10
onu narahat eləyirdi və hesab eləyirdi ki, hökmən kimsə qabağa
durub, bu barədə danışmalıdı. Elə özü danışacaq və sözü məqa-
mında deyərlər – o vaxtacan gözləyəcək ki, dəstə-dəstə gəlib,
ağıllı söhbətlər eləyən ziyalıların axırıncısı da getsin. Böyük
Bəy, əlbəttə, arif adamdı, yaxşı bilir ki, bura gələn hər kəsin
deyiləsi sözü var, bütün gecəni oturub gözləyiblər ki, imkan
tapıb, onunla danışsınlar. Odur ki, səhərə yaxın, məclisin sey-
rələn vaxtı deyəcək: “ Hə, bəylər, indi də növbə sizindi. Buyu-
run, nə sözünüz varsa, deyin, mən sizi dinləyirəm” – Böyük
Bəy əsnəyib, saatına baxacaq, hiss olunur ki, yorulub, yuxusu
gəlir. “Amma, xahiş edirəm, qısa və konkret danışasınız, vaxtı-
mız çox azdı” – deyib, nəyə görəsə, bir belə adamın içində ona
baxacaq, siqaret çəkməkdən saralmış barmağı bu tərəfə tuşla-
naraq: – Buyurun, bəy, sözlü adama oxşayırsınız, elə sizdən
başlayaq.”
Hər yoldan ötəni gətirib, xalq hərəkatına lider təyin elə-
məzlər. Böyük Bəy də şübhəsiz ki, ağıllı adamdı; hələ bundakı
fəhmə bax, üzündən oxuyub, hiss eləyib ki, nəsə çox vacib mə-
sələyə görə gəlib. Halal olsun. Bu da heç gözləmirdi və ilk an-
da çaşacaq, amma tezliklə özünü ələ alıb deyəcək: “Mən özüm
neft emalı zavodunda işləyirəm, mühəndisəm. İmkan daxilində
gəlib, mitinqlərdə iştirak eləyirəm. Bu məqamı hökmən nəzərə
çatdırmaq lazımdı, çünki o ərəfədə vəziyyət elə idi ki, mitinq-
lərdə iştirak eləmək hər kəsin vətənpərvərlik göstəricisi hesab
olunurdu. Gecələr də qalıram, – bu isə çox yüksək vətənpər-
vərliyə dəlalət eləyən əlamətdi. Xalqımızın bu möhtəşəm yek-
dilliyi hər bir azərbaycanlı kimi, mənim də qəlbimi fərəhlən-
dirir, sonsuz qürur hissi duyuram. Amma, bununla belə, elə
məsələlər var ki, ilk baxışdan əhəmiyyətsiz görünsə də, vaxtın-
da həll olunmayanda, pis fəsadlar törədir.” Aydın diksiya, fik-
rin düzgün və səlis ifadəsi, məntiqi ardıcıllıq Böyük Bəyin xo-
şuna gələcək (belə şeylər müəllim tayfasının diqqətindən ya-
yınmır), razılıq əlaməti olaraq başını tərpədəcək, birdən nəsə
11
xatırlayıbmış kimi, bir jest eləyəcək və bunun da mənası belə
ifadə oluna bilər: “Bağışlayın, bəy, üzr istəyirəm, sözünüzün
arasında balanız dursun”. Bu da neyləsin, kifayət qədər yaxşı
başladığı nitqinə ara verməli olacaq.
“Siz hansı neft emalı zavodunda işləyirsiniz, bəy?” Bö-
yük Bəy deyəcək və sualına cavab alacaq. Amma elə həmin
andaca o biri mühəndisi, xalq hərəkatının zavod üzrə liderini
görəcək. Salam bəy! Başım elə qarışıb ki, sənin burda olduğu-
nu görməmişəm. Necəsən, nə var, nə yox?
– Əleykisalam, Bəy! Yaxşıyam, sağ olun. Bu qədər gə-
lib-gedənin arasında məni gördüyünüzə təəccüblənməyə bilmi-
rəm. Sizdə nə var, nə yox? İşləriniz necədi?
