To ukazanie piękna i bogactwa przyrody, a także pobudzanie wyobraźni dziecka przez stawianie pytań i wspólne szukanie na nie odpowiedzi



Yüklə 0,65 Mb.
səhifə38/52
tarix17.11.2018
ölçüsü0,65 Mb.
#80352
1   ...   34   35   36   37   38   39   40   41   ...   52

Zakończenie
Leasing i faktoring są stosunkowo młodymi formami pozyskiwania kapitału dla podmiotu gospodarczego. Osoba prowadząca działalność gospodarczą przy użyciu leasingu nie potrzebuje dużej gotówki, aby nabyć potrzebny jej środek trwały np.: samochód albo inne urządzenie. Koszty związane z leasingiem pokrywane są z bieżących dochodów uzyskiwanych dzięki pracy wykonanej na podmiocie leasingu. Korzystający nie musi, więc posiadać dużej gotówki, aby zakupić sprzęt potrzebny do wytwarzania towarów lub usług wynikających z jego działalności gospodarczej.

W przypadku faktoringu umowa zostaje zawarta między faktorem (bankiem) a faktorantem (dostawcą, sprzedawcą lub świadczącym usługi). Na jej podstawie faktor nabywa wierzytelności faktoranta z tytułu umów dostawy, sprzedaży lub świadczenia usług.

Podmiot gospodarczy korzystający z faktoringu ma zapewniony stały dopływ środków pieniężnych. Ma również możliwość odroczenia płatności. Faktoring jest formą wspierania płynności płatniczej.

W tej pracy starałam się przedstawić duże możliwości pozyskiwania kapitałów przez podmioty gospodarcze. Uważam, że są to bardzo korzystne metody dlatego, że nie wymagają od korzystającego z nich dużych środków finansowych.



Test A 1)główne kierunki badań geografii ekonomicznej: ekologiczny, regionalny, przestrzenny. 2)determinizm geograficzny oznacza: całkowite uzależnienie człowieka od środowiska naturalnego. 3)wskaźnikiem podstawowym statystyki regionalnej może być: wydobycie węgla kamiennego w KWK Piast w styczniu. Procent ludności miejskiej w poszczególnych woj. Polski. 4)klasyfikacja technologiczna złóż surowców mineralnych to: podział z uwagi na przydatność surowców do konkretnej gałęzi przemysłu. 5)metoda bonitacyjna polega na: ustaleniu skali oceny środowiska w postaci tzw. szeregu bonitacyjnego. 6)ekologia jest to: nauka o rozwoju organizmów w środowisku. 7)teoria Thunera dotyczy: lokalizacji produkcji rolnej. 8)podaj wzór bilansu wodnego: Z+P=H+S+R (Z- retencja początkowa, P- opady, H- odpływ, S- parowanie, R- retencja końcowa). Test B 1)badaniem wzajemnych oddziaływań społeczeństwa na środowisko zajmuje się w geografii ekonomicznej kierunek: ekologiczny. 2)nihilizm geograficzny oznacza: uznanie niezależnego rozwoju człowieka od warunków środowiskowych. 3)za pomocą relatywnego miernika statystyki regionalnej przedstawić można: gęstość zaludnienia w gminach. 4)klasyfikacja genetyczna złóż surowców mineralnych to: przyjęcie jako kryterium podziału wartości lub warunki tworzenia się złóż w litosferze. 5)metoda geobotaniczna polega na: analizie układu...... siedlisk jako odbicie warunków naturalnych. 6)sozologia jest to: nauka ochronie środowiska i kształtowaniu środowiska przyrodniczego. 7)substancje abiotyczne są to: podstawowe pierwiastki i związki chemiczne. 8)zakres kosztów teorii Webera dotyczy: surowców, siły roboczej i transportu. 9)repatriacja oznacza: przymusową emigracje w czasie wojny. Test C 1)główne funkcje współczesnej geografii to: optymalizacyjna, diagnostyczna. 2)gęstość zaludnienia w poszczególnych departamentach Francji przedstawić można: miernikiem relatywnym statystyki regionalnej. 3)analiza kartometryczna to: określenie ilościowych przestrzennych cech obiektów na mapach. 4)heterotrofy to: organizmy cudzożywne. 5)zdolność roślin do rejestrowania zmian zachodzących w środowisku wykorzystano w metodzie: geobotanicznej. 6)w skład przestrzeni geograficznej wchodzą obszary: produkcji pierwotnej, wtórnej, konsumpcji. 7)najczęściej stosowane klasyfikacje złóż surowców mineralnych to: morfologiczna, technologiczna, genetyczna. 8)polityka lokalizacyjna opiera się na przesłankach: ekonomicznych, społecznych, przestrzennych. 9)w teorii lokalizacji produkcji Thunera strefa A obejmuje: intensywne rolnictwo w tym ogrodnictwo, warzywa oraz produkcja mleka, hodowla bydła mlecznego. 10)z uwagi na czas trwania migracje możemy podzielić na: stałe, sezonowe, wahadłowe. Test D 1)funkcja optymalizacyjna w geografii ekonomicznej polega na: minimalizacji kosztów i strat w środowisku i maksymalizacji zysków przy realizacji inwestycji. 2)w statystyce regionalnej stosowane są mierniki: podstawowe. 3)analiza geograficzna polega na: stosowanie grafów do badań zjawisk ekonomicznych na mapach. 4)autortofy to: samożywne składniki ekosystemów zdolne do pochłaniania energii słonecznej.5)podaj i wyjaśnij wzór stosowany w metodzie badania sprawności środowiska: SR=Pn-Pw/On-Ow (Pw- potencjał wniesiony, Pn- potencjał naturalny, On- opór naturalny, Ow- opór wniesiony) 6)podstawowym zasobem naturalnym jest: przestrzeń geograficzna. 7)podstawowe zasady gospodarki wodnej w Polsce to: kompleksowość, przestrzenność, perspektywiczność. 8)klasyczna technologia złóż surowców mineralnych jest to: podział z punktu widzenia ich wykorzystania. 9)izodapany to: linie łączące punkty o minimalnych kosztach transportu. 10)reemigracja oznacza: powrót z emigracji do poprzedniego miejsca zamieszkania.

