Milli Kitabxana
2
Nəşrinə məsul
Əzizağa Mollazadə
Vaqif Aslan.
Seçilmiş əsərləri, I cild, UniPrint, Bakı, 2009.
Bu kitabda şair Vaqif Aslanın lirik-fəlsəfi şeirləri, ovqat və
məqamdan doğan ruhi-mənəvi çalarları əks etdirən poetik
düşüncələri toplanmışdır. Göründüyü kimi olmaq, olduğu kimi
görünmək özünüdərk yolunda şairin necə də inadcıl olduğunu
göstərir.
İnsan taleyinə ədəbi-fəlsəfi baxış, insan-təbiət, insan və
dünya münasibətlərinin poetik ifadəsi bu əsərlərin ana xəttini
təşkil edir.
ISBN 978-9952-440-36-3
© V.Aslan, 2009
Milli Kitabxana
4
TANIŞ OLUN
Vaqif Aslanovu çoxunuz tanımırsınız.İnstitutun koridorların-
da, auditoriyalarda onu görməmiş deyilsiniz. Amma o da
başqaları kimi sizin diqqətinizi cəlb etməmişdir. Bir neçə tələbə
yanında Vaqifin dayanıb söhbət etdiyini, hündürdən, lakin
inamla danışaraq, nəyisə sübut etməyə çalışdığını görsəydiniz,
yəqin ki, bu coşqun gəncin söhbətini dinləmək üçün ayaq
saxlar, ona diqqət yetirərdiniz.
Bəli, Vaqif də zahirən çox sakit, bir qədər də melanxolik
adama bənzəyir.Bəlkə də qaraqabaqdır. O, yoldaşlıqda,
məişətdə güzəştə getməyi bacarır.
Lakin məsələ ədəbiyyata, şerə aid olduqda, o çox çiddi və
tələbkar olur, bəzən qəzəbini də gizlədə bilmir. Klassik müasir
şairlərdən əzbərlədikləri şeirlər ədəbi mübahisədə onun məntiqi
silahına çevrilir.
Vaqifin fərdi psixi xüsusiyyətlərinin izlərini onun şeirlərində
də aydın görmək olur. Vaqifin şeirləri hərarətlidir. Bu şeirlərdə
bəzən hisslər pərişanlığı, bəzən dəlisov bir məhəbbət, bəzən də
ürək bir bədii cürət duyulmaqdadır. Şair olmaq istəyən şəxs şeir
mövzusunun sahə çərçivəsini vurub dağıtmalı, duyğular
dünyasının əsrarəngiz ormanlarından rəngarəng çiçəklər
toplamağı bacarmalıdır. Bu ormanlarda çalışmaq üçün hisslər
köhlənini idrakın kompasına tabe etmək də əsas şərtdir. Vaqifə
belə şair olmağı arzu edirəm.
ALLAHVERDİ
TAĞIZADƏ
“Bilik” qəzeti; APXDİ-nin orqanı
1972-ci il
Milli Kitabxana
5
QƏLƏM DOSTUMUZ VAQİF ASLAN
Adlı-sanlı şairlər,ədiblər haqqında yazmaq nə qədər asandır-
sa,sənət aləminə yeni qədəm qoyan,özünə məxsus sənət cığırı
seçməyə çalışan gənclər barədə danışmaq bir o qədər çətindir.
Şair Vaqif Aslanov belələrindəndir.O,yetkinliyini,dolğunlu-
ğunu hələ tam kəsb etməsə də,böyük ümid verir.
Vaqif sənət aləminə “Səbuhi” ədəbi məclisinin köməyilə gə-
lib.Oxucu qəlbinə ilk addımlardan yol tapmaq,şübhəsiz,gənc
şairin sənət uğuru hesab olunmalıdır.
Səmimiyyət onun şeirlərində nəzər-diqqəti cəlb edən əsas
xüsusiyyətdir. Toxunduğu mövzudan asılı olmayaraq,onun
yazıları dağ çeşməsi kimi saf,uşaq gülüşü qədər səmimi-
dir.Gözünü açan gündən ətrafda gördüyü mühit,təmtəraqdan
uzaq zəhmətkeş kənd həyatı ona qəlbin çırpıntılarını,duyğu və
düşüncələrini səmimi ifadə etmək üçün ilham vermişdir.
Çəkilir qızların göyə insafı,
Qoymurlar hal qala gəncdə,cavanda.
Ay zalım,onsuz da yanıram axı,
Ələfsər zurnası havalananda.
Vaqifin şeirlərinin mərkəzində həmişə insan,onun hiss və
həyəcanları durur.Həm də onun bəhs etdiyi,haqqında
düşündüyü insan quru,sxematik əmək aləti deyildir.Xalq şairi
Səməd Vurğunun dediyi kimi, “...bu canlı insan bəzən
sevir,sevilir,bəzən iztirab çəkir,xəyallara dalır,bəzən müxtəlif
təbiət gözəlliklərindən daha saf,daha dərin təsirlər alır”.İnsanda
yaxşılığı, xeyirxahlığı axtaran gənc şair bəzilərinin mənsəbpə-
rəstliyinə irad tutur.
Ağac gördüm,sarmaşıqlar içində –
Alçaq,uca,hamısı da yan-yana,
Ağac gördüm,bir boyda,bir bişimdə,
Ağaclar da bənzəyirmiş insana.
(“Ağaclar da insan kimidir”)