55
Respublika ərazisində aşkar olunan Xilafət sikkə zərbinə mənsub tapıntıların
topoqrafik özəlliklərinə əsasən qətiyyətlə demək olar ki, bu sikkə kəsimi ilk öncə
işğal olunmuş vilayətlərin adları ilə icra olunurdu. Tarixi Azərbaycan ərazisi Azər-
baycan, Arran və «Ərminiyyə» vilayətlərindən ibarət olub Xilafət canişinləri
tərəfindən idarə olunurdu (7, с. 23).
Pul-sikkə islahatından sonra Xilafətin ilkin sikkə zərbinin həyata keçirildiyi
vilayətlər sırasında «Azərbaycan» zərbxanasını görürük. Antik dönəmdə Atropatena
və ya Midiya Atropatenası, Sasanilər imperiyası tərkibindəykən Aturpataqan, ərəb
dilində Azərbaycan adlanan Xəzərdən Kiçik Asiyaya, Dərbənddən Həmədanadək
uzanan bir ərazidə ərəblər pul islahatından cəmi bir il sonra (78 =697) «Azərbaycan»
adı ilə kəsilən gümüş əməvi dirhəmləri göstərir ki (6, с. 44), bu ad ərəblərə çoxdan
bəlli idi. Əsasən Güney Azərbaycanı təmsil edən bu çoğrafi məkanda sikkə zərbi
uyğun dönəmdə ölkənin paytaxtı və ya baş şəhəri rolunu oynayan Ərdəbildə icra
olunduğu şübhə doğurmur.
Xilafət zərbinin həyata keçirildiyi ikinci Azərbaycan zərbxanası «Arran»dır.
Bizə məlum olan ilk Arran sikkəsi 89 = 708/9-cu ildə kəsilmiş dirhəmdir (6, с. 44).
Maraqlıdır ki, bu gümüş dirhəmdən sonra Azərbaycan ərazisində kəsilən və hazırda
MATM NF-da qorunan ilk qızıl dinar da Arranda 170 = 786/7-ci ildə vurulmuşdur.
Ərəb salnaməçilərinə görə «Arran» vilayəti iki çay arasında yerləşən Beyləqan
(Paytakaran), Bərdə, Gəncə, Şəmkir, Tiflis kimi şəhərlər birgə Dərbəndə qədər uza-
nan bir ərazini əhatə edirdi. Odur ki, «Arran» sikkələrinin Arran vilayətinin bir neçə
şəhərində zərb edildiyini güman etmək olar. Ancaq Arran şəhərlərinin hər birinin
özəl sikkə zərbinə malik olması faktı nəzərə alınarsa bu sikkələrin sonralar Paytaka-
ran (paytaxte Arran), Beyləqan adlanan və hazırda Mil düzündə «Örənqala» (Arran-
qala) adı ilə məşhur olan ortaçağ Azərbaycan şəhər yeri - əski Arran şəhərində zərb
olunma ehtimalı daha ağlabatandır (8, с. 15-32).
Respublika ərazisində tapılan dəfinələrdə rast gəlinən və ilkin xilafət zərbinə
mənsub daha bir qrup sikkə «Ərminiyyə» adlı zərbxanası mənsubdur. Bu zərbxana-
nın adını daşıyan ilk sikkələr 78 = 697-ci ildə kəsilmişdir (6, с. 44). Bu zərbxananın
adı ilə bağlı qeyd etməliyik ki, bu ad heç də erməni alimlərinin «özəlləşdirməyə»
çalışdıqdarı inzibati-coğrafi bölgə adı olmamış və daha çox dini-konfessional ərazi
anlamını daşıyan bir istilah olmuşdur.
Məsələ burasındadır ki, VII əsrin 30-cu illərindən şimal-şərq istiqamətində
başlanan ilkin ərəb hərbi yürüşləri dönəmində Bizansın «Armeniya» adlandırdığı
(qaynaqlarda bir neçə «Armeniya» adı çəkilir) və ermənilərin məskunlaşdığı Şərqi
Anadolu vilayətlərindən keçərək Qafqaza varid olan ərəb əmirləri Dəbil (Dvin) şəhə-
rində özlərinin ilk iqamətgahlarını qurmuş və 644-cü ildə Tiflis şəhərini işğal etmiş-
lər. Sonrakı Cənubi Qafqaz hərbi əməliyyatları əsnasında sasani-Bizans və ərəb-Bi-
zans mücadilələri zamanı, Kiçik Asiyadan Qafqaza köçüb gələn ermənilərin pənah
gətirdiyi, lakin əsasən xristian albanların, gürcülərin və d. etnik toplumların (ləzgilər,
xəzərlər, sabirlər və s.) məskunlaşdığı ərazilərin etno-konfessional durumuna yaxşı
bələd olmayan ərəb sərkərdələri, bu ərazini «Ərminiyyə» adlandırmışlar. Ərəb cani-
şinlərinin iqamətgahı Dəbildən Bərdəyə köçənədək «Ərminiyyə» sikkələri əsasən
Dəbildə zərb edilirdi. Lakin sonralar belə sikkələrin hansı şəhərdə kəsildiyini demək
56
çətinlik yaratsa da, Albaniya şəhərlərindən bəzilərinin bizə gəlib çatan - «Ərminiyyə-
Car», «Ərminiyyə - Bərdə», «Ərminiyyə-əl-Bab» kimi ikili adlı mis felsləri və
gümüş dirhəmləri məsələnin həllini asanlaşdırır, ən başlıcası, sikkə zərbi arealının
real tarixi coğrafiyasını təkzib olunmaz şəkildə əks etdirir.
