Mavzu: Gardnerning “turfa zakovatlar” nazariyasi asosida turli
dunyoqarash va qobiliyatga ega bo‘lgan o‘quvchilarni darsga jalb qilish
(O‘tkir Hoshimovning “Ikki eshik orasi” romani misolida)
Reja:
1.Gardnerning “turfa zakovatlar” nazariyasi.
2. O‘tkir Hoshimovning “Ikki eshik orasi” romani tahlili.
O`zbekiston
xalq yozuvchisi
O`tkir Hoshimovning
"
Ikki eshik orasi
"
romani adibning eng salmoqli asarlaridan biri hisoblanadi. Romanda o`zbek
xalqining fazilatlari - jumardligi, har qanday vaziyatda ham imonini yo`qotmasligi,
mehridaryoligi, teran tuyg`ular, yorqin bo`yoqlarda tasvirlangan.Asarda adib qariyb
qirq yillik davrni o`z ichiga olgan bir qancha murakkab taqdirlar misolida o`zbek
xalqining urush davridagi hayoti, umr yo`lidagi chigalliklarni mahorat bilan
qalamga olgan. Asarda zamonning tuganmas azob toshlariga uchragan, insoniy
qadr-qimmatini yo`qotmagan insonlar, o`z taqdirini Vatan taqdiri bilan bog`lagan
xalq qismati tasvirlangan. Asarni o`qigan kitobxon ijodkorning o`sha davr ruhini
asarda to`liq mujassam ettira olganligiga guvoh bo`ladi.
1
Chunki badiiy asar millat sajiyasining ikkilamchi ko‘rinishi bo‘lib xarakter
to‘laqonligini belgilaydigan hamda estetik mohiyatini yuzaga chiqaradigan tayanch
nuqta hisoblanadi. Zero, muallif ijodiy niyatiga bo‘ysundirilgan qadriyatlarning
ijtimoiy-falsafiy va madaniy-ma’rifiy sajiyasi hayotni poetik tadqiq etish ijodiy
taomillarini belgilaydi. Ayni paytda milliy qadriyatlar barqarorligi hamda unga
munosabat ijtimoiy tafakkur takomiliga ta’sir o‘tkazadi. Adib ijodida aks etgan
milliy ma’naviyat ifodasi belgilari, bir tomondan ifoda shaklining hayotiyligini
ta’minlasa, ikkinchi tomondan, ijodkor uslubi va estetik ideal munosabatini
sintezlashtiradi. Aynan ilg‘or milliy dastur va an’analar xalq ruhiy hayotining
parallel chiziqlari ekanligini hisobga olsak, adabiyotning gumanistik mohiyati
yanada to‘laroq in’ ikos etadi. Shuningdek, obrazli ifodadagi diffuziya reallikni
anglash hamda anglatish miqyoslarini sharhlaydi. Faktografik belgilar davomli
izlanishlar natijasi o‘laroq mustaqil ma’no taraqqiyotidan uzilib ijodiy munosabat
yaxlitligi hamda o‘ziga xosligini ta’minlashga yordam beradi. Xususan,
O‘.Hoshimov asarlarida o‘zlikni anglash, milliy mushohada tarzini suvratlash, unga
g‘oyaviy-badiiy niyatni singdirish tonal ifodani shakllantiradi:
«Arava ichiga qalin qilib to‘shalgan ko‘rpachada paranji yopinib
o‘tiribman.
Bir tomonda oyim
, bir tomonimda Fotima kelin. Xotinlar to‘xtovsiz yor-
yor aytadi:
Tog‘da toychoq kishnaydi, ot bo‘ldim, deb yor-yor,
Uyda kelin yig‘ laydi, yot bo‘ ldim, deb yor-yor..»
Asarda to‘y marosimi bilan bog‘ liq tafsilotlarga keng o‘rin ajratilgan. Asrlar
davomida shakllangan milliy an’ana uch qahramon tomonidan izohlanadi.
Bolakayning sodda, jozibali talqini, Robiyaning ruhiy tahlil teranligi
saqlangan bayoni va Qora ammaning to‘y tashvishlariga yo‘naltirilgan kechinmalari
marosimni turfa nuqtalardan yoritish imkonini beradi. Bu esa, o‘z navbatida xarakter
qirralarini oydinlashtirish, milliy urf-odatlarning xalq hayotidagi salmog‘ ini
kuzatishga yordam beradi. Nutqiy faoliyat vositasida kitobxon Muzaffarning
bolalarcha soddaligi va tiniq samimiyati, Robiyaning ruhiy barkamolligi, Qora
ammaga xos mehr-oqibat rishtalari bilan tanishadi. Bir tafsilotning uch talqini asar
syujetini bog‘ lab turuvchi chiziq tarzida aniq tasavvurlar uyg‘otadi. Bu tasavvur
xalq hayotining umumiy qonuniyatlarini ifodalab, insonlararo tipik manzaralar
xarakter takomilidagi o‘sish-o‘zgarishlar hajmini uyg‘unlashtiradi. Bu mushtaraklik
o‘z navbatida ham ijodkorning ijodiy tamoyillarini, ham ijtimoiylik belgilarini
mujassam etgan. O‘z-o‘zidan ayonki, adib asarlarida milliy qadriyatlar va xalq
ruhiyati xarakter tabiatini belgilaydi.
Aynan qahramonlar tafakkuri va faoliyatida ma’naviyat hamda e’tiqod ta’siri
goh epik unsurlar, goh lirizm zalvori vositasida oydinlashadi. Kichkinagina to‘y
detali bir necha obrazlar hayotini o‘zgartirib yuboradi. Binobarin, marosim
Robiyaning orzu-istaklari, samimiy muhabbatini chegaralaydi. To‘g‘rirog‘i, hayotiy
zaruriyat uni o‘z izmiga bo‘ysundiradi. Tabiiy ehtiyoj (Muzaffar qismati) Qora
ammaga ham kuchli ruhiy zarba beradi. Negaki, Robiyaning Shomurodga uzatilishi
Kimsan uchun ochilgan aza bilan barobar edi. Zahmatkash ona qalbida doimiy va
davomiy ravishda umid, ilinj hamda ishonch tuyg‘usi yashashini e’tiborga olsak,
psixologik kolliziyalarning tasvir markaziga ko‘tarilgani ayonlashadi.
Ma’lumki, milliy urf-odatlar va an’analar
xalq tiynati kabi soddaligi
,
qabariqligi, yorqinligi va ustuvorligi bilan ajralib turadi. Shu boisdan ham
mentalitetga xos atributlar tinglovchi ongiga tez etib boradi. Bu xususiyat, bir
tomondan, tushuncha, tasavvur hamda tafsilotlarning qayta-qayta ishlanganligi
sayqal topganligi bilan bog‘liq bo‘lsa, ikkinchi tomondan motivizatsiya zamirida
qayta hayotiy tajribalar, falsafiy umumlashmalar vositasida izohlanadi. Demak,
O‘.Hoshimov o‘z ijodida sharqona mifo-poetik qarashlardan foydalanar ekan,
birinchi navbatda, aqidaning umuminsoniy mohiyatiga e’tiborni qaratadi.
Asarda fojiaviy Onalar obrazidan biri, shubhasiz, Bashoratdir. “Dunyoning
ishlari” va “Ikki eshik orasi” asarlarida erkakshoda ayollarning bir nechtasi ishtirok
etadi. Jumladan, Zebi, Bashorat, Parcha obrazlari bo‘lib, ular ko‘p jihatdan bir biriga
o‘xshash. Adib ijtimoiy davr talabi tufayli erkak singari ishlashga majbur bo’lgan
fojiaviy ayollar qismatini ochadi. Zebi, Bashorat, Robiya,
Zuhralar traktor minib
,
kechani kecha, kunduzni kunduz demay dalalarda tinim bilmaydi. Nozik yelkalarga
ulkan mas’uliyat oladi, natijada Bashorat shaxsiy hayotida juda ko’p yo’qotishlar
qiladi. Fojiaviy taqdirlar Bashorat shaxsiy hayotida juda ko’p yo’qotishlar qiladi.
Fojiaviy taqdirlar roman sahifalari bo’ylab kengayib, bo’rtib boradi. “Ikki eshik
orasi” romani keng planli, keng tarmoqli, ko’povozli polifonik asar hisoblanadi.
- Mening xo‘jayinim «Kobra»mas, shu! - Safar aka qovog‘ini uyib menga imo
qildi. Xo‘rsinib qo‘ydi. Bir nima esiga tushdi shekilli, yana qo‘lini paxsa qildi. -
Oltita bolam eyman, ichaman deb turibdi. To‘rttasi maktabga boradi. Onangni
emgurni bolalariga bittadan papka oberishgayam yetmaydi-ku, bu qizitaloq! - u jahl
bilan kissasiga shapatiladi. - U yog‘ini so‘rasang, kichik qayinsinglim boshqa vaqt
qurib qolgandek tug‘ib berdi yaqinda! Uni beshik to‘yisiyam meni gardanimda!
Qaysi biriga yetkazay!
- Obbo! Ja, olasan-da, senam. Xotin kishi erga tekkanidan keyin tug‘adi-da.
Sendan so‘rab o‘tirarmidi, - Ikrom aka do‘stining elkasiga shapatiladi. - Qo‘y endi,
tudovoy-sudovoy gaplarni. Kalta-ko‘toh plitani yamab qo‘ysak, Xudo ko‘rsatmasin,
ertaga bir bechorani bosib qolsa, xursand bo‘larmiding?
- Bosmaydi! - Safar aka asabiylik bilan yelkasidan Ikrom akaning qo‘lini
siltab tashladi. - Shu kungacha bosib qolganini eshitganim yo'q. o‘zim béton quyib,
yamab tashlardim...o‘lganimning kunidan iljaydim.
- Béton quygan bilan ish bitmaydi. Safar aka, axir shu uydayam siz bilan
menga o‘xshagan odamlar...
- E, bor-e! - u shiddat bilan burildi. - Har kuni o‘n martadan qulog‘ingni qoqib
qoiingga beradigan xotining bo‘lmasa, yo‘lingga termulib turgan bolalaring
bo‘lmasa, gapni kim qo‘yibdi senga!
- Hoy xuvori, - Ikrom aka lapanglab ketayotgan o‘rtog‘ining ketidan yugurdi.
Besh-olti qadam narida yetib olib, yana yelkasiga qo‘l
tashlagan edi
, Safar aka tag‘in
siltab yubordi. Ikrom aka qaytib keldi.
- Ko‘nglingga olma, ukam, - dedi xijolatdan iljayib. - Safarni endi
ko‘rayotganing yo‘q-ku. Hozir tudovoy-sudovoy deydi-da, birpasdan keyin esidan
chiqadi... U yog‘ini so‘rasang, mendayam beshtasi bor.
Ko‘rgansan-ku. Hammasi churvaqa.
2
Ushbu parchada Muzaffarning ish jamoasida yuz bergan odatiy holatlardan
biri. Ishchilardan birining ya’ni Safar akaning maoshi kam chiqqanidan jahli chiqib,
alamini Muzaffardan olmoqchi bo‘ladi. Chunki u jamoaga ish boshqaruvchi edi-da.
Nobop plitalarni ishlatishga ruxsat bermaganligi uchun ish kechikkan va ishchilar
bekor qolib ketgandi.
Shu sababdan maosh ham ko‘ngildagidek chiqmagan. Yana bir hamkasbi
Ikrom aka Muzaffarni yupatmoqchi bo‘ldi-yu, ammo uning ham dardi ichida. Besh
nafar farzandi bor. Qolaversa, ro’zg’or deganlaridek…
Muzaffar esa har doimgidek ishga sidqidildan yondashganligi, ne-ne begunoh
insonlar hayoti xavfsizligini o’ylagani uchun uni turtkilashyapti. Axir, u bechora
nima qilsin!.. Maoshni orqasidan mas‘uliyatsizlikka yo‘l qo‘ya olmasa.
Asarda O‘tkir Hoshimov qahramonlar xarakterini ochishda xalqona
qadriyatlarni yanada kengroq va chuqurroq tasvirlashga kirishadi. Milliy
qadriyatlarning berilishidagi bunday izchillik asardagi voqealarni bir-biriga
bog‘lash hamda badiiy talqinga milliy ruh bag‘ishlash vazifasini ham bajaradi.
Agar asarda suyunchi so‘rash tasviri bo‘lmasa, bolaning tug‘ilishi, dadasini
juda yaxshi ko‘radigan Muzaffarning ichki dunyosi, atrofdagilarning unga bo‘lgan
barcha munosabatlari mavhum bo‘lib qolaverar edi. Shuning uchun ham voqealar
bola tilidan hikoya qilingan bo‘lib, badiiy tasvirda voqelikka bolalarcha munosabat
o‘z ifodasini topgan.
Bolalarcha tasavvur va tafakkurga asoslangan voqealar tafsiloti asosida
adibning o‘ziga xos bayon uslubi hosil bo‘lgan.
Yozuvchining bu asarni yozishida xalq ijodi an‘analari nechog‘lik muhim
o‘rin tutganligini bilish uchun uning badiiy ijod tabiati va unda folklorning
ahamiyati haqida bayon qilgan quyidagi mulohazalarini e‘tiborga olish lozim:
“Badiiy ijod shunday bir daraxtki, uning shoxida umuminsoniy mevalar
yetiladi, ildizi milliy zaminda yotadi. O‘z xalqi milliy va ma‘naviy boyligini
dunyoga ko‘rsatish uchun ijodkor milliy adabiyotini, qadriyatlarini yaxshi bilishi
lozim”.
3
Taniqli o‘zbek adibi O‘tkir Hoshimovning “Ikki eshik orasi” romani avval
ham o‘qib chiqqandim. Yaqinda mazkur kitobning 1993 yilda “Umr savdosi” ostida
nashr qilingan varianti qo‘limga tushib qoldi. Yozuvchining turli yillarda yaratgan
eng sara hikoyalari, hajviy asarlari mazkur kitobdan joy olgan. Yozuvchi asarlarida
asosan inson taqdiri birinchi o‘rinda turadi. Hayot sinovlari, mashaqqatlari oldida
bosh egmaslik, taqdirning baland-pasti-yu, o‘nqir-cho‘nqirlariga sabrli bo‘lib o‘zida
ko‘nikma hosilni bir necha misollar orqali kitobxonga tushunarli sodda tilda keng
yoritilib beriladi. “Umr savdosi” nomli kitob adib tomonidan 1997 yil “Xumson”
sanatoriysida do‘stimning yaqin kishisiga sovg‘a qilingan. Ikkinchi marotaba
yangicha ishtiyoq va diqqat bilan o‘qib chiqdim. Roman shu qadar ravon tushunarli
tilda yozilganki o‘qiganing sari beixtiyor asardagi qahramonlar bilan birga
yashaysiz. Shaxsan kaminada shunday holatlar juda ko‘p bor ro‘y berdi. Kimsan
urushda bedarak ketganda Robiyaga qo‘shilib
iztirob chekdim
, o‘kindim.
Ota - onasi bilan birgalikda dard chekdim. Shomurod aka vatan uchun xalq
uchun janggohlarda qon kechib jang qilayotganda. Xotini Ra’noning xiyonatidan
mening ham qalbimda muhabbatga nafrat uyg‘ondi. Bundan tashqari asarda
toptalgan ishonch, nafsning sabrdan ustun kelishi. Yo‘qlik – yupunlik, hayotning
mashaqqatlari-yu, taqdirning ayovsiz sinovlariga sabr kuchi bilan shukronalik qilib
yashayotganlarning taqdiriga guvoh bo‘lasiz.Asardagi voqealar asosan ikkinchi
jahon urushi, uning og‘ir va zalvorli kunlaridan so‘zlaydi.Zolim rahbarning zulmi,
front ortida xizmat qilayotgan oddiy xalqning taqdirida urushning iztirobi alamli
xotiralar qay darajada aks etganligini ko‘rishimiz mumkin. Asarni o‘qish davomida
qahramonlarning hayotiy kechinmalaridan ba’zan kuch - ibrat olsam ba’zida esa
bugungi kunlarimga shukrona keltirdim.
Umuman olganda romanda uchraydigan har bir qahramonning turmush tarzi,
ko‘ngil kechinmalari o‘z tilidan bayon qilingan. Bu esa kitobxonni asar voqealariga
yanada sho‘ng‘ib ketishini ta’minlaydi.Ha, Oʻtkir Hoshimovning har bir asari –
kattami-kichikmi, bir marta oʻqishga arziydigan oldi-qochdi, yengil asarlar emas.
Ularning gʻoyaviy yuki nihoyatda ogʻir, badiiy saviyasi yuksak, qahramonlari
sogʻlom va salobatli (garchi salbiy boʻlsa-da), manzaralari ishonarli, soʻzlari rangli
va taʼsirchandir. Taniqli adabiyotshunos Ibrohim Gʻafurov bundan 40 yil oldin
“Oʻtkirning qalami soʻzning rangini ocha biladi. U soʻzga qut va mehr
bagʻishlashday noyob tuygʻuga ega” ekanini taʼkidlagan edi. Vaholanki, bu paytda
Oʻtkir Hoshimov endigina ikkita qissayu oʻnga yaqin hikoya yozgan edi, xolos.
Zukko adabiyotshunos bashorat qilgan ekan: bora-bora adibning bu xususiyati
barcha asarlarini nurlantirib turuvchi bosh uslubga aylandi. Hozir u yaratgan
tasvirdagi har bir soʻz
gavhardek
, anglashilayotgan fikr esa olmos singari tovlanib
turadi.
Badiiy asarni oʻqishda muallif mahorati, uslubini kuzataman, qalam bilan
kerakli oʻrinlarni belgilab qoʻyaman. Asarni asar sifatida vujudga keltirgan gʻoyani
anglashga intilaman. Hech qachon zerikishdan, vaqtni oʻtkazish uchun, yoʻliga kitob
varaqlamayman. Kitob oʻqish uchun ham tayyorlanib, eʼtiborni bir yerga toʻplab
olish zarur. Xayoling boshqa joyda boʻlib, tushkun holda, mingta tashvish bilan
kitob varaqlagandan koʻra, uni oʻqimay qoʻygan maʼqul. Sevimli asarlarim qatorida
birinchi navbatda Abdulla Qodiriyning “Mehrobdan chayon” romanini tilga olaman.
Chingiz Aytmatov, Odil Yoqubov, Said Ahmad, Oʻtkir Hoshimov kitoblari ham
hamisha meni oʻziga maftun qiladi. “Ufq” trilogiyasi mutolaasini ayni damda
oʻqiyotgan asarlarim yakunidan soʻng amalga oshirmoqchiman.
Tajribali yozuvchi roman voqealarini teran o‘rgangani uchun har bir epizod
o‘quvchini ishontiradi, qalbiga jiddiy ta‘sir qiladi. Asarda tasvirlangan hayot
manzaralari,
insonlararo
munosabatlar,
ularning
dialoglari,
shuningdek
,
yozuvchining o‘ziga xos badiiy uslubi juda tabiiy hamda samimiyligi bilan ajralib
turadi. Yetti qism, qirq yetti bobdan tarkib topgan roman kompozitsion qurilishi
jihatidan ham o‘ziga xoslik kasb etadi. Undagi voqea-hodisalar bayonida qatnashgan
to‘qqizta personaj hikoyalarini adib bir-biriga ustalik bilan bog‘laydi. Tasvir uchun
tanlangan bunday poetic usul yozuvchidan yuksak mahorat talab qiladi, albatta. Aks
holda , syujet zanjirida uzilish yuz berib, voqealar sochilib ketgan bo‘lar edi. Biroq,
romanning ta‘sir quvvati, ichki intizomi o‘quvchida juda yaxshi taassurot qoldiradi.
“Ikki eshik orasi” romanidagi Orif oqsoqol, Husan Duma, Komil tabib kabi
obrazlar o‘z individual qiyofasi bilan ajralib turadi. Ayniqsa, Orif oqsoqol obrazi
romanga ko‘rk bag‘ishlaydi. Uning insonparvarligi, odamlar orasida qozongan
obro‘-e‘tibori, eng og‘ir damlarda qiyinchiliklarni yengib o‘tishga kuch topishi bilan
o‘quvchi xotirasiga muhrlanadi.
“Ikki eshik orasi” romanida o’z davrining muhim muammolari qalamga
olindi, o’sha yillar voqea-hodisalariga munosabat bildirdi. Romanning asosiy
qahramonlari ikkinchi jahon urushi og’irliklarini yelkasida ko’targan, unda mardona
g’olib chiqqan kishilardir. Umuman olganda, romanda butun jamiyat kishilarining
urush davridagi fidokorligi o’zining badiiy ifodasini topgan. Roman
qahramonlaridan bir Muzaffar – urush davrida muayyan qiyinchiliklarni boshidan
kechigan, 70-yillarga kelib farovon turmushga erishgan yoshlarning timsoli tarzida
beriladi. Romanning sarlavhasidan tortib, deyarli butun mazmunigacha yozuvchi
jiddiy falsafiy ma’no yuklashga intilgan.Xususan, u “Ikki eshik orasida” deganda
inson umrini, ya’ni tug’ilgandan o’lgunicha bosib yo’lni ko’zda tutadi. Muallifning
g’oyaviy falsafasiga ko’ra bu yo’l juda murakkab va ziddiyatli bo’lib, uni
muvofaqqiyat bilan bosib o’tishi
uchun insondan katta matonat
, iroda bilim va
jasorat talab qilinadi. Asardagi ko’pchili qahramonlar, xususan, Oqsoqol, Qora
amma, Robiya, Shomurod, Kimsan xuddi shunday jasoratli va ruhan boy kishilar
bo’lib, ko’p jihatdan yozuvchining g’oyaviy maqsadini ta’sirchan ifodalashga
xizmat qilgan. Muallif falsafasiga ko’ra o’z umrini sharaf bilan bosib o’tmog’i
uchun insondan katta matonat va jasorat talab qilinishining sababi shundaki, u o’z
hayoti davomida og’ir kurashlar girdobidan, yengib bo’lmas to’siqlardan o’tishga
majbur bo’ladi. Asarda xuddi shunday inson hayotining to’siqlari, illatlari sifatida
Umar zakonchi, Ra’no, Zuhra kabi shaxslar timsoli yaratilgan bo’lib, ular romandagi
kurashlar, to’qnashuvlar va ma’naviy ixtiloflar kesginligi, tarangligini oshirishga
imkon tug’dirgan.
Har qanday yozuvchining ijodiy kamolotga erishuvi, eng avvalo, uning milliy
g`oya va qadriyatlarga sadoqati hamda ularni o`z ijodida lingvopoetik jihatidan
nechog`lik mahorat bilan yuksak darajada ifodalay olish imkoniyatiga bog`liq. Har
qanday fikr nutqda ifodalanar ekan, so’zlovchi faqat muayyan axborotni
tinglovchiga yetkazishnigina emas, balki bu fikrning tinglovchiga qay darajada ta’sir
etishini ham deyarli hamisha e’tiborda tutadi. Shuning
uchun nutqning ifodaliligi
,
ta’sirchanligini, ya’ni ekspressivligini ta’minlovchi vositalarga malakali so’zlovchi
yozuvchi doimo diqqat bilan qaraydi. Ma’lumki, til ekspressivlikni ifodalashning
xilma-xil imkoniyatlariga ega. Bunday imkoniyatlarning kenglik darajasi tilning
boyligini ham ko’rsatadigan o’ziga xos o’lchovlardandir. Tilshunoslikda
ekspressivlikni til taraqqiyotining harakatlantiruvchi kuchidir degan fikr ham
mavjud. Til haqidagi fanda tilning kommunikativ va yana boshqa vazifalari qatorida
uning ekspressiv vazifasi ham alohida ajratiladi. Albatta, bu vazifa, ayniqsa, badiiy
matnda yanada katta ahamiyat kasb etadi
O’tkir Hoshimov asarlarida ekspressivlikni ifodalashda sintaktik birliklarning
ham maxsus o’rni bor. Masalan, asarlarida adib ritorik so’roq gaplardan unumli
foydalangan. Yozuvchilar odatda tasvir maqsadiga muvofiq iboralarni tanlab
qo`llash bilangina kifoyalanib qolmaydilar.Balki, qahramonlar tabiati, ruhiy holati,
hayot tarziga moslab o`zgartiradi va qayta ishlaydi.
Darhaqiqat, yozuvchi o`zi yaratayotgan qahramonning o`ziga xos xarakter-
xususiyatlarini ochib berish jarayonida, tabiatan qanday shaxs ekanligini to`liqroq
tasvirlashda iboralardan foydalanadi.
Dostları ilə paylaş: |