The Archeology of Azerbaijan a brief Discourse

www.kitabxana.net

  –  Milli Virtual Kitabxana

 

9 

 

 

Yolunu  itirmiş  neçə  yol azan, 

 

Hərəsi  özünü  bir  şah  sanardı. 

 

Heydər  tək  hünərvər  ər  olmasaydı, 

 

Bu  vətən  yüz  yerə  parçalanardı. 

 

 

Bir  səda yetişdi  uca Allahdan,  

 

,,Rəhbər  göndərirəm  sizə  sabahdan. 

 

 

Elə  bir  rəhbər  ki  şir  ürəklidr, 

 

Qəlbi  xoş  arzulu, xoş  diləklidir. 

 

 

Ona  arxa  olun, dayaq  olun  siz,                                                                                                    

 

Onunla  şad  olar  sizin  qəlbiniz 

 

 

Onunla  fəxr edər, öyünərsiniz, 

                                                Onsuz  dərdə-qəmə bürünərsiniz. 

 

 

 

 

 

 

  Bu  xalqı, milləti  tanıdan  gərək, 

 

  Eşqi  haqdan  gərək,Tanrıdan  gərək. 

 

 

  O  elə  rəhbərdir, zəkası  nurlu, 

 

  Qartal  tək  vüqarlı, dağ  tək  qürurlu. 

 

 

 Nurlu  gələcəyə  aparır  xalqı, 

 

 Bacarır  seçməyi  haqqı, nahqqı. 

---

www.kitabxana.net

  –  Milli Virtual Kitabxana

 

10 

 

 

                                             Tanrının  səsini  eşidən  bir  xalq   

 

Daim  zəfər  çalar,  əlində  bayraq.’’ 

 

 

Xalq, millət  yığışdı  hamı  bir  yerə, 

 

Qəlbdən  dəstək  oldu  Ulu  Öndərə. 

 

 

Tək  Azərbaycanmı  səs  veri  ona, 

 

Xalqımın  qəhrıman, cəsur  oğluna? 

 

 

Bütün  Türk  dünyası,  İslam  dünyası, 

 

Dedi; Rəhbər  olsun  elin  atası. 

 

 

Xalqı  nicat  tapdı  xoş  gəlişindən, 

 

Hamı  razı  qaldı  onun  işindən. 

 

 

Millətin  yolunda  can  fəda  etdi, 

 

Xalqa  güvənməklə  kamına  yetdi. 

 

 

Amalı  tanrıydı. Bir  də  Peyğəmbər, 

 

Onunçün  adına  deyildi; Heydər. 

 

 

Peyğəmbər  buyurub;  ,,İtaət  edin, 

 

Sizi  sevənlərin  ardınca  gedin.’’ 

 

 

Zəka  sahibləri  mində  biridi, 

 

Rəhbərlər  Allahın  elçiləridir?? 

 

---

www.kitabxana.net

  –  Milli Virtual Kitabxana

 

11 

 

 

Xalqı  əsarətdən  qurtaran  oldu, 

 

Fərhad  tək  dağ  çapıb, dağ  yaran  oldu 

 

 

Doğdu  ömrümüzə   bir  günəş  kimi, 

 

Yaşatdı  qəlbində  elin  eşqini. 

 

 

Millətin  səsinə  qarışdı  səsi, 

 

Düşmədi  dilindən ,,Vətən’’ kəlməsi. 

 

 

       Ayağa  qaldırdı  xalqı, milləti, 

                                                Mat  qoydu  özünə  bəşəriyyəti. 

 

 

                                               Gəzdi  qarış-qarış  bütün  cahanı,  

 

       Tanıdı  dünyaya  Azərbacanı. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

      Dirçəldi  ölkədə  mədəniyyəti, 

 

Yüksəltdi  göylərə   incəsənəti. 

 

 

Sözünün  mənası  dərindən-dərin, 

---

www.kitabxana.net

  –  Milli Virtual Kitabxana

 

12 

 

 

Bilirdi  hər  sözün  məqmın  yerin. 

 

 

Bütün elmlərdən  xəbərdar  idi, 

 

Arzusu  gül  açan  xoş  bahar  idi. 

 

 

 Xalqını  sanmaqla  könül  sirdaşı, 

 

 Haqqın  dərgahına  ucaldı  başı. 

 

 

   Haqsızı  susdurdu  haqqın  səsiyilə, 

 

   Vətən  sevgisiylə, Xalq  sevgisiyə.   

 

 

Xalqın  ürəyiydi, vuran  nəbziydi, 

 

O haqdan  gəlmişdi,haqqın  səsiydi. 

 

 

Hər  sözündə hikmət, hökmündə  kəsər, 

 

Ömrünü  xalqına  bəxş  etdi  getdi. 

 

Azərbaycan  adlı  böyük  bir  əsər, 

 

Xalqın  tarixinə  nəqş  etdi  getdi. 

 

 

***Nə  etmək  ucalar  ucası  Allah, 

 

Bəyənib  sevdiyi  güiü  aparır. 

                                                 Əzrayıl  baxsa  da  ölüm  işinə, 

 

Yaxşısı  Allahın  özü  aparır. 

 

 

 Bənzərsiz  ölmüylə,  pak  məramıyla. 

 

 Tanrı  dərgahına  apardı  onu. 

 

 Müqəddəs  atanın  ölüm  xəbəri, 

 

 Sarsıtdı  bir  anda  vətən  oğluna.                                                

---

www.kitabxana.net

  –  Milli Virtual Kitabxana

 

13 

 

 

 

 Qəlbləri  sarsidan  buacı xəbər, 

 

 Yayıldı  bir  anda  bütün  cahana. 

 

 Millətin  bir  məsud, xoş  məqamında* 

 

 Müsübət  üz  verdi  Azərbaycana. 

 

 

  Doğradı  qəlbləri  ağrı-acılar, 

 

    Dənizə  çevrildi  insan  axını. 

 

    Göz  yaşı  axıtdı  ana-bacıiar, 

 

    Dərd-kədər  bürüdü  uzaq-yaxını. 

 

 

Bu  qoca  dünyanın  hər  bir  bucağı, 

 

Şərikdir  xalqımın  ağır  qəminə. 

 

Didərgin  yurdların  sönmüş  ocağı, 

 

Alışdı,  odlandı  el  matəminə. 

 

 

Matəmə  qərq  olub  güllər, çiçəklər, 

 

Ağlayır, sızlayır  yolların  üstə, 

                                                   Gedir  son  mənzilə  uca  babamız 

                                                    Xalqın  bükülməyən  qolları  üstə. 

 

 

 

 

 

 

 

 

Xiyaban  içində  durub  mükəddər, 

---