29
DüĢərgənin bütün iĢçiləri qadınlar idilər. Bir sürücü, bir
keĢikçi (bu ərəb idi) və bir də mən kiĢi cinsinə mənsub idik. 27
qadına rəhbərlik etmək çətindən də çətin idi.
DüĢərgənin açılıĢı mərasimi çox təntənə ilə keçdi. BaĢda
səfir olmaqla səfirliyin bütün əməkdaĢları açılıĢda iĢtirak
edirdilər. Komsomolun mərkəzi komitəsinin Moskvadan
gəlmiĢ məsul iĢçisi, sosialist ölkələri səfirliklərinin
nümayəndələri də burada idilər.
Söz mənə verildi. ÇıxıĢımı bitirən kimi səfirliyin məsul
iĢçisi mənə yaxınlaĢıb həyəcanla dedi:
- Bilirsinizmi, yoldaĢlar ət tapa bilməyiblər.
Mən:
- Ola bilməz – dedim. Axı yaxındakı mağazada bizə söz
veriblər.
- Yox, onlar verdikləri sözdən imtina edirlər. Deyirlər ki,
orucluqdur, ət özümüzə lazımdır. Siz təcili gedin, görün onlarla
dil tapa bilərsinizmi.
Doğrudan da əlcəzairlilər adətən az ət yeyirlər. Onlar “kus-
kus” deyilən darıya bənzər bir məhsuldan daha çox istifadə
edirlər, nəinki ətdən. Lakin orucluq vaxtı ət növbəsindən
mağazalara yaxınlaĢmaq mümkün olmur.
DüĢərgə rəisi üçün ayrılmıĢ “Folsvaqen” markalı maĢına
minib birbaĢa mağazaya getdim. Mağaza müdirini tapıb
soruĢdum:
- Cənab Seyyid (müdirin adı Seyyid idi), siz bizə söz
vermiĢsiniz. Axı uĢaqları ac qoymaq olmaz.
O isə:
- Cənab, məni düz baĢa düĢün, - dedi. Ġndi ramazan ayıdır.
Bizim özümüzə ət lazımdır. Bu gün isə normadan iki dəfə az ət
almıĢıq.
Mən:
- Bizə xarici ət lazımdır, - dedim. Yerli ət istəmirik.
- Nə fərqi var, ət ətdir.
Ya xarici olsun, ya yerli.
Mən gülə-gülə:
30
- ġəriətə görə müsəlman xarici ət yeməməlidir, xüsusilə
orucluqda, - dedim.
O təəccüblə:
- Nəyə görə? – soruĢdu.
- Müsəlman o əti yeyə bilər ki, həmin heyvan müsəlman
qaydası ilə kəsilsin. Üzü qibləyə tutulsun. Filan dua oxunsun.
(həmin duanı ərəbcə oxudum)
O gülümsəyərək mənə dedi:
- Siz bunu haradan bilirsiniz?
- Axı, mən də müsəlmanam – deyə cavab verdim. Sovet
müsəlmanı.
O məni buzxanaya apardı. Buzxananın içərisi kəsilib
soyulmuĢ heyvanlarla dolu idi. Seyyid cəmdəklərin birinə
yaxınlaĢaraq, onun üzərinə yapıĢdırılmıĢ kağızı mənə tərəf
çevirdi, gülə-gülə dedi:
- Oxuyun.
Oxudum və heyrətdən donub qaldım (Buzxananın soyuğu
məni dondura bilməmiĢdi). Kağızda bu sözlər yazılmıĢdı:
“Mən Əhməd ibn Abdulla filan tarixdə bu heyvanı müsəlman
qaydası ilə Ġspaniyada kəsdim”. Yazının altında qəssab öz
imzasını atmıĢdı. Mənimsə ağlım bizdə satılan xarici ətlərə
getmiĢdi.
Seyyid üzünü mənə çevirərək dedi:
- Gördünüzmü, ət xarici olsa da təmizdir. “Təmiz” sözünü
xüsusi vurğuyla dedi. Sonra sözünə davam etdi:
- Siz ki, bu qaydaları belə bilirsiniz, bundan sonra ət
probleminiz olmayacaq. Sizə nə qədər ət lazımdırsa, buyurun.
Beləliklə pioner düĢərgəsinin nəinki ət problemi, həm də
bütün ərzaq problemi həll olundu.
Pioner düĢərgəsi ilə bir sıra xatirələr yaddaĢımda iz
buraxıbdır. Onlardan biri heç vaxt yadımdan çıxmaz.
...Aralıq dənizində böyük təlatüm var idi. Buna
baxmayaraq camaat çimərlikdən əl çəkmək istəmirdi. Biz öz
uĢaqlarımızı nəinki çimməyə, hətta dənizin kənarına belə