Yerel Dış Politikanın temelleri


  Yerel Dış Politikanın temelleri



Yüklə 2,67 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə8/50
tarix21.06.2018
ölçüsü2,67 Kb.
#50126
1   ...   4   5   6   7   8   9   10   11   ...   50

32  Yerel Dış Politikanın temelleri
2.1.3. kurucular Diplomasisi
Literatürde  yaygın  kabul  görmüş  olan  paradiplomasi  terimi  yeri-
ne  Kincaid  1990  yılında  “kurucular  diplomasisi”  (
constituent diplo-
macy; bileşen diplomasisi, kurucu unsur diplomasisi, teşekkül diplo-
masisi  olarak  da  çevrilebilir)  terimini  önermiştir.  Buna  göre,  federal 
devleti oluşturan federe devletler/eyaletler, bölgeli devletlerde bölge 
yönetimleri  veya  üniter  devletlerde  yerel  yönetimler,  devleti  kuran, 
teşekkül ettiren, yani devletin bileşenleri olan siyasî-idarî birimlerdir. 
Bu birimlerin uluslararası faaliyetleri anlamına gelen kurucular diplo-
masisi, Kincaid’e göre diğer terimler gibi küçümseyici değildir. Zira 
paradiplomasi, ulus-altı diplomasi, devlet-altı diplomasi gibi terimler 
“astlık”, “emir altındalık”, “tâbilik”, “bağımlılık” durumunu çağrıştırır-
ken, kurucular diplomasisi terimi daha tarafsız/nötr durmakta ve daha 
saygın  bir  intiba  vermektedir.  Ayrıca,  her  ne  kadar  bu  yönetimlerin 
uluslararası arenadaki varlıkları ulus-devletlerin varlıkları kadar sağ-
lam huhukî zeminde cereyan etmese de, yine de bunların faaliyele-
rinin önemi azımsanacak gibi değildir. Dahası, 21. yüzyılda bu dip-
lomasi, hemen hemen tüm ulus-devletlerin sahip olduğu bir özellik 
haline gelecektir (Kincaid, 2010:15; 2003:74). Kincaid’in önerdiği bu 
terim, paradiplomasi kadar yaygın olmasa da, belli ölçüde literatürde 
kullanılmaktadır. 
2.1.4. katalitik Diplomasi veya Çok-Düzeyli Diplomasi
Paradiplomasi kavramını eleştiren Brian Hocking ise, daha ziyade 
katalitik diplomasi (katalizör/tezleyici diplomasi, 
catalytic diplomacy) 
veya  çok-düzeyli  diplomasi  (
multilayered  diplomacy)  kavramlarını 
önermektedir. Zira merkezî yönetimlerle ulus-altı yönetimlerin ulusla-
rarası alanda ister istemez işbirliği yapmaları gerekmektedir. Devletin 
içindeki aktörlere bağlı olarak diplomasi parçalanmamalıdır (Sauriol, 
2007:21). Yani diplomasi, [dışişleri bakanlığı gibi] belirli ve tartışma-
sız bekçilerin oluşturduğu bir süreç olmaktan ziyade, çeşitli durumlara 
göre değişen aktörler arasındaki etkileşimler ağına dönüşmektedir. Bu 
durumlar, yerel, ulusal ve uluslararası arenalar arasındaki geleneksel 
ayrılığın  artık  aşıldığı  çok-düzeyli  siyasî  bir  ortamda  siyaset  konula-
rına göre, çıkarlara ve aktörlerin kabiliyetlerine göre değişebilmekte-


Yerel Dış Politikanın temelleri   33
dir (Hocking 1996:41). Yukarıda Duchacek’e atfedilen “iki farklı yol” 
yaklaşımını eleştiren Hocking’e göre, ulusal ve ulus-altı aktörler, iç ve 
uluslararası ayrımını kabul etmeyen karmaşık bir diplomatik ortamın 
parçasıdır. Günümüzde, ulus-altı, ulusal ve uluslararası düzeylere ait 
dâhilî ve hâricî bazı unsurların birbirine karıştığı çok-düzeyli bir diplo-
matik ortam ortaya çıkmaktadır (Hocking’den aktaran van der Pluijm 
ve Melissen, 2007:9). Sonuç olarak, van der Pluijm ve Melissen’in ta-
nımladığı gibi, yerel ve ulusal aktörler dış politikanın ayrı yollarında 
değil, aynı yolda fakat “ayrı arabalar” içinde seyretmektedir. 
2.1.5. şehirler Diplomasisi 
Geniş tanım
Yerel yönetimlerin uluslararası ilişkilerini tanımlamak için yaygın 
olarak kullanılan bir diğer terim, “şehirler diplomasisi”dir
5
 (şehir/kent 
diplomasisi, 
city diplomacy). 
Van der Pluijm ve Melissen (2007:6)’e göre şehirler diplomasisi, 
yerel  yönetimleri,  kurumlarını  ve  çıkarlarını  temsil  etmek  amacıyla 
uluslararası siyasî alandaki aktörlerle temas haline getiren kurum ve 
süreçlerdir. Şehirler diplomasisi, uluslararası siyasî alanda profesyo-
nel, pragmatik (faydacı) ve gelişen bir diplomatik faaliyet olup, hâli-
hazırdaki [klasik] diplomatik süreci değiştiren ve değiştirmeye devam 
edecek olan bir olgudur. Van der Pluijm ve Melissen, şehir diplomasi-
sinin altı boyutunun olduğunu ifade ederek konuyu bu altı alt başlıkta 
incelemektedir:  güvenlik,  kalkınma,  ekonomi,  kültür,  ağ  oluşturma 
(
networking)  ve  temsil.  Şehirler  diplomasisi,  çok-düzeyli  diplomatik 
ortamın sadece bir unsuru olmasına rağmen, hacmi ve etkisi büyüyen 
bir olgudur (van der Pluijm ve Melissen, 2007:33). 
Şehirler diplomasisinin güvenlik ile ilgili uygulama boyutu, çeşitli 
çatışma veya çatışma sonrası ortamlarda yürütülen çalışmalarda orta-
ya çıkmaktadır. Yerel yönetimler, 2. Dünya Savaşı sonrasında Avrupa 
ülkeleri arasında veya yakın dönemde Kolombiya’da, Kosova’da, Sier-
ra Leone’de, Filistin ve İsrail arasında diyalog kurmak, barış kültürünü 
yaymak, arabuluculuk yapmak ve çatışmaların yaralarını sarmak gibi 

