digərinə tabe edilmsəini düşünənlər də vardır. Müasir dünyada
baş verən münaqişə və qarşıdurmaların əksəriyyətinin səbəbi
məhz bu mövqedə duranların olmasıdır.
Tarixi təcrübədən məlumdur ki, yalntz hər hansı bir
dünyəvi dəyər əsasında bəşəriyyətin vəhdətini təmin etmək
qeyri-mümkündür. Bunun anlaşılması isə müasir qlobal cəmiy
yətin inkişaf və yaşam strategiyası kimi vurğulanan demokra
tiya, humanizm və tolerantlıq prinsiplərinin sintezindən keçir.
Yəni bəşəriyyət ilk növbədə öz keçmişinə yəni ənənəvi,
mənəvi, dini prinsipə və dəyərlərinə tolerantlıq nümayiş et
dirməli, onların universal dünyəvi dəyərlərə sintezi və ahəngini
təmin elməyə çalışmalıdır. Əks təqdirdə dünyəvi dövlətdə
mədəni müxtəliflik faktoruna biganəlik ortaya çıxır. Yəni bəhs
edilən müstəvilər ayrı-ayrılıqda heç biri etalon və ya doğma
kimi çıxış edə bilməz. İctimai-siyasi təlimləri ehkamlaşdıran
bolşevizmin aqibəti məlumdur.
İnsan azadlığı, demokratiya və hüquqlara dair baxışlar,
onun bəşəri dəyər kimi formalaşması müəyyən tarixi şəraitdə,
konkret olaraq Qərbdə gerçəkləşməyə başlamışdır. Bu gün
artıq birmənalı şəkildə aydındır ki, hüquq və vəzifələrin dərki,
insanın dünyagörüşü, onun əxlaqı ilə bilavasitə bağlıdır və
bunlan bir-birindən təcrid edərək tətbiq etmək arzuolunmaz
nəticələrə gətirib çıxarır.
Necə etmək olar ki, çoxluq və azlıq bir-birinin dini və
dünyəvi dəyərlərinə hörmət etsin? Müasir demokratik cəmiy
yətdə çoxluğun dəstəklədiyi dəyər və normaların təsbit olun
ması qəbul edilmişdir. Bununla belə 1948-ci ildə qəbul olun
muş insan hüquqları Bəyannaməsində, 29-cu maddənin 2-ci
bəndində qeyd olunur ki, insanın hüquqları mütləq olmayıb,
başqalarının hüquqlarına hörmət və dözümdən irəli gələn bir
-
348
-
sıra parametrlərlə hesablaşmalıdır, yəni tolerantlıq göstərilmə
lidir.
Beynəlxalq praktikada bəzən belə bir vəziyyətlə də qar
şılaşırıq ki, müəyyən qrup və ya azlıq öz hüquqlarının müt-
ləqləşdirərək, xüsusilə də beynəlxalq təşkilatlar vasitəsilə çox
luğa təzyiq göstərməyə cəhd edirlər. Belə hallar insan hüquq
ları anlayışının yalnız dünyəvi - sekulyar mənada “oxunmasın
dan”, başa düşülməsindən irəli gəlir.
Bəhs olunan ziddiyyətli təzahürlərin qarşısını almaq
üçün dünya birliyi, elmi ictimaiyyəti “tolerantlıq” strategiyasını
irəli sürmüşdür. Tolerantlıq bəşəriyyətin mənəvi-etik reforma-
siyasına nail olmaq yoludur. Tolerantlıq insanların müxtəlif
olmaq və çeşidli dünyəvi və dini dəyərlər seçmək hüququnda
ifadəsini tapan ali dəyər, qlobal birgəyaşayış normasıdır.
Tolerantlığa dair müxtəlif konfranslar keçirilir, qərarlar
qəbul edilir. Bu müsbət hadisədir. Lakin unutmaq olmaz ki,
tolerantlığın əmələ, həyat normasına çevrilməsi hər bir insanın
mənsub olduğu dini-mənəvi dəyərlərdən, dünyagörüşündən
asılıdır.
Sivilizasiyalararası dialoqda, beynəlxalq terrorizmin və
ekstremizmin profilaktikasında tolerantlığın əhəmiyyəti müasir
dünyada ciddi dərk olunur. Dünyanın demək olar, bütün ölkə
lərində tolerantlıq institutları təsis edilmişdir. Bu sahədə ilk
növbədə intellektual, siyasi və dini elita təşəbbüs göstərmişdir.
Azərbaycanda da tolerantlığın formalaşmasınınn təşəbbüskarı,
subyekti qismində siyasi, dini, ziyalı elita çıxış etmişdir və edir.
Ümummilli lider Heydər Əliyev “Demokratik cəmiyyətdə ter
rorizm və ekstremizmlə mübarizədə dinin rolu”na həsr olun
muş beynəlxalq konfransdakı çıxışında qeyd edirdi. Məlumdur
ki, yüksək tolerantlıq, ilk növbədə yüksək mədəniyyətin təza
-
349
-
hürüdür. İnsanlarda belə bir mədəniyyətin formalaşdırılması
erkən yaşlarından lazımdır.
Bü gün sivilizasiyaların keyfiyyət baxımından fərqli bir
mərhələyə qədəm qoyması, faktiki olaraq bütün individual,
sosial səviyyədə köklü transformasiyaların mövcüdluğu, dü
şüncə tərzində də əhəmiyyətli dəyişikliklərə səbəb olur. Zaman
hər bir konkret dövlətdə, cəmiyyətdə həyata keçirilən dəyişik
liklərin ümumi taleyimizlə bağlı olan problemlərlə uzlaşmasını,
bu məsələlərin həllinə yönəlmiş qərarların qəbul edilməsində
birgə məsuliyyət hissinin yaşanmasını ciddi tələbə çevirir.
Qəribə bir parodoksla rastlaşırıq: İnformasiyalı cəmiy
yət bizi bir-birimizə yaxınlaşdırsa da, qlobal təhlükələr qarşı
sında səylərimizi cəmləmək ehtiyacımızı duysaq da, dünya va
hid universuma çevrilə bilmir, dözümsüzlüyün, intolerantlığm
ifrat formaları olan dini, milli-etnik zəmində, baş verən
müharibələr, münaqişələr, terror aktları bəşəriyyəti qorxu içəri
sində saxlamaqda davam edir.
Dözümsüzlüyün qlobal problemə çevrilməsi günümü
zün reallığıdır. Gələcək taleyimiz ümumi səylərlə formalaşdıra
biləcəyimiz qlobal tolerantlıq paradiqmasından və onun həyata
keçirilməsi mexanizmlərinin müəyyənləşdirməsindən asılı ola
caq. Əks təqdirdə dünyanın ən qüdrətli dövlətlərinin nüfuzuna,
beynəlxalq təşkilatların yeni təhlükəsizlik mühitini formalaş
dırma cəhdinə, görkəmli elm və din xadimlərinin konfranta-
siyadan dialoqa keçmək çağırışına, mədəniyyətlərin yaxınlaş
ması və bir-birindən bəhrələnmək istəyinə baxmayaraq, “mə
dəni oykumena” xəyal olaraq qalacaq.
Bəlkə bunun əsas səbəbi minilliklər boyu bəşəriyyətin
ümumi taleyinin formalaşdığının hələ də tam ciddiliyi ilə dərk
edilməməsidir?
-
350
-
Bəlkə məhz indi, hadisələrə yeni baxışın formalaşması
ilə bəşəriyyətin özünü qlobal - tam kimi hiss etməsi dövrü
başlayır.
Bəlkə elə bu tariix ehtiyacın nəticisidir ki, mədəniy
yətlərin, siviliasiyalann qarşıdurması xofunu bəşəriyyətə yaşat
maq istəyən fikir mərkəzlərinin əksinə olaraq bütün mədəniy
yətlərdə etnik-milli və bəşəri qalların olduğunu təsdiq edən
çağırışların sayı artır.
Ulu öndərimiz yeni minilliyin yaşayacağı narahatçılığı
əvvəlcədən görərək gələcək nəsillərə xəbərdarlıq edirdi:
Qloballaşan dünyada hamımız bir-birimizə yaxın olmu
şuq. Xalqlararası, mədəniyyətlərarası, dinlərarası dialoqun bu
gün dərin məna kəsb etməsi məhz bununla bağlıdır. Bu dialoqu
inkişaf etdirərək, ona dəstək verərək, bütün insanların gələcəyi
naminə biz hamımız mədəniyyətlərin və dinlərin qarşılıqlı
dialoqunda ümumi dil tapmalıyıq” - bu çox qiymətli bir töv
siyədir.
Qloballaşma prosesi təkcə suveren, demokratik dövlət
lərin dünya birliyində cəmlənməsi, vahid bir iqtisadi sistemdə
yaxınlaşması sivilizasiyalar arasında sərhədlərin silinməsi cəh
di deyil, bu həm də dövlətlərin və millətlərin daha kiçik kon
stitusiyalarda fraqmentləşməsidir. Milli mədəniyyətlərin özünü
təsdiq, özünü müdafiə hissinin güclənməsi, milli kimlik prob
leminin kəskinləşməsidir. Dünyəvi və yaxud demokratik dəyər
adı altında hər hansı xalqın, sivilizasiyasının dəyərlərini bütün
dünyaya qəbul etdirmək cəhdinə qarşı yaranan təbii reaksiya
nın törətdiyi təhlükənin artmasıdır.
Müasir dünyada insanlar bir qloballaşma zamanında
lakin çeşidli tolerantlıq məkanlarında yaşayırlar. Hər bir insan
dünyaya gələndə hansısa millətə, xalqa, etnosa mənsubluq hissi
-351
-
Dostları ilə paylaş: |