Merhan, Atabetü’l-Hakayık’ta Birleşik Eylemler
109
Çağatay, Saadet (1942). “Uygurcada Hendiadyoinler” . Türk Lehçeleri Üzerine De-
nemeler. (1978). Ankara: Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi
Yay. 29-66.
(1947). “Eski Osmanlıcada Fiil Müştakları III Gerundifler” . Türk Lehçeleri
Üzerine Denemeler. (1978). Ankara: Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-
Coğrafya Fakültesi Yay. 235-252.
Deny, Jean (1941). Türk Dili Grameri (Osmanlı Lehçesi). Çev. Ali Ulvi Elöve. İstan-
bul: TDK Yay.
DLT = Besim Atalay (1988). Divanü Lügat-it-Türk Tercümesi I-III. Ankara: TDK Yay.
Ercilasun, Ahmet Bican (1984). Kutadgu Bilig Grameri-Fiil. Ankara: Gazi Üniversitesi
Yay.
Ergin, Muharrem (1985). Türk Dil Bilgisi. İstanbul: Boğaziçi Yay.
Gabain, Annemarie von (1950). Alttürkische Grammatik, Leipzig: Harrassowitz
Verlag.
(1953). “Verbalkompositionen im Türkischen”. TDAY Belleten: 1-15.
Hacıeminoğlu, Necmettin (1991). Türk Dilinde Yapı Bakımından Fiiller. Ankara:
Cönk.
Hacıeminoğlu, Necmettin (2003). Karahanlı Türkçesi Grameri. Ankara: TDK Yay.
KB = Reşid Rahmetî Arat (1991). Kutadgu Bilig I. Metin ve II. Çeviri. Ankara: TDK
Yay.
Korkmaz, Zeynep (1959). “Türkiye Türkçesinde ‘İktidar’ ve ‘İmkân’ Gösteren Yar-
dımcı Fiiller ve Gelişmeleri”. TDAY Belleten: 107-124.
(2003), Türkiye Türkçesi Grameri (Şekil Bilgisi). Ankara: TDK Yay.
KT = Aysu Ata (2004). Türkçede İlk Kur’an Tercümesi (Rylands Nüshası). Ankara:
TDK Yay.
Ölmez, Zühal (2003). “Çağataycada Yardımcı Eylemler ve Deyimler Üzerine”. Dil ve
Edebiyat Araştırmaları Sempozyumu 2003 Mustafa Canpolat Armağanı. Yay.
Haz. Aysu Ata ve Mehmet Ölmez. Ankara: [yayınevi yok].
Scharlipp, Wolfgang-Ekkehard (1984). Auxiliarfunktionen von Hauptverben nach
Konverb in der neuuigurischen Schriftsprache von Sinkiang. Berlin:
Klaus
Schwarz Verlag.
Schönig, Claus (1984). Hilfsverben im Tatarischen: Untersuchungen zur
Funktionsweise einiger Hilfsverbverbindungen. Wiesbaden: Franz Steiner
Verlag.
bilig, Bahar / 2009, sayı 49
110
(1996).”Komplexe Verben im Babur-name (Haidarabad-Kodex)”. Ural-
Altaische Jahrbücher Neue Folge, Band 14. 206-217.
Tekin, Talat (2003). Orhon Türkçesi Grameri. İstanbul: Türk Dilleri Araştırmaları
Dizisi.
(2006). Orhon Yazıtları. Ankara: TDK Yay.
Tulum, Mehmet Mâhur (1997). Özbekçe’de Tasvir Yardımcı Fiilleri. Doktora Tezi.
İstanbul: İstanbul Üniversitesi.
bilig
Spring / 2009 Number 49: 101-112
© Ahmet Yesevi University Board of Trustees
Compound Verbs in Atabetü’l-Hakayık
Aziz Merhan
∗
Abstract: Compound verbs are an area of Turkish yet to be
enlightened. This study, a contribution in the way of a solution to this
matter, is about compound verbs in Atabetü’l-Hakayık, Edib Ahmet’s
work of the 12
th
century, introduced by Reşit Rahmeti Arat to the
world of science. Although Arat states that very few auxiliary verbs are
used in the work (four auxiliary verbs, which are bil-, u-, bir-, and tur),
we think this information is inadequate. The verbs Arat names as
auxiliary words are descriptive verbs to us. These kinds of verbs
determine – in terms of aktionsart – the meanings of main verbs that
have lost their real meanings and have taken a converb. According to
our study, there are eight descriptive verbs in Atabetü’l-Hakayık. The
other group of compound verbs consists of compound verbs where the
first verb in adverb form is protodescriptive, and the real meaning is
conveyed by the second verb.
Key Words: Atabetü’l-Hakayık, Karahanidish, compound verbs,
descriptive verbs, protodescriptive verbs.
∗
Yıldız Teknikal University, Faculty of Science and Letters, Department of Turkish Language and Literature / İSTANBUL
azizmerhan@gmail.com
bilig
Vesna 2009
Výpusk: 49: 101-112
© Popeçitel#skiy Sovet Universiteta Axmeta Wsavi
Составные глаголы в «Атабетюль Хакайык»
Aзиз Mерхан
*
Резюме: Составные глаголы являются еще недостаточно
исследованной областью турецкого языка. Настоящая работа,
нацеленная на внесение вклада в решение этого вопроса, исследует
составные глаголы в произведении Эдип Ахмеда «Атабетюль
Хакайык», написанного в 12-ом веке, ставшим известным науке
благодаря усилиям Решит Рахмети Арата. Несмотря на то, что Aрaт
указывает на ограниченное использование вспомогательных
глаголов в данной работе (четыре вспомогательных глагола как bil-,
u-, bir-, и tur-), считаем, что этого недостаточно. Арат подразумевал
под вспомогательными глаголами только описательные глаголы.
Согласно нашим исследованиям, в «Атабетюль Хакайык» есть
восемь описательных глаголов. Другая группа составных глаголов
состоит из глаголов, где первый определяющий глагол имеет форму
наречия, а основное значение передается вторым глаголом.
Ключевые Слова: «Атабетюль Хакайык», караханидский язык,
составные глаголы, описательные глаголы, определяющие глаголы.
*
Технологический университет Йылдыз, факультет естественных наук и литературы, кафедра турецкого
языка
и литературы / Стамбул
azizmerhan@gmail.com
Dostları ilə paylaş: |