40
Bu halda Dədə Qorqudun şəxsiyyəti tarixin həqiqi sərhəd-
ləri daxilində təhlil edilə bilməz. «Kitabi-Dədə Qorqud» və yu-
xarıda sadaladıqlarımız onun sadəcə bir hekayə qəhrəmanı oldu-
ğunu üzə çıxarır
1
.
Lakin Dədə Qorqud, yaxud Qorqud Ata adlı bir cadugərin
(sehrbazın) və ya müdrik şəxsin əskidən yaşadığını və əfsanənin
onu yaşamış müsəlman bir müdrik, cadugər (sehrbaz), kahin,
musiqişünas və hörmətli bir şəxs halına gətirdiyini görürük. Bu,
Zəki Vəlidinin fikridir
2
. Halbuki Əbdülqədir İnana görə, Dədə
Qorqud «Kitabi-Dədə Qorqud»dakı digər bütün şəxsiyyətlər kimi
əfsanəvidir
3
. Bartolda görə (12 Vorlesungen, s.107), oğuzlar Sır-
Dərya sahillərindən qərbə doğru xalq ədəbiyyatının toplayıcısı,
dini rəis və musiqişünas Qorqudun əfsanəsini də mənimsədilər.
Ənənənin əks olunduğu kiçik hissəyə əsasən, Dədə Qorqu-
dun müdrikliyi və atalar sözləri türklər arasında müsəlman ərəb-
lərdən olan Lokmanın əfsanəvi şəxsiyyətini təmsil edir
4
.
Türk ozanları
Hər nə qədər Dədə Qorqudun tarixi mahiyyətini təyin etmək
mümkün olmasa da, onu «Kitabi-Dədə Qorqud» hekayələrinin
müəllifi adlandıra bilmərik. O, yalnız hekayələrin qəhrəmanla-
1
Dədə Qorquda tarixi bir şəxsiyyət statusu vermək üçün təşəbbüs gös-
tərən K.İnostrantsev o qədər də uğur qazana bilməmişdir: «Коркуд у истории
и легенды». Записки Восточного отделения Императорского Русского
археологического общества, XX, 1911, s.40-46. Quzların başlatdıqları böyük
bir üsyan nəticəsində 548/1153-cü ildə Xorasanda Səlcuq Sultanı Səncəri həbs
etdikləri qeyd edilən İbnül-Əsirin «Tarix»indən faydalanaraq (c. XI, s.54),
Quzların Buzuk hizbində Qorqud ibn Əbdül-Həmid adlı bir əmir olduğunu
iddia edir. K.İnonstrantsevin iddiasına görə, «Mənbələrdə adı çəkilən Qorqud
tarix səhnəsində mühüm rol oynadıqları anda qüdrətli Səlcuq sultanına qarşı
müzəffər olduqları əsnada əfsanəvi Qorqud kimi qələmə verilmişdir».
2
O.Ş.Gökyayın qeydləri, adı çəkilən əsəri, s.XXVIII-XXXIX.
3
Ülkü, X, 1937, s.79.
4
Enc. of Islam.
41
rından biri olub Oğuz epik ənənəsinin Turoldundan
1
daha çox
Turpinosudur
2
.
Dədə Qorqud on iki boyun hamısının sonunda ortaya çıxır,
hekayəni, onun mövzusunu və hekayədə baş verən hadisələri
birləşdirərək bir yerə toplayır (XI hekayənin sonunda «qoşmaq»
kəlməsinin qarşılığı olan bu söz sonradan «qoşma» olmuşdur)
3
.
Çünki o, oğuz məclisinin ozanı olub, bir ozan, hətta oğuznamə-
lərin epik ədəbiyyatı ilə «Kitabi-Dədə Qorqud»un bağlı olduğu
ozan, hekayə söyləyən, musiqişünas və şairlərin ilkidir.
«Kitab»da oğuzların onlara ozan adı verdiklərini görürük.
Ozan qopuzu ilə eldən-elə gedir, yaxşı insanları pisdən ayırır.
Ozan sazını çalır və icma rəhbərlərinin – xanın önündə şeir söylə-
yir: Dədə Qorqudun dilindən danışır (ətraflı məlumat üçün bax:
giriş, mətn 59b və tərcüməsi). «Yegnəg» hekayəsinin sonunda
(VII) «Dədə Qorqud gəldi və ayıtdı. Bakalım nə dedi: Xanum, bu
oğuznamə Yegnəgin olsun. Alp ozanlar məndən sonra söyləsinlər».
Orta əsrlərdə türk hökmdarlarının ətrafında ozanların oldu-
ğuna dair çoxlu məlumatlara sahibik
4
. Yazıçızadənin türkcə yaz-
dığı «Səlcuqnamə» adlı əsərində
5
verilən məlumata əsasən, Soq-
da
6
baş verən və çox qan tökülməsinə səbəb olan bir döyüşdən
1
Turold – XI əsrin sonu – XII əvvəllərində yaşadığı güman edilən
yazıçı. Məşhur qəhrəmanlıq poeması olan «Ronaldın nəğməsi» əsərini XII
əsrin əvvəllərində yazdığı güman edilir. Əsər bu günə qədər gəlib çatan ən
qədim «Nəğmə» nəşrinin Oksford əlyazmasıdır və təxminən 1170, yaxud da
1180-ci illərdə yazılmışdır – Q.Şəhriyar.
2
Hər halda V.Ruben diqqətsizlik edərək «Ozean der Marchenströme»
(Teil I: Die 25 Erzahlungen des Dede Korkut, Helsinki, 1944, s.193, cinziger
Dichter) əsərində bu məcmuənin müəllifi olan Dədə Qorquddan söz açır.
3
Enc. of Islam, Qoşma maddəsi ilə tərcümə və lüğətdəki qeydlər.
4
F.Köprülünün araşdırmaları: «XVI. Asra Kadar Türk Sazşairleri»
(İstanbul, 1930, s.9-10) və «Ozan» (Azerbaycan Yurt Bilgisi, III, 1932,
s.133-140). Bu tədqiqat işləri bəzi əlavələrlə «Türk Dili ve Edebiyatı Hakkında
Araştırmalar» (İstanbul, 1934, s.273-292) dərgisində yenidən yayınlanmışdır.
5
Houtsma nəşri, III, s.348.
6
Soqd vilayəti – Tacikistanda vilayət. Ərazisi 26100 km
2
, əhalisi
1870000 nəfərdir – Q.Şəhriyar.
42
sonra dincələrkən «ozanlar və qopuz çalanlar əsgərlərin qəhrə-
manlıqlarından bəhs edirdilər». Ozanlar, eyni zamanda Misir-
dəki Məmluk sultanlarının
1
ətrafında və bəlkə də XV əsrdə Os-
manlı sultanının tabeliyində idilər. Sonralar qərbdə «ozan» kəl-
məsi istifadə edilməmiş, yerini «saz şairi» və «aşığ»a vermiş-
dir
2
. Bugünkü Anadolu ləhcələrində «ozan» sözü «saxta şair»,
«məsxərə» mənasında istifadə olunurdu. Halbuki orta əsrlərdə
Anadoluda, xüsusilə şərq bölgəsində və türkmənlər arasında
ozan alpların, əxilərin
3
və qazilərin mücadilə ruhunu və cəsa-
rətindən bəhs edən və onları mədh edən mənasındadır
4
.
Oğuz ozanları paqan (butpərəst) və ya qismən islamlaşan
türklərin sehirbazları olan baksı və ya baxşı
5
ilə qamlara bağ-
lıdırlar. Bu gün belə M.İ.Rubinin fikrincə (Вопросы оздоров-
ления Туркменистана. Ашкабад, 1929, стр.80), Türkmənis-
tanda Ətrak bölgəsində hər aulda baxşı vardır. Ötən əsrdə qır-
ğızlar arasında baksı «qobus» adlanan bir kaman növündə ifa
1
Quatremère, Histoire des sultan mamlouks de l`Egypte, c. 1, s.136
(F.Köprülünün mülahizələri üçün eyni yer).
2
Klavico (Clavijo) Şərqi Anadoludakı Dəlilərkənddə xalqın hörmət
bəslədiyi bir aşıqdan bəhs edir.
3
Əxilik – islamda sufi təriqətlərindən biridir. Abbasi xilafəti dövründə
qurulan, İran, Azərbaycan, Orta Asiya və Anadoluda yayılan bu təşkilat (sufi
cərəyanı) Əxi Əvrən adı ilə məşhur olan Azərbaycan türkü sufi alim Şeyx
Nəsrəddin Mahmud Xoyidir – Q.Şəhriyar
4
«Fərhəngi-Şüuri»də «ozan» haqqında «lirik şərqi və oğuznaməni mü-
şayət edən alət» deyilir (Barthold, ZVO, VIII, s. 205). Süleyman Əfəndinin
cağatayca lüğətində «ozan» mani formasında ahəngsiz şərqidir, Qara xan,
Oğuz xan dastanlarında istifadə olunur. Ozançı davul və dəfin müşayətində
ozan söyləyənə deyilir. Pavet de Courtille «Die Turc-Oriental» adlı lüğətində
eyni mənanı ardıcıllıqla vermişdir, s. 64.
5
Quatremère, Histoire des Mongols de la Perse, Paris 1836, s.184, no
51 (çin dilindəki «hochang» və ya «ho-chang» «baxşı» mənasını verir). Fuad
Köprülü. Türk Edebiyatı Tarihi. İstanbul, 1920, s.78 vd.; Pelliot. Les mots a
hinitial, JAS, 1925, I, s.254 (türkcədəki «baxşı» çin dilindəki «po-che» (cpak-
dzi) sözündən gəlir. Самойлович. Туркмения, I (1929), s.145; M.Monneret
de Villard. II libro della peregrinazione nell parti d`Oriente di Frate Ricoldo
de Montecroce.Roma, 1948, s.47-50; Fuad Köprülü. Bahşı. İslâm Ans.
Dostları ilə paylaş: |