225
“mbi ligjin e zbatueshëm për detyrimet jashtëkontraktore”. Sipas këtij Ligji, në lidhje me
kontratat, ligji që do e rregullojë atë është ligji i zgjedhur nga palët. Pra, me vullnetin e tyre
palët mund të zgjedhin ligjin e zbatueshëm jo vetëm për të gjithë kontratën, por edhe për pjesë
të saj
712
. Me ligj të zbatueshëm do të nënkuptojmë ligjin që do të rregullojë si aspektet e
vlefshmërisë së kontratës, ashtu dhe ato që lidhen me zbatueshmërinë e saj
713
. Ligji për të
drejtën ndërkombëtare private vendos si kusht për efekshtmërinë e këtij parimi që zgjedhja
e ligjit duhet të jetë e shprehur”
714
. Në rast se palët nuk kanë përcaktuar një ligj që do të
rregullojë zbatimin e kontratës, por kanë parashikuar juridiksionin për zgjidhjen e
mosmarrëveshjes që burojnë nga kontrata, do të prezumohet se palët kanë zgjedhur ligjin e
atij shteti edhe për rregullimin e zbatimit të kontratës
715
. Vullneti i palëve për të përcaktuar
ligjin e zbatueshëm për kontratën shkon deri aty sa atom und të bien në çdo kohë dakord që
kontrata të rregullohet nga një ligj tjetër, i ndryshëm nga i përcaktuar në kontratë
716
.
Nëse palët mund të zgjedhin ligjin e zbatueshëm për kontratën, ato mund të zgjedhin
edhe juridiksionin e zbatueshëm në rastet e mosmarrëveshjeve. Kjo quhet, gjuhën e të drejtës
ndërkombëtare private, klauzola kompromisore.
Megjithatë, liria që kanë palët për të zgjedhur ligjin e zbatueshëm mund të kufizohet.
Disa dispozita ligjore të një shteti të cilat nuk janë zgjedhur nga palët mund të ndërhyjnë në
vullnetin e palëve, të cilat kanë paracaktuar një ligj të një shteti tjetër. Kështu, kur elemte të
rëndësishme të situatës në kohën e zgjedhjes së ligjit ndodhen në një vend tjetër, zgjedhja e
ligjit nga palët nuk cenon zbatimin e dispozitave të ligjit të shtetit tjetër, të cilat nuk mund të
shmangen nga marrëveshja
717
.
Në rast se palët nuk kanë shprehur vullnetin e tyre në lidhje me ligjin që do të
zbatohet, Ligji për të drejtën ndërkombëtare private parashikon kriteret e lidhjes, në bazë të të
cilave do të mundësohet gjetja e ligjit të zbatueshëm. Problem qendron në përcaktimin e
kontratës së kalimit të të drejtës pasurore, pasi në vetvete, kjo lloj kontrate nuk parashikohet
në Ligjin për të drejtën ndërkombëtare private, saktësisht nenin 46 të tij. Nëse e konsiderojmë
si kontratë shitjeje, kontrata do të rregullohet nga ligji i vendit ku shitësi ka vendqendrimin e
tij të zakonshëm. Nëse e konsiderojmë si kontratë të furnizimit të shërbimeve, kontrata do të
rregullohet nga ligji i vendit ku ofruesi i shërbimit ka vendqendrimin e tij të zakonshëm. Në të
dyja rastet, do të jetë kompetent ligji i vendit të atij që ofron shërbimin ose sendin
718
. Për ta
përgjithësuar, kontrata do të rregullohet nga ligji i shtetit, ku pala që duhet të përmbushë
712 Neni 45 (1) i Ligjit për të drejtën ndërkombëtare private.
713 Neni 45 (3) Po aty
714 Neni 45 (2) Po aty
715 Neni 45 (1) i Ligjit për të drejtën ndërkombëtare private.
716 Neni 45(3) Po aty
717 Neni 45 (4) Po aty
718 Neni 46 (1) Po aty
226
shërbimin që karakterizon kontratën ka vendbanimin e saj të zakonshëm në çastin e lidhjes së
kontratës
719
.
Së fundi, për sa i përket juridiksionit kompetent, Ligji për të drejtën ndërkombëtare
private disponon se gjykatat shqiptare kanë juridiksion në mosmarrëveshjet me elemente të
huaj nëse pala e paditur ka vendqendrimin e zakonshëm në Republikën e Shqipëri
720
.
Megjithatë, në rastin e “të drejtave intelekuale”, saktësisht regjistrimin e tyre, nëse janë bërë
në Shqipëri, gjykata shqiptare do të ketë juridiksion ekskluziv. Pra në këtë rast, gjykatat
shqiptare e fitojnë kompetencën edhe pse pala e paditur mund të mos jetë shqiptare
721
.
Përveç kontratave të kalimit të të drejtave pasurore me një karakter të përgjithshëm, do
të shikojmë se Ligji ynë, ashtu si dhe legjislacionet e huaja, parashikojnë disa raste specifike
kontratat të kalimit të të drejtave të autorit, që i përgjigjen specifikës së mënyrave që do të
ndihmojnë në përhapjen e veprës.
Influenca praktike e logjikës ekonomike mbi shfrytëzimin e veprës artistike ka sjellë si
pasojë një modelim të disa kontrata autori, specifikat e të cilave përmbahen në legjislacionin
për të drejtën e autorit. Këto lloj kontratash të një karakteri specifik janë kontratat e botimit
dhe ato të veprave audiovizuale. Më poshtë do të analizojmë kontratat për veprat
audiovizuale, si shembull i veçantisë së këtyre kontratave.
2.2. - Kontrata të veçanta autori
2.2.1 Kontrata e botimit
Me anë të kontratës së botimit, autori ose titullarët e të drejtave mbi vepër, cedojnë në disa
kushte të përcaktuara në kontratë, një personi të quajtur botuesi të drejtën për të prodhuar
kopje të veprës në një numër të caktuar, kundrejt shpërblimit dhe me detyrën për të kryer
publikimin dhe shpërndarjen e veprës. Kontrata e botimit do të përmbajë tre moment kyçe:
cedimin e të drejtave, detyrimin për të prodhuar kopje të veprës dhe detyrimi për t’i publikuar
dhe për t’i shpërndarë
722
. Kontrata e botimit duhet të jetë e shkruar, sipas parimeve të
përgjithshme të kontratës së të drejtës së autorit
723
.
Kontrata e botimit përmban një detyrim të transferimit (kalimit) së të drejtës pasurore
të autorit, kryesisht atë që ka të bëjnë me të drejtën e riprodhimit të veprës. Në këtë kuptim,
nuk mund të quhet kontratë botimi, ajo marrëveshje me anë të të cilës autori merr përsipër të
financojë vetë prodhimin e kopjeve të veprës së tij, ndërkohë që botuesi merr përsipër vetëm
719 Neni 46 (2) Po aty
720 Neni 71 Po aty.
721 Neni 72 (1)(ç) Po aty.
722 Pika 1 e neneit 55 të Ligjit për të drejtat e autorit.
723 Pika 2 e nenit 48 të Ligjit për të drejtat e autorit.
Dostları ilə paylaş: |