səlman incəsənəti haqqında obyektiv, düzgün fikir deyilə
cəkdir.
“Orta əsr şüuruna, onun insan və dünya haqqında mü
hüm baxışlanna xas olan cəhət odur ki, onlar özlərinin bədii
prinsiplərini estetik qanun formasında möhkəmləndirmək istə
yirlər. Keçmiş dövrlərin bədii praktikası əsasında formalaşan
kanon öz köklən ilə qədim incəsənətə gedib çıxır və xalq tə
səvvürlərində inkişaf edib ənənəyə çevrilən gözəllik və harmo
niya idealını möhkəmləndirir. Lakin ənənə müəyyən üsullann
təkrarı və obrazlann kortəbii və adətə əsaslanan təqlididirsə,
kanon sistem kimi formalaşan və kanonluğundan çıxıb qanuna
çevrilən ənənədir” (Филыитинский И. 17. История арабской
петературы. М.1985, с. 10).
Milli mədəniyyətlər orta əsr müsəlman mədəniyyətinin
qanuni varisi rolunda çıxış edir. Varislik inkişafın obyektiv,
universal, müstəqil prinsipi olub, dəyərlər kateqoriyası vasitə
silə mədəniyyətin strukturuna daxil olur. Xalqların milli mədə
niyyəti dünyanın milli obrazı olub, fəlsəfi-kulturaloji kateqo
riya kimi milli-mənəvi sistemin bütövlüyünü ümumiləşdirilmiş
şəkildə ifadə edir. Milli mədəniyyət təkcə “milli xarakteri” ifa
də etmir. Çünki müasir anlamda milli mədəniyyət millilikdən
çox universallığı ifadə edir. Ənənəvi olaraq islamı insanların
bütün həyatını, o cümlədən o dünyadakı həyatını da nizam
layan bir din hesab edirlər. Nəzəri cəhətdən islamda ruhanilik
institutu yoxdur. Ərəb dilində hətta bu termini ifadə edən söz
yoxdur, Fars dilində bu anlayış ruhaniyun kimi yalnız son
dövrlərdə meydana çıxmışdır. Bununla bərabər kult xidmətçi
ləri istənilən qədərdir: imamlar, xətiblər, müəzzinlər, molla,
şeyx, axund, ilahiyyatçı və s. bu qəbildəndir {Бах: Дорошенко
E.A. Шиитское духовенство в Иране. М , 1986 ).
-
412
-
İndiki dinamik dövrdə xalqlar və ölkələr arasındakı
təkcə məkan, coğrafi sərhədlər deyil, eyni zamanda tarixi, si
yasi, sosial maneələr aradan qaldırılır. Sivilizasiya və mədə
niyyətlər arasında həmin maneələrin aradan qaldırılması həm
keçmiş, həm bu gün haqqında obyektiv fikirlər üçün və həm də
gələcək inkişaf üçün düzgün perspektivlər müəyyənləşdirilməsi
üçün intəhasız imkanlar açır. Mədəniyyətdə çoxxətlilik, di-
namizm mürəkkəb strukturluluq, onun nisbi müstəqilliyi
idealist fəlsəfədə belə bir baxışı formalaşdırmışdır ki, mənəvi
olan maddidən üstündür. Bəzi tədqiqatçıların fikrincə, mənəvi
mədəniyyətin ürəyi dünyagörüşüdür. Bu isə insanın dünyaya
ümumiləşdirilmiş baxışlar sistemidir, özünün dünyada yerinin
müəyənləşdirilməsidir, insanın gerçəkliyi dəyərlər mövqeyin
dən anlamasıdır, onun fəaliyyətinin və bəşəriyyətin taleyinin
dərk edilməsidir. Adamların elmi, fəlsəfi, siyasi, hüquqi, dini,
əxlaqi əqidə və ideallarının məcmusudur (Спиркин А.Г. Чело
век, культура, традиция (Традиция в истории культуры).
М 1978, с.7-8.). Dünyagörüşü mənəvi mədəniyyətin bütün
komponentlərinə daxil olaraq əlaqələndirici həlqə rolunda çıxış
edir.
Din mənəvi istehsalın bir növü, ictimai şüur formala
rından biridir. Tədqiqatçıların əksəriyyətinin fikrincə, mədəniy
yət fenomeni kimi dinin əmələ gəlməsi tarixi zərurət olmuşdur.
Dinin sayəsində insan özünüdərk imkanı əidə etmişdir. İslam
müsəlman ölkələrinin yerli mədəniyyətlənni mənimsəməklə,
gələcəkdə müsəlman mədəniyyətinin hərtərəfli inkişafına kö
mək etmişdir. Müasir müsəlman ilahiyyatçılan belə izah edirlər
ki, islamı qəbul etdikdən sonra bütün ölkələr birdən-birə çi
çəklənmişdir. Əlbəttə, bu, ağlabatan deyildir. Əvvəla, islam
dini nisbətən inkişaf etmiş ölkələrdə yayılmışdır. İkincisi, ərəb
-
413
-
lər işğal etdikləri ölkələrdən çox şey öyrənmişdir. Deməli, is
lam birdən-birə inkişafa aparan hesab olunmamalıdır. İslam
tədricən milli mədəniyyətlərin inkişafına mühüm təsir göstər
mişdir.
Qeyd etmək lazımdır ki, milli mədəniyyətin inkişafında
bir sıra faktorlar iştirak edir. İqtisadi, siyasi və mənəvi sahə
lərdə əhəmiyyətli dəyişikliklər baş verdikdən sonra hər bir
xalqın özünüdərki, milli mənini tanıması prosesi baş verir.
Məlum olduğu kimi, özünüdərk aşağıdakı prinsipləri özünə
daxil edir: etnik məsuliyyətin dərk edilməsi, milli dilə və
mədəniyyətə bağlılıq, milli ənənə, adət, mərasim, rituala bağ
lılıq, xalqın tarixinə, onun qəhrəmanlarına, pis, yaxşı yaşanmış
keçmişinə məhəbbət hissi ideyasına hörmət və s. Milli özü-
nüdərkin struktur elementləri içərisində ən sabiti və dayanıqlısı
etnik mənsubiyyət hissidir.
Dindarlarda milli özünüdərkin formalaşması mütərəqqi
milli həyat cizgiləri əsasında deyil, həm də dini ideologiyanın,
nəsildən-nəsiə ötürülən əxlaqi-normativ qaydaların və ənə
nələrin təsiri altında olur. Yuxanda sadaladıqlanmız isə milli
psixologiyanın və həyat ukladının bir hissəsi hesab olunur.
Adamlann dini hisslərindən istifadə olunması və ondan
spekulyasiya edilməsi düzgün deyildir. Özü də bu zaman milli
xüsusiyyət adı altında mürtəce adət və ənənələrdən, dövranını
sürmüş, milli mədəniyyətin arxaik formalanndan istifadə olun
ması mühüm yer tutur. Bütün bunlar isə millətçiliyin oyanma
sına xidmət edir. Azərbaycan xalqı öz çoxəsrlik tarixində o qə
dər də az olmayan demokratik adət-ənənə işləyib hazırlamışdır,
Bunlar: vətənpərvərlik, Vətənə məhəbbət, Vətənin müdafiəsi,
qonaqpərvərlik, böyüklərə, qocalara, qadınlara hörmət və s.
Lakin Azərbaycan xalqının yalnız özünəməxsus bir sıra adət-
-
414
-
ənənələri də vardır. Milli mədəniyyətin inkişafında xalqın
özünəməxsus keçmişinin müsbət cəhətlərinin dirçəldilməsi mü
hüm vəzifədir. Lakin bir məsələ də qeyd olunmalıdır ki, Azər
baycan xalqı tarixən beynəlmiləl xalq olmuşdur. Erməni və s.
düşmənlərimizin iddia etmələrinə baxmayaraq, Azərbaycan
xalqı həmişə ona sığınanları hörmətlə qəbul etmişdir. Onlara
hörmətlə yanaşmış, ev, ərazi və s. ilə təmin etmişdir. Hətta öz
həyatını təhlükə qarşısında qoyaraq, qonaq hesab etdiyi başqa
millətin nümayəndəsini axıra qədər qorumuşdur.
Milli mədəniyyət bütün sahələrdə özünü göstərmişdir.
Müsəlman ölkələrinin milli mədəniyyətləri müsəlman dünya
sını daha da zənginləşdirmişdir. Öz milli-etnik spesifikliyinə
baxmayaraq, onun islam ünsürləri ilə zəngin olması göz qaba
ğındadır. Müsəlman bayram və mərasimləri milli mədəniyyətin
qızıl fonduna daxil olmuşdur. Doğrudur, həmin fondda isla
maqədərki adət-ənənə və mərasim də özünəməxsus yer tutur.
Lakin bütün hallarda milli mədəniyyətlərdə dini olan ilə milli
olan, eləcə də dini olan ilə dünyəvi olan bir-birinə çulğunlaş-
mtşdır. Bu isə islamın ən böyük uğurudur. Milli mədəniyyət
lərin ən böyük müvəffəqiyyətidir. Dini-mənəvi dəyərlər olma
dan milli mədəniyyətləri təsəvvür etmək mümkün deyildir.
-
415
-
Dostları ilə paylaş: |