Ümidlər və arzular
Yüklə 4,35 Kb. Pdf görüntüsü
|
39 Kəsərdik gününə neçə qurbanı Xalqının nər oğlu, baş komandanı Ölümün göynədir milyon insanı Çağlanıb sellərim yazım ağlalyır. Dilim lay-lay deyir, gözüm ağalyır. Torpaq alır səni öz ucağına İzdiham başlayır «Fəxri» bağına Qara lent bağlanıb iş otağına Ağ kağız, qələmin, mizin ağlayır. Qədəm qoyduğun yer, izin ağlayır Göydə mələkələr də yas tutub sənə Heyrətləndim quş da uçmur çəmənə, Belə tez əlvida demə vətənə Vətən oğlu ölmə, vətən ağlayır Əyninə geydiyin kəfən ağlayır 40 Sənə heyf dedi dünya, bəşəri Torpaq bizdən aldı dahi rəhbəri Təbiət ağlayır indi Heydəri Yosunlar baş qoyub daşa ağlayır Kür-Araz birləşib qoşa ağlayır. Millətin sərdarı, ey qəhrəmanı Yoxluğun içimə saldı tufanı Qəmə batırma sən Azərbaycanı Bülbüllər qan edir, gülüm ağlayır Ölmə ey oğlumuz elim ağlayır. 41 Dünya Bəni adəm çəkmə dünya qəhrini Qonaq gəlib, gedəcəksən bir gün də Salma ürəyinə şeytan şəhrini, Yükünü verməyir heç kimə dünya. İxtiyarı çatır şaha sultana, Bəzən də biveci salır mehmana Qoyub bizi dərd içində divanə Çəkmir karvanını aramla dünya. Bu fani dünyada, biri qəm çəkir, Bir qadan açır, bir yaş tökür. Gələn bu dünyadan bir gündə köçür Heç kimi saxlamır əbədi dünya Əzəldən dayanıb tük üstə qadir Söküb quraşdırır işini mahir. Hamını göndərir torpağa bir-bir, Özünü qoruyur, yaşadır dünya. 42 Aldadır yığdırır, dünya nur edir Axırda əlini çılpaq, boş edir. Öləndə üstünü torpaq, daş edir Şirindir, doymadır adamı dünya. 43 Məni Tale sınaqlara çəkdi ömürümü Hicran məşnəsində sıxdı köksümü. Haqsız hakim kimi verdi hökmünü, Başıma dar etdi cahanı mənim. Qubardan ovulub tökülən daşam, Hicran vüsalından yaranan yaşam. Mən indi qanadı qırılan quşam, Töküldü gülümün xəzanı mənim. Tanrı düz bölmədi haqqı divanı, Nəsimini etdi dövrün qurbanı. Zalıma o, verdi geniş meydanı, Yazdı qismətinə zindanı mənim. 44 Yaradanın özü qoydu fərmanı, O, tökdürdü o, yağdırdı hər qanı. Min dərdə olsa da, min bir dərmanı, Dərdimə vermədi dərmanı mənim. Vədəsiz yağan qar bağladı yolu, Şaxtası xar etdi çəməndə gülü. Mən oldum eşqimin əsiri, qulu Öldürdü sevdası cananın mənim 45 Qarabağın sevdası Qarabağ üstünü çən, duman alıb, Nə qədər insanlar zillətdə qalıb. Düşmən Qarabağda yurd-yuva salıb. Millətim dad edir könlü bulanır. Düşmən Qarabağda sərbəst dolanır. Xainlər dayanıb sanki qəsdinə, Hər yerdə danışır sözü əksinə. İlan tək başını qoyub köksünə, Çeşmələr bulanıb, səssiz çağlayır, Qarabağ əsirdi, yaman ağlayır. Buludlu səması boşalıb dolub, İnsanlar yurdundan yad, qərib olub. Qoca dağlar düşmən əlində qalıb Misqal-misqal torpağımız tardanır Doğma vətən düşmən əlində yanır. 46 Bulaqlar gözünü yumub ağlayır Bülbüllər xar olub qara bağlayır. Düşmən Qarabağda əsir saxlayır, Ürəklər həsrətdən qana boyanır, Bənövşə bükülür, lalə usanır. Ətirli çəmənə qara yel əsir, Düşmən əsirlərin başını kəsir. Xınalı kəkliklər lal olub susur. Ədalət yerini nə vaxt alacaq, Günahsız insanlar azad olacaq. 47 Qocalıq Asta-asta gəlir, demir heç kimə, Qara örtüyünü çəkir köksünə. Kim dönür mələyə, kim dönür cinə, Qocalıq əlindən alır ilhamı, Söndürür qəlbindən atəşi, şamı. Alır qol-qıçından taqət, gücünü, Qocalıq dağıdır didir içini. O gücü məxluqat əyir qoyunu. Ən aciz insana döndərir bəzən, İtirir nazını ən incəə nazən. Gizlində əlini, alır əlinə, Ələkdən qar səpir qara telinə. Odur acılığı qatan dilinə. Lal insan dil açır dinir, danışır, Qocalıq ucundan halım qarışır. 48 Nə qədər qovşan da çəkilmir səndən, Qaşını gözünə çəkir ağ rəngdən. Daşdan da bərk qəlbi edir ipəkdən, O qara dəvədir döyür qarıpı, Gəzir diyar-diyar çəkir atını. Yüklə 4,35 Kb. Dostları ilə paylaş:
|