Geografia (z grec. opisywanie ziemi). Okres XV I XVI wieku to okres wielkich odkryć geograficznych (Kolumb, Magellan). XIX wiek to przemiany polityczne, społeczne. Powstanie 3 nurtów filozoficznych: 1)determinizm geograficzny– (zależny) głosił całkowite uzależnienie człowieka od środowiska. 2)nihilizm geograficzny – odrzucanie roli społeczeństwa w rozwoju gospodarki. 3)złoty środek posybilizmu– środowisko odgrywa bardzo istotną rolę w rozwoju środowiska, ale człowiek może kształtować i zmieniać środowisko. Funkcje geografii ekonomicznej: a)diagnostyczna– to odpowiedź na pytanie, czy nasze decyzje lokalizacyjne są odpowiednie i dadzą odpowiednie rezultaty, b)optymalizacyjna – nawiązuje do głównych założeń gospodarki rynkowej. To dążenie do maxymalizacji zysku przy minimalizacji nakładów i strat w środowisku. 3 główne kierunki badań geografii ekonomicznej:1)regionalny- Kierunek ten bada zjawiska i procesy społeczno– ekonomiczne zachodzące w układzie jednostek zwanych regionami. 2)ekologiczny– bada oddziaływanie człowieka na środowisko i odwrotnie. 3)przestrzenny- bada przestrzenne aspekty zjawisk i procesów społeczno– ekonomicznych. To najmłodszy kierunek powstały w latach 70- tych XX wieku. Kierunki dodatkowe: a)kierunek społeczny- ważne problemy społeczne. b)kierunek sozologiczny. Region– to część przestrzeni. Wyróżniamy dwa typy: geograficzny ;ekonomiczny. Sozologia– nauka o ochronie i kształtowaniu środowiska. Geografia ekonomiczna – to nauka, która bada zjawiska i procesy społeczno– ekonomiczne zachodzące w przestrzeni geograficznej. GUS (Główny Urząd Statystyczny) – zarządza statystyką polską jako jednostka centralna. Podlegają mu urzędy statystyczne w miastach, nie ma już wojewódzkiego urzędu statystycznego. W geografii ekonomicznej dane liczbowe i statystyczne gromadzone są w różnych przedziałach. WUS (Wojewódzki Urząd Statystyczny). Na szczeblu powiatowym funkcjonują jednostki statystyczne zbierające informacje dla powiatu. Dane statystyczne mogą być gromadzone w instytutach branżowych np.: GIG (główny instytut górnictwa). Statystyka regionalna – przedmiotem badań są mierniki (wskaźniki) statystyki regionalnej, Są to dane liczbowe przetwarzane jako: 1)sucha informacja liczbowa, podawana bez odniesienia do innej; wskaźniki podstawowe, bezwzględne np.: liczba ludności woj. Śląskiego, produkcja stali ogółem w Polsce, zbiory żyta w woj. Łódzkim. 2)wartość liczbowa odniesiona do innej to wskaźnik relatywny, względny np.: liczba ludności na metr kwadratowy, produkcja stali ogółem w Polsce na liczbę mieszkańców, zbiory żyta w woj. Łódzkim do powierzchni np.: hektar. Wskaźniki solaryzacji– liczba studentów na liczbę mieszkańców danego regionu. Przedmioty badań statystycznych– to procesy ekonomiczne, gospodarcze oraz społeczne w szczególności demograficzne (ludność). W badaniach statystyki regionalnej pojawiły się zagadnienia dot. ochrony środowiska. Informacja kartograficzna. Kartografia– to nauka o tworzeniu i korzystaniu z map. Zmianie uległa technika tworzenia map. Niektóre mapy są już stereoskopowe. To technika fotografowania przez 2 kamery, efektem są mapy trójwymiarowe. Stereoskopia– to technika polegająca na tym, że zdjęcia robione są pod różnymi kontami, otrzymuje się dwa zdjęcia, które nakłada się na siebie. Następnie zakładamy okulary z dwoma różnymi kolorami szkieł. Wtedy widzimy nie tylko dokładnie ale i plastycznie tak, że mamy wrażenie, że coś możemy dotknąć. Meta kartografia– poza kartograficzne metody prezentowania zjawisk na mapach to np.: zdjęcia lotnicze, satelitarne. W meta kartografii stosuje się wzory czego wynikiem są np.: mapy samochodowe. Teledetekcja– badanie środowiska np.: zdjęcia badania obszaru ziemi z kosmosu.
Mapa jest narzędziem badawczym najczęściej poprzez analizę naukową. 7 głównych sposobów analizy map:1)analiza wizualna– to jest to, co każdy z nas widział, to czytanie treści mapy za pomocą wzroku. 2)analiza kartametyczna– polega na analizie, mierzeniu wartości tj. odległość, gęstość, wysokość, 3) analiza graficzna– polega na wykonywaniu rysunków, diagramów z bazy map. 4)analiza matematyczno– statystyczna metody wykorzystujące wzory i metody matematyczne. 5)analiza za pomocą modelowania statystycznego modele matematyczne. Wyniki są bardzo dokładne i mogą służyć w poważnych sprawach. 6)analiza przetwarzania mapy– z jednej mapy robimy drugą. 7)automatyzacja analizy– najczęściej stosowana w wojsku z użyciem specjalistycznych urządzeń technicznych. Metoda bardzo trudna. Interakcja – pomiędzy człowiekiem a środowiskiem, ma charakter wektorów zwrotnych. 85%człowieka w stosunku do 15% środowiska. % w jakim my działamy na środowisko i odwrotnie. Pojęcie środowiska jest używane w wielu dziedzinach np.:1)środowisko społeczne. 2)środowisko polityczne. 3)środowisko w biologii. 4)środowisko socjologiczne. Środowisko geograficzne– ma cechy przyrodnicze. Jest to wszystko co nas otacza, owady, elementy naturalne, jest to otaczająca nas przyroda. Elementy środowiska: 1)litosfera (skorupa ziemska). 2)hydrosfera (H2O). 3)powietrze atmosferyczne (atmosfera). 4)gleby (pedosfera). 5)biosfera (świat organiczny – rośliny, zwierzęta). Zachodzą między nimi ścisłe związki przyczynowo– skutkowe. Łańcuchowo są od siebie zależne. Zniszczenie jednego elementu niesie za sobą zniszczenie pozostałych elementów. Człowiek jest elementem biosfery, w środowisku charakteryzują go dwie postawy: 1)bierna– człowiek tylko wykorzystuje środowisko (bez zmian), 2)czynna– człowiek modeluje środowisko, przekształca je, przystosowuje środowisko do potrzeb. Człowiek ciągle przekształca środowisko np.: system wodny w Egipcie. 3 podstawowe typy środowiska. 1)Pierwotne (naturalne)– autentycznie niezmienione przez człowieka, nie widać śladów ingerencji (Amazonia, wysokie partie górskie) – obszary na których działa człowiek, ale ta działalność nie ma żadnych konfliktów ze środowiskiem, 2)Sztuczne (antropogeniczne)– przekształcone przez człowieka, ale w takim stopniu, że czasami trudno powiedzieć, że kiedyś było to środowisko. Środowisko to z roku na rok wzrasta %, stwarza duże zagrożenie dla ludzi, świata. Uważa się, że powinny być jeszcze 2 typy: a)środowisko społeczne, b)środowisko ekonomiczne. 3)w nim miejsce na środowisko człowieka socjalne, a także na środowisko techniczne (np.: komputery).Gdyby je zlikwidowano przestałoby funkcjonować wiele instytucji, banki, szkoły itp. Jest w nim również środowisko kulturalne (zwyczaje, tradycje), rodzinne. Człowiek sam sobie stwarza lepsze warunki do życia, nowe źródła, alternatywy. Zmiany w środowisku fizyczno– geograficznym są sprawką, że człowiek to powoduje: 1)pozytywne– człowiek poprawia warunki ale nie szkodzi środowisku (np.: ochrona przez środowiskiem). 2)Negatywne– człowiek poprawia warunki, ale szkodzi środowisku– jest ono pod presją człowieka. Zasoby i walory środowiska. Zasoby– kategorie czysto fizyczne mogą być mierzone fizycznie. Zasoby: 1)surowce– węgiel, ropa, gaz ziemny. 2)woda– czynnik życia. 3)gleby– pewna klasa gleby, która zawiera pewne składniki %. 4)szata roślinna– zasoby leśne. Walory– cechy środowiska, które nie podlegają ocenie, kategoria subiektywna. Walory– cechy środowiska trudne do oceny fizycznej, ale podlegają ocenie subiektywnej. Krajobrazem, który podlega ocenie, jednemu wydaje się atrakcyjny, drugiemu nie. Ulegają zmianom, człowiek może pogorszyć ich stan np.: zanieczyszczenia powietrza, brudna woda. W przypadku oceny zasobów możemy wydać decyzje po ocenie surowca. Zasoby możemy ocenić w 85%.
Wybrane metody oceny zasobów i walorów środowiska: 1)przy ocenie zasobów wynikać będą dokładnie i rzetelnie. 2)przy ocenie walorów jest to ocena subiektywna. Podstawowe metody oceny: 1)geobotanik- Ziemia+ nauka o roślinach stosowana najczęściej. W tej metodzie wykorzystuje się zdolności i właściwości roślin do rejestracji zmian zachodzących w środowisku. Środowisko oddziaływuje na rośliny. Rośliny reagują na zmiany w środowisku. Walorem jest tu jakość H2O, powietrze. 2)bonitacyjna- Tak zwana metoda punktowa – polega na przypisywaniu pewnym cechom środowiska punktów, które są punktami preferencyjnymi. Za pomocą tej metody obliczamy zróżnicowanie terenu. Ma zastosowanie w: 1)turystyce. 2)rolnictwie. 3)leśnictwie. Została opracowana dla turystyki. 3)badanie sprawności środowiska- Bada wytrzymałość naturalnych, nienaturalnych cech środowiska. Wykorzystuje się wzór z fizyki: sprawność urządzenia = potencjałowi oporu. Wzór na sprawność rzeczywistą w środowisku: Spr. rzeczyw.= potencj. natural.+ potencj. Podniesion. Wykorzystuje wzór S= P/O [p] potencjał ,[o]opór ,,[S]– sprawność środowiska. SPN= (PN+Pw)/ (On+Ow)[Pn] , [On] to jest to co występuje w środowisku , to co natura dała środowisku. On– siły niezależne od człowieka np. wylew wulkanu , meteoryt spadnie , trzęsienie ziemi. OW– tj. to , co robimy złego środowisku. PW– to co robimy na plus (dobrego ziemi). 4)przetwarzanie informacji geograficznej. To metoda ilościowa, która wykazuje funkcje matematyczne zwana modelową. Bada atrakcyjność danego kryterium; 0– największa atrakcyjność. 9– brak atrakcyjności. Halofity – rośliny, które rosną tam gdzie w podłożu są zwiększone zasoby soli. Rośliny te mają kolor fioletowy. Gospodarowanie zasobami naturalnymi. Pojęcie zasobów, ich klasyfikacja i ochrona są kategorią złożoną. Zasoby naturalne w dzisiejszym czasie są w stanie krytycznym ponieważ popyt na zasady naturalne jest szybszy niż wzrost demograficzny. Zasoby naturalne– to w 100% kopaliny naturalne. Gleby, las to zasady naturalne, które są przetworzone przez człowieka. Podstawowym zasobem naturalnym jest przestrzeń geograficzny. Wszystkie inne zasoby są pochodną przestrzeni. Przestrzeń geograficzna nie ma początku ani końca. Jest to cała powierzchnia kuli ziemskiej. Przestrzeń jest podstawowym zasobem naturalnym, wszystkie inne zasoby są jej pochodnymi. Przestrzeń rozpatrujemy na 3 obszarach: 1)obszar produkcji pierwotnej- to wszystkie tereny , dające konkretny produkt, niezbędny do produkcji np. woda (ryby), gleba ,lasy. 2)obszar produkcji wtórnej– te miejsca, gdzie się odbywa się przeróbka surowca. 3)obszar konsumpcji– to obszary zabudowy, tereny zabudowania, sieć osadnicza. Każda klasyfikacja musi być oparta na kryteriach. Zasoby dzielimy wg różnych kryteriów : Podział podstawowy: zasoby naturalne: 1)niewyczerpalne– niezmienne (energia słoneczna ), wiatr- zmienne: woda, powietrze, przestrzeń geograficzna. 2)wyczerpalne– odnawialne: flora, siła mięśni, energia spadku wód, gleby- nieodnawialne: surowce mineralne. Obszar produkcji pierwotnej– to wszystkie tereny dające konkretny produkt niezbędny do produkcji np. rolnej, leśnej. Na wartość użytkową zasobów składa się: dostępność, rzadkość, ograniczoność, powszechność wykorzystania Woda, powietrze na skutek działalności ludzkiej przestały być dobrami wolnymi przestrzeń geograficzna jest odstawowym zasobem naturalnym, wszystkie inne zasoby są jej pochodnymi. Surowce mineralne– tzw. kopalina użyteczna, minerał albo skała znajdująca się w litosferze i nadająca się do wykorzystania gospodarczego, bezpośrednio lub po odpowiedniej przeróbce lub wzbogaceniu. Dzielimy ze względu na: 1)stan skupienia: a)stałe: węgiel. b)płynny: wody mineralne, ropa, c)lotny: gazy 2)sposób przetwarzania: a)jakość b)dostępność.

Surowce dzielimy za pomocą: 1)klasyfikacja morfologiczna- określenie kształtu złoża. Złoża regularne i nieregularne. Dotyczy surowców stałych i płynnych. 2)klasyfikacja technologiczna- odpowiada w jakim celu służą surowce : surowce paliw i energii (energetyczna); surowce metaliczne; surowce chemiczne. 3)klasyfikacja genetyczna- pochodzenie surowców. Jakie procesy odbyły się, by surowce powstały: surowce powstałe wewnątrz Ziemi (ENDEGENICZNA), surowce powstałe na zewnątrz Ziemi (EGZOGIENICZNE) (np. metamorficznie– marmur). Energia to przemysł paliw i energii. Do energii pierwotnej zaliczamy gaz, ropę naftową, węgiel kamienny i brunatny. Podział pierwotnych źródeł energii na: 1)odnawialne- np. energia wnętrza ziemi, wiatru, słoneczna i mórz i oceanów. Odnawialne i regenerujące się np. siła spadku wód, drewno czyli rośliny, które odrastają. 2)nieodnawialne: surowce kopalne ulegają wyczerpaniu, np. węgiel kamienny, brunatny, gaz, ropa naftowa, uran, torf. Zasoby węgla kamiennego mogą być za niedługo traktowane jako paliwo, a ceny za te paliwa staną się konkurencyjne dla paliw płynnych np. ropy naftowej. Typy ropy naftowej: 1)olej parafinarny, 2)asfaltowa. Rola ropy naftowej w handlu międzynarodowym: ropa naftowa zajmuje pierwsze miejsce w handlu międzynarodowym ponieważ kraje które jej potrzebują mają słabe zasoby ropy naftowej. Co robić aby ropa naftowa nie zastała szybko wyczerpana: 1)racjonalność liczenia zasobów, 2)zwiększenie wydobycia poprzez nowe technologie. Nowe technologie w XXI w. to: 1)radykalne zwiększenie współczynnika wydobycia (stosunek ropy którą można wydobyć do ukrytych złóż. 2)nowe metody poszukiwania złóż naftowych. 3)odmładzanie złóż ropy poprzez CO2 lub H2O, wiercenia kierunkowe poziome i pionowe. 4)eksploatacja głębokich złóż ropy naftowej. Elektrownie parowo- gazowe nie powodują zanieczyszczeń środowiska. Karbochemia- to chemiczna przeróbka węgla daje pochodne o większej kaloryczności np. koks. Fotowoltanika- przyszłość dla energii za pomocą energii słonecznej. Biomasa- to wykorzystanie wszystkich naturalnych odpadów do produkcji energii. Teledetekcja– metoda zdalnego badania środowiska np. poszukiwanie surowców mineralnych. Woda– cechy charakterystyczne: 2/3 powierzchni kuli ziemskiej; brak substytutu; nie jest już dobrem wolnym ogólnie dostępnym; mniej niż 30 % lądowych wód czystych; czynnik decydujący o życiu. Powody braku wód: brak troski o środowisko; urbanizacja; rozwój przemysłu; na Górnym Śląsku położenie geograficzne i Wyżyna Łódzka- położenie geograficzne na dziale wodnym I– go rzędu. Śląsk– wodociągi, Goczałkowice, Czaniec (GOCzA). Około 6 mld lat temu pojawiła się pierwsza woda. Ruch wody w przyrodzie jest wiązany ze słońcem: 1)parowanie wody, gleby, roślin. 2)gromadzenie się pary wodnej. 3)kondensacja pary wodnej. 4)nasycenie, skraplanie. 5)opad atmosferycznya woda wraca na ziemię w różnych postaciach (mgła, grad.)a wsiąka w ziemięa do wód. Kategorie wartości wody: 1)wartość użytkowa 2)wartość gospodarcza 3)wartość społeczna– mówi o konsekwencjach społecznych, gdy wody zabraknie. Składniki ceny wody: pozyskanie wody wiąże się z ujęciem głębinowym lub powierzchniowym 1)koszty uzdatniania wody 2)koszty transportu wody. Właściwa gospodarka wodą: dowiedzieć się ile mamy danego naszego surowca 1)dobrze dysponować daną ilością. Bilans wodny: Z+P = H+S+Ra Z- retencja początkowa– to co zostało z poprzedniego okresu, P- opad atmosferyczny. S- parowanie H– odpływ z obszaru bilansowania, R- retencja końcowa (=gromadzenie+ retencja). Zasoby gospodarki wodnej: 1)kompleksowości– przy planowaniu gospodarki wodnej, należy pomyśleć o każdym potencjalnym użytkowniku 2)przestrzenności - bilansowanie zasobów wodnych jest możliwe jedynie w dorzeczu (tylko w dorzeczu można planować). 3)perspektywiczność- odnosi się do pewnych prognoz demograficznych (bierzemy dzisiejsze i przyszłe potrzeby).
Retencje- gromadzenie np. w zbiornikach retencyjnych. Klimat– zespół cech atmosferycznych, które powtarzając się przez dłuższy okres czasu stały się charakterystyczne dla danego obszaru. Klimat aglomeracji miejsko- przemysłowych jest klimatem lokalnym, ograniczonym: 1)na terenie miasta intensywna emisja zanieczyszczeniowa 2)emisja niska- jej źródło pochodzi z zabudowy mieszkaniowej (dym z niskich kominów) przez środki komunikacyjne 3)emisja wysoka- źródło– kominy (wysokie) mają wpływ na klimat. Konsekwencje emisji do atmosfery- 1)zmętnienie atmosfery (związki pyłowe– pył zawieszony) i związki gazowe– zamglenie powoduje zmniejszenie promieniowania ultrafioletowego, woda+ SO2- H2SO4= kwaśne deszcze, tlenki azotu+ wodaa kwas azotowy. 2)drobny deszcz– posiada większe stężenie związków chemicznych niż ulewa, która oczyszcza. 3)temperatura, w mieście jest cieplej do 2o C w porównaniu do terenów poza miejskicha mury, chodniki nagrzewają się, dodatkowo wydzielają ciepło, samochód, kominy 4)wiatr- mniej wietrznie, bo zabudowa ogranicza wiatr. Konsekwencje klimat: 1)zawartość niektórych składników zmiennych:a pył– więcej 10 krotnie na terenach; a SO2 więcej 5- krotnie związku węgla– CO2– 20 krotnie więcej 2)promieniowanie słoneczne: całkowite o 20% jest zmniejszone, ultrafioletowe w zimie ograniczone o 30% 3)zachmurzenie od 10-15% więcej niż na obszarach poza miejskich 4)mgła– zima o 100% więcej niż na terenach poza miejskich 5)opady atmosferyczne– więcej o 5-10% mniej ulewnych, więcej drobnych opadów 6)temperatura– większe, w zależności od lokalnych warunków 0,8- 1,6OC. 7)wilgotność– mniejsza, bo brak w miastach źródeł wilgoci, więcej wysuszonego terenu 8)wiatr– (siła) średnia prędkość mniejsza o 30% w dni wietrzne (występuje ruch powietrza). Negatywny wpływ człowieka na środowisko np.: 1)emisja zanieczyszczeń do atmosfery 2)odprowadzanie nieoczyszczonych ścieków (a zatrucie wód powierzchniowych i podziemnych 3)naruszenie górotworu, gdy eksploatujemy metodą: głębinową, powierzchniową (kopalnie odkrywkowe ) 4)niszczenie substancji biologicznych (fauny i flory). Przestrzeń– określenie jest niejednorodne i dzieli się na 3 typy: 1)Geodezyjna czyli powłokowa kuli ziemskiej tj. najwyższy punkt na ziemi 8848 – Mount Everest i głębia– np. RÓW MARIAŃSKI ok. 11 km . Przestrzeń około 20 km. 2)Geograficzno-przyrodnicza: wyróżniamy lądy morza , kontynenty , zróżnicowanie fizyczne, surowce mineralne, biochemiczne np. woda w morzu, jezierze czy w kranie. Przestrzeń ta jest wykorzystywana przez człowieka np. odciąganie żywicy, karczowanie drzew. 3)Społeczno-ekonomiczna– obszar, w którym dochodzi do inwestowania np. na Śląsku jest węgiel, dopóki go nie będziemy wydobywać, jest to przestrzeń geograficzno- przyrodnicza, zaś jeśli zbudujemy kopalnię, zaczniemy wydobywać i przetwarzać, jest przestrzenią społeczno-ekonomiczną. Przesłanki polityki lokalizacyjnej: 1)Ekonomiczne– nakazują lokalizację działalności gospodarczej na terenach, gdzie będzie ona najtańsza i przyniesie największe efekty gospodarcze. Trzeba liczyć się z ochroną środowiska. 2)Społeczne - starają się doprowadzić do równomiernego zaspokojenia potrzeb ludzkich. Stojąc w konflikcie z przesłankami ekonomicznymi. 3)Biologiczne– głównym cele jest ochrona i kształtowanie środowiska , przeciwdziałanie niszczeniom przyrody, ochrona gatunków. Stojąc w sprzeczności z ekonomicznymi przesłankami. THÜREN– teoria produkcji rolnej– istnieje jednorodny, samowystarczalny obszar. W centrum jest jedno miasto, w środku tego miasta jest jeden rynek (targ). Dochodzi do niego dużo dróg. A: warzywa, owoce, bydło, mienie. B- lasy. C– rolnictwo, ekstensywne uprawami i ludźmi. D– hodowla. WEBER- teoria produkcji przemysłowej: elementy: 1)koszty materiałów i energii, surowców. 2)koszty siły roboczej 3)koszty transportu.

GLOBALIZACJA

Globalizacja oznacza tworzenie nowego typu powiązań miedzy przedsiębiorstwami, państwami i społeczeństwami. Jest to proces w którym wydarzenia, decyzje i działania występujące w jednej części świata maja znaczące konsekwencje dla pojedynczych ludzi, przedsiębiorstw i całych społeczeństw w odległych nawet miejscach całego świata.

Wśród znaczących krajów świata rodzi się poczucie wspólnej hierarchii i wspólnego losu na tej samej planecie na poziomie globalnym. Zdaniem Grupy Lizbońskiej występują następujące obszary globalizacji:

?globalizacja finansów i własności kapitału charakteryzująca się deregulacją rynków finansowych i mobilnością kapitału;


Yüklə 0,65 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   34   35   36   37   38   39   40   41   ...   52




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə