www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
2017
205
E-antologiya:
çağdaş ədəbi-filoloji düşüncə
S.Əsədullayevin qənaəti belədir: "O (yəni tənqid - R.U.)
özündə bədii-obrazlı təfəkkürün ünsürlərini toplayaraq
nəinki bədii obrazlarla əməliyyat aparır, həmçinin
obrazlarla "düşünür" ki, bu da onu ədəbiyyata (incəsənətə)
yaxınlaşdırır". S.Vayman isə "Min dənə ev dovşanı - hələ
fil demək deyil" polemik məqaləsində yazır ki, "mənim
dərin inamıma görə, tənqid yalnız bu şərtlə tam şəkildə
obyektiv ola bilər; əgər o bədiidirsə, əgər o, yazıçı və
onun auditoriyası ilə incəsənət dilində söhbət etməyi
öyrənirsə". Fikrimizcə, tənqidi bədii-obrazlı idrakın
məhsulu hesab etmək qətiyyən düz deyildir. Axı, görəsən,
tədqiqatçılar "tənqid bədiidir", "tənqid incəsənət dilində
danışır" deyərkən, konkret olaraq məhz nəyi nəzərdə
tuturlar? Tənqidin bütün mövcud mahiyyəti - onun daxili
strukturu, təhlil-araşdırma qanunauyğunluqları, fikri
prosesin dinamikası, obyektiv dəyərləndirməyə meyli,
nəzəri-metodoloci xassəsi... bu tezislərin doğruluğuna
inamı azaldır. Bəlkə müəlliflər burada tənqidin obrazlı
dilə meylini, emo-sional-polemik keyfiyyətini nəzərdə
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
2017
206
E-antologiya:
çağdaş ədəbi-filoloji düşüncə
tuturlar? Lakin yenə də saysız-hesabsız faktlar həmin
konsepsiyanın xeyrinə olmayacaqdır... Bu faktlardan
birisi: XVII əsrdə Qərbi Avropa fəlsəfəsində elmşünaslıq
üçün ciddi metodologiya hazırlandığı bir vaxtda F.Bekon
elmdə idrakın üç yolunu - "hörümçək yolu", "qarışqa
yolu", "arı yolu" obrazlı ifadələri ilə müəyyənləşdirmişdir.
Özü də təsəvvür edin ki, söhbət elmi metodologiyanın
sistemləşdirilməsindən gedirdi. Həm də bu xüsusiyyətə
təkcə F.Bekonda - rasional fəlsəfənin nü-mayəndəsinin
yaradıcılığında rast gəlmirik. Bu xüsusiyyət ictimai
elmlərin, demək olar ki, hamısında özünü qabarıq şəkildə
göstərir. Obrazlı mühakimə və deyim tərzi mütəfəkkir
şəxslərin yaradıcılığının daxili mahiyyətindədir.
...Deməli, ictimai elmlərdə nə dərəcədə bədiilik varsa,
onlar nə dərəcə "bədiidirsə", tənqiddə də eyni dərəcədə
bədiilik vardır və o da eyni dərəcədə "bədiidir". Və əsas
məsələ budur ki, tənqid varlığın obrazlı qavranılması
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
2017
207
E-antologiya:
çağdaş ədəbi-filoloji düşüncə
deyildir. Tənqidi fikrə olan tələbatın əsasında obrazlı
təfəkkür hadisəsinə - bədii ədəbiyyata və incəsənətə
münasibət göstərmək zərurəti dayanır. Prof. M.S.Kaqan
isə bu tələbatın xarakterini başqa şəkildə izah edir. O belə
hesab eləyir ki, bədii əsəri qavrayan insanın şüurunda
"özünüifadə", özünütəcəssü-metdirmə tələbatını doğuran
"kommunikativlik fermenti" (Kaqanın fikrincə, bu
"ferment" bədii şüurun təbiətindədir) real həyatiləşmə
yolları arayır və "bunu məhz bədii formada edə
bilməyəndə, o, bədii-tənqidi formada, inter-pretasiya
formasında həmin məqsədin həyata keçməsinə nail olur".
Professorla razılaşmaq heç cür mümkün deyil... Çünki
incəsənətə tənqidi reaksiya, onun tənqidi-estetik
dəyərləndirilməsi bədii təfəkkür prosesindən yox, tənqidi-
idraki fəaliyyətin öz daxili qanunauyğunluqlarından
törəyir. Doğrudanmı, tənqidçi məhz bədii əsər yaza
bilmədiyindən, öz fikirlərini bədii formada ifadə edə
bilmədiyindən tənqidi formanı seçir?! Xeyr. Bu, tənqidin
sırf subyektiv dəyərləndirilməsidir. Axı, tənqidçi, demək
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
2017
208
E-antologiya:
çağdaş ədəbi-filoloji düşüncə
olar ki, heç vaxt belə bir zərurət, alternativ qarşısında
qalmır. Bəzən elə olur ki, tənqidçi yenicə oxuduğu bədii
əsərdə indiyəcən heç üzərində düşünmədiyi yeni bir
problemlə qarşılaşır və həmin problemi öyrənərək,
mənimsəyərək öz baxışlarını irəli sürür. Tənqidi fikrə,
tənqidi özünüifadəyə olan daxili estetik tələbat bədii
özünüifadənin mümkün olmadığı yerdə meydana çıxmır.
Onun təzahür səbəblərini belə bir alternativdə axtarmaq
təşəbbüsünün özü yanlışdır və tənqidi bədii idrak hadisəsi
saymağın ifrat nəticələrindəndir... Çünki tənqidi fikir bədii
özünüifadə zərurətindən deyil, sosial-estetik fenomen olan
tənqidi idrakın qnoseoloci özülündəki özünüifadə
(subyektiv əsas) və ictimai fikri ifadə (obyektiv əsas)
zərurətindən törəyir. Bədii hadisə bu mürəkkəb psixoloci
"struktura" təsir edir, "qıcıqlandırır" və tənqidi idrakın
fəaliyyətə başlamasına təkan verir. Bu elə bir reflektiv
prosesdir ki, biz onun cürbəcür təzahür formalarını
varlığın predmet və hadisələrinə münasibət göstərmək
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
2017
209
E-antologiya:
çağdaş ədəbi-filoloji düşüncə
istəyən müxtəlif idrak fəaliyyəti növlərində də (fəlsəfi,
sosioloci, estetik, elmi və s.) görə bilərik...
"...Tənqid - elmdir" deyən konsepsiya ilə yalnız o
mənada mübahisə etmək olar ki, o, tənqiddəki elmi
mahiyyətin seçilənliyini əsaslandırmır, onu digər ictimai
elmlərlə, hətta dəqiq elmlərlə eyni cərgədə qoyur. Halbuki
tənqiddə elmi xassə yalnız bir həlledici məqamda təzahür
edir - bədii hadisə dəyərləndirilərkən obyektiv tənqidi
təhlil və baxışın həyatiləşməsində. Tənqidin nəzəri və
metodoloci strukturunda isə (bu, tənqidi-idraki fəaliyyətin
özəyini təşkil edir) elmi-tədqiqi analiz metodu öz yerini,
mövqeyini müxtəlif səviyyələrdə təzahür edən emosional,
polemik, interpretativ tənqidi təhlilə güzəştə gedir.
Dərketmə formasındakı digər fərqlərlə yanaşı, həm də
belə fərqli metodoloci istiqamətlərinə görə də tənqidi
ədəbiyyatşünaslığın tərkib hissəsi saymaq mümkün
deyil...
Dostları ilə paylaş: |