İşə bax, bunlar tanışdılar! Özü də Böyük Bəy buna so-
yuq və rəsmi “siz”lə yox, “sən” deyə müraciət eləyir. Yeznələ-
ridi, niyə də tanımasın? Halal olsun, o tərəfin camaatı yumruq
kimi birdi; özləri də bir-birinin təəssübünü saxladıqları kimi,
həm də yeznəcanlıdılar və düz eləyirlər. Deyir, su ki sənəyə
girdi, oldu içməli. Bu özü başqa bölgədəndi: o tərəfin kartofun-
dan olmaz. Amma arvadı ordubadlıdı deyə, alıblar qanadlarının
altına. Bu adamın vəzifə məsələsi həll olunmalıdı. Zavoddan ev
alıb, amma işi fərli deyil, neçə illərdi qurğu rəisi işləyir. Bir fə-
rasət yiyəsi olsaydı, bir-iki pillə qabağa gedərdi. Amma bacar-
mır, yerində sayır. Beş-altı il əvvəl zavoddan kreditə aldığı
“Moskviç” maşını pis gündədi, özünün də fərli bir əyni-başı
yoxdu. Bunu qabağa çəkib, imkan vermək lazımdı özünü tut-
sun və yəqin elə o səbəbdən də xalq hərəkatının zavod üzrə li-
deri kimi zühur eləyibdi. Soruşan da yoxdu ki, axı sən kimsən,
nə vaxtdan bəri lider olmusan? Ümumiyyətlə, bu statusu sənə
kim verib? Rusların bir “samozvanets” sözü var,o düşür ada-
mın yadına. Amma indi məlum olur ki, samozvanets – zad de-
yil, arvad tərəfə güvənir, dalını dağa dirəyib. Hətta mərc gəl-
mək olar ki, yaxşı bir vəzifəyə keçəcək, direktor olmasa da,
direktor müavini kreslosunda əyləşəcəyi gün elə də uzaq deyil.
12
Atüstü hal-əhvaldan sonra Böyük Bəy sağ əlinin şəha-
dət və orta barmaqlarını cütləyib, onlara tərəf tuşlayacaq və de-
yəcək ki, bu bəylə yanaşı oturmaqda yəqin bir yerdə işləyirsi-
niz, eləmi?
– Bəli, Bəy, çox düzgün buyurursunuz, neçə illərdi bir
yerdə işləyirik. Yaxşı tanıyıram, bizim adamdı, – xalq hərəkatı-
nın zavod üzrə lideri belə deyib, nəsə çox mürəkkəb bir jest
eləyəcək ki, burda əl, qol, üz, baş, sözün qısası, az qala bütün
bədən üzvləri iştirak eləyir və mənası da belə yozula bilər:
“Mən hər uşaq-musağı sizin yanınıza gətirmərəm, Bəy. Eləliyi-
nə baxmayın, bu da bir oğuldu. Düzdü, mənə çatmaz, amma
yaxşıdı. Hətta deyərdim ki, çox yaxşıdı”.
Böyük Bəy fikri tutdu və razılıq əlaməti olaraq başını
tərpədib, o biri mühəndisə müraciət eləyəcək: “Buyurun, bəy,
mən sizi dinləyirəm”.
Onun dediklərini Böyük Bəy əlbəttə, düzgün başa dü-
şəcək, tədbir görülməsi üçün göstəriş verəcəyini vəd eləyib de-
yəcək: Bilirsiniz, bəy, vallah, o qədər iş var, başımız elə qarışıb
ki, az qala adımızı da unutmuşuq və bu da təbiidi. Kənardan
baxana döyüş asan gəlir. Elə gün olur ki, bu meydana bir mil-
yondan çox adam yığışır. Heç bilirsiniz bu, nə deməkdi, bəy?
Ölkə var ki, bir milyon əhalisi yoxdu. Bu qədər adamın bütün
problemlərini nə mən, nə də ətrafımdakı beş-on nəfər həll eləyə
bilməz. Gərək elliklə birləşib, hamımız əl-ələ verək, hərə bir
işin qulpundan yapışsın. Mənə yaxınlaşanların çoxusu bilirsiniz,
nə istəyir, bəy? Desəm, güləcəksiniz. Tribunadan çıxış eləmək
üçün söz istəyirlər. Xalqa deməyə sözü olan adamlar var ki, on-
lara söz verilməlidi və verilir də. Amma çox adam özünü gözə
soxub, xal qazanmaq istəyir. İndi fikirləşirsiniz ki, bu kişi nə
danışır? Vallah, ağlamalıdı, bəy. Bir işin qulpundan yapışıb,
kömək eləmək istəyən çox azdı və bəla da burasındadı. Ayaq-
yolu məsələsinə gəlincə, deməzdim ki, heç bir iş görülməyib.
Yəqin özünüz də gördünüz necə qəşəng ayaqyoluları gətirib
Dostları ilə paylaş: |