Gözəlin tərifi ənənəvi olaraq naxçıvanlı aşıqların yara
dıcılığında əsas yer tutur. Kosacanlı Ağ Aşıq Allahverdi şeirlə
rindən birində deyir:
Mah camalın şölə saçır ay kimi,
Gözüm, könlüm, ay Süsənbər səndədir.
Qaşların sinəmi oxlar yay kimi,
Bir ahusan, mülki-ənbər səndədir...
Çobankərəli Aşıq Cəfər də şeirlərindən birində deyir:
Al-yaşıl geyinib çıxdı qarşıma,
Yeriyir naz ilə dəstə gözəllər.
Xudam sizi nə xoş gündə yaradıb,
Qurbanam siz kimi dosta gözəllər.
Aşıq Fətulla deyir:
Bir ala gözlüyə nəzər elədim,
Darayıb tökübdü yana zülflərin.
Halqa-halqa, dəstə-dəstə, çinbəçin,
Yaxşı düzüb dal gərdana zülflərin.
Şərurlu Aşıq Nabatın da şeirlərində gözəllər tərif edilir.
Ağ buxağa gül-bənövşə düzərsiz,
Gərdan çəkib bağrım başın üzərsiz,
Sığallanıb tarla üstə gəzərsiz,
Bu hal çox yaraşır sizə, gözəllər.
Yaxud el şairi Yamin İsmayıl deyir:
Bayram günü küsülülər barışar,
%
V
Sevən könül yarı ilə yarışar,
Xumar gözlər ulduz kimi sayrışar,
Olmaz ona tay qadasın aldığını.
Naxçıvan aşıqlarının yaradıcılığı forma və şəkli xüsu
siyyətlərinə görə zəngindir. Ululu Kərim; Kosacanlı Ağ Aşıq,
Çobankərəli Aşıq Cəfər, Aşıq Fətulla, Aşıq Abbas Dəhri, Aşıq
Nabat və başqaları heca vəzninin əksər formalarında şeirlər ya
ratmışlar. Bu şeirlər mövzu baxımından da zəngindir. Onlarda
dolğun məzmun, ideya və məna vardır. Aşıq şeirində qoşmanın
haça qafıyəli şəklinə də təsadüf olunur. Buna qoşayarpaq qoş
16
ma da deyilir. Aşıq Fətullamn “Gərəkdir”, Məndədir” rədifli
şeirləri belə örnəklərdir. Aşıq “Məndədir” şeirinin bir bəndində
deyir:
Bir xoş camallının, gülər üzlünün,
Fərhad külünglünlin, şirin sözlünün,
Vaqif övqatlmın, əsli gözlünün,
Ölməz sənətinin dağı məndədir.
Bu şeir bəndindən göründüyü kimi, qoşayarpaq qoşma
nın əsas xüsusiyyəti hər misranın daxilində qafiyələnməsidir.
Şeirin birinci, ikinci, üçüncü misralarına bu aid olsa da, dör
düncü misralara şamil edilmir. Azərbaycan aşıq poeziyasında
Aşıq Rəcəb, Aşıq Ələsgər, Hüseyn Cavan, Mikayıl Azaflı qo
şayarpaq qoşmaların yaxşı nümunələrini yaratmışlar (18, s. 80).
XX əsrin 30-56-cı illərinədək aşıq sənəti müəyyən təzyiq
və yasaqlarla üzləşmişdir. Sovet rejimi yaxşı halda aşığı siyasi-
ideoloji mənafeyinin təbliğatçısına çevirmək istəyirdi. Bu illər
də keçirilən Aşıqlar qurultayları da bu sahəyə zahiri dövlət
qayğısı idi. Əslində aşıq sənəti tarixi-milli kökündən, klassik
ənənələrindən uzaq salınmağa yönəldilirdi. Lakin belə şəraitdə
aşıq yaradıcılığı müəyyən geriləmə və yad təsirlərə məruz qalsa
da, ümumi inkişafına davam edirdi. Klassik ənənələrə söykə
nən yaradıcı-ifaçı aşıqlar sənətin inkişafına töhfələr verdi, bəzi
alim və tədqiqatçılar aşıq şeirinin toplanılması, tədqiqi, nəşri və
təbliği sahəsində faydalı işlər görə bildilər.
