To ukazanie piękna i bogactwa przyrody, a także pobudzanie wyobraźni dziecka przez stawianie pytań i wspólne szukanie na nie odpowiedzi



Yüklə 0,65 Mb.
səhifə4/52
tarix17.11.2018
ölçüsü0,65 Mb.
#80352
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   52

Można więc powiedzieć, że integracja dokonuje się w samym dziecku, które poznaje, doświadcza, przeżywa „scaloną” rzeczywistość. Przyswajanie przez dziecko kompetencji nie dokonuje się w ten sposób, iż uczy się ono oddzielnie pojęć, reakcji emocjonalnych, czy systemów wartości. Wszystko to składa się na całościowo pojmowane doświadczenie organizujące się we wewnętrzne struktury psychiczne.[24] W koncepcji nauczania zintegrowanego nastawionego na uruchamianie całych struktur wewnętrznych w psychice dziecka, konieczne jest przewidywanie takich rozwiązań, aby już w toku czynności uczenia się następowała integracja różnych elementów sytuacji i związanych z nimi form aktywności.[25]

Kształcenie zintegrowane to taka organizacja procesów edukacyjnych, która polega na stwarzaniu warunków do wszechstronnej działalności podporządkowanej określonym zadaniom integrującym w sobie różne treści skupione we wspólnym bloku tematycznym. Integracja polega tu na łączeniu celów, treści, form realizacyjnych, różnych dziedzin i form aktywności uczniów i nauczyciela w ramach wspólnych jednostek tematycznych.[26] Integracja dotyczy więc programu, jak również dydaktyki i wychowania. Przejawia się w łączeniu celów, treści oraz metod kształcenia.

W edukacji początkowej należy stosować metody wspierania aktywności edukacyjnej dziecka. Metoda[27] z j. greckiego methodos (czyli droga sposób badania) to systematycznie stosowany sposób postępowania prowadzący do złożonego wyniku. Na dany sposób postępowania składają się czynności myślowe i praktyczne, odpowiednio dobrane i realizowane w ustalonej kolejności.

Metody ze względu na sposób wspierania aktywności edukacyjnej dziecka możemy podzielić na dwie grupy : na metody informacyjne i metody heurystyczne.[28] Nauczyciel

przekazujący dzieciom określone informacje do zapamiętania wspiera aktywność edukacyjną dzieci za pomocą metod informacyjnych. Jeżeli w toku kontaktu pedagogicznego z dziećmi wskazuje pewną nieokreśloność w rzeczywistości poznawanej, wymagającą aktywnego i samodzielnego wysiłku dla jej eliminacji, wówczas następuje proces wspierania aktywności edukacyjnej dzieci za pomocą metod heurystycznych.

Charakterystykę metod wspierania aktywności edukacyjnej dzieci przedstawia schemat nr 1.
Schemat nr 1.

Źródło : Ryszard Więckowski – Pedagogika wczesnoszkolna.

Warszawa. W S i P. 1998, s 234
Wśród kategorii metod informacyjnych wyróżniamy, biorąc pod uwagę sposób przekazywania uczniom wiedzy, metodę wyjaśniania, narracji i opisu.[29]

Informowanie, jako metoda wspierania aktywności edukacyjnej, to zwięzły sposób przekazania uczniom określonej wiedzy rzeczowej z myślą o stopniowym wychodzeniu dzieci „poza dostarczone informacje”. Przekaz informacji może odbywać się przy wykorzystaniu wyjaśniania, narracji i opisu.

Wyjaśnienie jest próbą formułowania odpowiedzi na pytania typu : dlaczego ? Co stałoby się gdyby ? Co należy zrobić, aby ? Wyjaśnienie to nade wszystko wskazywanie wielorakich uwarunkowań określonych faktów. Może być ono ilustrowane lub werbalne.

Informowanie dzieci za pomocą narracji polega najogólniej na przedstawieniu danego tematu w sposób żywy, barwny. Oparte jest ono na określonej akcji, która rozwija się w czasie. Jest to typowe opowiadanie nauczyciela o zdarzeniach, dziejących się w czasie. Informowanie dzieci przy wykorzystaniu opisu, zaznajamia je z nie znanymi im osobami, rzeczami, zjawiskami przyrody. W procesie opisu można posłużyć się samym opisem lub też można wykorzystać okazy naturalne.

Wśród kategorii metod heurystycznych wyróżniamy – metodę problemową, dyskusji i dialogu. Metody heurystyczne, tworzą swoiste sytuacje nieokreślone, nieznane dzieciom, budzą swoisty niepokój poznawczy, powodują swoisty dysonans poznawczy. W swej naturze mają na względzie przede wszystkim inspirowanie twórczych i niekonwencjonalnych działań edukacyjnych dzieci.

Podstawową metodą, należącą do kategorii metod heurystycznych, jest metoda problemowa.[30] Dzieci znajdują się w pewnej sytuacji, której nie wszystkie elementy są im wiadome, to wspiera i stymuluje aktywność edukacyjną dzieci. Naturą metod problemowych jest określona sytuacja dydaktyczna, zawierająca pewne niewiadome, czy też nieokreśloność, na tle treści dzieciom już znanych.

Następną z metod jest dyskusja która polega na wzajemnej wymianie myśli między poszczególnymi uczniami zmierzającej do odkrycia jakiejś prawdy lub prawideł działania w danym zakresie. Inicjuje ją nauczyciel, formułując określony problem, który wymaga rozwiązania.

Swoistą odmianą metody dyskusji jest metoda dialogu, jest to po prostu rozmowa co najmniej dwóch osób. Wszyscy uczestnicy rozmowy czy uczestniczący w dialogu są równoprawnymi partnerami. Nauczyciel nie kieruje, ale wspólnie z dziećmi próbuje poznawać otaczającą rzeczywistość czy też odkrywać nowe jej aspekty.[31] Dzieci muszą umieć prowadzić dialog, rozmowę z innymi dziećmi oraz nauczycielem. Metoda dialogu sprzyja nie tylko rozwojowi zainteresowań i aktywności poznawczej, ale także rozwija kulturę prowadzenia rozmowy. Jest to ogromnie ważna umiejętność.

Istotą kształcenia zintegrowanego jest nabywanie kompetencji przez aktywne działanie, uczenie się wszystkimi zmysłami, czyli doświadczanie „tu i teraz” świata i ludzi. Za punkt wyjścia przyjmuje się założenie, iż dziecko w młodszym wieku

szkolnym zdobywa wiedzę o świecie i sobie samym drogą od doświadczenia do

refleksji własnych, czyli od wiedzy samodzielnie zdobywanej, do przyjmowania

wiedzy gotowej wprost od nauczyciela lub pośrednio z książek. Podstawę zmian w zachowaniu jednostki stanowi jego własna zdolność do wzrostu i rozwoju, zdolność uczenia się na podstawie własnych posiadanych doświadczeń. Zatem nie można nikogo zmieniać, nie można nikomu przekazywać gotowych doświadczeń, czyli recept na życie. Natomiast należy stwarzać atmosferę sprzyjającą rozwojowi dziecka, konstruktywnym zmianom w jego zachowaniu, w jego osobowości. Jedną z prawidłowości takiej edukacji jest nie przeszkadzanie rozwojowi dziecka, ale wspomaganie i wspieranie jego rozwoju, zachęcanie dziecka do działania.

Kształcenie zintegrowane, poprzez uczynienie dziecka (przede wszystkim jego logiki rozwoju, jego uzdolnień, potrzeb, możliwości, zainteresowań) podmiotem edukacji, kreśli nowe oblicze szkoły. Szkoły, w której samo dziecko i jego rozwój wyznacza oferty edukacyjne, a nauczyciel będąc blisko dziecka, wsłuchany w dziecko, proponuje jako „przewodnik” różne drogi rozwojowe, korespondujące z potrzebami otaczającej rzeczywistości, a zarazem odpowiadającej na jej wyzwania.

