Azərbaycan Respublikası Prezidentinin ĠĢlər Ġdarəsi
PREZĠDENT KĠTABXANASI
───────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
135
Bildiyimiz kimi, Xocalı soyqırımı baĢ verdiyi zaman Ermənistan soyqırım konvensiyasına üzv deyildi.
Yəni ilk baxıĢdan belə anlaĢıla bilər ki, onun beynəlxalq hüquqa əsasən soyqırım törətməmək öhdəliyi yoxdur.
Yuqoslaviya da məhkəmə qarĢısında məhz bu amilə əsaslanaraq etiraz edirdi. Lakin məhkəmə həmin etirazı
rədd edərək bildirdi ki, soyqırım konvensiyasında nəzərdə tutulmuĢ müddəalar bütün müasir cəmiyyətlər
tərəfindən tanınmıĢdır və bu müddəalar dövlətlər üçün erga omnes dəyərinə malikdir, yəni dövlətlər heç bir
hüquqi öhdəlikləri olmadığı halda belə soyqırım törətməkdən boyun qaçırmalıdırlar. BaĢqa bir tərəfdən isə
soyqırımın rədd edilməsi prinsipi bəĢəri bir dəyərdir, o beynəlxalq hüququn ən ali prinsiplərindən olub jus
cogens (yəni bütün dövlətlər üçün məcburi olan) keyfiyyətinə malikdir.
2
Beynəlxalq Ədalət Məhkəməsinə görə, soyqırım konvensiyası həm dövlətlərə soyqırım törətməyi
qadağan edir, həm də onlara soyqırım cinayətinin baĢ verməsinin qarĢısını almaq öhdəliyi tanıdır. Soyqırımın
qarĢısını almaq dövlətlərə verilmiĢ ayrıca məcburi bir öhdəlikdir və dövlətlər mümkün olan bütün vasitələrdən
istifadə edərək onun baĢ verməsinin qarĢısını almalıdırlar. Yəni soyqırımın baĢ verməsindən xəbərdar olan
dövlət onun qarĢısını almaq məqsədilə əlindən gələni etmirsə, o, bu cinayət üçün məsuliyyət daĢıyır. Həmçinin,
dövlətlər öz qanunvericiliyinə tabe olmayan, amma üzərində müəyyən təsiri olan insanların da soyqırım
törətməsinin qarĢısını almalıdırlar
3
.
Beləliklə, yuxarıda qeyd edilənləri nəzərə alaraq bu nəticəyə gəlmək olar ki,
Ermənistan həm düĢünülmüĢ Ģəkildə soyqırım cinayətini törətdiyi, həm də onun qarĢısını almaqda heç bir istək
nümayiĢ etdirmədiyi üçün məsuliyyət daĢıyır. Bu sonuncu məsuliyyəti Rusiya Federasiyasına da aid etmək olar.
Əsasən də ona görə ki, Rusiya Xocalı soyqırımının baĢ verəcəyindən xəbərdar olduğu halda, onun qarĢısını
almaq üçün nəinki heç bir addım atmamıĢ, hətta onun tabeliyində olan hərbi hissə bu cinayətin törədilməsində
fəal iĢtirak etmiĢdir.
Bundan əlavə, Beynəlxalq Ədalət Məhkəməsi qeyd edir ki, soyqırım cinayəti müəyyən bir qrupun məhv
edilməsinə aid olduğu üçün "qrup" anlayıĢının hüquqi tərifini dəqiqləĢdirmək vacibdir. Yəni soyqırım
konvensiyasının 2-ci maddəsində nəzərdə tutulan qrup üzvlərinin öldürülməsinin hansı formalarının soyqırım
cinayətinə uyğun olmasını müəyyən etmək lazımdır. Bunun üçün Beynəlxalq Ədalət Məhkəməsi aĢağıdakı
Ģərtləri təyin edir: hədəfə alınan qrupun vacib bir hissəsi məhv edilsin. Yəni qrupun məhv edilən hissəsi o qədər
vacib olmalıdır ki, bu hal həmin qrupun varlığına ciddi təhlükə yaratsın. Beləliklə, Xocalıda yaĢayan əhalinin
vacib bir hissəsinin məhv edilməsini nəzərə alaraq bu birinci Ģərtin Xocalıya uyğun olmasını iddia etmək olar.
