229
kohë të caktuar, për shembull një muaj. Pavarësisht faktit nëse libri lexohet apo jo brenda
këtij harku kohor, libri do të fshihet nga memorja e kompjuterit, tabletës apo celularit ku ishte
shkarkuar. Në këtë kuptim, për shkak të shumëllojshmërisë së ofertave, shtohet dhe
problematika e botuesve në lidhje me përcaktimin e çmimit. Një problematikë tjetër do të
lidhet edhe me shpërblimin e autorëve. Metoda e përcaktimit të shpërblimit të autorëve do të
jetë e ndryshme. Edhe në këtë rast, impakti që do të ketë digjitalizimi i veprës do të jetë i
madh. Kjo pasi vihet re sot në praktikë se shumë shoqëri të shitjes së librave digjitalë, duke
cituar sërish Amazon, nuk zbatojnë parimin mjaft të njohur të pagesës së autorit në mënyrë
proporcionale me librat e shitur. Parim që zbatohet edhe në Ligjin për të drejtat e autorit
731
.
Këto shoqëri, falë teknologjisë, kanë arritur të ngrenë një system vlerësimi të faqeve që lexon
blerësi i librit digjital. Në funksion të faqeve që ai do të lexojë, do të përcaktohet dhe
shpërblimi për autorin. Në këtë rast, do të kemi zbatimin e një sistemi proporcional që nuk
bazohet në librat digjitalë të shitur ose të dhënë me qira, por tek numri i faqeve të lexuara
732
.
Kuptohet mjaft qartë se impakti i teknologjisë digjitale është i tillë që do të detyrojë
ligjvënësit që të rishikojnë themelet e të drejtës së autorit
733
.
Një tjetër problem që lidhet me shfrytëzimin digjital të librave është digjitalizimi i librave
nga Google, me qëllim krijimin e bibliotekës më të madhe digjitale,
Google Books Library
Project. Projekti i nisur nga Google synon krijimin e një biblioteke universale, e cila do të
përmbajë libra të botuar nga e gjitha bota. Qëllimi i deklaruar i Google është që të krijojë një
qendër universale të përhapjes dhe promovimit të dijes, në kuadër të lirisë së informimit.
Teknikisht, Google përdor atë që quhet “optical character recognition technology”, që
gjeneron një tekst të lexueshëm nga kompkuterit, duke krijuar kështu një kopje të skanuar të
çdo libri. Më tej, Google analizon çdo skanim dhe krijon një indeks të përgjithshëm të të
gjithë librave të skanuar. Indeksimi mundëson kërkimin për një fjalë ose fjali të vetme dhe
ridrejtimin te ato libra të skanuar në të cilat gjendet ajo fjalë ose fjali. Kryesisht, Google
përdor teknikën “snippet”, që mundëson vizionimin vetëm të atyre pjesë të librave që
autorizon Google dhe jo më shumë. Gjithashtu, Google u pamundëson përdoruesve kopjimin,
printimin ose shkarkimin e pjesëve të veprave që Google publikon në mënyrë digjitale
734
.
731 Neni 59 i Ligjit për të drejtat e autorit: “1. Nëse shpërblimi përcaktohet si një përqindje e çmimit të shitjes
për çdo vepër të ekzemplarëve të shitur, në kontratën e botimit duhet të specifikohet një numër minimal i
kopjeve të botimit të parë dhe një shpërblim minimal, të cilin botuesi duhet t’i paguajë autorit pavarësisht nga
numri i kopjeve të shitura; 2. Nëse shpërblimi përcaktohet si një shumë totale, në kontratën e botimit duhet të
specifikohet numri
total i kopjeve, për të cilat është rënë dakord për t’u printuar. Nëse palët kanë rënë dakord për
këtë numër dhe vetëm nëse rezulton ndryshe nga praktikat e ndershme të biznesit
dhe rrethanat e rastit, botuesi
mund të botojë jo më shumë se 500 kopje të veprës.”
732 Metodë teknike e analizuar në raportin e Ndërmjetësit të librit në Francë, qa mban datën 9 shkurt 2015.
733 Shih gjithashtu seksionin mbi liçencat e lira.
734
“
Google’s latest venture into the world of print offers us at least three reasons to worry about
its bold move
to serve as a major – if not the chied – source for book-based information searches: privacy, privatization and
property.” S. Vaidhyanathan, « The Googlization of Everything and the Future of Copyright », University of
230
Nëpërmjet këtij sistemi, Google pretendojë të ruajë tërësinë e veprës dhe mundëson vetëm
disa pjesë të saj për të orientuar lexuesit dhe kërkuesit.
Por a mundet që një qëllim i tillë, sado përparimtar dhe i kuptueshëm, të mënjanojë
zbatimin e parimeve së të drejtës së autorit, sidomos ato që lidhen me interesat dhe të drejtat e
botuesve? Debati është ende i plotë. Nëse çështja shqyrtohet sipas dispozitave ligjore, në
mënyrë që të jepet një përgjigje duhet, së pari, të shikojmë mënyrën sesi kryhet digjitalizimi
nga ana e Google. Si një shoqëri me selinë e saj qendrore në Shtetet e Bashkuara, Google, i
referohet, në praktikën e saj të digjitalizimit, konceptit të
fair use, i cili gjen edhe në këtë
punim një shtjellim të gjerë. Në bazë të këtij koncepti, asnjë dispozitë normative nuk e ndalon
Google që të digjitalizojë botimet nëse vërtetohet se qëllimi i digjitalizimit nuk bëhet për
përfitime të natyrës tregtare, nëse vërtetohet gjithashtu se nuk është digjitalizuar e gjithë
vepra, por vetëm një pjesë substanciale e saj dhe se nuk ka një efekt domethënë mbi tregun
potencial të veprës. Pra, nëse vërtetohen këto kushte, praktika e digjitalizimit hyn në
konceptin e fair use. Pasoja më e rëndësishme është se Google nuk ka nevojë që të kërkojë
autorizimin e titullarëve të të drejtave për kryerjen e digjitalizimit. Në teori, një qendrim i tillë
mund të gjejë mbështetje edhe në dispozitat ligjore tonat dhe në Direktivën 2001/29 CE.
Megjithatë, praktika e digjitalizimit nga ana e Google, për hir të së vërtetës, është
problematike, pasi një nga pikat që cituam më sipër, që lidhet me sasinë e veprës që do të
digjitalizohet, nuk vërtetohet. Nëse hedhim një sy mbi veprat e digjitalizuara, pjesa e veprave
që digjitalizohet krijon përshtypjen se nuk bëhet fjalë për një digjitalizim në sasi të vogël. Ky
shqetësim është ngritur madje dhe nga vetë doktrina në ShBA
735
. Praktika gjyqësore është ajo
që tregon realisht problematikën që ka krijuar digjitalizimi i librave nga Google dhe
interpretimet diametralisht të kundërta gjyqësore. Gjithashtu, kjo praktikë gjyqësore tregon
më së miri ndryshimin e interpretimit të përjashtimeve nga detyrimi për të marrë autorizimin e
titullarëve të të drejtave. Pasoja e interpretimeve të ndryshme është pasiguria për autorët dhe
titullarët që vjen nga ky digjitalizim.
Kështu, nga njëra anë kemi praktikën gjyqësore amerikane, e cila ka pohuar se Google
Books është në përputhje të plotë me kërkesat e fair use
736
, pavarësisht se pranon që Google,
me këtë veprimtari, teston kufijtë e fair use. Asnjë shkelje e të drejtës së fair use nuk u
konstatua nga gjykata. Madje, ajo pranoi argumentet e Google, duke thënë së pari se ka një
interes publik të pakontestueshëm, pasi digjitalizimi bën të mundur njohjen nga publiku të
shumë autorëve, të cilët, pa digjitalizimin, mund të kishin mbetur anonimë. Dhe së dyti,
gjykata pranoi gjithashtu se, nga pikëpamja ekonomike, digjitalizimi i librave nuk e cenon
aspektin ekonomik, përkundrazi rrit mundësinë e shitjes së librave, pasi sasia e digjitalizuar e
California, 2007,
http://lawreview.law.ucdavis.edu/issues/40/3/copyright-creativity-
catalogs/DavisVol40No3_Vaidhyanathan.pdf
.
735 Po aty.
736 Authors Guild, Inc v. Google Inc., US
District Court, Southern District New York, 16.10.2015
.