20
// HİSSƏ
QIZILAĞAC KÖRFƏZİ REGİONUNUN TƏBİİ
SƏRVƏTLƏRİ VƏ İQTİSADİ İM KANLARI1
Regionun təbii sərvətləri dedikdə, ilk növbədə həm qu
ruda, həm də su mühitində bərqərar olan fauna-flora və böl
gənin hidrosferinə aid mənbələr yad ediləcək. Öncə qeyd
etmək lazımdır ki, öz tutduğu təbii-coğrafi mövqeyinə, təbii sər
vətlərlə səciyyəli zənginliyinə görə regiona dair ədəbiyyat
məlumatları, Azərbaycanın başqa ərazilərinə nisbətən az olma
sa da, Lənkəran təbii bölgəsi həmişə tədqiqatçıların diqqət mər
kəzindədir. Yuxarıda göstərildiyi kimi, Qızılağac körfəzinin elm
aləmi üçün maraqlı ərazi olması yenə də regionun əsrarəngsiz
təbii sərvətlərlə zənginliyi ilə əlaqədardır.
Regionu səciyyələndirən cəhətlər çoxdur, ilk növbədə
ərazinin təbii xüsusiyyətinin üçüncü dövrlə əlaqədar olaraq özü
ndə cəmləşdirdiyi flora ön plana çəkilir. Heç də təsadüfi deyildir
ki, regionun meşələri relikt və endemik ağac, kol və bitki növ
lərinə görə möcüzələr diyarı sayılır. Son mənbələrə görə (Əli
yev, Həsənov, 1993) regionda 1900 növə qədər bitki vardır.
Səciyyəvidir ki, Azərbaycanın cəmi 8% ərazisini təşkil edən
regionda, bütün respublikada yayılan bitki növünün 45%-i,
endemik bitki növlərinin isə 43,5%-i bu bölgədə cəmləşmişdir.
Lənkəran zonası haqlı olaraq III dövrün relikt və nadir ağac
larından - dəmirağacın, şabalıdyarpaq palıdın, Lənkəran akasi
yasının, şümşadın vətəni sayılır. Həmçinin, təbiətin inciləri
sayılan azat, Qafqaz xurması, bigəvər, danaya, yalınqoz, Hir-
1 Qeyd:
Körfəzin Lənkəran iqtisadi bölgəsində yerləşməsi və Cənubi
Xəzərlə sıx surətdə əlaqədar olmasına görə, istər-istəməz, onların
da təbii sərvətlərinə toxunulur. Bununla belə, şərh olunan
məlumatlar tam və hərtərəfli sayılmamalıdır.
21
kan ənciri, Hirkan ağcaqayını və b. məhz burada yaşayır.
Azərbaycanın başqa regionları kimi Lənkəran bölgəsi də uzun
illərdən bəri antropogen təsirlərə məruz qalır. Endemik və relikt
bitki növlərinin qismən də olsa mühafizəsi üçün Hirkan Dövlət
Qoruğu
yaradılıb
(1936).
Regionun
cənub-şərq
hissəsi
rəngarəng təbii sərvətlərlə, bulaq-qaynaqlarla, münbit torpaq
sahələri, göl, çay silsiləsi və b. xüsusiyyətlərlə fərqlənir. Bir
qayda olaraq, ərazinin quru hissəsində əkinçilik, maldarlıq, su
ilə örtülü sahəsində balıqçılıq (ümumiyyətlə, balıq sənayesi)
geniş inkişaf etmişdir. Bundan başqa, şərqi Zaqafqaziyada
Lənkəran təbii regionu sitrus, şərq qitəsinə məxsus bir çox
texniki bitkilərin introduksiya məkanı sayılmışdır. Heç təsadüfi
deyildir ki, Azərbaycanın təbii sərvətləri cərgəsində Lənkəran
çayı, feyxoa və b. məhsullar layiqli yer tutur və iqtisadiy
yatımızda mühüm rol oynayır. Təkcə Lənkəran bölgəsində kənd
təsərrüfatına yararlı torpaq sahəsinin (28,5 min ha) suvarılan
hissəsinin (8,1 min ha) 75%-də tərəvəz-bostan bitkiləri əkilirdi.
Çay plantasiyaları 5 min ha-ya bərabər idi 1. Rayonun torpaq
örtüyünün əsasını podzollu-sarı və dağ-sarı torpaqlar təşkil
edirdi.
Regionun təbii sərvətlərindən su mənbələri, xüsusən
göllər sistemi, bataqlıq-yarımbataqlıqlar, çay silsiləsi Qızılağac
körfəzi və onun bioloji məhsuldarlığı ilə daha sıx bağlı
olmuşdur. Gördüyünüz kimi, biz bu üzvi əlaqəni «olmuşdur»
kimi qeyd edirik. Çünki, son 25-30 ildə regionda baş verən
antropogen təsirlər, daha doğrusu, torpağa, suya, ümumiyyətlə,
təbiətə kor-koranə müdaxilə etməklə milyon illərdən bəri tən
zimlənən təbii sistemlər əlaqəsini, demək olar ki, ləğv etmişik.
Lənkəran təbii regionunda çaylar silsiləsinin ümumi uzun
luğu 4418 km, sutoplayıcı hövzənin sahəsi 5200 km2 və çay
1 Qeyd:
Təəssüflər olsun ki, son 20 ildə tərəvəzçilik və çayçılıq ən azı 85-
95% ixtisar olunub.