------------------------------------------------------------

[1] B. Jaworska: Teoretyczne podstawy edukacji wczesnoszkolnej. Płock. Wyd. Naukowe „NOVUM”. 1999, s.7

[2] Por. M. Przetacznikowa : Rozwój psychiczny dzieci i młodzieży. Warszawa. P Z W S. 1967

[3] Por. R. Więckowski : Pedagogika wczesnoszkolna. Warszawa. W S i P. 1998

[4] S. Wołoszyn : Nauczanie początkowe oraz metodyka w rozwoju historycznym dawniej i dzisiaj [W:] Metodyka

pierwszych lat nauczania. Red. A. Maćkowiak i S. Wołoszyn. Warszawa. „Wspólna Sprawa.” 1959, s 5 - 6

[5] Por. R. Więckowski : Swoistość edukacji wczesnoszkolnej, jej istota, podstawowe problemy [W:] Teoretyczne

odniesienia i praktyczne rozwiązania w pedagogice wczesnoszkolnej. Red. S. Palka. Katowice. Wyd. „Śląsk”.

1994


[6] Por. R. Więckowski: Pedagogika wczesnoszkolna. Warszawa. W S i P. 1998

4 R. Więckowski : Organizacja edukacji wczesnoszkolnej. „Życie Szkoły” nr 6/1998, s.323 - 328

[8] Por. R. Więckowski : Pedagogika wczesnoszkolna. Warszawa. W S i P. 1998

[9] S. Wołoszyn : Nauczanie początkowe oraz metodyka w rozwoju historycznym dawniej i dzisiaj [W:] Metodyka

pierwszych lat nauczania. Red. A. Maćkowiak i S. Wołoszyn. Warszawa. „Wspólna Sprawa”. 1959, s 6

3 Por. P. Kowolik: Integracja nauczania i wychowania w edukacji wczesnoszkolnej[W:] Wychowanie i

nauczanie zintegrowane w klasach początkowych. Red. M. T. Michalewska, H. Moroz. Katowice. Wyd. U. Ś.

1997


[11] T. Głuchowska: Powrót do integracji w edukacji wczesnoszkolnej. „Edukacja i Dialog” nr 9/1998, s.56 - 59

[12] Tamże, s.57

[13] R. Więckowski: Pedagogiczna interpretacja współczesnej koncepcji integracji. „Życie Szkoły” nr 2/2000,

67-75


[14] S. Szwabowski: Nauczanie zintegrowane w klasach I – III. „Wychowawca” nr 5/1999, s.8 - 9

[15] Por. J. Walczyna: Integracja nauczania początkowego. Wrocław – Warszawa – Kraków. Wyd. Ossolineum

1968

[16] Słownik wyrazów obcych. Warszawa. 1972, s.309



[17] K. Duraj – Nowakowa: Integrowanie edukacji wczesnoszkolnej: modernizacja teorii i praktyki. Kraków. Wyd.

„IMPULS”. 1998, s. 180

[18] R. Więckowski: Geneza współczesnej koncepcji integracji edukacji wczesnoszkolnej. „Ruch Pedagogiczny”

nr 1 – 2/1999, s.91 - 98

[19] Por. P. Kowolik: Integracja nauczania i wychowania w edukacji wczesnoszkolnej[W:] Wychowanie i

nauczanie zintegrowane w klasach początkowych. Red. M. T. Michalewska, H. Moroz. Wyd. U. Ś. 1997

[20] E. Misiorna: Integracja w edukacji wczesnoszkolnej. Wojewódzki Ośrodek Metodyczny. Poznań. 1997, s.16

[21] Tamże, s.17

[22] J. Kujawiński: Zasada systematyczności w integralnej edukacji wczesnoszkolnej. „Życie Szkoły” nr 10/1996,

s..580 - 583

[23] K. Duraj – Nowakowa: Specyfika i czynniki integrowania edukacji początkowej. „Wychowanie na co dzień”

nr 12/2000, s. 3 - 6

[24] Por. E. Misiorna: Kształcenie zintegrowane u progu reformy[W:] Zintegrowana edukacja w klasach I – III.

Red. E. Misiorna, E. Ziętkiewicz. Wojewódzki Ośrodek Metodyczny. Poznań. 1999

[25] Por. H. Sowińska: Integracja w pracy z dziećmi w wieku wczesnoszkolnym. Poznań. Polski Dom Wyd.

„Ławica”. 1996

[26] I. Tarkowska: Respektowanie indywidualnych różnic w koncepcji kształcenia integralnego. „Życie Szkoły”

nr 8/1999, s.563 - 566

[27] W. Okoń : Nowy słownik pedagogiczny. Warszawa. Wyd. „Żak”. 1996, s 174.

