164
səhabələri yalnız xeyirlə yad edərik. Onları sevmək din, iman və
səmimiyyətdir. Onlara nifrət isə küfr, nifaq və azğınlıqdır. Allah
Rəsulundan - sallallahu aleyhi və səlləm – sonra Ümməti
Muhəmmədin ən fəzilətlisi və öndə olanı Əbu Bəkr, sonra Ömər,
sonra Osman. Sonra da Əlidir – Allah onlardan razı olsun -. Bunlar
Rəşidi Xəlifələri və insanları hidayətə yönəldən imamlardır.
Peyğəmbərin - sallallahu aleyhi və səlləm – Cənnətlik dediyi və
müjdələdiyi on kişinin Rəsulullahın - sallallahu aleyhi və səlləm –
şəhadəti üzərində Cənnətə girəcəklərinə şahidlik edərik. Bu barədə
Peyğəmbərin - sallallahu aleyhi və səlləm – sözü haqdır. Bu on kişi:
Əbu Bəkr, Ömər, Osman, Əli. Təlhə, Zubeyr, Sad, Səid,
AbdurRahman İbn Auf, Əbu Ubeydə İbn Cərrahdır – Allah
onlardan razı olsun -. O, bu ümmətin əminidir. Səhabə, Tabiin və
onlardan sonra gələn xeyir və əsər sahibləri olan Sələf alimləri də
yalnız xeyirlə yad edilir. Kim onları pisliklə yad edərsə doğru
yoldan çıxmış olar. Övliya qullarını heç bir Peyğəmbərdən – Allah
onlardan razı olsun - üstün tutmarıq. Bizə görə bir Peyğəmbər –
Allah onlardan razı olsun - bütün vəlilərdən üstündür. Dəccəlin
çıxması, İsanın - əleyhissəlam - göydən enməsinə iman edər və
Qiyamət əlaməti olaraq günəşin batdığı yerdən çıxacağına və
Dəbbətul Ardın çıxmasına iman edərik. Allahdan İslam üzərində
davamlı qalmağımızı və son nəfəsimizi İslam ilə yaşamağımızı
diləyir, batil istəklərdən, səhf fikirlərdən, Müşəbbihə, Mutəzilə,
Cəhmiyyə, Qədəriyyə saparaq Əhli Sünnə Vəl Cəmaatdan
uzaqlaşmaqdan Allaha sığınırıq. Biz onlardan uzağıq, onlar bizə
görə sapıqdırlar”
247
.
Əbu Osman əs-Sabuni
- rahmətullahi aleyhi -
247
İmam Təhavi “Əqidətul Təhaviyyə”.
165
Subki “Tabaqatuş Şəfii” adlı əsəində İsmail İbn AbdurRahman
İbn İsmail Əbu Osman əs-Sabunini – rahmətullahi aleyhi –
vəsiyyətini söyləyir: Bir və tək olan Allahdan başqa ibadətə layiq
heç bir haqq İlah olmadığına, şərikinin omadığına, bir, tək və
Saməd olduğuna, nə doğmuş, nə də doğulmamış olduğuna,
hökmünə kimsəni şərik etmədiyinə, Əvvəl, Axır, Zahir, Batin,
Həyy, Qayum, məxluqaının yox olmasından sonra Bəqi,
qullarından xəbərdar, qeybləri bilən, qəlblərin gizlətdiklərini bilən,
məğfirəti sonsuz, (mömin qullarını) sevən, Uca Ərşin sahibi olan
dilədiyini edən: “Onun heç bir bənzəri yoxdur. O, Eşidəndir,
Görəndir”. (əş-Şura 11) şəhadət edirəm. O, bizim mövlamız, o nə
gözəl dost və gözəl yardımçıdır. Bütün bunlara şahidlik edənlərlə
birlikdə şəhadət edər. Doğru bir etiqad və sağlam bir yəqin ilə
şəhadəti iqrar və etiraf edirik. “O gün ki, nə mal-dövlət, nə də
övlad bir fayda verər! Ancaq sağlam (təmiz, daxilində şəkk-
şübhəyə, küfrə, şirkə və nifaqa yer olmayan) bir qəlblə Allahın
hüzuruna gələn kimsədən (möminlərdən) başqa!". (əş-Şuəra 88-89).
“O gün dostun dosta heç bir faydası olmaz, onlara kömək də
edilməz! (Heç kəs heç kəsdən Allahın əzabını dəf edə bilməz!)
Allahın rəhm etdiyi kimsədən başqa! Şübhəsiz ki, O, yenilməz
qüvvət, mərhəmət sahibidir!”. (əd-Duxan 41-42). Muhəmməd -
sallallahu aleyhi və səlləm – Allahın qulu və Rəsulu olduğuna, onu
hidayət ilə və müşriklər xoş görməsə belə bütün dinlərin üstünə
çıxarmaq üçün haqq din ilə göndərdiyinə şəhadət edərik.
Cənnətin haqq olduğuna, Uca Allahın orada həqiqi dostları
üçün hazırladığı hər bir şeyin haqq olduğuna şahidlik edərik.
Cəhənnəmin və Allahın orada düşmənləri üçün hazırladığına da
inanırıq. Mövlam olan Allahdan Cəhənnəmdən məni qorumasını,
oradan uzaqlaşdırmasını və qurtuluşa çatanlardan etməsini
diləyirəm. Allah buyurdu: “Kim Oddan uzaqlaşdırılıb, Cənnətə
daxil edilərsə, o uğur qazanmış olar...”. (Ali İmran 185).
Namzımın, ibadtlərimin, həyatımın, ölümüm, şəriki olmayan
aələmlərin Rəbbi olan Allaha aid olduğuna şahidlik edirəm. Mən
166
bununla əmr olundum və mən müsəlmanlardanam. Həmd
aləmlərin Rəbbi olan Allaha məxsusdur. Rəbb olaraq Allahdan, din
olaraq İslamdan, Peyğəmbər olaraq Muhəmmədən, öndər olaraq
Qurani Kərimdən razıyam. Bununla yaşayar, bunla ölərəm.
Mələklərin haqq, Peyğəmbərlərin haqq, Qiyamətin heç şübhəsiz
gələcək olduğuna və Allahın qəbirdəkiləri dirildəcəyinə şahidlik
edirəm. Şahidlik edirəm ki, Uca Allah xeyri təqdir buyurmuş və
xeyri əmr etmişdir. Ondan razı olmuş və xoş olmuşdur. Xeyir
edənin o, işi etməsini iradə etmiş və xeyir etməyə qarşılıq gözəl
mükafat var etmişşdir. Şəri də təqdir etmiş, lakin ondan uzaq
olmağı əmr etmişdir. Ondan razı olmaz, onu sevməz. Şər işləyəndə
şərin vücuda gəlməsini murad etmiş, lakin o şəri sevməz. Uca
Allah zalımların söylədiklərindən uca və böyükdür. Bir günahı
əmr etməkdən, onu sevməkdən və ya o günahdan razı olmaqdan
ucadır. Allah təqdi etmədiyi bir işə qulun güc etirməsi, Onun iradə
etmədiyi və diləmədiyi bir şeyi qulun etməsi mümkün deyildir.
Şəhadət edirəm ki, Quran Allahın kitabı, onun kəlamı, vəhyi və
nazil etdiyidir. Məxluq deyildir. Mushaflarda yazılı olan, dillərdə
oxunan, qəlblərdə əzbələnən, qəlblərdə əzbərlənmiş, qulaqların
eşitdiyidir. Uca Allah buyuru: “Əgər (basqına uğrayan)
müşriklərdən biri səndən aman istəsə, ona aman ver ki, Allah
kəlamını (Quranı) dinləsin. Sonra (islamı qəbul etmədiyi təqdirdə)
onu əmin olduğu (müşriklərin yaşadığı) yerə çatdır. Çünki onlar
(haqqı) bilməyən bir tayfadır!”. (ət-Tövbə 6). “Xeyr, bu (Quran)
elm verilmiş kəslərin sinələrində (əzbər) olan açıq-aydın ayələrdir.
(Və ya: sənin yazıb oxumaqla məşğul olmadığını kitab əhlindən
olan elm sahibləri öz ürəklərində açıq-aşkar bilirlər). Bizin
ayələrimizi yalnız zalımlar (kafirlər) inkar edərlər”. (əl-Ənkəbut
49). “Allahın Kitabını oxuyanlar...”. (Fatir 29). “Biz ona
(Muhəmməd əleyhissəlama) şer öyrətmədik və bu ona heç
yaraşmaz da (lazım da deyildir). Ona vəhy olunan ancaq öyüd-
nəsihət və (haqla batili ayırd edən) açıq-aşkar Qurandır ki,”.
(Yəsin 69).
Dostları ilə paylaş: |