98
Prerogativat e mësipërme gjenden dhe në Ligjin për të drejtat
e autorit
316
.
Megjithatë, që nga moment që blerësi i një programi kompjuterik e përdor atë, ai e ka
të pamundur ta përdorë atë në mënyrë efektive pa realizuar një ose të gjitha prerorgativat e
autorit të programit kompjuterik të përmendura më sipër. Për shembull, nëse një konsumator
blen një program kompjuterik të instaluar në një CD, atij mund t’i duhet që ta shkarkojë atë
dh eta instalojë në kompjuterin e tij. Dhe këtë ai e bën brenda kuadrit të ligjshëm të përdorimit
që ai ka fituar duke e blerë një kopje të programit kompjuterik. Në këtë kuptim, Direktiva mbi
programet kompjuterike thotë se veprimet e përmendura më sipër nuk i nënshtrohen asnjë
detyrimi për marrje autorizimi nga autori nëse janë të nevojshme për të lejuar blerësin e
ligjshëm të përdorë programin në një mënyrë që përputhet me qëllimin, duke përfshirë dhe
korrigjimin e gabimeve
317
. Gjithashtu, një person nuk mund të kufizohet me anë të një
kontrate të bëjë një kopje të programit (një formë back-up-i) për aq sa kjo gjë është e
nevojshme për përdorimin e tij
318
, duke përfshirë dhe të drejtën për të vëzhguar, studiuar ose
testuar funksionimin e programit për të përcaktuar idetë dhe parimet që përbëjnë bazën e
cilitdo elementi të programit
319
.
b.
Autori nëpunës civil
Në këtë kategori, nuk do të përfshihen ata autorë tekstesh zyrtare, për të cilat nuk
zbatohet e drejta e autorit. Këtu do të përfshihen ata autorë, nëpunës civilë ose në mënyrë më
të përgjithshme, funksionarë publikë, të cilët gjatë ushtrimit të funksioneve të tyre publike,
krijojnë vepra për të cilat ekziston mundësia që të klasifikohen se krijime origjinale të
mbrojtshme nga e drejta e autorit dhe për të cilat do të lindin problematika të përcaktimit të
titullarit të këtyre të drejtave.
Dy vërejtje në lidhje me autorësinë e veprave të kryera gjatë ushtrimit të funksionit
publik. Së pari, në Shtetet e Bashkuara, asnjë publikim i bërë nga organet federale,
pavarësisht llojit të publikimit, nuk mund të jetë objekt i mbrojtjes nga
copyright-i
320
. Ky
qendrim motivohet nga ideja se përhapja e çdo lloj dokumenti të publikuar prej organeve
federale të jetë sa më e lirë, në interes të publikut. Rrjedhimisht, nuk mund të flasim për
autorësi në kuptimin e të drejtës së autorit, për krijuesit nëpunës federalë.
Së dyti, në Britaninë e Madhe si dhe në Kanada, vende gjithashtu të traditës së
copyright-it, kemi një parashikim të ndryshëm për veprat e krijuara nga funksionarët publikë.
Në këto vende ekziston ajo që quhet
copyright-i i Kurorës. Në Britaninë e Madhe dokumentet
publike shpërndahen nëpërmjet një agjencie të quajtur
Her Majesty’s Stationery Office
316 Neni 90 i Ligjit.
317 Neni 5 (1) i Direktives mbi programet kompjuterike.
318 Neni 5 (2), po aty.
319 Neni 91 pika 3 e Ligjit për të drejtat e autorit.
320 Seksioni 105 i Copyright Act i vitit 1998.