Keçən əsrdə və çağdaş dönəmdə Rusiya Federasiyası ərazisində Ağ və Baltik
dənizi sahillərində, Skandinaviya ölkələrində, Polşadan İngiltərəyə olan məkanlarda
rastlanan sikkə dəfinələrində, ərəb sikkələri arasında Azərbaycan sikkələrinin olma-
sı, yalnız Şərq vilayətlərini deyil, həm də xarici ölkələri əhatə edən genişmiqyasılı
ərəb ticarətində Azərbaycanın iştirak etdiyini sübut edir. Müxtəlif çəki dəyişiklik-
lərinə məruz qalsa da, Azərbaycan dirhəmi X əsrin II yarısınadək olan dövrdə lokal
və qlobal ticarətdə öz mövqeyini qoruyaraq, saxlamağa nail olmuşdur.
IX əsrin I rübündən etibarən Xilafətdə başlanan siyasi parçalanma nəticəsində
yerli irsi əmirliklər sonradan müstəqil feodal dövlətlərə çevrilirlər. Yerli hakimlərin
müstəqilliyə can atması nəticəsində orta əsr dövlətçiliyinin başlıca atributu olan sik-
kə zərbi hüququndan yararlanma qətiləşir və vilayət hakimləri cümə günündə icra
olunan ibadətlərdən sonra səslənən xütbə nitqində öz adlarını səsləndirir, gümüş və
qızıl sikkələr zərb etdirirdilər. Bu dövrdə bəzi əmirlərin (mütəqəlliblərin) hakimiy-
yətdə olan sülaləyə itaət etməməsinə və müstəqillik əldə etməyə çalışmasına baxma-
yaraq, onlar xəlifənin ruhani hakimiyyətini qəbul edir, onun adını cümə günündəki
xütbələrdə səsləndirərək sikkələrə həkk etdirirdilər. Belə üsullarla siyasi hakimiyyət-
lərinin qanuniləşdirilməsinə çalışan əmirlər həm də vahid İslam dövlətinə mənsu-
biyyətlərini bildirməyə çalışırdılar.
Mərkəzləşdirilmiş dövlət sisteminə malik Abbasilər Xilafətinin parçalanması
nəticəsində meydana çıxan İdrisilər, Əqləbilər, İxşinilər, Tulunilər, Deyləmilər,
Tahirilər, Səffarilər, Samanilər və b. müstəqil sülalələrin hakimləri öz vilayətlərini
irsi mülkiyyətə çevirərək idarə edirdilər (9, с. 156).
Xilafətin ayrı-ayrı dövlətlərə bölünməsi Cənubi Qafqazda bir sıra əmirliklərin
meydana gəlməsi ilə nəticələndi. X əsrin ortalarından etibarən Tiflisdə Cəfərilər,
Gəncədə Şəddadilər, Dərbənddə Haşimilər, Şirvanda Şeybanilər, Aran, «Ərminiy-
yə» və Azərbaycan inzibati bölgələrində Sacilər, daha sonra isə Salarilər sülaləsi
nümayəndələri idarə etdikləri vilayətlərdə vahid sikkə sistemini ləğv edərək şəxsi
sikkələrini zərb etdirirdilər.
X əsrin sonundan etibarən pullu ticarətdə müsəlman Şərqini çulğalayan mə-
lum «gümüş böhranı»nın peyda olması nəticəsində Azərbaycan dirhəminin durumu
zəiflədi. Digər tərəfdən respublika ərazisində tapılmış VIII-IX yüzillərdə Ərəb
Xilafətinin Abbasilər və qismən Əndəlis xəlifələrinin gümüşündən ibarət Gəncə,
Masallı (Banbaşı, Əlvədi) və digər dəfinələrin tərkibində aşkarlanan onlarla müsəl-
man sülaləsi zərbinə mənsub və qismən IX - X yüzil Azərbaycan feodal dövlətlərinin
- Məzyədilər, Sacilər, Salarilərin gümüş dirhəmləri yalnız xarici ölkələrin zəngin
Azərbaycan bazarı ilə bağlı maraqları ilə izah olunmur. Bu tapıntılar eyni zamanda
və daha geniş mənada, uyğun dönəmdə islam dünyası ilə məsihi ölkələr arasında
gedən möhtəşəm ticarətdə Azərbaycanın çox önəmli tranzit alış-veriş mərkəzi kimi
tutduğu xüsusi coğrafi mövqedən xəbər verir. Məlum olduğu kimi Güney - Quzey
ölkələrini birləşdirən əsas karvan ticarəti magistrallarından biri və ən önəmlisi
Dostları ilə paylaş: |