DİYANET İLMÎ DERGİ
·
CİLT: 54
·
SAYI: 2
·
NİSAN-MAYIS-HAZİRAN 2018
30
tince çevirileriyle birlikte birçok kez basılmıştır.
10
Bu da bize Kindî’nin
eserinin Batı’da çok okunmuş olduğunu göstermektedir. Kindî’den
etkile-
nenlerin başında, yukarıda da işaret edildiği gibi Roger Bacon gelir; onu
birçok batılı bilgin izlemiştir; burada onların hepsinin adların anmayaca-
ğız. Kindî’den en çok etkilenmiş olanlardan örnek olarak, Katalan asıllı
İspanyol tıp bilgini Arnaldus de Villa Nova (Arnaldi Villanova, 1235-1311)
adını anabiliriz; Aphorismi Gradibus adlı eserinde Kindî’nin
görüşlerini
doğru biçimde anlatmıştır ve pratikte de kullanmıştır.
11
Kindî’nin etkisinin
görüldüğü başka bir batılı bilgin, İngiliz din adamı, fizikçi ve matematikçi
olan ve Doctor Profundus lakabıyla anılan Thomas Bradwardine ( 1300-
1349) dir.
12
Kindî’den etkilenmiş diğer önemli bir Katalan asıllı tıp bilgini
Antoine Ricart (1360-1422) tır. Aragon krallarının doktorluğunu yapan bu
bilginin Kindî’nin etkilerini taşıyan meşhur iki eseri vardır: ibellus de
gradibus ve De uantitatibus; Ricart, özellikle birinci eserinde ilaçların
derecelendirmesi kısmında Kindî’den etkilenmiştir.
Bizim burada asıl üzerinde durmak
istediğimiz başka bir konu da, Kin-
dî’nin psikofiziğin kurucusu olarak bakılan Ernest Heinrich Weber ve Gus-
tav Theodor Fechner üzerinde bir etkisi olup olmadığı meselesidir. Bu iki
Alman bilgin de, aynı Kindî gibi, bir duygunun veya hissin ilerlemesinin
aritmetik bir artış gösterirken, uyarıcının artışının
geometrik ilerleme oldu-
ğunu kabul etmişlerdir. Psikofiziğin temelini oluşturan bu ilke her üç düşü-
nürde de aynıdır. Bilindiği gibi Weber ve Fechner yükseköğrenimlerini
eipzig Üniversitesi’nde yapmışlardır ve daha sonra da aynı üniversitede
öğretim üyesi olarak çalışmışlardır; Weber anatomi ve fizyoloji profesörlü-
ğü ve Fechner fizik ve psikoloji profesörlüğü yapmıştır. Bu bilginler henüz
eipzig Üniversitesi çevresinde bulunmalarından yaklaşık 95- 100 yıl
önce, eipzig Üniversitesi çevresinin Kindî’nin Bileşik İlaçlar risalesine
yakın bir ilgi duydukları bilinmektedir. Kindî’nin
söz konusu risalesini a-
tince çevirisi yeniden yayınlanmıştır. Bunun yanında risale üzerinde dokto-
ra tez çalışmaları yapılmıştır; bunlardan birisi ohann Gottfried akermac-
her’ın “AlKindî, Arabum Philosophorum Celeberrimo” adıyla yaptığı tez
çalışmasıdır. Bu tez aynı adla Almanya’nın Helmstadium kentinde 1719
yılında yayınlanmıştır. Ayrıca Curt antzsch da, 1926 yılında bir doktora
10
Eserin baskıları için bkz. . Choulant,
andbuch der ücherkunde für die
Altere Medicin ( eipzig: 1841), 337; H. Haeser,
ehrbuch der Geschichte
der Medicin, ( ena: 1875), 1:566.
11
Arnaldi Villanova’nın Aphorismi Gradibus adlı eseri, Opera Medica Omnia adlı ese-
rin 2. cildi içerisinde Granada-Barcelona’da 1975 yılında yayınlanmıştır.
12
Ricordel “ e m dicament compos : th ories andalouses sur l’ valuation de
son degr (XIIe si cle)”, 146. Ayrıca bkz. M. McVaugh, “Arnold of Villano-
va and Bradwardiene’s aw”, ISIS, 1967, 58: 56-64.
POSOLOJİ’NİN VE PSİKOFİZİK’İN KURUCUSU OLARAK EL-KİNDÎ
31
tezi yazmış ve tezinde Kindî’nin rialesini özet
olarak Arapçadan Almanca-
ya çevirmiştir.
13
Kindî’nin bileşik ilaçlar risalesi üzerene çalışmalara daha
sonraki yıllarda da devam edilmiştir. Örneğin Alfred Siggel de, eserin Mü-
nih elyazaması nüshasından eser üzerine bir inceleme yapmıştır.
14
Şimdi gelelim Weber ve Fechner’e; acaba bunlar da, Kindî’den doğru-
dan veya dolaylı olarak etkilenmiş olabilirler mi sorusuna. Bu iki Alman
bilgin eserlerinde bildiğimiz kadarıyla Kindî’nin adını hiç anmamışlardır.
Ancak bu, onların Kindî’den hiç haberdar olmadıkları anlamına gelmez.
Onların yetiştiği ve vazife yaptıkları eipzig Üniversitesi çevresi, yukarıda
kısaca anlatmaya çalıştığımız gibi, Kindî’ye
yoğun bir ilgi göstermiştir ki;
Kindî’nin posoloji ve psikofizik konusundaki düşünceleri biliniyordu.
Kindî’nin eserinin sıklıkla basılan atince çevirisini okuma olanakları var-
dı; okumamış olduklarını farz etsek bile, eipzig Üniversitesi’nde yapılan
tez çalışmalarından muhtemelen haberdar olmuşlardır. Çünkü onlar psiko-
fiziğin temel ilkeleri konusunda adeta Kindî’yi tekrarlamışlardır; onlar da
duyumun artışının matematiksel ve uyarıcının artışının geometrik olduğu-
nu kabul etmişlerdir. Elbette çağları itibariyle psikofiziğin teferruat konu-
larında bilimsel katkılarda bulunmuşlardır. Netice itibarıyle rahatlıkla po-
solojinin ve psikofiziğin kurucusunun Kindî olduğunu ve 19.yüzyılda
Weber -Fechner’in onların bilimsel geliştirenleri olduklarını söyleyebiliriz.
Fechner, yaptığı psikolojik deneyler sonucu uyarıcı ile duyum arasındaki
ilişkinin düz çizgi şeklinde olmadığını
fark etti; buna dayanarak duyumun
uyarıcıya logaritmik orantısal olduğunu belirterek Kindî’nin formülünü
buna göre şöyle yeniledi: S c. C og R. Burada c, her duyumda özel
olarak belirlenen sabit sayıyı; S, duyumu; R, uyarıcının sayısal değerini
ifade eder. Buradan bir duyumun yoğunluğunun (şiddetinin),
duyumu orta-
ya çıkaran uyarıcının şiddetinin logaritmasına orantısal olduğu ortaya çı-
kar.
13
Curt antzsch,
Abu usuf akub AlKindî und seine Schrift de medicinarum
compositarum radibus, ( eipzig: 1926).
14
A., Siggel, “Al-Kindî’s Schrift über die zusammengesetzten Heilmittel”,
Sudhoffs Archiv für Geschichte der Medizin und der Naturwissenschaften,
1953, Bd. 37, H. , s. 389-393