58
Məcid Rəsulov . 1938-ci il.
ADU-nun aspirantı
monoloq söyləməyə başlayırdı:
-İlahi, nə qədər məchul olar? Bu məchulların tapılması üçün məlumlaramı istinad
etmk lazımdır? Axı, yarımməchullar və yarımməlumlar da vardır. Onlar Ayın və
aysberqın görünən və görünməyən tərəfləri kimidir.
Ax, bu riyaziyyat!
Görünənə görə görünməyəni görmək!
Nə yaxşı ki, elmdə “axtarıb tapmaq”, “kəşf etmək” kimi istilahlar vardır!
Qarışqanın addımı nə qədərdir və o hansı bucaq altında addımlayır? Riyazi
baxımdan bu cox sadə bir şeydir. O hansısa bir düsturun köməkliyi ilə bunu tapacaqdır.
Elə bir sahə varmıdır ki, riyaziyyat ora nüfuz edə bilməmiş olsun?
-Yoxdur və ola da bilməz.”
Assistentliyinin ilk dövründə necə olmuşdusa, gənc bir qız
ona çəpəki,
yəqin ki, qıyğacı baxmışdı. Məcid müəllim qeyri-ixtiyari olaraq gülümsəmişdi. Sonra
da fikirləşmişdi ki, ixtiyarilik üçün hər hansı bir qiymət məqbul sayıla bilər.
Bəs qeyri-ixtiyarilik üçün hansı qiymət əsas götürülməlidir? Çəpəki və ya
Qıyğacı baxışlara gəldikdə isə baxmaq üçün hansı bucaq daha məqbuldur?
Bir ara iti bucaq altında sancılan iti baxışlardan hansı sürətlə qaçmaq
olar sualına cavab vermək istəmişdi və kağız üstündə bunu tapmağa müvəffəq olmuşdu.
Məsələ bunda idi ki, qaçılması mümkün olmayan o iti baxışlara hələlik rast gəlməmişdi.
O iti baxışların qabağından qaça bilməyəcəyi günü isə heç ağlına da gətirməmişdi.
-Ax, bu riyaziyyat!..
Riyaziyyat onu iti baxışlar haqqında deyil, bərabərliklər, tənliklər haqqında
düşünməyə vadar edirdi. Nə olsun ki, yayda gündüzlər uzun, gecələr qısa, qışda gecələr
uzun, gündüzlər qısa olur? Məsələ ondadır ki, nəticə bərabərliklə qurtarır. Yazda və
payızda baş verən gecə-gündüz bərabərliyi anlarındakı tarazlaşmalar da bir üstəlik.
Böyük kainatdakı tarazlıq, bərabərlik və tənlik onun tərkib hissəsi olan hər hansı bir
obyektdə bütövün böyük, böyüyün kiçik hissəyə olan nisbətində
özünü göstərmirmi? Ölçünün və simmetriyanın bir qalaktika daxilindəki sabitliyini,
ayrı-ayrı qalaktikalar baxımından isə ölçünün ölçüsüzlüyünü, simmetriyanın
60
ildə hərbi xidmətə çağırıldı. Bu zaman ona ADU-nun rəhbərliyi tərəfindən belə bir
arayış verildi:
-Məcid Rəsulov aspirant olduğu müddətdə rəhbər mütəxəssislərin müsbət rəyini
qazanmışdır. İlk imkan yarandığı zaman o, aspiranturada təhsilini davam etdirərsə, onun
elmi işçi kimi formalaşmasına tam əsas vardır.
M.Rəsulovun mülki riyaziyyatçı ixtisası onun hərbi təyinatının müəyyən
edilməsinə səbəb oldu. O hərbi xidmətinə 293-cü atıcı diviziyanın 393-cü artileriya
alayının hesablayıcı bölməsinin komandiri vəzifəsində başladı. O yüksək çinli zabitlərə
riyaziyyat kursları keçirdi və müharibənin tezliklə qurtaracağı ümidi ilə yaşayırdı. Lakin
belə bir məsəl vardır: “Sən saydığını say, bax, gör, fələk nə sayar.” Sən demə, Sovet-
fin müharibəsi böyük tamaşanın ilk pərdəsi imiş.
Məcid Rəsulov İki illik hərbi xidmətni başa vurmaqda
ikən Böyük Vətən
müharibəsi başlayır. Onu 393-cü arilleriya alayının hesablayıcı bölməsinin
Məcid Rəsulov . 1944-cü il.
960-cı artilleriya alayının komandiri
komandirliyindən azad edib, Qərb cəbhəsinə göndərirlər. O, Qərbi Ukraynanın qədim
şəhəri Lutsk uğrunda gedən qızğın döyüşlərin birində yaralanır. Avqust ayı idi. Onu
Sverdlovska
(Yekaterinburqa)
müalicə olunmaq üçün təxliyyə xəstəxanasına göndərirlər.
Ural Federal Dairəsinin mərkəzi sayılan Sverdlovsk hələ Nikolay vaxtından
Peterburqla müqayisə edilən şəhərlərdən biri idi: Peterburqu Avropaya, Sverdlovskı isə
Asiyaya-Sibirə açılan “rus pəncərəsi” adlandırırdılar.
Yaraları sağalan kimi yenidən cəbhəyə qayıdan M. Rasulov 1941-ci ilin
noyabrından 1942-ci ilin mart ayınadək 293-cü atıcı diviziyanın tank əleyhinə
batareyasının komandiri təyin edilir. 1942-ci ilin martında Tbilisiyə-Zaqafqaziya hərbi
dairəsinə kiçik leytenantlar kursuna göndərilir. Kursu bitirib kiçik leytenant rütbəsində
cəbhəyə qayıdır.