BaĢqa bir Ģərt kütləvi qırğının müəyyən bir coğrafi əraziyə aid olmasıdır. Yəni hədəfə alınan qrupa aid olan
insanların bütün dünyada məhv edilməsi vacib deyil. Müəyyən bir ərazidə həmin qrupun üzvlərinin kütləvi
öldürülməsi soyqırım cinayətinə uyğun gəlir. Bu Ģərti Xocalı ilə müqayisə edəndə məlum olur ki, Beynəlxalq
Ədalət Məhkəməsinin tələb etdiyi kimi, Xocalı soyqırımı müəyyən bir ərazidə baĢ vermiĢdir, yəni giriĢ-çıxıĢı
məhdudlaĢdırılmıĢ Xocalı Ģəhərində. Bun-dan əlavə, soyqırım törədənin imkanlarını da nəzərə almaq lazımdır.
Çünki erməni silahlı qüvvələri niyyətlərini həyata keçirmək üçün bütün imkanlara malik idilər. Yəni köməksiz
və xilas olmağa imkanı olmayan insanlar hərbçilər tərəfindən odlu silahlarla kütləvi Ģəkildə qətlə yetirilmiĢlər.
Beləliklə, bu nəticəyə gəlmək mümkündür ki, Xocalı qətliamına soyqırım ifadəsini qeyd-Ģərtsiz aid
etmək olar. Belə ki, həmin qətliam, birincisi, Ermənistan dövlətinin əvvəlcədən düĢünülmüĢ siyasəti nəticəsində
baĢ vermiĢdir. Ġkincisi, oradakı insanlar azərbaycanlı və ya türk olduqları üçün öldürülmüĢdür. Bu sonuncu amil
həmin qətliamın baĢ verməsində ayrı-seçkiliyin olmasını üzə çıxarır və beynəlxalq hüquqda qadağan olunmuĢ
aparteid, irqçilik, ksenofobiya və s. kimi cinayətlərə uyğun gəlir. Həmin cinayətləri qadağan edən beynəlxalq
sənədlər Ermənistan Respublikasının məsuliyyətə cəlb olunmasına əsas verir.
Bundan əlavə, iĢğal olunmuĢ ərazilərdə tarixi maddi-mədəniyyət abidələrinin də məhv edilməsini və
terrora məruz qalmasını nəzərə alaraq Azərbaycan Ermənistana qarĢı həm maddi, həm də mənəvi soyqırım
iddiaları irəli sürməlidir.
Soyqırım törətmiĢ Ģəxslərin beynəlxalq məsuliyyəti
Müasir dünyada soyqırım beynəlxalq cinayət kimi tanınaraq qadağan olunmuĢdur. Əgər soyqırım
cinayəti baĢ vermiĢsə, onun məsuliyyəti eyni zamanda həm dövlətə, həm də həmin cinayətin baĢ verməsində
bilavasitə iĢtirak etmiĢ Ģəxslərə aid edilir. Bunun üçün beynəlxalq hüquq tələb edir ki, hər bir dövlət öz daxili
qanunvericiliyinə soyqırım cinayətində təqsirli bilinən Ģəxslərin məsuliyyətini təyin edən müddəalar daxil etsin.
Bu vasitə ilə soyqırım cinayətini törədən Ģəxslərin məsuliyyətdən yayınmasının qarĢısı alınmalıdır
4
. Çünki
Nüremberq tribunalının məĢhur cümləsində də deyildiyi kimi: "Bir cinayəti qeyri-müəyyən orqanlar yox,
müəyyən Ģəxslər törədirlər".
2
Bosniya-Hersoqovina Serbiya və Monteneqroya qarĢı, 26 fevral 2007-ci il tarixli təhlil qərarı, §161.
3
Yenə orada, § 166.
4
Bu məcburiyyət soqırım konvensiyasının 6-cı maddəsində də nəzərdə tutulmuĢdur.
Dostları ilə paylaş: |