Türk neonatoloji derneğİ doğum salonu yönetiMİ rehberi 2016 Nihal Oygür Esra Önal Ayşegül Zenciroğlu

Kaynaklar

1. 
   Ewer AK, Middleton LJ, Furmston AT et al. Pulse oximetry screening for congenital heart defects in newborn infants (PulseOx): a test accuracy study. Lancet 2011;378:785–794.
   
2. 
   Frank LH, Bradshaw E, Beekman R, Mahle WT, Martin GR. Critical Congenital Heart Disease Screening Using Pulse Oximetry. J Pediatr 2013;162:445-453
   
3. 
   Donofrio MT, Moon-Grady AJ, Hornberger LK et al. Diagnosis and treatment of fetal cardiac disease: a scientific statement from the American Heart Association. Circulation. 2014;129:2183-2242
   

5.PLASENTANIN DEĞERLENDİRİLMESİ

• 
  Plasenta göbek kordonu, parankim, korion ve amnion membranlarından oluşan fetal bir organdır. Anne ve bebek arasında bir arayüzey oluşturduğu için maternal ve fetal hastalıkların plasental bulguları olabilir. Plasental sorunlar hem anneyi hem de bebeği etkileyebilir. Plasentanın muayenesi aşağıdaki durumlarda bilgi verebilir.
  
• 
  Maternal hastalıkların fetus üzerine etkileri
  
• 
  Prematüre doğumun, fetal büyüme geriliğinin veya nörogelişimsel bozukluğun nedeni
  
• 
  Perinatal stres ve olumsuz etkilerin kronik mi/akut mu olduğu ve ayrıca zamanlaması gibi yasal durumlar
  
• 
  Olumsuz gebelik sonuçlarının spesifik etiyolojilerinin tanısı
  
• 
  Çoğul gebeliklerde zigoti ve patolojinin (ör; ikizden ikize transfüzyon) tanımlanması
  

• 
  Tüm plasentaların doğumu yaptıran hekim veya bir patolog tarafından mutlaka makroskopik incelemesinin yapılması gerektiği konusunda fikir birliği vardır. Ancak yenidoğan hekiminin de bu muayene konusunda bilgisi olmalıdır.
  
• 
  Plasenta makroskopik olarak; göbek kordonu, mebranlar ve plasental disk anomalileri açısından muayene edilmelidir. Minimum bir muayanede: kordon damarlarının sayısı, kordon uzunluğu, membranların rengi gözlenebilen patolojilerin (fokal patoloji, çoklu loblar) varlığı not edilmeli, mümkünse plasental ağırlık bakılmalı ve tüm bu bilgiler hem
  

anne hem de bebeğin tıbbi kayıtlarına geçirilmelidir.

• 
  Özel durumlarda tam patolojik bir muayene gerekir. Patolog tarafından yapılacak daha ileri bir muayene için karar veren kişi genellikle doğumu yaptıran hekimdir ancak, yenidoğan hekiminin de doğan bebekle ilgili ve plasentadan yorumlanabilecek bazı beklentileri patoloğa aktarması, dokuda daha detaylı incelemenin yapılabilmesi açısından yararlı olur. (Tablo 4)
  
• 
  Fetal veya neonatal ölüm durumlarında plasenta muayenesi otopsinin temel komponentlerinden birisidir.
  

Tablo 4: Plasenta muayenesi gereken durumlar
Olası fetal etkileri olan maternal hastalıklar	Prematüre veya postterm doğum
Üçüncü üç-ayda kanama veya postpartum kanama	Peripartum ateş veya enfeksiyon
Ağır oligohidramnioz veya polihidramnioz	Kalın mekonyum
Plasental zedelenmeden şüphe edilen invaziv girişim	İntrauterin fetal tedavi
İlaç ya da toksin maruziyeti öyküsü	Maternal travma
Uzamış prematüre mebran rüptürü	Ölü doğum ya da neonatal ölüm
Plasenta previa veya ablasyo plasenta	Anne ölümü
Deprese yenidoğan	Hidrops fetalis
Çoğul gebelik (“vanishing twin”-kaybolan ikiz- dahil)	Yenidoğan konvülsiyonu
Gebelik haftasına göre küçük ve büyük yenidoğanlar	Umbilikal kord anomalisi
Konjenital anomali	Neonatal hematolojik sorunlar
Plasental anomali

• 
  Bu listeye gerekirse bebeğin durumuna ve klinik değerlendirmeye göre eklemeler yapılabilir. Gebelik süreci komplike olmasa bile; sağlıklı bir bebek doğmamışsa plasentanın histolojik incelenmesi endikasyonu vardır.
  
• 
  Patolojiye gidecek plasentalar için bir form oluşturulmalı ve bu forma gebelik, anne ve bebek ile ilgili detaylar not edilmelidir. İkiz gebeliklerde her bir plasentanın dikkatle belirtilmesi de önemlidir.
  
• 
  Taze plasenta 4 ⁰C’de (dondurulmamalıdır) 3-7 gün saklanabilir. Kültür alınması gereken (ör; ölü doğum gibi) durumlarda plasentadan çok, fetal kan veya akciğer tercih edilir. Plasentanın fiksatör içine konulmasından önce spesifik çalışmalar (ör; kültür, sitogenetik) için küçük bir parçasının serum fizyolojik içerisinde buzdolabında saklanması önerilir.
  

Kaynaklar:

1. 
   Stoeckmann A. Placental examination as a risk management tool. J Healthc Risk Manag 1994; 14:9
   
2. 
   Salafia CM. Recurrent obstetric complications: how placental pathology can contribute to cost-effective clinical evaluation and a rational clinical care plan. Curr Womens Health Rep 2002;2:65-71
   
3. 
   Khong TY. From delivery suite to laboratory: optimizing returns from placental examination in medico-legal defence. Aust N Z J Obstet Gynaecol 1997; 37:1-5
   
4. 
   Kaplan C, Lowell DM, Salafia C. College of American Pathologists Conference XIX on the Examination of the Placenta: report of the Working Group on the Definition of Structural Changes Associated with Abnormal Function in the Maternal/Fetal/Placental Unit in the Second and Third Trimesters. Arch Pathol Lab Med 1991;115:709-716
   
5. 
   Langston C, Kaplan C, Macpherson T, et al. Practice guideline for examination of the placenta: developed by the Placental Pathology Practice Guideline Development Task Force of the College of American Pathologists. Arch Pathol Lab Med 1997;121:449-476
   
6. 
   Gersell DJ. ASCP survey on placental examination. American Society of Clinical Pathologists. Am J Clin Pathol 1998; 109:127-143
   
7. 
   Spencer MK, Khong TY. Conformity to guidelines for pathologic examination of the placenta. Arch Pathol Lab Med 2003;127:205-207
   
8. 
   Kraus FT. Perinatal pathology, the placenta, and litigation. Hum Pathol 2003;34:517
   
9. 
   Drucilla J Roberts. Gross examination of the placenta. In: UpToDate, Post TW (Ed), UpToDate, Waltham, MA. (Erişim: 31 Ağustos , 2015)
   
10. 
    Drucilla J Roberts. The placental pathology report. In: UpToDate, Post TW (Ed), UpToDate, Waltham, MA. (Erişim: 31 Ağustos , 2015)