Telaffuz  uyumu  açısından  bu  kavramın  tercümesinde  “şehir”  kelimesinin  çoğulu  tercih 
edilmiştir. 


34  Yerel Dış Politikanın temelleri
amaçları  gütmüştür.  Ayrıca  savaşı  önlemeye  yönelik  (nükleer  silah-
lara karşı Barış için Belediye Başkanları/
Mayors for Peace gibi) veya 
çatışmayı azaltmaya yönelik (Ortadoğu’da Barış için Belediye İttifakı/
Municipal Alliance for Peace in the Middle East gibi) hareketler kapsa-
mında yerel yönetimler çeşitli girişimlerde bulunmuşlardır. 
Kalkınma  boyutunda  yerel  yönetimler,  gelişmekte  olan  ülkelerin 
yerel  yönetimlerine  destek  veren  çalışmaları  yürütmektedir.  Bunlar, 
daha çok uluslararası dayanışma saikleri ile gerçekleştirilmektedir. Bu 
faaliyetler kendi içinde ikiye ayrılabilir: insanî kalkınma yardımı (
hu-
manitarian development assistance) ve acil durum yardımı (emergen-
cy development assistance) faaliyetleri. Birincisi uzun soluklu çalışma 
olup, ikinci tür uygulama ise afetlere maruz kalan yerel yönetimlere 
acil yardım şeklinde yapılmaktadır. 
Ekonomik boyut artık şehirler diplomasisinde daha fazla öne çıkan 
bir olgudur, zira kurum çıkarları, şehirler diplomasisinin arkasındaki 
muharrik güç haline gelmektedir. Hatta bazı yerel yönetimler açısın-
dan şehirler diplomasisini geliştirmelerinin yegâne nedenidir. Bunlar 
içerisinde “ekonomik ithal eylemleri” (
economic pull activities) öne 
çıkmaktadır, yani çeşitli yatırımcıları cezbetmek, Olimpiyat oyunları 
gibi organizasyonları çekmek gibi. Bunların yanı sıra ayrıca “ekono-
mik ihraç eylemleri” (
push-diplomatic economic activities) de zikre-
dilmelidir. Bunlar ekonomik alandaki iyi uygulamaları ve tecrübeleri 
paylaşmaya yönelik girişimlerdir. Misalen, büyük liman şehirleri ara-
sında kurulan ekonomik amaçlı ilişkiler.  
Kültürel boyutta, yerel yönetimler arasındaki kardeş şehir ilişkileri 
gibi  veya  ortak  sportif  faaliyetler  gibi,  halkları  ve  yerel  toplulukları 
yakınlaştırmaya yönelik faaliyetlerdir. 
Ağ oluşturma boyutu, yerel yönetimlerin uluslararası alanda ken-
di aralarında çeşitli ağları kurmalarını ve bu ağlar üzerinden işbirliği 
yapmalarını ifade etmektedir. Avrupa Belediyeler ve Bölgeler Kon-
seyi (CEMR), Birleşmiş Kentler ve Yerel Yönetimler  (UCLG), Latin 
Amerika’daki  MERCOSUR  gibi  birlikler  veya  kuruluşlar  bunun  ör-
nekleridir. 
Temsil boyutunda, yerel yönetimlerin kendi çıkarlarını uluslararası 
kurumlar nezdinde savunmaları, bu kurumlar nezdinde lobicilik yap-
maları  incelenmektedir.  Özellikle  Avrupa  Birliği’nin  merkezi  Brük-


Yüklə 2,67 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   4   5   6   7   8   9   10   11   ...   50




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə