79
III. Bozatlu Bamsı Beyrəyin hekayəsi
Bayındır xan tərəfindən oğuz bəylərinə verilən bir ziyafət əs-
nasında Bay Bürə bəy oğlunun olmadığı üçün taleyindən şikayət-
lənir. Oğuz bəyləri əllərini qaldıraraq ona bir övlad bəxş etməsini
Allahdan niyaz edirlər. Bəy Bican da əgər Allah bir qız uşağı ver-
sə, Bay Bürə bəyin oğluna verəcəyinə söz verir. Dua qəbul edilir.
Bay Bürə bəyin bir oğlu olur və bu xoşbəxt hadisə ilə bağlı İstan-
bula iki tüccar yollayaraq hədiyyələr aldırır. Uşaq sağlam və cəsur
böyüyür. On beş yaşında ikən iki tüccarı Pasin vadisində əsir
götürən kafirlərdən azad edir və dəyərli mallarını da geri qaytarır.
Boz bir at, bir yay, altı bucaqlı bir gürz və bir qılınc: bunları ata-
sına hədiyyə aparan tüccarlardır. Dədə Qorqud gəlir, gənc qəhrə-
manı tərifləyir və ona Bozatlu Bamsı Beyrək adını verir.
Bir ov əsnasında Beyrək bəy bir gənc qızın çadırına gəlir.
Bu qız Bəy Bicanın doğmadan əvvəl ona nişanladığı Banuçiçək-
dir. Gənc şahzadə onu tanıyır və at yarışına, ox atmağa dəvət
edir. Yenilir və igidin nişan üzüyünü qəbul edir.
Toy üçün qardaşı Dəlü Qarcarın izni gərəklidir. Dədə Qorqud
bu çətin işi öz üzərinə götürərək Beyrək bəy üçün onun bacısını
istəyir. Ölüm təhlükəsi ilə qarşılaşır və onu qılıncla öldürmək
istəyən Dəlü Qarcarın qolunu sirli şəkildə durdurur. İcazəni min
erkək at, min erkək dəvə, min qoyun, min quyruqsuz və qulaqsız
köpək gətirməsi şərti ilə alır. Dədə Qorqud ona hamısını verir və
o da pis bir oyun oynayır: onu birə dolu bir evə salır və sonra
çılpaq halda soyuq suya atlamasına səbəb olur.
Toy hazırlıqları əsnasında Beyrək bəy 39 igidi ilə bərabər
Bayburt qalasında əsir edilmişdi. Anası, atası, bacıları, nişanlısı
ağlayır və ümidsizliyə düşürdülər. On altı il keçdi. Delü Qarcar
Beyrək bəyin yaşadığını bildirənə bir hədiyyə və ya ölüsünü bil-
dirənə bacısını verəcəyini vəd edir. Alçaq bir adam olan Yalan-
cuk Beyrəkdən aldığı bir köynəyi qanlı olaraq gətirir və Banu-
çiçək ilə evlənməyə hazırlaşır.
Bu zaman atası oğlunu axtarmak üçün tüccarları yollayır.
80
Karvan Bayburtun ətrafına gəlir, Beyrək soruşur və öyrənir ki,
ailəsi yaxşıdır, nişanlısı da bir başqası ilə evlənəcək. Bayburt bə-
yinin qızı ona azad olması üçün yardım təklif edir və eyni zaman-
da evlənməyə qarar verirlər. Beyrək qəbul edir və qaladan çıxır.
Boz atını tapır və onunla bir qardaş kimi danışır. Birbaşa atasının
yurduna gedir. Yolda gedərkən Banuçiçəyin toyuna gedən bir
ozana rast gəlir. Atını ona tapşıraraq qopuzunu alır. Çayın başında
görür ki, bacısı ağlayır. Onunla və digər bacıları ilə görüşür. Son-
ra toya dəvət olunanlar arasına qatılır. Yalancuq digər bəylərlə ox
yarışındadır. Beyrək onu təhqir edir. Yalancuq onu yayını gərmə-
yə dəvət edir. Beyrək asanlıqla yayı gərir və parçalayır. Sonra
evində qalan yayı gətirirlər və kürəkənin üzüyünə vuraraq mü-
sabiqəni qazanır. Qazan bəyin icazəsi ilə qadınların yanına gedir
və qopuz çalıb gəlinin rəqs etməsini istəyir, iki dəfə qarşısına
başqa bir qadın gətirərək onu aldatmaq istəryilər. Lakin o inadla
gəlini istəyir və sonunda Banuçiçək gəlir. Qız əvvəlcə vermiş ol-
duğu nişan üzüyünü tanıyır və beləliklə, onlar bir-birlərini tanıyır-
lar. Sonra dərhal Beyrəyin atasına dönüş xəbərini verməyə gedir-
lər. Beyrəyin barmağından axıtdığı qanla qocanın ağlamaqdan kor
olmuş gözlərini sağaldana qədər ata oğlunun gəlişinə inanmadı.
Yalancuq qaçdı, lakin təqib edilərək ələ keçdi. Əvf dilədi və istəyi
yerinə yetirildi. Beyrək Bayburt qalasına getdi və dostlarını azad
etdi. Sonradan həyat yoldaşı olacaq şahzadəni də özü ilə gətirdi.
Bu, «Dədə Qorqud hekayələri»nin ən uzunudur. Bütün mil-
lətlərin ədəbiyyatı ilə müxtəlif müqayisələrin mövzusu olduğu
kimi, türk məmləkətlərində də zamanımıza qədər şifahi olaraq
gəlib çıxmışdır.
Anadolu və İstanbulda on bir variantı tapılmışdır. Üçü yazı-
lı, səkkizi şifahi
1
.
Yazılı olanlar da Konyada mənzum formada
biri, İstanbulda da ikisi tapılmışdır. Şifahi olanlar Anadoluda:
1
Bu variantların xülasələri O.Ş.Gökyayın nəşrində mövcuddur. P.N.Bo-
ratav «Bəy Börə hekayəsinə aid mətnlər» (Ankara, 1939) adlı risaləsində və
Ankarada nəşr edilən «Ülkü» dərgisindəki müxtəlif məqalələrində toplamışdır.
81
Safranbolu
1
, Trabzon, Adananın Aladağı
2
, Cebeli Bərəkətin,
Yarpuz, Ərzurum, Bayburt, Bəyşəhir, Kütahyada
3
toplanmışdır.
Bütün bunların arasında ən tanınmışı Bayburtda toplanmış va-
riantdır. Bunun qəhrəmanları Bəy Börə, Alp və Bəngiboz Ağ-
qavaq qızı nişanlıdır
4
. Bayburt ətrafındakı bir qəsəbədə bu gün
Bəy Börəyə aid olduğu güman edilən bir məzar vardır. Börə də
Bayburtda geniş yayılmış adlardandır. Bayburtda Almışqa qəsə-
bəsində bir erməni ailə yaxın zamanlara qədər öz nəsil-nəca-
bətini Bəy Börəyə bağlamışdı. Eyni qəsəbədəki ermənilər I Dün-
ya müharibəsinin sonunda sürgün edildikləri zaman Beyrəkdən
və Bayburtun erməni şahzadəsinin soyundan gəldiklərini iddia
edirdilər. P.N.Boratava görə, «Dədə Qorqud kitabı»nda Bayburt
sözünün yanındakı Barasar və ya Parasar sözü (Parasarun Bay-
burt hisarı) bəlkə ermeni dilindədir və XI əsrdə Ermənistana edi-
lən ilk türk axınından qalan bir xatirədir
5
.
Bu on bir varianta əvvəlcə İ.Kunoş tərəfindən aşkarlanmış,
1
A.Baha tərəfindən əvvəl «Bartın» qəzetinin 21.X.1931 tarixli
nüsxəsində nəşr edilmiş, sonra «Atsız» dərgisində təkrarlanmışdır: sayı 10,
1932, s.255-260. Bunun musiqi bölümləri M.R.Kösemihal tərəfindən «Milli
Mecmua»da (n. 124-125, 1931) nəşr edilmişdir.
2
Əli Rıza. «Cenupta Türkmen Oymakları» (III, 1931, s.70-80).
3
Adnan Erzi tərəfindən toplanaraq «Halk Bilgisi Haberleri» adlı dər-
ginin IX (1939) cildinin oktyabr sayında çıxan yazı. Atın adı burada Bən-
gibozdur. Gəlin isə İstanbul kralınının qızı Ərqayədir.
4
Aka Kavak qızı adı Safranbolu ilə Aladağ və Ərzurumda da işlədilir.
«Dədə Qorqud kitabı»nın da III hekayəsində Çiçək Banunun toya hazırlıq
məqsədilə tikilən çadır da Ak Kavak (ağ qovaq – Q.Şəhriyar) adlanır. «Kə-
rəm ilə Əsli» adlı türk dastanında «Dədə Qorqud» qəhrəmanlarından aşa-
ğıdakı kimi bəhs olunur:
Ak Kavak Kızı da Bey Böyrek dengi.
P.N.Boratav. İzahlı Halk Şiiri Antolojisi. Ankara, 1943, s.257. «Aka Ka-
vak qızı hekayəsi» ilə bağlı erməni dilindəki bir variant Qeysəriyyədə toplan-
mışdır: Macler. Contes légendes et epopées populaires de l`Arménie. Paris,
1928, c. 1, s.150-158. Bu məlumatı mənə Parisdən H.Bərbəryan göndərmişdir.
5
P.N.Boratav. Halk Hikâyeleri ve Halk Hikâyeciliği. Ankara, 1946,
s.65. İslam Ensiklopediyasındakı «Bayburt maddesi».
Dostları ilə paylaş: |