22
şəbəkəsinin sıxlığı 0,84 km2-ə bərabərdir. Bu göstəricilər bütün
Azərbaycanda ən böyük sıxlıqdır. Bununla belə, regionda su
çatışmır. Marsonun, Alxovkanın, Cil gölünün və b. qurudulması
regionun su balansını, nəmişlik dövranını, havanın, torpağın,
yeraltı sututumu nisbiliyini kökündən dəyişmişdir. Bundan baş
qa, Lənkərançay, Qumbaşı, Viləşçay, onların əsas qollarının
məcrasının dəyişilməsi, Qızılağac körfəzinin təbii sərvəti sayılan
balıqların inkişafına, bərpasına ağır zərbə vurmuşdur. Məhz
regionun hidroqrafik sabitliyi pozulduğu üçün, bölgənin torpaq
örtüyünün 60-70%-i eroziyaya məruz qalıb, dağ, dağətəyi
sahələr aşınır, böyük sahələr quraqlıq keçirir, fauna-flora məhv
olur. Unutmaq olmaz ki, təbii landşaft milyon illər ərzində min
dəfələrlə şəkildən-şəklə düşərək formalaşıb «sakitləşir» və biz
onu, tarixi ölçü vahidi ilə desək, bir göz qırpımında dəyişirik.
Əlbəttə, təbii əlaqələr zənciri xatırladır, onun bir həlqəsi qırılsa,
bütün sistem dəyişə bilər. Bu baxımdan, Qızılağac körfəzi regi
onunda baş verən ekoloji uyğunsuzluq regionun təbiətinə, onun
bərpa olunan sərvətinə böyük zərbə vurmuşdur.
Biz, əvvəlki bölmələrdə, Qızılağac körfəzində baş verən
ekoloji təzadların yaranmasında onun su balansının pozul
masını dəfələrlə əsas amil kimi göstərmişik. Bununla belə, əsas
məqsədimizi daha nəzərəçarpacaq dərəcədə şərh etmək üçün
bir daha körfəzlə əlaqədar olan çayların hidroqrafik vəziyyətinə
qısa toxunmağı zəruri sayırıq. Həmçinin, necə deyərlər, çox şey
müqayisədə daha parlaq nəzərə çarpır və asan dərk edilir. Elə
bu səbəbdən də Qızılağac körfəzinin iqtisadiyyatımızda, təbii
sərvətlərimizin mühafizəsində, saxlanılmasında kəsb etdiyi əhə
miyyəti dərindən dərk etmək üçün biz bu əsrarəngiz guşəni -
dünən, bu gün və sabah - baxımından təqdim etməyi nəzərdə
tutmuşuq.
Çox haqlı olaraq Q.K.Gül (1967) yazır: «Qızılağac kör
fəzinin balıqçılıqda əvəzsiz rolu, körfəzin başqa su hövzələrinə
23
görə təbii üstünlüyündən və balıqlar üçün münasibliyindən asılı
deyildir. Bu, körfəzin öz təbii xüsusiyyətindən başqa, onu də
nizlə və əksinə, dənizi onunla əlaqələndirən su sahələrindən,
onu əhatə edən qurunun təbiətindən, körfəzin düzənliklərdə
olan bataqlıqlar, mərdolar, çala və axmazlar, yüksək dağ gölləri
və çaylarla əlaqələndirən su yollarından, bütün rayonun iqli-
mindəki xüsusiyyətlərdən, ümumiyyətlə, bunların vəhdətindən,
qarşılıqlı əlaqəsindən asılıdır (səh. 128)». Göründyü kimi,
körfəzin təbii sərvətlərindən ən əhəmiyyətlisi - balıqlardan danı
şanda yuxarıda göstərilən amillərin hər birinin xüsusi mövqeyi
nəzərə alınmalıdır.
Hər şeydən qabaq unutmaq olmaz ki, Qızılağac körfəzinin
balıq sərvəti Cənubi Xəzərlə, Kürlə, Arazla, Lənkərançayla,
Ağçala, Mahmudçala, hətta Ağcaqabul, Gamışovan, Qumbaşı,
Viləşçay və b. təsiri və əlaqəsi çərçivəsində inkişaf etmişdir.
Təsadüfi deyildir ki, Lənkəran bölgəsinə məxsus çaylar, göllər,
axmazlar, çalalar bilavasitə Qızılağac körfəzinin hövzəsinə aid
edilirlər. Həmin mənbə və sututarların hər hansı ləğv edilirsə,
bu körfəzin fauna-florasının həm kəmiyyət və həm də keyfiy
yətcə kasadlaşmasına səbəb olur. Əlbəttə, körfəzin dünəninə
aid sututarları sadaladıqda neçə-neçə «təzə» adlar eşidirik. Tə
əssüflər olsun ki, indi, hətta yerli adamların da çoxu həmin göl,
çala, axmazların tutduqları ərazilərin yerini bilmir. Heç olmasa,
yaddan çıxmamaq xatirinə onların bir neçəsinə bələd olaq.
Viləşçay. Bu çay regiondakı çayların ən böyüyüdür, onun
uzunluğu 115 km, sutoplayıcı hövzəsinin sahəsi isə 936 km2-ə
bərabərdir. Yüksək dağ zirvəsindən başlanan (1880 m) Viləş
çay axım boyu bir çox çay sularını qəbul edir ki, bu qollardan da
ən iriləri - Şaratyuk, Paqar (sağ qollar) və Matalı (sol qol)
çaylarıdır. Məhz bu qollar hesabına Viləşçay məcrasında su yaz
aylarında (yüksək dağ zirvələrində əriyən qar suları) həddən
artıq artır və tez-tez daşqınlar olur. Çay çökəklik ərazilərdə
Dostları ilə paylaş: |