[28] R. Więckowski : Teoretyczne podstawy edukacji wczesnoszkolnej. „Ruch Pedagogiczny” nr 1/2000, s.113-114

[29] R. Więckowski : Metody wspierania aktywności edukacyjnej dzieci. „Życie Szkoły” nr 8/1992, s.

[30] Por. J. Kujawiński : Metody edukacyjne nauczania i wspierania w klasach początkowych: edukacja

wczesnoszkolna sprzyjająca doświadczeniu podmiotowości i współpodmiotowości uczniów i nauczycieli.

Poznań. Wyd. Naukowe U.A.M. 1998

[31]A. Rosiak: Metody aktywizujące w nauczaniu zintegrowanym. „Nauczanie Początkowe” nr 3, 2000/2001, s.69

Zachodniopomorska Szkoła Biznesu

Wydział Przedsiębiorczości w Kołobrzegu

Bezrobocie w Gminie Czaplinek

woj. Zachodniopomorskie
WYKONANIE: Marta Gańska
K o ł o b r z e g, 2 0 0 7
Spis treści
Rozdział 1: Bezrobocie …………………………………………………….………………. 3

1.1 Definicja bezrobocia ……………………….………………………..………………. 3

1.2 Przyczyny bezrobocia w Polsce ….…………………………………….….…………. 3

1.3 Rodzaje ( formy ) bezrobocia ……………….…………………….……………….…. 4

Rozdział 2: Charakterystyka Gminy Czaplinek ………………….……………………….…. 5

Rozdział 3: Bezrobocie w Gminie Czaplinek ………………….………………………….…. 6

3.1. Tabela nr 1: Poziom bezrobocia w latach 2001-2005 ……………………….…………. 6

3.2. Wykres nr 1: Poziom bezrobocia w latach 2001-2005 ……………………….………. 7

3.3. Wykres nr 2: Poziom bezrobocia w odniesieniu do wsi……………………….………. 7

3.4. Wykres nr 3: Procentowy wskaźnik bezrobocia w Gminie Czaplinek …………. 7

3.5. Tabela nr 2: wraz z wykresem ….………….………………………………….………. 8

3.6. Tabela nr 3: wraz z wykresem …….……….……………………………………….…. 9

3.7. Tabela nr 4: wraz z wykresem ……………….…………………………………….……. 9

3.8. Tabela nr 5: wraz z wykresem …………….………………………………………. 10

Rozdział 4: Przeciwdziałanie bezrobociu ……………….………………….……………. 11

Rozdział 5: Wnioski końcowe ……………………….….………………….……………. 11

Literatura ……………………….……………….….………………….……………. 12
Rozdział 1
1.1 Definicja bezrobocia
Bezrobocie to zjawisko społeczne polegające na tym, że pewna część ludzi zdolnych do pracy, poszukujących pracy i akceptujących istniejący poziom wynagrodzenia nie znajduje zatrudnienia. Natomiast według Międzynarodowej Organizacji Pracy, której definicję bezrobocia honorują badania statystyczne prowadzone w krajach Europy w ramach systemu Eurostat, osoba bezrobotna to ta, która w tygodniu, w którym przeprowadzono badanie, nie wykonywała pracy zarobkowej dłużej niż przez godzinę. Bezrobocie można rozpatrywać w skali makro i mikro. Z bezrobociem w skali makro mamy do czynienia w sytuacji, gdy na określonym obszarze geograficznym znaczna liczba osób zdolnych do podjęcia pracy pozostaje poza zatrudnieniem. Natomiast bezrobociem w skali mikro jest utrata pracy z powodu braku kwalifikacji lub innych umiejętności pozwalających objąć i utrzymać stanowisko.

Podstawowym miernikiem poziomu bezrobocia jest stopa bezrobocia, czyli ukazywana w procentach relacja pomiędzy liczbą zarejestrowanych osób bezrobotnych, a liczbą osób czynnych zawodowo (to jest zdolnych w prawnie określonych warunkach do podjęcia pracy). Ta ostatnia grupa obejmuje wszystkich zdolnych do pracy w wieku od 15 do 65 (kobiety do 60) roku życia - to znaczy także bezrobotnych. Osoby nie osiągające lub przekraczające wymienione granice wieku stanowią odrębne kategorie, nie związane z pojęciami bezrobocia

1.2 Przyczyny bezrobocia w Polsce

Na kształtowanie się procesu bezrobocia w Polsce miała wpływ zmiana ustroju, która spowodowała nie tylko zmiany polityczne, ale przede wszystkim gospodarcze i to nie tylko w naszym kraju. Transformację ustrojową podjęły wszystkie kraje tzw. bloku wschodniego w tym samym czasie. I wszystkie one przeżywają podobne do naszych trudności. Ich przyczyny też są podobne:

- rozpadło się RWPG – żyjące jakby własnym życiem, mało wciągnięte w gospodarkę światową i rządzące nią mechanizmy,

- w handlu z krajami sąsiednimi przeszliśmy szybko na rozliczenie dolarowe. Równie szybko okazało się, że dotychczasowi kontrahenci tych dolarów nie mają, co spowodowało minimalizację wymiany towarowej, a co za tym idzie – spadek produkcji wielu branż przemysłowych,

- załamał się przede wszystkim handel z największym odbiorcą wszelkiej produkcji – byłym ZSRR. Przy rozliczeniach dolarowych polska produkcja okazała się niekonkurencyjna cenowo i jakościowo wobec zachodniej,

- upadek muru berlińskiego stał się jednocześnie rozdarciem symbolicznej „żelaznej kurtyny” oddzielającej oba światy – wschodni i zachodni. Jednocześnie zmieniło się znaczenie współistnienia tych światów, którego istotą była zimna wojna i wyścig zbrojeń. Przemiany w byłym Związku Radzieckim spowodowały upadek przemysłowej branży militarnej.

- liberalizacja handlu zagranicznego w połączeniu z niską konkurencyjnością cenową i jakościową postawiła nasze produkty na straconej pozycji. Dopiero teraz zaczynamy to odrabiać promując w różny sposób polskie wyroby,

- ze względu na zły stan kapitału stałego, czyli przestarzały majątek produkcyjny i nienowoczesną strukturę kwalifikacji pracowniczych oraz zadłużenie (stały odpływ kapitału) nie można było szybko zmienić tego stanu rzeczy,

- wszystkie te zjawiska doprowadziły do spadku krajowej produkcji, co w połączeniu z efektami działania programu stabilizacyjnego Banku Światowego znacznie ograniczyło popyt wewnętrzny.

W 1990r. nasza skrajnie niewydajna, upadła gospodarka, scentralizowana, opóźniona o dziesiątki lat, zderzyła się z nowoczesną gospodarką rynkową. To zderzenie musiało być bolesne i pokazało przepaść dzielącą nas od tzw. Zachodu we wszystkich aspektach gospodarki. Ujawniła się fatalna jej struktura, niska wydajność, zacofanie technologiczne, marnotrawne zużycie zasobów, brak nowoczesnej infrastruktury, gigantyczne zaniedbania w ochronie środowiska i niskie kwalifikacje zawodowe i mentalne ludzi przyzwyczajonych do biernej pracy najemnej. Skończyły się czasy produkcji lekceważącej rynek, wyrobów zbędnych i wybrakowanych, nie mających nic wspólnego z nowoczesnością, a mimo to sprzedawanych pod ladą. Po roku 1990 okazało się, że w normalnej gospodarce rynkowej nie potrzeba Polsce 200 mln ton słabo sortowanego węgla, 20 mln ton kiepskiej stali i innych rzeczy, których produkcja dawała milionom zatrudnienie, ale nie dobrobyt. Zaczęły działać reguły gospodarki rynkowej wymagające wysokiej jakości i obniżania kosztów, promujące sukces rynkowy, a nie fikcyjne osiągnięcia statystyczne.


Zderzenie nowego ze starym musiało oznaczać pojawienie się bezrobocia i konfliktów społecznych w sektorach dotychczas najbardziej hołubionych: w górnictwie, hutnictwie, przemyśle zbrojeniowym i w państwowym, niezwykle kosztownym rolnictwie. Populistyczna polityka kolejnych rządów osłabiła konkurencyjność naszej gospodarki, a dzisiejsza stopa bezrobocia jest rezultatem opóźnień w prywatyzacji, rozmaitych gwarancji płacowych i preferencji dla świadczeń socjalnych zamiast dla innowacji.

1.3 Rodzaje (formy) bezrobocia


Można spotkać różne klasyfikacje bezrobocia. W moje pracy chciałabym się skupić na podstawowych rodzajach, a w szczególności na bezrobociu strukturalnym wynikającym z niedopasowań strukturalnych, które charakteryzują Gminę Czaplinek.

Zgodnie z dość powszechną klasyfikacją bezrobocie związane z niedopasowaniami strukturalnymi obejmuje:

?bezrobocie frykcyjne

?bezrobocie strukturalne


Bezrobocie frykcyjne powstaje w związku z powolnością przystosowań struktury podaży siły roboczej i struktury popytu na siłę roboczą na rynku pracy.

Jest to zjawisko normalne w gospodarce, w której struktura siły roboczej oraz liczba oferowanych miejsc pracy zmieniają się nieustannie.


Bezrobocie strukturalne to taki rodzaj bezrobocia, które powstaje w rezultacie niedopasowań struktury siły roboczej i popytu na siłę roboczą przede wszystkim ze względu na rozbieżność ludzkich kwalifikacji i rodzaju oferowanej pracy w warunkach zmieniającego się popytu i produkcji. U podstaw tych niedopasowań leżą procesy upadku lub rozwoju pewnych branż i gałęzi, związane z tendencjami postępu technicznego i kierunkami międzynarodowego podziału pracy. Bezrobocie to może mieć charakter dosyć trwały, gdyż jego likwidacja wymaga zazwyczaj dłuższego okresu w związku z koniecznością zmiany zawodu, kwalifikacji, czy nawet miejsca zamieszkania. Dokładnie ten rodzaj bezrobocia objął Powiat Drawski wraz z Gminą Czaplinek.
Rozdział 2

Charakterystyka Gminy Czaplinek


Gmina Czaplinek położona jest w południowo-wschodniej części województwa zachodniopomorskiego , w centrum Pojezierza Drawskiego - krainy o wybitnych walorach krajoznawczych i przyrodniczych a jednocześnie o strategicznym znaczeniu ekologicznym. Całą północną część gminy zajmuje Drawski Park Krajobrazowy z najgłębszym jeziorem województwa - Jeziorem Drawsko (pow. prawie 19 km2) i rezerwatami Brunatna Gleba i Prosino. Gmina Czaplinek to obszar blisko 365 km.2 - co stanowi 20,7% powierzchni całego powiatu Drawskiego.

Gmina Czaplinek położona jest przy drodze krajowej o znaczeniu regionalnym - Poznań- Kołobrzeg, posiada dobre połączenia kolejowe i autobusowe.

Siedzibą gminy jest miasto Czaplinek, położone nad samym jeziorem Drawsko, który jest obecnie miejscowością turystyczną, gdzie znajduje się bogata baza noclegowa i gastronomiczna. Liczne ośrodki wypoczynkowe, gospodarstwa agroturystyczne przyciągają rocznie tysiące turystów.

Gmina Czaplinek w liczbach Źródłopl.wikipedia.org/wiki/Czaplinek

Mapa nr 1 Położenie gminy w powiecie Drawskim

Źródłopl.wikipedia.org/wiki/Czaplinek

Podstawowe dziedziny gospodarki gminy tworzą: przemysł głównie elektroniczny, elektrotechniczny, rolnictwo i turystyka.
Przemysł tworzy 32,67% ogółu miejsc pracy w Gminie. Drugi pod względem wielkości zatrudnienia segment gospodarki stanowi rolnictwo 27,61% miejsc pracy. Usługi bytowe ( handel, gastronomia, drobna wytwórczość ) oraz służba zdrowia generują 18,85% miejsc pracy w Gminie. Najbardziej stabilne miejsca pracy stanowią: oświata i edukacja oraz zakłady użyteczności publicznej. Na stałej pozycji od kilku lat kształtuje się udział miejsc pracy w turystyce.
Stałe zatrudnienie ma mniej niż 50% mieszkańców w wieku produkcyjnym. Na kondycje finansową mieszkańców zasadniczy wpływ ma struktura zatrudnienia, w której dominującą rolę odgrywa nisko dochodowe rolnictwo. Średnie wynagrodzenie w Gminie w pozostałych gałęziach Gospodarki kształtuje się na poziomie ok. 70% średniej krajowej w sektorze przedsiębiorstw.
Spadek liczby urodzeń, mniejsza ilość zawieranych małżeństw, wysoki wskaźnik feminizacji masowe wyjazdy młodych ludzi w poszukiwaniu pracy za granicą, oraz starzenie się społeczeństwa, to najbardziej znaczące zmiany demograficzne, które będą miały wpływ na dalsze kierunki rozwoju gospodarczego i społecznego regionu.
Rozdział 3

Bezrobocie w Gminie Czaplinek


Problem bezrobocia strukturalnego w Gminie Czaplinek to jeden z najważniejszych problemów z jakimi boryka się od dawna cała społeczność tego regionu.

Byłe województwo koszalińskie bowiem, obejmujące Gminę Czaplinek przed wejściem w życie ustawy administracyjnej było jednym z województw o największej liczbie PGR-ów. Gwałtowny wzrost bezrobocia, rozpoczął się w 1990r., kiedy to na skutek przekształceń własnościowych PGR-ry uległy stopniowej likwidacji lub przeszły pod zarząd Agencji Rolnej Skarbu Państwa. Urynkowienie rolnictwa uwidoczniło wówczas niedostosowanie tych przedsiębiorstw do funkcjonowania w nowych warunkach. W latach 1990-1993 gwałtownie rosło bezrobocie na skutek masowych zwolnień pracowników dużych przedsiębiorstw takich jak: TELKOM - TELCZA zatrudniająca 800 pracowników zwolniła masowo 3 załogi, pracowników PGR-ów oraz Spółdzielni Kółek Rolniczych czy Gminnych Spółdzielni.

Pierwsza ustawa dotycząca bezrobocia przygotowana jeszcze w grudniu 1989r. przyznawała wszystkim, którzy zarejestrowali się w biurach pracy, comiesięczny zasiłek, bez względu na to, czy wcześniej pracowali, i to bez ograniczeń czasowych. Sytuacja ta wymagała później reakcji władz państwowych i zmian w kierunku ograniczenia prawa do pobierania zasiłku dla bezrobotnych.

Sytuacja pogarszała się z każdym rokiem.

Bezrobocie dotknęło szerokie kręgi społeczne. Skutki i straty, które spowodowało są dotkliwe nie tylko dla samych bezrobotnych i ich rodzin, ale również dla całego społeczeństwa. Chodzi tu przede wszystkim o niewykorzystany potencjał ludzkiej pracy, poczucia zagrożenia bezrobociem ludzi zatrudnionych, nasilenie się patologii społecznej oraz potrzebę korzystania z opieki społecznej. Pojawienie się bezrobocia w rodzinie oznacza często nie tylko stratę jednego źródła dochodu, lecz prowadzi również do utraty bezpieczeństwa socjalnego. Długotrwały brak pracy niesie ze sobą niebezpieczne skutki psychospołeczne.
Poniższa tabela przedstawia poziom bezrobocia w Gminie Czaplinek na przestrzeni lat 2001-2005

Tabela nr 1


LATA

OGÓŁEM


ZAMIESZKALI NA WSI

WSKAŹNIK


RAZEM

KOBIETY


RAZEM

KOBIETY


BEZROBOCIA

2001


1932

987


945

468


25,40%

dane na dzień


31.12.2001
2002

1795


886

900


422

23,60%


dane na dzień
31.12.2002
2003

1805


873

882


413

24,60%


dane na dzień
31.12.2003
2004

1820


894

898


444

24,60%


dane na dzień
31.12.2004
2005

1384


533

690


251

18,40%


dane na dzień
31.12.2005

Źródło: Wojewódzki Urząd Pracy w Szczecinie

Wykres nr 1

Wykres nr 2


Wykres nr 3

Tabela nr 1 wraz z wykresami nr 1, 2 i 3 przedstawia poziom bezrobocia na przestrzeni lat 2001-2005, gdzie wyraźnie obserwujemy spadek o kilka procent do roku poprzedniego. Wynika to przede wszystkim ze zmian na rynku pracy. Wg stanu z dnia 31 grudnia 2005r. w rejestrach Powiatowego Urzędu Pracy w Czaplinku figurowały 1384 osoby bezrobotne (co roku o tej porze w rejestrach było 1700 -1800 osób).


Yüklə 0,65 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   52




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə