TüRKİye cumhuriyeti sağlik bakanliğI



Yüklə 4,8 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə9/25
tarix26.03.2018
ölçüsü4,8 Kb.
#33628
1   ...   5   6   7   8   9   10   11   12   ...   25

28 
 
Bu 
eksenlerin her birinin çevresinde ikiĢer rotasyon ve ikiĢer kayma
 hareketleri 
yapılabileceğinden
 
rotasyonun  anlık  ekseni  çevresinde  12  potansiyel  hareket 
meydana gelir. Rotasyonun anlık ekseni, her hareket segmentinin bağlı olduğu 
koordinat sisteminin merk
ezidir. Vertebra cismi bu eksen etrafında hareket eder.
 
16, 18, 19
 
(ġekil 21)
 
 
 
 
 
Omurganın  fleksiyon  v
e  ekstansiyon  hareketleri  sagit
al  düzlemde 
meydana gelir. Servikal bölgede 40° fleksiyon, 75° ekstansiyon; lomber bölgede 
60°  fleksiyon,  35°  ekstansiyon;  torakolomber  bölge  bütün  olarak 
değerlendirildiğinde ise 105° fleksiyon, 60° ek
stansiyon hareketi mevcuttur. 
31,64
 
(ġekil  22)  Lateral  fleksiyon  hareketli  frontal  düzlemde  meydana  gelme
ktedir. 
Servikal  bölgede  35
-
45°,  torakal  bölgede  20°  ve  lomber  bölgede  20°  olmak 
üzere kranyumdan sakruma ka
dar toplam 75-95 derecedir. 
16,17
 
(ġekil 22
)  
 
 
ġekil 
21: Kartezyen koordinat 
sistemi  üzerinde  rotasyonun 
anlık ekseni ve hareketleri.
 


29 
 
 
 
 
 
 
Omurganın rotasyonel hareketleri alt segmentlere inildikçe azalmaktadır. 
Servikal  bölgede  45
-
50°,  torakal  bölgede  35°,  lomber  bölgede  ise  5°
  rotasyon 
mevcuttur.  (
ġekil  22)  Torakal  omurlarda  faset  eklemler  yatay  yerleĢimli  olduğu 
için rotasyonel hareket daha fazladır. Lomber omurlarda ise faset eklemler dikey 
yerleĢimli olduklarından dolayı rotasyonel hareketlere direnç gösterirler. YürüyüĢ 
esnasında  üst  7  torakal  s
eg
ment  omuzla  birlikte  dönerken,  T7  altındaki 
segmentler  pelvis  ile  birlikte  karĢı  yöne  doğru  dönmektedir.  Buna  “c
oupling 
fenomeni 
” denilir.
 
18, 19
 
 
Faset eklem oriyentasyonları servikal bölgede koronal planda olduğundan 
dolayı, tüm hareketlere karĢı daha
 
az kısıtlayıcıdır. Lomber bölgede ise fasetler 
sagittal  düzlemde  oryante  olmuĢlardır.  Bu  nedenle  fleksiyona  karĢı  az  direnç 
gösterirken, rotasyona karĢı dirençleri fazladır.
 
18  
(ġekil 
23) 
 
 
ġekil 22:  Omurga hareketleri; A
-Ekstansiyon ve fleksiyon, B- Lateral fleksiyon, C- 
Rotasyon 


30 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ġekil 23: Faset eklem oriyentasyonları, A
- Servikal, B- Torakal, C- Lomber  
 


31 
 
4. 
OMURGA KAVĠSLERĠNĠN
 
ANALĠZĠ
 
 
 
Omurga üç boyutlu yapıdan oluĢmaktadır. Bu yapıyı ortogonal
  (90 derce 
açılı)  sisteme  göre  incelemek  gerekir.  Lokal  ko
ordinat  sisteminde  tek  omur 
incelenirken  bu  vertebranın  büyüklüğü  ve  Ģekli  kullanılır.  Bölgesel  koordinat 
sistemi 
omurga  eğriliği  veya  bölgeyi  inceler.
 
Eğrilik  ya  da  bölgedeki  vertikal 
eksene göre son vertebranın orta noktasını merkez alır. Spinal koordinat sistemi 
ise  omurganın  vertikal  eksenine  göre  ilk  ve  son  omurlarını  merkez  olarak  alır. 
Global  koordinat  sistem
i  vücudun
 
yerçekimi  merkezi  olan  S1‟i  m
erkez  alarak 
inceler.
 20 
 
4.1 
Üç Boyutlu Düzlem
 
 
1)Koronal  (Frontal)  Düzlem;  ön
-arka  planda  deformiteleri  incelerken 
kullanılmaktadır.  Omurga önden ve arkadan bakıldığından düzdür. Omuzlardan 
geçen  hat 
ve  sakral  fos
sadan  geçen  hat  yataydır  ve  birbirlerine
  paraleldir. 
Ayakta  dururken  her  iki  klavikula  ve  il
iak  kanatların  aynı  seviyede  olması 
omurganın  frontal  planda  dengede  olduğunu  göstermez,  tüm  spinöz  çıkıntılar 
tek  tek  palpe  edilerek  aynı  çizgide  olup  olmadığına  bakılmalıdır. 
Ortoröntgenogramda aksisin densinden yere indirilen çizginin tüm omurların orta 
hattında  geçerek  sakral  1.  omurun  ortasından  veya  en  fazla  1  cm  lateralinden 
geçmesi gerekir

11, 20 
 


32 
 
2)Transvers (Horizontal) Düzlem; aksiyel  planda ortaya çıkan rotasyonel 
patolojileri  incelerken  kulla
nılır.  Transvers  düzlemde  normal  bir  omurganın 
spinöz  çıkıntısının  tam  ortada  ve  arkada  bulunması,  konveks  olan  omur 
gövdesinin  tam  ortada  ve  anteriorda  olması  gerekir.  Bu  konumda  olmayan 
omurgada rotasyonel deformite düĢünülmelidir. 
 
 
3) Sagital Düzlem
y
andan bakıldığında ise omurga dört adet kavis içerir:
 
-
Sakral kavis; öne doğru konkavdır, birbirine kaynamıĢ sakral omurlardan 
oluĢur ve sabittir.
 
-
Lomber  kavis;  arkaya  doğru  konkavdır.  Lomber  lordoz  olarak  da 
adlan
dırılır. Eğimin artması durumun
a lomber hiperlordoz denir. 
-Torasik kavis; 
arkaya doğru kovekstir, 
torasik kifoz da denir. 
-S
ervikal  kavis;  arkaya  doğru  konkavdır  ve  torakal eğimle  orantılı  olarak 
artıp azalabilir. S
ervikal lordozda denir. 
Ġyi  dengelenmiĢ  erekt  postürde  kranyumun  posterioru,  sırt
  ve  kaba  etler 
vertikal  bir  düzleme  teğettir.    Kurvaturların  eğimleri  bu  vertikal  hattan 
kurvaturların  tepe  noktalarına  çizilen  dik  çizgiler  ile  ölçülür.  Kavisler  birbirini 
dengeleyerek gözlerin ufku hizalamasını sağlar.
 
20
 


Yüklə 4,8 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   5   6   7   8   9   10   11   12   ...   25




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə