Założył w Krotonie szkołę pitagorejczyków w roku 529 p n. e., drugą po założonej wcześniej na Samos. Od ok. 509 p n. e przebywał w Metaponcie, choć według niektórych tylko 40 dni



Yüklə 444 b.
tarix02.12.2017
ölçüsü444 b.
#13631





Założył w Krotonie szkołę pitagorejczyków w roku 529 p.n.e., drugą po założonej wcześniej na Samos. Od ok. 509 p.n.e. przebywał w Metaponcie, choć według niektórych tylko 40 dni. We wszystkich koloniach greckich wyznawano orfizm, zaś wspólnoty pitagorejczyków miały dysponować ponadto wspólną własnością, nie wiadomo jednak czy cała ich własność była wspólna; jedynie wykłady odbywały się w domu Pitagorasa, natomiast wszyscy mieli raczej własne siedziby i nie przebywali stale w tym samym budynku. Na swoich uczniów wybierał osoby zdolne do milczenia, które byłyby w stanie zachowywać w tajemnicy jego nauki. Za nieprzyzwoite wówczas uważano "uliczne filozofowanie", co mogło się jednak w rzeczywistości sprowadzać do plotek na temat wychowania, co wiadomo jednak jedynie na podstawie opracowań.

  • Założył w Krotonie szkołę pitagorejczyków w roku 529 p.n.e., drugą po założonej wcześniej na Samos. Od ok. 509 p.n.e. przebywał w Metaponcie, choć według niektórych tylko 40 dni. We wszystkich koloniach greckich wyznawano orfizm, zaś wspólnoty pitagorejczyków miały dysponować ponadto wspólną własnością, nie wiadomo jednak czy cała ich własność była wspólna; jedynie wykłady odbywały się w domu Pitagorasa, natomiast wszyscy mieli raczej własne siedziby i nie przebywali stale w tym samym budynku. Na swoich uczniów wybierał osoby zdolne do milczenia, które byłyby w stanie zachowywać w tajemnicy jego nauki. Za nieprzyzwoite wówczas uważano "uliczne filozofowanie", co mogło się jednak w rzeczywistości sprowadzać do plotek na temat wychowania, co wiadomo jednak jedynie na podstawie opracowań.

  • Najbardziej pewnym źródłem informacji o zwyczajach i nauce Pitagorasa są przede wszystkim "Złote wiersze", których jest co najmniej przypuszczalnym autorem. Od niego pochodzi nadawanie znaczenia liczbom i posługiwanie się nimi jako symbolami. Pitagoras sformułował także „twierdzenie Pitagorasa”, jakkolwiek ewentualny dowód musiał być oparty na pomiarze, a nie rachunku algebraicznym, którego wówczas jeszcze nie znano. Jest wynalazcą skali muzycznej.



Najbardziej pewnym źródłem informacji o zwyczajach i nauce Pitagorasa są przede wszystkim "Złote wiersze", których jest co najmniej przypuszczalnym autorem. Od niego pochodzi nadawanie znaczenia liczbom i posługiwanie się nimi jako symbolami. Pitagoras sformułował także „twierdzenie Pitagorasa”, jakkolwiek ewentualny dowód musiał być oparty na pomiarze, a nie rachunku algebraicznym, którego wówczas jeszcze nie znano. Jest wynalazcą skali muzycznej.

  • Najbardziej pewnym źródłem informacji o zwyczajach i nauce Pitagorasa są przede wszystkim "Złote wiersze", których jest co najmniej przypuszczalnym autorem. Od niego pochodzi nadawanie znaczenia liczbom i posługiwanie się nimi jako symbolami. Pitagoras sformułował także „twierdzenie Pitagorasa”, jakkolwiek ewentualny dowód musiał być oparty na pomiarze, a nie rachunku algebraicznym, którego wówczas jeszcze nie znano. Jest wynalazcą skali muzycznej.

  • Pitagorejczycy głosili idee nieśmiertelności oraz wędrówki dusz, zaś drugi pogląd zanikł wśród bardziej współczesnych "wyznawców" i pochodził raczej od orfików. Kolonia Pitagorasa była uwikłana w zamieszania polityczne, ale szkoła przetrwała do III w. p.n.e.. Pitagoras zmarł w Metaponcie w domu zapaśnika Milona, ocalony z pogromu Krotony.

  • Trudno odróżnić poglądy Pitagorasa od poglądów głoszonych przez jego następców ze szkoły pitagorejskiej –często zresztą przypisywanych przez nich mistrzowi. Nauczał podobno ukryty przed słuchaczami w swoim dużym domu z dziedzińcem, co być może ułatwiało skupienie się i jemu i słuchaczom na treści przekazu mówionego.



W odróżnieniu od uczniów szkoły Pitagorasa, czyli pitagorejczyków, współczesnych interpretatorów i naśladowców tej antycznej filozofii nazywa się pitagorystami. Oto kilka przykładów przypuszczalnie bardziej współczesnych sentencji, które można by uznać jako pitagorejskie, ale ich źródłem nie są Złote Wiersze i nie wiadomo kiedy ani przez kogo zostały wymyślone:

  • W odróżnieniu od uczniów szkoły Pitagorasa, czyli pitagorejczyków, współczesnych interpretatorów i naśladowców tej antycznej filozofii nazywa się pitagorystami. Oto kilka przykładów przypuszczalnie bardziej współczesnych sentencji, które można by uznać jako pitagorejskie, ale ich źródłem nie są Złote Wiersze i nie wiadomo kiedy ani przez kogo zostały wymyślone:

  • Każde twierdzenie filozofa daje się obalić z taką samą łatwością, z jaką można go dowieść, nie wykluczając powyższego twierdzenia,

  • Kto mówi, sieje, kto słucha, zbiera,

  • Liczba jest istotą wszystkich rzeczy (wersja stwierdzenia "wszystko jest liczbą"),



Muzyka budzi w sercu pragnienie dobrych czynów,

  • Muzyka budzi w sercu pragnienie dobrych czynów,

  • Tak długo jak człowiek będzie zabijał zwierzęta, ludzie będą zabijali się nawzajem. W istocie, ten kto zabija i zadaje ból, nie zazna radości i miłości,

  • Najkrótsze odpowiedzi "tak" i "nie" wymagają najdłuższego zastanowienia,

  • Nic w nadmiarze,

  • Trudno jest iść przez życie wieloma drogami jednocześnie,

  • Trzeba milczeć albo mówić rzeczy lepsze od milczenia,

  • Zły język zdradza złe serce,

  • Wszystko jest piękne dzięki liczbie (wersja stwierdzenia "wszystko jest liczbą"),

  • Ostrze miecza odwracać,

  • Nie gasić ognia mieczem.



Koniec

  • Koniec



Yüklə 444 b.

Dostları ilə paylaş:




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə