9
Q
ədim bir tarixdir ulu torpağı,
Görüb razı qalır hər bir qonağı.
Vardır saf havası uca Şahdağın,
Artır bol məhsulu, barı Gəndovun.
Neç
ə-neçə arzu qovuşdu burda,
Yeni n
əfəs gəldi sanki bu yurda.
Bel
ə gözəl məkan tapılar harda?
Çoxdan
əriyibdir qarı Gəndovun.
Sanki bir ail
ədir burda insanlar,
H
ər sakin özünü çox xoşbəxt sanar.
Günl
ər şən keçdikcə həyat da qaynar,
Çıraqbandır kənd yolları Gənovun.
Zakir
əm, çox sadə ömür yaşadım,
Mü
əllimim oldu mənim ustadım.
Bu k
əndə həsr etdim qoşma, bayatı...
Qoy yaşasın sənətkarı Gəndovun.
“Arzuları qovuşduran məkan” adlı bu kitabında müəllif
Şabran (keçmiş Dəvəçi) rayonundakı Gəndov kənd tam orta
m
əktəbinin 85 illik tarixi haqqında xronoloji ardıcıllıqla
oxuculara geniş məlumatlar çatdırır. Rayonda kənd məktəbləri
iç
ərisində çoxlu uğurlara imza atmış Gəndov kənd tam orta
m
əktəbin tarixindən konkret faktlara və rəqəmlərə əsaslanaraq
maraqlı söhbət açır. “Məktəbim” şerinin bir parçasında isə öz
ür
ək sözlərini poeziyanın dili ilə belə ifadə edir:
T
əhsil xəzinədir, elm isə açar,
Bağlı qapıları hünərlə açar.
Bilik yollarına daim nur saçar.
G
əl öpüm üzündən, ana məktəbim,
Qoyma üz
ə kədər qona, məktəbim!
10
Burda can qoyubdur gör neç
ə insan,
Adların saymaqla qurtarmaz inan.
Dünyasın dəyişib çox qoca ,cavan,
G
əl öpüm üzündən, ana məktəbim,
Qoyma eşqim qəlbdə dona, məktəbim!
Sabahla addımla, ey elm məbədi,
Q
əmsiz və kədərsiz yaşa əbədi.
Qazanan uğurlar hələ heç nədir,
G
əl öpüm üzündən, ana məktəbim,
Qoyma bu görüşü sona, məktəbim!
S
əadət günəşi qoy gülsün üzə,
Ən gözəl xöşbəxtlik yar olsun sizə.
Elmin ziyasıyla Vətəni bəzə,
G
əl öpüm üzündən, ana məktəbim,
Keçsin m
əhəbbətin cana, məktəbim!
Ümid edirik ki, Zakir Bayramlının “Arzuları qovuşduran
m
əkan” adlı bu yeni bədii-publisistik kitabı da çox saylı
oxucu
ların böyük marağına səbəb olacaqdır.
Aydın Tağıyev,
Yazıçı-publisist, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü,
Prezident t
əqaüdçüsü
.
11
I BÖLMƏ
“BORCLUYUQ BİZ HAMIMIZ
VERMƏYƏ BİR CAN VƏTƏNƏ...”
Borcluyuq biz hamımız verməyə bir can Vətənə,
Ed
ərik istəsə hər an onu qurban Vətənə.
G
əzmişik çöllərini, dağ və düzənliklərini,
Bu göz
əllikdə görüb olmuşuq heyran Vətənə.
12
BORCLUYUQ BİZ HAMIMIZ VERMƏYƏ
BİR CAN VƏTƏNƏ ...
VƏTƏN – sözü yunanca “patrio” (Vətəni sevən) sözündən
əmələ gəlmişdir. Ensiklopedik lüğətdə doğulduğumuz, boya
başa çatdığımız, təhsil aldığımız, işlədiyimiz, bir sözlə
yaşadığımız yer kimi dəyərləndirilir. Yaşadığı ölkələrin
ərazilərinin böyük və kiçikliyindən aslı olmayaraq dünyada
yaşayan bütün insanların öz vətəni var. Gənclik illərində hərbi
xidm
ətdə qulluq edərkən durna qatarı kimi sırada düzülüb
h
ərbi marşın sədaları altında addımladığımız vaxtlarda
komandirl
ərimiz bizə “Hardan başlanır Vətən ?” mahnısını
tez-
tez oxudardılar. Bu mahnının sözlərindən onda belə başa
düşürdük ki, Vətən elə bizim bu işıqlı dünyaya göz açdığımız
evin gir
əcəyindən və bu evə gələn kiçik cığır və ya yollardan
başlanır. Sonra yaşa dolduqca mənə məlum oldu ki, Vətən
anlayışı, eləcə də Vətən sevgisi olduqca ölçüsü bilinməyən,
saya-hesaba g
əlməyən geniş bir anlayışdır. O candan, qandan
əziz və doğma, dibi görünməyən okean suları kimi dərin və
biri-birind
ən gözəl çoxsaylı məhəbbət duyğularını özündə
t
əcəssüm etdirən ən ülvü və ali hisslər (duyğular) dünyasıdır.
V
ətəni sevmək, onun nailiyyətləri ilə fəxr etmək hər bir
v
ətəndaşın ən müqəddəs borcudur. Təkcə sözdə Vətəni
sevm
ək azdır. Vətən məhəbbəti hər bir vətəndaşın bütün ömrü
boyu işində, gücündə və saysız əməllərində, hətta çoxsaylı
arzularında da özünə yer tapmalıdır. Mən deyərdim ki,
ins
anların ürəyində özünə əbədi yuva salmış bu mövzu heç
vaxt günd
əmdən düşməməlidir. Nəinki insanların işində,
gücünd
ə və əməlində, hətta onların duyğular aləmində, adi
baxışlarında, ən şirin söz-söhbətlərdə belə bu aktual və
müqq
əddəs mövzu öz əksini geniş tapmalıdır.
V
ətənin xoşbəxtliyi naminə gecə-gündüz çalışmaq, öz
gücü, qüvv
əsi, mövcud maddi imkanı müqabilində onun
13
inkişafına öz töhfəsini vermək hər bir vətəndaşın müqəddəs və
şərəfli borcu sayılmalıdır.
Yer üzünd
ə Vətən sevgisindən möhtəşəm, ali və müqəddəs
bir hiss v
ə ya duyğu ola bilərmi? - sualına mən bir kəlmə ilə
bel
ə cavab verərdim ki, yox... Ona görə ki, peşəkar bir
iqtisadçı gözü ilə real həyata baxsaq, onu zərgər dəqiqliyi ilə
qiym
ətləndirsək açıq-aşkar görərik ki, məhz ölkəmizin bu
günkü yüks
ək inkişaf xətti elə respublika vətəndaşlarının öz
V
ətənləri - doğma Azərbaycana olan saf sevgisinin gücündən
qaynaqlanır.
M
ən şəxsən maddi imkanım və xidməti səlahiyyətim
daxilind
ə Vətəndən kənarda çox yerlərdə olmuşam. Lakin
harda oluramsa-olum q
əfəsdə oxuya bilməyən bülbül kimi
özümü heç zaman azad, şən və xoşbəxt sanmamışam. Ancaq
onu xatırladım ki, çoxsaylı səfərlər zamanı istər avtomobillə və
ya yüks
ək sürət qatarında gedim, istərsə də 7-8 min metr
hündürlükd
ə uçan təyyarədə olum fərqi yoxdur.Vətənə
bağlılıq,Vətən eşqi ilə yaşamaq, onun adı və havası ilə nəfəs
almaq, yüks
ək formalı və məzmunlu ali vətənpərvərlik hissləri
il
ə yaşamaq məni o çətin anlarda belə tərk edə bilməyə gücü,
qüvv
əsi çatmayıb.
H
ər dəfə Vətən mövzusuna müraciət edəndə qələmə
aldığım bu ali mövzunun böyüklüyünü, onun məna dərinliyini
v
ə məsuliyyət dərəcəsini nəzərə almağı özümə bir borc hesab
etmişəm. Çünki həyatımın son 50 ilində mən xarici ölkələrə
çoxlu sayda s
əfərlər zamanı ovqatımın əla, iqtisadi
v
əziyyətimin imkanıma uyğun orta səviyyədə, çoxlu doslar,
tanışlar əhatəsində olmağıma baxmayaraq Vətənsiz həmişə
özümü t
ək-tənha hesab etmişəm. Doğma yurddan uzaqlarda
olduğum o vaxtlarda nə qədər çalışsam da, özümü təlqin etsəm
d
ə heç bir nəticə alınmayıb. Həmin dediyim anlarda bu kiçik
ür
əyim həmişə torpaq həsrətilə döyünüb. Çoxsaylı cəhdlər
göst
ərsəm də özümü heç cür Vətəndən ayrılıqda rahat hesab
Dostları ilə paylaş: |