Əvvəldə deyildiyi kimi, müstəqillik qazandıqdan sonra
aşıq sənəti dövlət qayğısı ilə əhatə olunub. Şifahi xalq yaradıcı
lığı, o sıradan aşıq poeziyasının tədqiqi, nəşri və təbliği sahə
sində faydalı tədbirlər həyata keçirilir. Aşıq və el şairlərinin
fəaliyyətinə kömək etmək məqsədilə Azərbaycan Aşıqlar Birli
yi və onun Naxçıvan Mmctar Respublika bölməsi yaradılıb.
Birliyə saz-söz sənətimə , hağiı рЈад xalq şairi Zəlimxan
Yaqubun rəhbərlik etməsi də.bü sənətin inkişaf imkanlarını
xeyli artırır. Respublikanın radio və televiziya kanallarında aşıq
yaradıcılığı ilə bağlı rəngarəng, məzmunlu ədəbi-musiqili
17
%
verilişlərin təşkili geniş yer alır. Eləcə də sənətin təsir gücü və
dairəsi genişlənir. Şimali Azərbaycanla yanaşı, Cənubi
Azərbaycanda da bu sahə canlanır, inkişafın vahid tərkib
hissəsi olaraq özünü yaşadır.
18
ORDUBADLI KƏMM
Ordubadlı Kərimin həyat və yaradıcılığı haqqında çox az
məlumat var. XVII əsrdə Ordubad şəhərində yaşadığı ehtimal
olunur. Əldə olan bir neçə şeiri onun ustad-yaradıcı aşıq oldu
ğunu göstərir. Bəzi şeirləri Kərim adlı digər aşıqların şeirlərinə
qarışıb. Aşığın “Ayaza qarşı” şeiri bəzi nəşrlərdə Mücrüm Kə
rimin adı ilə verilib. “Ordubadlı Kərimin nağılı”, yaxud “Kərim
və Süsən” dastanının “yaradıcısı” hesab olunur. Haqqında ya-
rımtarixi bir rəvayət də dövrümüzə gəlib çatmışdır.
TƏCNIS
AYAZA QARŞI
Səhər-səhər günəş pərtöv salanda,
istər ki, səmadan ay aza qarşı.
Gah münəvvər olur, artırır kamal,
Gah özün yetirir ayaza qarşı.
Eşq bəhrinə daldım, dərdinə qaldım,
Mənsur tək çəkildim, dərində qaldım,
Kəlbin tək yaşlandım, dərdinə qaldım,
Gecələr sızlaram ayaza qarşı.
Gir bağa gəşt elə olanda yar hey!
Sözün bülbül kimi olanda yar hey!
• •
Ozün Sultan Mahmud olanda yar hey!
Kərimi də oxşat Ayaza qarşı.
AYAZA QARŞI
(variant)
Səhər-səhər günəş pərtöv edəndə
Artar səma dəmi ayaza qarşı.
Gahdan-gah münəvvər elər camalı
Gah-gah gizildədər ayaza qarşı.
20
Yarın gül budağın əyəndə barı,
Dərdi-dilin ona deyəndə barı,
Özün Mahmud bilib öyəndə barı,
Qul eylə Kərimi Ayaza qarşı.
%
OIFILBƏND
YEDDİ
Məndən salam olsun Məlik paşaya,
Nə səccardı, onun budağı yeddi?
Yüz iyirmi dörd min şahın içində
Yanıb şölə çəkər çırağı yeddi?
Nə güldü ki, aləm doymaz iyindən,
Necə doymaz Leyli Məcnun xoyundan,
Nə çeşmədi, içmək olmaz suyundan,
Başı birdi, daşdan ayağı yeddi?
Bu fani dünyada bircə bağım var,
Bağda üç yüz altmış beş budağım var,
Kərim der, dünyadan köçmək çağım var,
Səkkiz ev döşənib, otağı yeddi?
GÖRÜNDÜ
Nagahandan mənim həsrət gözümə
O xubların qibləgahı göründü.
Bulud kimi zülfün tökdü üzünə
Sanasan fələyin mahı göründü.
Yanağı qırmızı laleyi-əhmər,
Başda zərəndamı tir mey i-zivər,
Qaşlarının tağı mehrabi-mənbər,
Aşıqların qibləgahı göründü.
Dostları ilə paylaş: |