə edəcəm?! Atamın bu iĢdən xəbəri olsa vallah məni övladlıqdan rədd
edər. Hər nə isə, ən yaxĢısı səbir etməkdir. Görək nə olur?”- deyə oturduğu yerdən
qalxıb evə yollandı. Gecənin narahatlığından sonra səhərin Ģirin yuxusu bütün
bədənini bürüyür və onu çarpayıya sürükləyirdi. Əhməd atasının deyinməyinə
baxmayaraq yerinə uzandı və o anda yuxuya getdi. Nə qədər yatdığından xəbəri
olmadan doyunca yatdı. Göz qapaqlarını zorla aralayıb ətrafa baxanda yenə atasının
siqaretin dumanında itib batdığını gördü. Ona elə gəldi ki, yatdığından bəri heç
zaman keçməyib . Atasını elə həmin yerdə qoyub yatmıĢdı. Amma səhərkindən fərqli
olaraq atasının üzündə Ģən ifadənin əvəzində yorğun bir üzüntu var idi. Əhməd
gözünü ovxalayıb özünə gələn kimi anasına tərəf iĢarə edərək nə baĢ verdiyini lal dili
soruĢdu. Bunu sezən atası:
-
Heç. AtaĢgili dəlil yetərsizliyindən buraxıblar. –dedi
-
Buna sən niyə pərt olusan ki? Elə bil onları axtaran dedektiv sənsən.-Əhməd zarafatla
onun könlünü almaq istədi.
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Kitabxana
8
-
Yox, ay bala, mənə dəxli . Sadəcə olaraq mən əmin idim ki,onlar tozla varlanıblar.Demək
belə deyilmiĢ. Onlar haqqında pis fikirləĢmiĢəm. Nə isə vicdan.
Əhməd atasının bu sadəliyinə ürəkdən yandı. Az qala atasına “sən haqlısan” demək istədi,
amma bu coğrafiya müəlliminin qatı “kominist” xarakterini xatırlayıb susdu.
Bayırda əsən külək gecənin daha soyuq olacağını pəncərəyə taqqıldadıb bildirdikcə,
babasının yorğana daha çox bürünürdü.. Əhməd qaranlıq çökmüĢ pəncərəyə baxaraq bayıra
çıxmaqdan vaz keçdi.
AxĢam yeməyində atasının pərtliyi hamıya sirayət etmiĢdi. Hər kəs AtaĢgilin məsələsinə
toxunmadan hər Ģeydən danıĢmağa çalıĢırdı. Əhməd həvəssiz-həvəssiz yeməyi çeynəyib
udmağa çalıĢırdı.Onu belə görən atası:
-
Tənbəl, butun günu yatırsan yorulmursan ki , yemək də sənə dadlı gəlsin.-deyə ona tənə
vurdu.
-
Onda milyonçular heç nə yeməsin, cünki heç yorulmurlar.-Əhməd mızıldandı.
-
Sən nə bilirsən ki?! .... 20 yaĢın var iyrimi qramlıq ağlın yoxdur. Milyonçu da iĢləyir,
kasıb da iĢləyir .
-
Baxır kim nə səviyyədə-deyə Əhməd atasını daha da cırnatmağa çalıĢdı.
-
Mən Alahın mənə verdiyindən çox razıyam. Mənim cəmiyyətdə üzüm ağdır. Birdə ki,
insanın səviyyəsi qazandığı pulla qalxıb enmir.
-
Ata, sənin bu fərziyyələrin çürüyüb. Bu fərziyyələr heyf ki, mənə iki mərtəbəli ev, maĢın
vermir. Quru ideyalardı. Min ildir ki, kasıblar özlərini bunlarla aldadır. Sənin demədiyin
bircə Ģey əksik qaldı: mən burada kasıbĢılıqdan gəbərim, Allah mənə cənnətdə əvəzini
verəcəkdir. – hirslənən Əhməd sözünü bitirəndə bağırdığının fərqinə vardı, çünki hamı
süfrədən əlini çəkib onun üzünə mat-mat baxırdı. Əhməd sərhəddi aĢdığını anlayan kimi
süfrədən qalxıb otağı tərk etməyə baĢladı.Qapını arxasınca örtəndə atasının “bu qoduğun
Amerika filmlərinə baxmaqdan baĢı xarab olub.”-dediyini eĢitdi.
Çölün Ģaxtası bıçaq kimi üzünü döğrayanda paltarlarının nazik olduğunun fərqinə vardı hər
Ģeyə acıq edib səkinin üstünə çökdü. Qollarını qucaqlayıb, üzünü ovxaladı” Həyat ötüb keçir,
zamanı tutmaq olmur . Bu iylənmiĢ yataqxanalarda çürüyüb gedəcəyik. Bakının bu
parıltısından bizə nə.......”- Əhməd bu fikirlərlə QavroĢsayağı büzüĢdü. Kürəyindən külək
döĢəməsin deyə köhnə pivə budkası ilə divarın küncünə siviĢdi.Təzəcə öz yerini rahatlamıĢdı
ki,bir qara kölkə qarĢısında bitdi. Bu gölgə ağzını açana kimi Əhmədin ağlına yüz fikir gəldi.
Gölgə siqaret yandırıb birini də Əhmədə uzadıb dedi:
-
Necəsən?
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Kitabxana
9
Əhməd yalnız bundan sonra AtaĢı tanıdı. Onun dünən gecəki zəif səsindən əsər əlamət
qalmamıĢdı. Onun uzatdığı siqareti alan Əhməd:
-
Dünən gecəyə qədər yaxĢı idim- dedi.
-
Mal etibarlı yerdədir?- AtaĢ ətarafa baxa-baxa pıçıldadı.
-
Nə mal?- Əhməd heç nə bilmirmiĢ kimi səsləndi. Əhməd bu sözlərdən sonra ayın tutqun
iĢığında AtaĢın ağzının sanki bıçaq kəsmiĢ kimi açıldığını gördü. O əlləri əsə-əsə
Əhmədin yaxasından yapıĢdı:
-
Əyə oğraĢ, sənə dünən gecə əlli min manatlıq mal əmanət etmiĢəm.
-
Sən mənə yalnız çanta vermisən, içində nə var onu bilmirəm. –Əhmədin bu sözlərindən
sakitləĢən AtaĢ onun yaxasını buraxaraq əllərini arxasında gizlətməyə çalıĢdı
-
Get gətir! – amiranə tərzdə dedi.
-
Sən mənə etibar etdin, mən də insanlıq etdim . Ġnsan kimi de gedim gətirim . -Əhməd
incik –incik üzünü çevirdi.
-
YaxĢı-yaxĢı incimə . Dəyən yerin yaxındı deyəsən . – AtaĢ səsini yumĢaltdı. Əhməd
onun gözlərinin canavar gözləri tək parladığını gördü. Bu gözlərdə dünya ehtirası o qədər
cox idi ki, Əhməd bu qaranlıqda belə bunu sezdiyinə görə əti ürpəĢdi. Ürpənti və maraq
içində soruĢdu:
-
Niyə mən ? Mənə niyə etibar etdin?
AtaĢ ürəklə sümürdüyü siqareti bitirib, kötüyünü bir az aralı ataraq:
- Sizin ailədə əmanətə xəyanət yoxdur. Bunu mən belə bilərək böyümüĢəm. Bu aksiom
mənə yetərlidir. –dedi.
Əhməd evdə əsən soyuq küləklərə baxmayaraq sakit-sakit içəri keçdi və birbaĢa çanta
qoyduğu yerə getdi. Çantanı çıxarıb qoltuğuna vurdu və sürətlə qapıya tərəf yeridi. O an atası
bir müəllim zəhmi onun qarĢısında bitdi. Əhməd bu eynək taxılmıĢ gözlərin birində Ģəfqəti,
birində hiddəti görəndə özündən asılı olmadan yerində duruxdu.Qolunu bədəninə tərəf
sıxaraq sanki çantanı əlindən alacaqlarmıĢ kimi hazır durdu.
-Hara ?- atasının səsi içəridə ildırım tək çaxdı.
- Gəlirəm-Əhməd mümkün qədər yumĢaqlıqla cavab verməyə çalıĢdı.
- O çanta nədir?
- Ata, mən uĢaq deyiləm. -Əhməd bunu deyərək yavaĢca atasının yanından keçib otağı
tərk etdi. AtaĢ çantanı onun əlindən qapan kimi cəld içindəki bükülüləri saydı. Sayından
Dostları ilə paylaş: |