Türk diLİ tariHİ Başlangıcından Yirminci Yüzyıla

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
SAKA-TÜRK İLİŞKİSİ
Arkeolojik kazılardan, dil verilerinden ve efsanevî rivayetlerden çıkan sonuçlara göre Türkler M.Ö. üçüncü ve ikinci binlerde Ural ile Tanrı-Altay-Sayan dağları arasındaki bozkırlarda yaşamakta idiler. Merkezleri Işık Göl ve Çu havzası idi. M.Ö. 800 yıllarında Çin imparatoru Hunların atalarına saldırdı. Hunlar batıya çekildiler ve komşularını da batıya ittiler (Ögel 1981: 42). Tarih boyunca Avrasya bölgesinde çok sık karşılaşılan büyük bir göç dalgası oluştu. Bunun sonucunda Massagetler Sakalan yenerek batıya sür­düler. Böylece Karadeniz'in ve Kafkasların kuzeyinde Sakalar büyük bir güç olarak ortaya çıktı. Bölgede yaşayan Kimmerler Sakaların önünden kaçıp Kafkasları aşarak 8. yüzyılın sonlarına doğru Doğu ve Orta Anadolu'ya girdiler. Sakalar da onları izleyerek Orta Anadolu ve Filistin'e kadar uzan­mışlar, M.Ö. 7. yüzyılda Ön Asya'da büyük bir güç olmuşlardır. Urartular, Medler ve Perslerle sürekli savaşmışlar; M.Ö. 585 yıllarında Urartuları orta-ian kaldırmışlar, fakat Perslere yenilerek tekrar Kafkasların kuzeyine çekil-mişlerdir. Pers hükümdarı Dârâ'nın M.Ö. 513'te İstanbul Boğazı'nı geçerek ve Karadeniz'in batısını dolaşarak Sakaların üzerine yürüyüşü meşhurdur.
M.Ö. 7. yüzyılda Sakaların Asurlularla dostane münasebetleri olmuş, Asur kralı Asarhaddon (M.Ö. 680-668) Saka hükümdarı Bartatua'ya kızını vermiştir. Batıdan Gotların, doğudan Sarmatların baskısı altında kalan Sa­kalar milât yıllarında tarih sahnesinden çekilmişlerdir (Çay-Durmuş 2002: 494-502). Sakalarla Med ve Perslerin mücadeleleri Şehnâme'deki İran-Turan mücadelelerinin esasını teşkil eder. Fars kaynaklarında Saka, Yunan kaynaklarında Skit(ai), Asur kaynaklarında Askuz(ai)/İskuz(ai), Urartu kaynaklarında İşkıgulu olarak geçen Sakaların kökeni hakkında fikir birliği yoktur. J. Fressel (1886), W. Tomaschek (1888), A. Herrmann (1921), J. Junge (1939), R. Grousset (1939), P. Golden (1992) gibi batılı bilginlerin birçoğu Sakaları İranî bir kavim kabul eder. Bunlardan bir kısmı Türklerin atalarının da Saka İmparatorluğu içinde yer aldığını düşünür. Bazı Rus bil­ginlerine göre ise Sakalar Slavların atalarıdır.
19. yüzyılda B. G. Niebuhr, daha sonra K. Neumann (1855), A. D.
Mordtmann (1870), H. Kiepert (1878), O. Franke (1904), E. H. Minns
(1913), G. W. B. Huntingford (1935) gibi batılı araştırıcılar Sakaların Türk-
Moğol olduğunu kabul etmişlerdir. Türk bilim adamlarından Zeki Velidi
44 Ahmet B. ERCİLASUN
Togan (1946), Emel Esin (1978), Taner Tarhan (1979), Yılmaz Öztuna (1990), Salim Koca (1990), Abdülhalûk Çay ve İlhami Durmuş (2002) Sa­kaların Türk olduğu görüşündedirler (Çay-Durmuş 2002: 483-486).