Səməd Şıxı atilan bir daş
Yüklə 2,65 Kb. Pdf görüntüsü
|
187 -Əsas onun üzün deyil. Daxili gözəl olsun. Çirkinliyini bəzəyib gizlədə bilər, itirdiyi hörməti, sevgiyi heçnə ilə gizlədə bilməz. -DanıĢdı qaynana. -Mən o qaynanalar kimi olsa idim çoxdan özü gəlmiĢdi məni görməyə. RövĢən qalxaraq – çay qaynayar, gedim çay süzüm sizə - deyə ayağa qalxdı. Elə bu an qapı döyülür. – gəldi. Qapını açanda arxadan həyəcandan əsən bir qız gördü. Gülür, gülərkəndə bədəni əsirdi. -Evdədilər? -Çöl soyuqdu? -Yox. -Niyə əsirsən? – RövĢən gülməyə baĢladı. -HəyəcanlanmıĢam biraz. -Keç, qapıda gözləmə. Ġçəri keçərək qonaq otağına utana – utana yaxınlaĢıb salam verir. Dənizin gəldiyin görən Gülnaz ayağa qalxaraq qarĢısında həyəcanın gizlədə bilməyən qızı görüb onu gözü ilə süzdü. Sonra yaxınlaĢaraq, salam, qızım. – deyərək qucaqlayıb yanağından öpdü. -XoĢ gəlmisiniz. BağıĢlayın, sizi qarĢılamağa gələ bilmədim. Dərsim var idi. -Heçnə olmaz. Nə olacaq ki? Əsas odur görüĢdük. RövĢən keçərək Nərgizi ayağa qaldırıb bu da bacım Nərgizdi. -Salam, necəsən, Nərgiz? – Dəniz Nərgizi qucaqlayıb öpdü. Nərgizdə qarĢılıq verərək onu qucaqladı. -YaxĢıyam. Səni tanıdım daha yaxĢı oldum. – ürəyində öz – özünü yeyirdi. QıĢqırmaq, mən niyə bu anı görə bilmirəm deyə özünü didim – didim edirdi. -Keç əyləĢ. Məndə çaya baxım. – RövĢən dedi. -Sən otur mən baxaram. – ayağa qalxaraq RövĢəni otuzdurub mətbəxə qaçdı. -Bax buna deyərəm afərin. – Gülnaz gülümsəyərək oğluna baxdı. 188 Dəniz sini qabda stəkanları gətirərək təqdim elədi. RövĢənə baxaraq Nərgizə çay içməsində yardım edib – etməyəcəyin soruĢdu. Gülnaz Nərgizi çağıraraq Dənizdən çayı almasını istədi. Dənizə çevrilərək – qürurludu. Ġcazə verməz ki, kimsə ona kömək eləsin. -QardaĢına oxĢayıb. – gülümsəyir. -Atalarna oxĢayıb bu xasiyətində. Ortalığa sökən sakitçiliyi Gülnaz pozur. -Özündən danıĢ biraz. Tanıyaq səni. Düzdü, RövĢən danıĢıb, yenə də səndən eĢitmək istərdim. -Nə deyib ki, haqqımda? – RövĢənə baxaraq gülümsədi. -Rayona gələndə hər iki sözündən biri elə sənsən. Bir ara səni qısqanmağa baĢlamıĢdım. – Nərgiz əlindəki stəkanı anası tərəfə uzadaraq masaya qoyması üçün iĢarə elədi. -Burda da səndən danıĢır. UĢaqlıqdaki oyunlarınızdan, məktəbdə elədiyiniz davalardan. -Oları belə danıĢıb? -Hə. – Dəniz gülümsədi. -RövĢən çətin birisidi. Bilmirəm bəlkə bura gələndən dəyiĢib, ya sən onu dəyiĢmisən, amma, mən tanıdğım RövĢən biraz insandan uzaq birisidi. -Hiss olunur. Əvvəl biraz baĢa düĢməkdə çətinlik çəkirdim. Amma tanıdığca nə qədər tərsliyi olsa da bir o qədər yaxĢı tərəflərin gördüm. -Özündən danıĢ biraz. Sən necəsən? Yəni RövĢənə baxanda səni fərqli edən nə xasiyət var? -Mənim? – özünə bu yöndən heç baxmamıĢdı. Sevgilisi ilə onun arasındaki fərq haqqında heç düĢünməmiĢdi. – RövĢən bəzən elədiklərini düĢünməzdi. Sadəcə istəyir deyə edər, ya ağlına ilk o gəlib deyə. DüĢünməyi bəlkə baĢqa cür olar deyə düĢünməyi sevmir. Sonra, məndən fərqli olaraq, tez küsəndi biraz. Bunda dəqiq əmin deyiləm. Çünki indi ağlıma gəldi. Sən deməsə 189 idin fərqli yanlarımız haqqında düĢünmək ağlımada gəlməzdi. -Bundan sonra düĢünərsən. Otağa yenə sükut çökdü. Çayların içərək bir – birlərinə baxır, nədən söhbət edək deyə düĢünürdülər. Gülnaz evə nəzər yetirərək otağın səliqəliyinə fikir verib : -Arada gəlib evə əl gəzdirirsən deyəsən. Hə? -Durub qıza ev təmizlətməyəcəm ki. Özüm edirəm. -Sən və ev iĢi görmək? Inana bilmirəm. Görsəm bəlkə inanaram. -Adətən, evi biraz dağınıqlı olur. Bəzi əĢyaları ortalığda olur. Ona baxmayaraq elədə dağınıq deyil. Bu gün yəqin xüsusi ilə sizə görə hazırlıq görünüb. -Məndə elə düĢünürəm. – gülüĢürlər. – dərsləriniz necə gedir? -Bu söhbəti niyə açırsan ki? Gözəl söhbətimiz vardı. – RövĢən gülərək mövzunu dəyiĢərmiĢ kimi. -DanıĢ görüm. BoĢlayırsan dərsləri? -Yox. Pis deyil. -Düz dediz. Bu aralar biraz zəifləyib. – Dəniz RövĢənə baxaraq onu satarcasına cavab verdi. -Səndə? -Ummadığın daĢ baĢ yarar deyiblər – Nərgiz gülməyə baĢladı. -Qızla iĢin olmasın. – Gülnazda Nərgizin tərəfin saxlayır. -Satıldım ki. Elə olsun. Nə deyirəm. -Açıq danıĢaq, Dənizdə özgə sayılmaz. Mən hər Ģeyə normal baxıram. Hər Ģeyin öz vaxtı var. Sevəcəksizdə, gəzəcəksizdə. Bundan öncə düĢünməli olduğunuz Ģey isə təhsilinizdi. Təhsilinizi alın, qarĢınızda uzun bir ömür var. Ġstədiyinizi eləməyə vaxt qalacaq. Əmin olun. RövĢənlə Dəniz nəsə deyə bilməyərək baĢların aĢağı salaraq Gülnazın sözünə tabe oldular. 190 Dəniz iki saatda oturub Nərgizlə söhbət elədi. Nərgiz Dənizdən onu RövĢənin otağına aparmasın xahiĢ elədi. Qızları otaqda tək buraxaraq anasının yanına keçdi. Söhbəti iĢə gətirib gecə iĢlədiyini anasına demək istəyirdi. -Ana, sənə bir etiraf edəcəm. – deyərək mövzunu uzatmamağa qərar aldı. -EĢidirəm. -Mən iĢləyirəm. -Bunda nə var ki. Əvvəldə iĢləyirdin. -Orası düzdü də. Ġndi gecə iĢləyirəm. -Gecə? – gözləri qərəlmiĢdi. -QarĢı çıxarsız deyə sizədə demədim. Əslində yenə deməyəcəkdim də gəldiniz deyə gizlədə bilməyirəm. -QarĢı çıxaram əlbətdə. Biz səni bura iĢləməyə yox, oxumağa göndərmiĢik. -Bilirəm. Dərslərimədə çalıĢıram. Sadəcə iĢləməliydim. Səndən pul istəyə bilməyirəm. Babamada yetərincə yük oluram. Hər pul lazım olanda ona deyə bilməyirəm. Ġstədim ən azından bir müddətəcən çalıĢım biraz pulum olsun. -Yenə razı deyiləm. Sən pulu niyə dərd eləyirsən. Dərslərini oxu. BaĢqa Ģeyi problem eləmə. -Ana, xahiĢ edirəm. Sənə sadəcə xəbərin olsun deyə dedim. Babamın yada nənəmin xəbəri olmasın. -Babandan gizlətmə. -Desəm qarĢı çıxacaq. ĠĢləməyə qoymayacaq. Məndə bunu istəmirəm. YaxĢı? Oğlunun dediklərini doğru görüb razılaĢdı. *** Səhərisi gün RövĢən tezdən qalxıb anasını mətbəxdə görüb köhnə günləri xatırladı. Neçə il idi ki, anasını belə görməmiĢdi. Səhər anası onu güclə oyadar, yeməyi güclə Yüklə 2,65 Kb. Dostları ilə paylaş:
|