Yazın isti bir qürub çağı Patriarx gölünün qırağında iki adam göründü. Əynində parusindən boz yay köynəyi olan
Yüklə 3,79 Mb. Pdf görüntüsü
|
18
ləzzət verdi, – bəli, sarkoma, – piĢik kimi gözlərini qıyıb təkrar etdi, – və budur, sizin idarə etməyiniz sona çatdı! Öz həyatınızdan savayı daha sizi heç nə maraqlandırmır. Qohumlarınız baĢlayır sizə yalan söyləməyə, siz narahatlıq hiss edib bilikli həkimlərin, sonra Ģarlatanların, olur ki, falçıların üstünə qaçırsınız. Birinci və ikinci kimi, üçüncü də tamamilə mənasızdır, özünüz baĢa düĢürsünüz. Və bütün bunlar faciə ilə bitir: bir az əvvəl nəyi isə idarə etdiyini güman edən Ģəxs qəfil taxta qutuda hərəkətsiz uzanası olur və yaxınları anlayanda ki bu uzanandan daha heç bir xeyir yoxdur, onu sobada yandırırlar. Hələ bundan da pisi olur: kimsə yığıĢır ki, getsin Kislovodska, – əcnəbi bu yerdə Berliozu süzdü, – deyirsən adi bir iĢdir, ancaq bunu da eləyə bilmir, çünki nəyə görəsə qəfildən ayağı sürüĢür, düĢür tramvayın altına! Doğrudanmı, siz deyəcəksiniz, o, özünü belə idarə edib? DüĢünmək doğru olmazmı ki, kimsə onu idarə eləyib? – Naməlum Ģəxs qəribə tərzdə güldü. Berlioz sarkoma və tramvay haqqındakı söhbətə çox böyük maraqla qulaq asırdı və hansısa narahat fikirlər ona downloaded from KitabYurdu.org 19
əzab verməyə baĢladı: "O, əcnəbi deyil! O, əcnəbi deyil... o, çox qəribə adamdır... di yaxĢı, axı o kimdir?" – Görürəm, papiros çəkmək istəyirsiniz, – naməlum Ģəxs birdən Bezdomnıya müraciət etdi, – hansına üstünlük verirsiniz? – Nədir, sizdə hər cürü var? – papirosu qurtaran Ģair qaĢqabaqla soruĢdu. – Hansına üstünlük verirsiniz? – yad adam təkrar etdi. – Tutaq ki, "Bizim marka"ya, – Bezdomnı acıqla cavab verdi.
Yad adam
cibindən dərhal
portsiqar çıxarıb, Bezdomnıya təklif etdi: – "Bizim marka". Redaktoru və Ģairi portsiqarda məhz "Bizim marka"nın olmasından çox, portsiqarın özü heyrətləndirdi. Qutu çox iri idi, saf qızıldandı və açanda qapağındakı göy və ağ brilyant üçbucaq Ģəklində bərq vurdu. Bu yerdə ədiblərin hərəsi bir cür fikirləĢdi. Berlioz: "Yox, xaricidir", Bezdomnı isə: "Bir buna bax ha!" downloaded from KitabYurdu.org 20
ġairlə portsiqar sahibi papiros yandırdılar. Berlioz isə çəkən olmadığı üçün imtina etdi. "Ona belə etiraz etmək lazımdır", – Berlioz qərara aldı, – "bəli, insan müvəqqətidir, heç kim bunun əksini demir. Ancaq məsələ belədir ki..." Di gəl, o, bu sözləri deməyə macal tapmamıĢ, əcnəbi danıĢmağa baĢladı: – Bəli, insan müvəqqətidir, ancaq bu, dərdin yarısıdır. Pis odur ki, onun hərdən qəfil ölməyi də var, bax, məsələ bundadır! O hətta bu axĢam nə edəcəyini də deyə bilməz. "Məsələyə bu cür yanaĢmanın özü mənasızdır..." – Berlioz düĢünüb etiraz etdi: – Bunu artıq ĢiĢirdirsiniz, bu axĢam nə edəcəyim mənə az-çox aydındır. Əgər Bronnıda baĢıma kərpic düĢməsə... – Heç nədən, – naməlum Ģəxs onun sözünü ağzında qoydu, – heç kimin heç vaxt baĢına kərpic düĢmür. O cümlədən, inanın ki, sizi belə bir təhlükə gözləmir. Siz baĢqa cür öləcəksiniz. downloaded from KitabYurdu.org
21
– Siz dəqiq bilirsiniz, – Berlioz tamamilə təbii olaraq kinayə ilə soruĢdu. O, doğrudan da, mənasız söhbətə giriĢmiĢdi, – bəlkə, mənə də deyəsiniz? – Həvəslə, – yad adam cavab verdi. O, Berliozu baĢdan- ayağa süzdü, sanki, ona kostyum tikməyə hazırlaĢırdı, sonra pıçıldadı: "Bir, iki... Merkuri ikinci binanın üstündədir... ay batdı... altı – bədbəxtlik... axĢam – yeddi..." – və sevinə- sevinə ucadan elan etdi: – Sizin baĢınızı kəsəcəklər! Bezdomnı gözlərini heyrətlə, kinlə bu həyasız naməlum Ģəxsə dikmiĢdi, Berlioz isə zorla gülümsədi: – Bəs kim? DüĢmənlər? Müdaxiləçilər? – Yox, – həmsöhbəti dedi, – rus qadını, komsomolçu. – Hm... – naməlum Ģəxsin zarafatından əsəbiləĢən Berlioz mızıldadı, – məni bağıĢlayın, bu inandırıcı deyil. – XahiĢ edirəm, məni də bağıĢlayasınız, – əcnəbi cavab verdi, – ancaq belədir. Hə, istərdim sizdən soruĢam, əgər sirr deyilsə, bu axĢam nə edəcəksiniz? – Sirr deyil. Ġndi mən Sadovıdakı evimə gedəcəyəm, axĢam saat onda Massolitdə iclasdır, mən də bu iclasa sədrlik edəcəyəm. downloaded from KitabYurdu.org
22
– Yox, bu heç cür ola bilməz, – əcnəbi qətiyyətlə etiraz etdi.
– Nə üçün? – Çünki, – əcnəbi qara quĢların axĢamın sərinliyini duyub səssizcə süzdüyü göyə baxdı, – AnnuĢka artıq günəbaxan yağını alıb, alıb nədir, hətta dağıdıb da. Ona görə də iclas baĢ tutmayacaq. Bu zaman, tamamilə aydındır ki, cökə ağacının altına sükut çökdü. – BağıĢlayın, – pauzadan sonra Berlioz ağzına gələni çərənləyən əcnəbiyə baxdı, – nə günəbaxan yağı, hansı AnnuĢka? – Nə günəbaxan yağı? – Bezdomnı qəfil dilləndi, görünür, çağırılmamıĢ həmsöhbətinə müharibə elan etmək qərarına gəlmiĢdi, – vətəndaĢ, siz haçansa ruhi xəstələr üçün müalicəxanada olmusunuz? – Ġvan!.. – Mixail Aleksandroviç astadan dedi. Ancaq əcnəbi azacıq da olsa, incimədi və ürəkdən güldü. downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 3,79 Mb. Dostları ilə paylaş:
|