5
Yüz il yaşayıb yığma ögey varı Vətənsiz.
Dad verm
əyəcək bağlarının barı, Vətənsiz .
Qürb
ətdə günün xoş, dadasan naz ilə nemət
Günd
ən-günə rəngin olacaq sarı, Vətənsiz.
Dünyanı gəzib, ən uca yerlərdə dolaşsan,
Çox tez
əriyər dağlarının qarı, Vətənsiz.
Zakir, n
ə qədər olsa da hər yanda gözəllər,
G
əl seçməginən sən özünə yarı, Vətənsiz.
Kitabda mü
əllif qələmə aldığı hər cümləsində işlətdiyi
sözün q
ədrini və yerini bilir. İstifadə etdiyi hər sözə məntiqi
c
əhətdən yüksək qiymət verməyə səy göstərir. Bu hal isə
kitaba oxucu marağının misra-misra artmasına kömək edir.
Oxucunun gözünd
ə getdikcə oxuduqlarının dəyəri misra-
misra, v
ərəq-vərəq çoxalır. Oxucu kitabı əlinə alıb vərəq-
l
ədikcə elə ilk səhifələrdən təkcə ayrı-ayrı bölmələrə deyil,
bütün
əsərə marağı yüksəlir. Sanki sehirlənmiş sehirli bir
al
əmə düşmüş kimi kitabdan əl çəkmək istəmir. Onu axıra
q
ədər oxumağa və əsərdə cəryan edən müxtəlif hadisələrin
sonluğu ilə yaxından tanış olmağa can atır.
“Arzuları qovuşduran məkan” kitabında müəllif deyərdim
ki, kitabın hər sətrində Azərbaycan adlı bu cənnət məkanı
b
ədii rənglərlə tərənnüm etməkdən doymaq bilmir:
S
ənin bənzərin var çiçəkli yaza,
S
əmada sayrışan parlaq ulduza,
Ruzi-b
ərəkətli qızıl payıza,
Canım sənə qurbandır, Azərbaycan,
Könlümü etm
ə peşman, Azərbaycan!
6
Şair Zakir yaşamaz heç Vətənsiz,
Bülbül susar, şərqi deməz çəmənsiz
Günüm rahat keçm
əz, ey anam, sənsiz.
İstəsən keçərəm mən şirin candan,
Ömrüm
ə oldun sultan, Azərbaycan,
Etdin eşqimdə tuğyan, Azərbaycan!
Mü
əllif bütün bədii yazılarında, eləcə də şifahi söz-
söhb
ətlərində həmişə respublikamızın paytaxtı Bakı şəhərində
əyani təhsil aldığı üç illik tələbəlik illərini ömrünün ən gözəl
v
ə unudulmaz çağları hesab edir. Dünyanın məşhur şəhərləri
il
ə bir sırada addımlayan Bakımızı Azərbaycanın döyünən
ür
əyi hesab edir. Bunu onun paytaxtımız haqqında yazdığı
q
əzəldəki olduqca poetik şair düşüncələrindən də açıq-aydın
görm
ək olar :
Çöl-ç
əmən ətri yayır parklarının gül-çiçəyi
Açılır hər tərəfə körpülü yollar Bakıda.
Bürüyür get-ged
ə ağ üzlü binalar şəhəri
N
ə qədər insanımız sakin olubdur Bakıda.
İdmanın hər növünə bax nə saraylar tikilib
Keçrilir dünyada
ən güçlü yarışlar Bakıda.
Dolaşır yer üzünü şöhrəti baş kəndimizin
Unudar
düşsə yolu Londonu lordlar Bakıda.
H
ər tərəfdən bu yerə gündə turistlər də gəlir,
Bu göz
əlliklərə heyran qalır onlar Bakıda.
Zakir, aç gözl
ərini bax gecə fəvvarələrə,
S
əni məftun edəcək çox belə anlar Bakıda.
7
Şairin kitabda Xəzər dənizinə olduqca poetik və doğma
münasib
əti oxucularda kövrək hisslər oyadır. Müəllif bu
yaxınlarda qələmə aldığı “Xəzər sahilində” adlı lirik poema-
sında sanki Xəzərlə şirin-şirin danışıb söhbət edir. O, Xəzərə
olan tük
ənməz sevgisini, məhəbbətini poeziya dili ilə belə
t
ərənnüm edir:
Çox ç
əkdi Xəzərlə sözüm ,söhbətim,
Getdikc
ə çoxaldı ona hörmətim.
Dinl
ədikcə inan mavi Xəzəri,
Tamam unutdum m
ən qəmi, kədəri.
Alovlandı qəlbdə məhəbbət közü,
Oyandı içimdə gəncliyin özü.
Sevincd
ən, fərəhdən çoşdu bu ürək,
Bir dağ çayı kimi daşdı bu ürək.
Uzaqdan l
əpələr səsləyib məni,
Oxudu sevdiyim h
əzin nəğməni...
Şairin doğulub boya-başa çatdığı Şabran rayonu haqqında
sözü-söhb
əti isə heç vaxt tükənmək bilmir. Onun şeirlərində və
q
əzəllərində bu yurda olan övlad hissləri coşqun çaylar kimi
aşıb daşır:
O q
ədər qədimsən bilinmir yaşın,
Şahidi olmusan çoxlu savaşın.
Bir tarixdir q
ədim yazılı daşın,
V
ətənin bükülməz qolusan, Şabran.
Süfr
əsi bərəkət dolusan, Şabran!
Burdan keçib bir vaxt o İpək yolu,
Neç
ə nemət ilə karvanlar dolu.
Çox uzaq ell
ərdən qonağın olub,
Dostluq v
ə qardaşlıq yolusan, Şabran,
Süfr
əsi bərəkət dolusan, Şabran.
8
Axır ki,qayıtdı tarixi adın,
Gözün
ə ox batdı düşmənin, yadın.
F
əxr edir səninlə Zakir övladın,
Onun h
əm sağı, həm solusan, Şabran,
Süfr
əsi bərəkət dolusan, Şabran!
Mü
əllif “Çıraqqala” şeirində isə Şabran elinin əbədi və
əzəli qürur yeri, ölməz qeyrət, qəhrəmanlıq simvolu və qalası
olan Çiraqqala h
ərbi istehkamını “qalaların qalası” adlan-
dıraraq öz qəlbindəki ülvi duyğularını bədii dillə ifadə
etm
əkdən qürurlanır. Daim bizi qələbəyə çağıran, dağ vüqarlı
Çıraqqala haqqında öz poetik hisslərini oxucularla belə
bölüşür:
S
ən Vətənin bir igidlik simvolusan,
S
ən xalqımın güvən yeri-sağ qolusan.
H
əqiqətə doğru gedən haqq yolusan,
Qalaların qalasısan, Çıraqqala.
S
ən əbədi qalasısan, Çıraqqala.
S
ənin ilə fəxr eləyir qədim Şabran,
Qoy var olsun, min yaşasın Azərbaycan.
Yenilm
əyən vüqarına Zakir qurban,
Qalaların qalasısan, Çıraqqala.
S
ən əbədi qalasısan, Çıraqqala.
Çoxlu arxiv s
ənədlərini, tarixi mənbələri araşdıran, onlarla
qocanın, ağsaqqalın yaddaşındakıları dinləyən Zakir müəllim
bu kitabında Gəndov kəndinin yaranma tarixi haqqında bu
vaxta kimi oxuculara m
əlum olmayan maraqlı açıqlamalar ve-
rir. Qısa da olsa kəndin gözəlliklərini, burda yaşayan insanla-
rın halal əməkləri sayəsində əldə etdikləri uğurları bu kitaba
yaz
dığı “Gəndovun” adlı şerində bədii boyalarla tərənnüm
edir:
Dostları ilə paylaş: |