idi. «Ağ liman», «Dantenin yubileyi», «Əlaqə», «Beşmərtəbəli evin altıncı mərtəbəsi»,
«Otel otağ»ı da Azərbaycan ədəbiyyatının yayılma coğrafiyası baxımından belə uğurlu
taleyi yaşadı. Əgər bu əsərlər haqqında yazılan dəyərləndirmələrə diqqət yetirsək, tam
əsasla deyə bilərik ki, Anarın yaradıcılığı beynəlxalq tənqidin süzgəcindən uğurla keçdi
və sovet dövrünün tələblərinə görə hər hansı bədii əsərin qəhrəmanları olmağa layiq
olmayan, öz gündəlik həyatlarını yaşayan, güzəranlarını keçirən Nemət, Feyzulla
Kəbirlinski, Təhminə, Zaur və digər sadə azərbaycanlıların təhkiyyəsində dünya
vətəndaşlığı qazandılar. Dünyanın müxtəlif dillərinə tərcümə olunan bu əsərlər bir
böyük həqiqəti ortaya qoydu ki, BİZ VARIQ!
Anar heç şübhəsiz ki, böyük ziyalıdır. Millətimizin tarixində və taleyində,
mənəvi-mədəni həyatında müstəsna rolu olan bir fikir adamı kimi o, Axundovdan
başlanan milli dirilik missiyasının daşıyıcısıdır. Mirzə Cəlilin «Anlamaq dərdi», Üzeyir
bəyin millətləşmə davası, Cavid əfəndinin acı taleyi Anarın içindən keçdi və milləti diri
saxlayan bu böyük kişilərin şirinli-acılı həyat hekayətlərini öyrəndikcə, o özü də milli
diriliyin bir nümunəsinə çevrildi. Anar haqqında gözəl rejissorumuz Ramiz
Həsənoğlunun bu yaxınlarda çəkdiyi son dərəcə səmimi təsir bağışlayan gözəl filmə
baxdıqca bir daha buna əmin olursan. Tam əminliklə demək olar ki, son yarım əsrdə
millətimizin diriliyi Qara Qarayevin və Fikrət Əmirovun notlarından, Tahir Salahovun
və Səttar Bəhlulzadənin fırçasından, Rüstəm İbrahimbəyovun və Anarın qələmindən
keçir.
«Azadlıq» qəzetində dərc
edilib
3 sentyabr 2009
ƏHMƏD İSGƏNDƏROV
Rusiya Elmlər akademiyasının akademiki,
«Voprosı istorii» jurnalının baş redaktoru
Moskvada Anarın 70 illiyinə həsr olunmuş
yubiley tədbirində çıxışından.
Əziz Anar! Deyə bilmərəm ki,Azərbaycan ədəbiyyatının dərin bilicisiyəm. Amma
yubileyinizlə bağlı oxuduqlarım məni sövq edir ki, Sizin haqqınızda bir yazı yazım. Özü
də məhz bizim jurnal üçün və beləliklə rus oxucusunu, tarixlə maraqlanan hər kəsi Sizin
tarixi hadisələrə baxışlarınızla tanış edim. Bu fikir məni məşğul edir. Bu barədə çox
düşünürəm və bunu hökman edəcəm. Mən çox istərdim ki, Anarı tarixçilər də tanısın,
çünki yazıçıların heç də hamısı mütəfəkkir deyil. Vacibdir ki, yazıçı özünün
ədəbiyyatda mövqeyi haqqında düşünməkdənsə iştirakçısı olduğu tarixi proseslər
haqqında fikirləşsin. Anar məhz bu cür hərəkət edir. Oxuduqlarım kifayət edir ki, bu
adamın ürəyinin necə ağrıdığını hiss edim, bu dünyada ədalətsizlikləri necə ürəyinə
saldığını, həyatda rastlaşdığı səfehliklər və murdarlıqlardan necə əzab çəkdiyini bilim.
Bu da hər yazıçının işi deyil. Anarın «Azərbaycançılıq haqqında düşüncələri» çox
xoşuma gəldi. Bu düşüncələrində Anar Azərbaycanın humanizmin hansı dəyərlərinə
malik olduğunu dərk etmək istəyir, dünya dəyərləri içində özününküləri necə tapmağın
və qoruyub saxlamağın fikrini çəkir. Yazıçı başqalarından ona görə üstündür ki, o
nəhəng daxili gücə malikdir. Bu güc ona imkan verir ki, belə gücü olmayan adi
adamların duyduqlarını, amma deyə bilmədiklərini ya demək istədiklərini deyə bilsin.
Mən sizi bu günlə ürəkdən təbrik edirəm və demək istəyirəm ki, sizi çox sevirəm. Sizi
də, sizin yaradıcılığınızı da. Ymid edirəm ki, bunu daha geniş şəkildə ifadə edə biləcəm.
NAMİQ KAMAL ZEYBƏK
Türkiyənin sabiq Mədəniyyəit naziri,
sabiq Millət vəkili,
Ankarada Anarın yubiley tədbirində çıxışından.
Anara baxanda mən hər zaman onun üzündə bir hüzn görürəm. Çox illər əvvəl ilk
tanışlığımızda onun içinin hüznlə dolu olduğunu sezdim, sonra kitablarını oxuduqda da
bu hüznü gördüm. Amma bu hüznün içindən dərin ehtiras və etiraz çıxır və sonucda
böyük zövq verir. Dünyanın qəribə işləri var. Birisinin kitabları çıxır, hətta Nobel də
qazanır, amma bəhs olunan şəxsin kitablarını aldım, oxumağa başladım, iki-üç səhifə
oxuyub ardını oxuya bilmədim. Amma Anarın əsərləri insanı elə cəlb edir ki,
başladınmı, bitirmədən yerə qoya bilmirsən. Anar sadəcə Azərbaycanın deyil, bütün
türk dünyasının böyük yazarıdır. Anar bir şeirində yazır:
Mən əsrimin əsəriyəm,
Mən əsrimin əsiriyəm.
Şairlər hər sözü doğru söyləməzlər. Söz ox kimi kamandan çıxdımı onun hədəfi
artıq biz, oxucularıq və onu istədiyimiz anlamda anlaya bilərik. Anar heç haman əsrin
əsiri olmamışdır. Sovet dönəmində yazdığı bütün əsərlərini bu gün olduğu kimi basa
bilir, çünki onlarda nə sovet propoqandası, nə sovet havası var. Bu isə yalnız böyük
sənətçilərə xas olan özəllikdir. Belə yazarlardan biri də 70 yaşını bayram etdiyimiz
Anardır.
M Ö V Q E
(məqalələr, müsahibələr, müraciətlər)