Türk neonatoloji derneğİ doğum salonu yönetiMİ rehberi 2016 Nihal Oygür Esra Önal Ayşegül Zenciroğlu



Yüklə 300,8 Kb.
səhifə4/6
tarix29.04.2018
ölçüsü300,8 Kb.
#40348
1   2   3   4   5   6

Kaynaklar

  1. Perlman JM, Wyllie J, Kattwinkel J, et al. Part 7: neonatal resuscitation: 2015 International Consensus on Cardiopulmonary Resuscitation and Emergency Cardiovascular Care Science With Treatment Recommendations. Circulation. 2015;132(suppl 1): S204–S241.

  2. Fernandes CJ. Neonatal resuscitation in the delivery room. In: UpToDate, Post TW (Ed), UpToDate, Waltham, MA. (Erişim: 31 Ağustos , 2015)

  3. American Academy of Pediatrics Committee on Fetus and Newborn, American College of Obstetricians and Gynecologists Committee on Obstetric Practice. The Apgar Score. Pediatrics 2015;136:819-822

  4. CPR Guidelines for Newborns With Cardiac Arrest of Cardiac Origin, PALS Cards. http://pals-cards.mscscience.com/pals_gen_newborn_learn_0.html (erişim; 24.01.2016)


4. RİSKLİ YENİDOĞANDA DOĞUM SALONU UYGULAMALARI

4.1. Hangi doğumlar risk içerir?

  • Tüm doğumların % 10’unda bebeğe, doğum salonunda değişik düzeylerde canlandırma basamakları, %1’inde ise ileri canlandırma uygulamak gerekir.

  • Etkili bir canlandırmanın birinci koşulu hazırlıklı olmaktır. Canlandırma gereksiniminin tahmin edilebilmesi için, yüksek riskli doğumların önceden bilinmesi önemlidir (Tablo1). Bu risk faktörleri dikkate alındığında, canlandırma gereksinimi olacak yenidoğanların büyük çoğunluğu önceden tahmin edilebilir.

  • Riskli doğumlarda, doğum şekli, zamanlaması ve yeri dikkatle kararlaştırılmalıdır. Bunun için kadın doğum hekimi ve gerekiyorsa ilgili diğer branşlardan hekimlerle görüşülmelidir.

  • Doğum salonunda canlandırma gereksinimi öngörülüyorsa ve yeterli zaman varsa aile ile mutlaka görüşülmeli, doğum salonu ve sonrasında gerekebilecek tedaviler ve prognoz tahminleri ile ilgili bilgi verilmelidir.




Öneriler

  1. Doğum salonunda canlandırma ve daha ileri girişimlerin gerekebileceği bebekler, risk faktörlerinin değerlendirilmesi ile büyük oranda tahmin edilebilir.

  2. Mevcut riskli durumun, mümkünse kadın doğum hekimi ve aile ile ayrıntılı görüşülmesi önemlidir.

  3. Doğum şekli, zamanı ve yerine kadın doğum hekimi ile birlikte karar verilmelidir


Kaynaklar

  1. Perlman JM, Wyllie J, Kattwinkel J, et al. Part 7: neonatal resuscitation: 2015 International Consensus on Cardiopulmonary Resuscitation and Emergency Cardiovascular Care Science With Treatment Recommendations. Circulation. 2015;132(suppl 1): S204–S241.

  2. Spain JE, Tuuli MG, Macones GA, Roehl KA, Odibo AO, Cahill AG. Risk factors for serious morbidity in term nonanomalous neonates. Am J Obstet Gynecol. 2015;212:799.e1-7.


4.2 Mekonyumla Boyalı Amnion Sıvısı ile doğanlarda doğum salonunda uygulamalar

  • Fetusta, intrauterin mekonyum çıkışının olması ile kolon içeriğinin amnion sıvısına geçmesi ‘Mekonyumla Boyalı Amnion Sıvısı (MBAS)’ olarak tanımlanır. İnsidansı, term gebeliklerde % 15-20, postmatür gebeliklerde % 30-40 dolayındadır. Prematüre bebeklerde gastrointestinal sistemin immatür ve kolonik mekonyum içeriğinin görece olarak az olması nedeniyle 34. gebelik haftasından önce nadirdir. Prematüre bir bebekte MBAS olması, şiddetli fetal asfiksiyi gösterir ve kötü bir işaret olarak kabul edilirken, term ve özellikle postmatür bebeklerde her zaman fetal distresin sonucu olmayabilir. Term ve postterm gebeliklerde, fetal distresin diğer bulguları, özellikle fetal kalp hızı değişiklikleri olmaksızın sadece MBAS’nın varlığı, fetal hipoksi bulgusu değildir.

  • MBAS neonatal morbidite ve mortalite açısından önemlidir. En ciddi morbiditesi MAS’dur. MBAS olan bebeklerin % 1,5- 5’inde MAS gelişir. Mortaliteye, kısa ve uzun dönem ciddi pulmoner ve nörogelişimsel sekellere yol açabilir.

  • Mekonyumun aspirasyonu önceden düşünüldüğü gibi sadece doğumdan sonra değil, intrauterin dönemde de olabilir.

  • ILCOR-2015 önerilerine göre MBAS olan bebeğin deprese doğması, artık trakeal aspirasyon için bir kriter olarak kabul edilmemektedir. Trakeal aspirasyon için kabul edilen tek koşul, bebeğin solunum yollarında obstrüksiyon yapan mekonyum partiküllerinin varlığıdır (Bölüm 3.2.1).

  • MBAS olan bebek bradikardik ve/veya oksijen saturasyonu düşük ise PBV başlatılır ve canlandırmanın diğer basamakları uygulanır.

  • MBAS olan bebeklere doğumdan sonra rutin mide yıkamasının MAS’nu önlemediği gösterilmiştir.




Öneriler

  1. Term ve postterm gebeliklerde, fetal distresin diğer bulguları, özellikle fetal kalp hızı değişiklikleri olmaksızın sadece MBAS’nın varlığı fetal hipoksi bulgusu değildir.

  2. Trakeal aspirasyon için kabul edilen tek koşul bebeğin solunum yollarında obstrüksiyon yapan mekonyum partiküllerinin varlığıdır (Bölüm 3.2.1).

  3. MBAS olan bebeklerde, deprese bile doğsalar, doğum sonrası canlandırmanın ilk basamakları uygulanmalı, birinci değerlendirmede solunum çabası yeterli olmayan veya KTA<100/dk olanlara PBV başlanmalıdır.


Kaynaklar:

  1. Bhat R, Vidyasagar D. Delivery Room Management of Meconium-Stained Infant. Clin Perinatol 2012;39:817-831

  2. Wiswell TE, Gannon CM, Jacob J et al. Delivery Room Management of the Apparently Vigorous Meconium-stained Neonate: Results of the Multicenter, International Collaborative Trial. Pediatrics 2000;105:1-7

  3. Wiswell TE. Delivery room management of the meconium-stained newborn. J Perinatol 2008;28(S3):S19-S26

  4. Halliday HL. Endotracheal intubation at birth for preventing morbidity and mortality in vigorous, meconium-stained infants born at term. Cochrane Database Syst Rev 2001;1:CD000500

  5. Vain NE, Szyld EG, Prudent LM, Wiswell TE, Aguilar AM, Vivas NI. Oropharyngeal and nasopharyngeal suctioning of meconium-stained neonates before delivery of their shoulders: multicentre, randomised controlled trial. Lancet 2004;364:597-602

  6. Perlman JM, Wyllie J, Kattwinkel J, et al. Part 7: neonatal resuscitation: 2015 International Consensus on Cardiopulmonary Resuscitation and Emergency Cardiovascular Care Science With Treatment Recommendations. Circulation. 2015;132(suppl 1): S204–S241

  7. Narchi H, Kulaylat N. Is gastric lavage needed in neonates with meconium stained amniotic fluid. Eur J Pediatr 1999;158:315–317

  8. Committee on Obstetric Practice, American College of Obstetricians and Gynecologists. ACOG Committee opinion. Management of delivery of a newborn with meconium stained amniotic fluid. Number 379. Obstet Gynecol 2007;110:739

    1. Hipoksik doğan bebekte doğum salonu uygulamaları

  • Perinatal asfiksi, tüm dünyada önemli bir mortalite ve morbidite nedeni olmaya devam etmektedir. Gaz değişiminin bozulması sonucu hipoksemi, hiperkapni ve metabolik asidozun gelişmesi olarak tanımlanır. Bunun sonucunda fetus ve yenidoğanda beyin ve diğer organlarda hasar gelişebilir.

