TüRKİye cumhuriyeti sağlik bakanliğI

23 
 
 
Son  iki  torasik  omur 
geçiĢ  vertebra  karekterinde
dir 
ve 
transvers 
çıkıntılar 
küçülmüĢtür. 
Laminalar 
posteriorda birbirleri ile birleĢir 
ve spinoz çıkıntı olarak devam 
eder.
 11 
(ġekil 18)
 
 
Torakal 
vertebraların 
faset 
eklemleri 
sagital 
düzlemle  60  derecelik,  frontal 
düzlemle  ise  20  derecelik  açı 
yapmaktadır. Bu yapı fleksiyon 
ve 
ekstansiyonu 
kısıtlayıp 
lateral 
rotasyona 
izin 
vermektedir. 
15
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ġekil 18: Torakal omurganın lateral görüntüsü; omur üzerinde kostal eklem 
yüzeylerinin sayısı 10. vertebradan sonra teke düĢmekte.
 

---

24 
 
3.7 
Torakolomber Bileşke Anatomisi
 
 
Torakolomber  bileĢke  T11
-T12-
L1  omurlarını  içerir.  Bu  bölge,
  torakal 
kifoz
dan  lomber  lordoza  geçiĢ;
  faset  eklemlerin  fronta
l  düzlemden  sagital 
düzleme  doğru  değiĢmesi  ve  stabil  olan  torakal  bö
lgeden  hareketli  lomber 
bölgeye
 
doğru  geçiĢ
  nedeniyle 
özelliklidir.  Travmatik  omurga  ve  omurilik 
zedelenmelerinin çoğu bu bölgede meydana gelir.
 
 
3.8 Lomber Omurga Anatomisi 
 
Lomber  omurg
a  servikal  omurgaya  yakın  hareket  açıklığı  ile  omurganın 
mobil  bir  bölümüdür.  Ayrıca  gövde  ağırlığının  çoğunu  taĢır.  Lomber  omurga  5 
adet  omurdan  meydana  gelir.  Omurilik  L1-L2  seviyesinde  conus  medullaris  ile 
sonlanır, cauda equina ve
 
nörolojik özellik taĢımayan 
fillum terminale ile devam 
eder. 
  
Omur  cism
i böbrek Ģeklindedir. Transvers
 
çıkıntılar kostoid çıkıntı olarak 
da  adlandırılabilir  çünkü  kaburgaların  kalıntısı  olduğu  düĢünülür.  Kostoid 
çıkıntıların  posteriorunda  aksesuar  çıkıntılar  bulunur;  bunların
  ise  torakal 
omurlardaki  transverse  çıkıntıların  kalıntıları  olduğu  düĢünül
mektedir.  Spinoz 
çıkıntılar dikdörtgen Ģeklindedir ve daha kalındır.
 
11 
 
Lomber  bölgenin  faset  eklemleri  frontal  düzlemle  45  derece,  aksiyel 
düzlemle  90  derece  açı  yapmaktadır.  Bu  s
ayede  fleksiyon  ve  ekstansiyon 
hareketlerine izin verirken rotasyonu kısıtlar.
 
15
 

---

25 
 
3.9 Pelvis ve Sakrum Anatomisi 
 
Pelvis abdominal ve ürogenital organları koruma ve destekleme görevleri 
bulunan; gövdenin yükünü taĢıyıp
  uzuvlara  ak
taran bir yapıdır. Sakrum 
ve  iliak 
kemiklerden  oluĢur.  Sakrum  ve  i
liak  kemi
kler  arası  sakroilliak  eklem;  i
liak 
kemikler arası simfizis pubis bulunur. 
 
 
Sakrum sagital düzlemde öne doğru açılanma gösterir, bu nedenle kifotik 
özelliktedir. Sakrumun üst yüzeyi lomber beĢinci omur ile 
eklem yapar. Sakrum 
sagital  omurga  dengesini  korumak  için  horizontal  veya  vertikal  pozisyona 
gelebilir. 
 
3.10 
Lumbopelvik Bileşkenin Anatomisi
 
 
 
Lumbopelvik  bileĢke  kalça  eklemi  ile  birlikte  gövdenin  dik  durmasını 
sağlar  ve  ağırlık  kaldırırken  istemli  olarak  horizontal  postürü  destekler.
 
Lumbopelvik  bileĢke  omurga  ile  alt 
uzuvlar  arası  geçiĢ  bölgesidir.    L5 
üzerinden  gelen  yük  her  iki  tarafa 
sakrum alalarından asetabuluma  doğru 
iletilir. Yerin direnci ise femur cisminden 
boyun ve baĢına doğru asetabuluma v
e 
pubis kollarına iletilir.
 (
ġekil 19)
 
 
ġekil 19: Yükün alt ekstremiteler 
transferi 

---

26 
 
 
Lumbopelvik bileĢke son üç lomber omur, sakrumun üst üç segmenti ve 
iliak  kemiğini
 
sakroilliak  ekleme  katıldığı  bölgeyi  içerir.  Sak
roiliak  eklemler 
sakrumun  artikuler  fasetleri  ve  ilium  arasındadır.  Sa
krumdaki  ekle
m  yüzeyi 
konkav,  iliumdak
i  eklem  yüzeyi  ise  konveksdir.  Lomber  omurlar  daha  har
eketli 
ve derin; sakral omurlar 
rijid ve daha yüzeyeldir
.
12, 13  
(ġekil 20)
 
  
 
 
ġekil  20 : Lumbopelvik bileĢke anatomisi; son üç lomber vertebra pelvise sıkıca 
bağlanmıĢtır.
 

---

27 
 
Lomber bölgede fizyolojik lordotik eğrilik mevcuttur ve bu bölge har
eketli 
olduğu  için  postür  b
ozuk
luğunu  kompanse  etme  kapasitesine  sahiptir. 
Sakropelvik  bileĢke  rijid  yapıda  olduğu  için  kompanzasyon  yeteneği  oldukça 
azdır  sadece  kalça  eklemi  üzerinden  öne  ya  da  arkaya  doğru  global  rotasyon 
yapabilir. 
15
 
 
3.11 
Omurganın Kanlanması
 
 
Omurganın  kanlanması,  segmenter  arterler  veya  ilgili  omura  gelen 
bölgesel  arterler  tarafından  sağlanır.  Anterior  santral  ve  postlaminar  arterler 
intervertebral  foramenden  girerek,  nöral,  epidural  ve  menenjial  dokuları 
kanlandırırlar.  Posterior  santral  ve  prelaminar  arterl
er  ise  internal  arterlerden 
oluĢur ve omurga orta kısmını,  özellikle iki taraflı olarak korpusları ve arkusları 
kanlandırırlar.
 
 
Venöz  dolaĢımı  internal  ve  eksternal  venöz  pleksus  sağlar.  Eksternal 
venöz pleksus küçük ön ve arka eksternal venlerden oluĢur.
 
Öndeki, korpusların 
ön  ve  yan  kısımları  ile  segmenter  arter  arka  dalının  kanlandırdığı  bölgelerin 
venöz dolaĢımını sağlar. Arka eksternal venler ise intervertebral delikten çıkarak 
azigos  vene  dökülür.  Ġnternal  venöz  pleksus  korpus  arka  yüzü  boyunca  uzanı
r 
ve disk üzerinde anostomoz yaparak segmenter bir zincir halini alır
.
12, 13
 
 
3.12 
Omurganın Hareketleri
 
 
Her  bir  vertebranın  hareketini  tanımlayabilmek  amacı  ile  kartezyen 
koordinat sistemi kullanılır. Bu sistemde X,Y ve Z olmak üzere üç eksen vardır. 

---