  • Doğum salonunda amaç, uzun dönem sekelleri engellemek için beyin ve diğer organların yeterli perfüzyonunu sağlamaktır.

  • Yeterli ventilasyon ve dolaşımın acilen düzeltilmesi için canlandırma basamakları, yukarıdaki önerilere göre yapılır (Bölüm 3). Bu bebekler için ayrıca aşağıdaki durumlara dikkat edilmelidir.

  • Hiperoksi, özellikle beyin ve myokardda serbest oksijen radikallerinin yol açtığı reperfüzyon hasarını arttıracağından kaçınılmalıdır. Dokuların tekrar oksijenasyonu hızlı ama kontrollü olmalıdır. Oksijen- hava karıştırıcı ve nabız oksimetre kullanılmalıdır.

  • Hipoksik iskemik ensefalopati gelişme riski olan bebekte solunum yetmezliğinin düzeltilmesi önemlidir. PaCO2 düzeyi serebral kan akımını etkilediği için, normal sınırlarda tutulmalıdır. İlk stabilizasyondan sonra kan gazlarının yakından izlenmesi gerekir.

  • Hipertermi ve hipoglisemiden kaçınmak önemlidir.

  • Plasental kan akımının kesintiye uğramasıyla çoklu organ hasarı gelişen bebeklerde sıklıkla hacim yüklenmesi olur. Akciğer kompliansı azalır ve pulmoner ödem gelişebilir. Hacim yüklenmesi, akut tübüler nekroz ve buna bağlı akut böbrek yetmezliği veya uygunsuz antidiüretik hormon salınımına bağlıdır. Ancak doğum salonundaki sıvı yüklemeleri de buna katkıda bulunur. Bu bebeklere doğum salonunda hacim genişleticiler dikkatli kullanılmalıdır.

  • Canlandırma ve stabilizasyonu takiben, sistemik ve serebral fonksiyonların monitörize edilebileceği bir merkezde izlenmeleri sağlanmalı ve sonraki tedaviler hızla planlanmalıdır.

  • Orta- ağır hipoksik iskemik ensefalopati olan term ve terme yakın bebeklerde teropatik hipotermi etkinliği kanıtlanmış bir tedavidir ve teknik donanımı olan merkezlerde önerilen tedavi protokollerine göre uygulanması, donanımın olmadığı merkezlerde ise ilk stabilizasyondan hemen sonra mümkünse, tedavinin uygulanabileceği bir merkeze sevk edilmesi mortalite ve morbiditenin düşürülmesi açısından önemlidir.



Öneriler

  1. Hiperoksinin yol açtığı reperfüzyon hasarından korunmak için bu bebeklerde, canlandırma sırasında oksijen- hava karıştırıcı ve nabız oksimetre kullanılmalıdır.

  2. PaCO2 düzeyi serebral kan akımını etkilediği için, hiperventilasyondan kaçınılmalıdır. İlk stabilizasyondan sonra kan gazları sıkı izlenmelidir.

  3. Hipertermi ve hipoglisemi önlenmelidir.

  4. Bu bebeklerde hipovolemi nadirdir, doğum salonunda hacim genişleticiler dikkatli kullanılmalıdır.

  5. Canlandırma ve stabilizasyonu takiben, sistemik ve serebral fonksiyonların monitörize edilebileceği bir merkezde izlenmeleri sağlanmalı ve sonraki tedaviler hızla planlanmalıdır.

  6. Orta- ağır hipoksik iskemik ensefalopati olan term ve terme yakın bebeklerde, teropatik hipoterminin önerilen tedavi protokoluna göre uygulanması ya da mümkünse, ilk stabilizasyondan hemen sonra uygulayabilen bir merkeze gönderilmesi prognoz açısından yararlıdır


Kaynaklar:

  1. Gill RS, Pelletier JS, LaBossiere J, Bigam DL, Cheung PY. Therapeutic strategies to protect the immature newborn myocardium during resuscitation following asphyxia. Can J Physiol Pharmacol 2012;90:689-695

  2. Low JA. Intrapartum fetal asphyxia: definition, diagnosis, and classification. Am J Obstet Gynecol 1997;176:957–959

  3. Kurinczuk JJ, White-Koning M, Badawi N. Epidemiology of neonatal encephalopathy and hypoxic–ischaemic encephalopathy. Early Human Dev 2010;86:329–338

  4. Perlman JM. Cellular biology of end organ injury and strategies for prevention of injury. Clin Perinatol. 2012;39:785-802

  5. Perlman JM, Wyllie J, Kattwinkel J, et al. Part 7: neonatal resuscitation: 2015 International Consensus on Cardiopulmonary Resuscitation and Emergency Cardiovascular Care Science With Treatment Recommendations. Circulation. 2015;132(suppl 1): S204–S241.

  6. Wyckoff M, Garcia D, Margraf L, et al. Randomized trial of volume infusion during resuscitation of asphyxiated neonatal piglets. Pediatr Res 2007;61:415–420.

  7. Davis PG, Tan A, O’Donnell CP, et al. Resuscitation of newborn infants with 100% oxygen or air: a systematic review and meta-analysis. Lancet 2004;364:1329–1333.

  8. Tan A, Schulze A, O’Donnell CP, et al. Air versus oxygen for resuscitation of infants at birth. Cochrane Database Syst Rev 2005;2:CD002273.

  9. Rabi Y, Rabi D, Yee W. Room air resuscitation of the depressed newborn: a systematic review and meta-analysis. Resuscitation 2007;72:353–363.




    1. Prematüre bebekte doğum salonu uygulamaları

  • Aşırı prematüre bebeklerde, akciğerler yapısal olarak gelişmemiştir, surfaktan sentezi yetersizdir. Santral solunum uyarısı ve solunum kasları zayıftır. İmmatür dokuları ve damarları kolay zedelenebilir. Antioksidan mekanizmaları gelişmemiş olduğundan, oksidan hasara daha duyarlıdırlar. Ayrıca prematüre doğumların önemli bir kısmında perinatal enfeksiyonlar, prematüre doğumun nedenidir. Bunların sonucunda, prematüre bebekler, özellikle çok düşük doğum ağırlıklı olanlar, doğum odasında daha yüksek olasılıkla canlandırma gereksinimi gösterirler ve canlandırmaya bağlı komplikasyonlar bu bebeklerde daha sık görülür.



Öneriler

  1. Özellikle çok düşük doğum ağırlıklı bebeklerde, mümkünse doğum öncesinde ebeveynlerle görüşülmeli, doğum salonunda canlandırma gereksinimi, olası mortalite ve morbiditeler hakkında bilgi verilmelidir.

  2. Prematüre bebekler, doğum sonrasında izlenecekleri uygun düzeyde yenidoğan yoğun bakım ünitesi olan bir merkezde doğmalıdırlar. Bunun için mümkünse intrauterin transfer yapılmalıdır.


4.4.1Noninvaziv solunum desteği

  • Aşırı prematüre bebekler akciğer immatüritesi nedeniyle doğumdan sonra etkili solunumu başlatmakta zorluk yaşarlar ve sıklıkla doğum salonunda solunum desteğine gereksinim duyarlar.

  • Akciğer hasarını azaltmak için önerilen ‘Akciğer koruyucu stratejiler’ doğumdan hemen sonra başlatılmalıdır. (Ayrıca bkz; TND- RDS Rehberi-2014)

  • Doğum salonunda PBV sırasında PEEP uygulaması:

  • Yeterli gaz değişiminin sağlanması ve aynı zamanda akciğer hasarının önlenmesi için doğumdan sonra hemen uygun bir fonksiyonel residuel kapasitenin oluşturulması gerekir. Bunun için, solunum çabası zayıf ya da olmayan prematüre bebeklere doğumdan itibaren PIP ve PEEP’in birlikte uygulandığı bir PBV tercih edilebilir. Kendiliğinden şişen balon ile PEEP uygulanamaz ancak akımla şişen balon veya T- parça canlandırıcı ile ayarlanabilir PEEP verilebilir.

  • PBV uygularken ilk 1-2 basının 5 saniyeyi geçmeyecek şekilde uzun tutulması, alveol içi sıvının lenfatiklere geçmesi ve fonksiyonel residuel kapasitenin arttırılması açısından yararlı bulunmaktadır.




  • CPAP veya entübasyon:

  • Gebelik yaşı ≤28 hafta ve spontan solunumu olan bebeklerde doğum salonunda CPAP uygulaması ile entübasyon ve proflaktik surfaktan verilmesinin karşılaştırıldığı randomize çalışmalarda, erken CPAP uygulanan bebeklerde mekanik ventilasyon süresi daha kısa, surfaktan gereksinimi daha az, pnömotoraks riski daha fazla bulunmuştur. Ancak mortalite ve BPD insidansında bir fark saptanmamıştır. ILCOR 2015, AHA/AAP 2011 NRP rehberleri, ≤28 hafta ve spontan solunumu olan bebeklerde doğum salonunda CPAP uygulaması yapılabileceğini belirtmiş, bu kararı merkezin deneyimi ve tercihine bırakmıştır.

  • TND–RDS (2014) Rehberi ise, RDS riski olan ve spontan soluyan prematüre bebeklerde doğum salonunda en az 5 cm H2O basınçta nasal CPAP uygulanmasını önermektedir.

  • Bir başka metanalizde de benzer şekilde, doğumdan sonra solunum sıkıntısı bulguları mevcut ancak spontan solunumu yeterli olan tüm prematürelere doğum salonunda direkt nasal CPAP uygulanması, solunum sıkıntısı olmasa bile gestayon yaşı <32 hafta ya da doğum ağırlığı <1500 g olan bütün prematüre bebeklere doğum salonunda CPAP başlanması ve yoğun bakım ünitesine CPAP uygulayarak nakledilmesi önerilmektedir.




Öneriler

  1. Gestasyon yaşı ne olursa olsun solunum çabası zayıf ya da olmayan prematürelere doğumdan itibaren PIP ve PEEP’in birlikte uygulandığı bir PBV yapılmalıdır.

  2. Balon-maske uygulaması ile sadece PIP oluşturulabilir, PEEP oluşturulamaz. Bu nedenle PBV için T-parçalı canlandırıcı tercih edilmelidir.

  3. PBV’da PIP 20-25 cmH20, PEEP 5 cmH2O şeklinde uygulanabilir.

  4. Doğumdan sonra solunum sıkıntısı bulguları mevcut ancak spontan solunumu yeterli olan tüm prematürelere doğum salonunda direkt nasal CPAP uygulanmalıdır.

  5. Solunum sıkıntısı olmasa bile gestayon yaşı <32 hft ya da doğum ağırlığı <1500 g olan bütün prematüre bebeklere doğum salonunda CPAP başlanması önerilir.

  6. CPAP’e 5-6 cm H2O basınçla başlanması uygundur.

  7. Nasal CPAP uygulaması için kısa binasal pronglar veya T-parçalı canlandırıcı kullanılabilir.

  8. Doğum salonunda CPAP başlanan prematürelerin yoğun bakıma transportları sırasında CPAP uygulamasının devam ettirilmesi önerilir.




      1. Oksijen uygulaması

  • Fetus görece olarak hipoksik bir ortamdadır ve doğumdan sonra O2 saturasyonu yavaşça yükselerek % 50-60 değerlerinden yaklaşık 10 dakikada % 85-95 düzeyine ulaşır. Hipoksik bir dokunun aniden fazla miktarda oksijene maruz kalmasının hücre ve doku hasarına yol açtığı bilinmektedir.

  • Gebelik yaşı 32 haftadan küçük bebeklerde, doğum salonunda canlandırma sırasında, yüksek (% 50-100) ve düşük (% 21-30) konsantrasyonda O2 kullanımı ile ilgili çalışmaların metaanalizleri, yüksek konsantrasyonda O2 kullanımının mortaliteyi arttırdığını göstermiştir.

  • Aşırı prematüre bebeklerde hiperoksinin kronik akciğer hastalığı ve prematüre retinopatisini arttırdığı bilinmektedir. Ancak düşük O2 saturasyonu (% 85-89) hedeflendiğinde de mortalite ve nekrotizan enterokolit sıklığının arttığı gösterilmiştir. Bu nedenle, çok düşük doğum ağırlıklı prematürelerde optimal oksijen saturasyonunun ne olması gerektiği, doğum salonundan sonraki dönem için bile hala tartışmalıdır.

  • ILCOR-2015 gebelik yaşı, <35 hafta olan bebeklerde başlangıçta %21-30 FiO2 kullanılmasını önermektedir. Doğumdan sonraki ilk dakikalarda, prematüre bebekler için belirlenmiş preduktal SpO2 hedefleri henüz mevcut değildir ancak şu an için term bebekler için belirlenmiş hedefler kullanılabilir.




Öneriler

  1. Canlandırma gerektiren prematüre bebekte, hava-oksijen karıştırıcısı kullanılmalıdır.

  2. Tüm prematüre bebeklere nabız oksimetre izlemi yapılmalıdır

  3. Canlandırmaya, gebelik yaşı < 35 hafta olan bebeklerde % 21-30 O2 konsantrasyonu ile başlanması uygundur. SpO2 saturasyonu değerlerine göre O2 konsantrasyonu ayarlanmalıdır.

  4. Hiperoksi ve hipoksi önlenmelidir.

  5. Doğumdan hemen sonra, term bebekler için belirlenmiş hedefler prematüreler için de kullanılabilir.




      1. Proflaktik sürfaktan uygulanması

  • Sürfaktan prematüre bebeklerde mortaliteyi azaltmış, ancak BPD’de bir azalma olmamıştır. Son dönemde yapılmış bir metaanalizde, respiratuar distres bulgusu olan ve entübe edilmiş prematürelerde erken (ilk 2 saat) sürfaktan tedavisinin, geç tedaviye kıyasla neonatal mortalite ve kronik akciğer hasarını azalttığı gösterilmiştir. Bu nedenle <29 haftalık bebeklerde doğum salonunda proflaktik surfaktan kullanımı gündeme gelmiştir. İlk yapılan metaanalizlerde hava kaçaklarını, akut akciğer hasarını ve mortaliteyi azalttığı görülmüştür. Ancak antenatal kortikosteroidlerin yaygın kullanımı, yeni ventilasyon tekniklerinin benimsenmesi ile birlikte son dönemde yapılan randomize çalışmaların sonucu, prematüre bebeklerde doğum salonunda proflaktik surfaktan kullanımını desteklememektedir.

  • TND-RDS-2014 protokolü şimdilik, antenatal steroid uygulanmamış 26 gebelik haftasından küçük veya stabilize etmek için doğum salonunda entübasyon gereken prematürelerde proflaktik surfaktan kullanımını önermektedir.

  • INSURE (entübasyon, surfaktan ve CPAP’a ekstübasyon) surfaktan uygulamada giderek yaygınlaşan bir teknik olarak kabul edilmektedir. Kısa dönemde faydalı olduğu gösterilmiştir, entübasyon ve mekanik ventilasyon süresini kısaltmaktadır. Ancak mortalite ve BPD ye olumlu etkisi henüz kanıtlanmamıştır. Halen doğum salonunda prematüre bebeklere INSURE uygulamasını önerecek yeterli kanıt mevcut değildir.




Öneriler

  1. Antenatal kortikosteroid uygulanmamış, 26 gebelik haftasından küçük veya stabilize etmek için doğum salonunda entübasyon gereken prematürelerde proflaktik surfaktan tedavisi önerilir.

  2. Prematüre bebeklerde, doğum salonunda INSURE uygulaması rutin olarak önerilmez. Ancak entübe edilip surfaktan verilmiş bebeklerin hızlıca nasal CPAP’a ekstübe edilmeleri hedeflenmelidir.


Kaynaklar

  1. O’Donnell CPF, Schmölzer GM. Resuscitation of Preterm Infants Delivery Room Interventions and Their Effect on Outcomes. Clin Perinatol 2012;39: 857–869

  2. Schmölzer GM, Te Pas AB, Davis PG, Morley CJ. Reducing lung injury during neonatal resuscitation of preterm infants. J Pediatr 2008;153:741-745

  3. Schmölzer GM, Kumar M, Pichler G, Aziz K, O'Reilly M, Cheung PY. Non-invasive versus invasive respiratory support in preterm infants at birth: systematic review and meta-analysis. BMJ 2013; 347:f5980

  4. Goldsmith JP, Kattwinkel J. The Role of Oxygen in the Delivery Room. Clin Perinatol 39 2012;39: 803–815

  5. Kattwinkel J and the AHA/AAP Neonatal Resuscitation Program Steering Committee, editors. Textbook of neonatal resuscitation, 6th ed. Elk Grove Village, IL: American Academy of Pediatrics; 2011.

  6. Bahadue FL, Soll R. Early versus delayed selective surfactant treatment for neonatal respiratory distress syndrome. Cochrane Database Syst Rev. 2012;11:CD001456.

  7. Rabi Y, Lodha A, Soraisham A, Singhal N, Barrington K, Shah PS. Outcomes of preterm infants following the introduction of room air resuscitation. Resuscitation 2015;96:252–259

  8. Rojas-Reyes MX, Morley CJ, Soll R. Prophylactic versus selective use of surfactant in preventing morbidity and mortality in preterm infants. Cochrane Database Syst Rev. 2012;3:CD000510

  9. Saugstad OD, Aune D. Optimal Oxygenation of Extremely Low Birth Weight Infants: A Meta-Analysis and Systematic Review of the Oxygen Saturation Target Studies. Neonatology 2014;105:55–63

  10. Manja V, Lakshminrusimha S, Cook DJ. Oxygen Saturation Target Range for Extremely Preterm Infants A Systematic Review and Meta-analysis. JAMA Pediatr 2015;169:332-340

  11. Askie LM, Brocklehurst P, Darlow BA, Finer N, Schmidt B, Tarnow-Mordi W, NeOProM Collaborative Group: NeOProM: Neonatal Oxygenation Prospective Meta-analysis Collaboration Study Protocol. BMC Pediatr 2011;11:6

  12. Saugstad OD, Aune D, Aguar M, Kapadia V, Finer N, Vento M. Systematic review and meta-analysis of optimal initial fraction of oxygen levels in the delivery room at ≤32 weeks. Acta Paediatr. 2014;103:744-751

  13. Rabi Y, Dawson AA. Oxygen therapy and oximetry in the delivery room. Semin Fetal Neonatal Med 2013;18:330-335

  14. Morley CJ, Davis PG, Doyle LW, Brion LP, Hascoet JM, Carlin JB. Nasal CPAP or intubation at birth for very preterm infants. N Engl J Med. 2008;358:700–708

  15. Özkan H, Erdeve Ö, Karadağ A.Türk Neonatoloji Derneği Respiratuvar Distres Sendromu Rehberi 2014, sy 9.

  16. Arsan S, Korkmaz Toygar A, Oğuz S. Türk Neonatoloji Derneği Bronkopulmoner displazi Korunma, Tedavi ve İzlem Rehberi 2014, sy 13.

  17. Vaucher YE, Peralta-Carcelen M, Finer NN, Carlo WA, et al. SUPPORT Study Group of the Eunice Kennedy Shriver NICHD Neonatal Research Network. Neurodevelopmental outcomes in the early CPAP and pulse oximetry trial. N Engl J Med. 2012;367:2495-2504




    1. Yüklə 300,8 Kb.

      Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6



Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət
    Ana səhifə
Psixologiya