1919 powstała pierwsza katedra stosunków międzynarodowych – formalnie uznano stosunki międzynarodowe jako odrębną dyscyplinę naukową

1919 powstała pierwsza katedra stosunków międzynarodowych – formalnie uznano stosunki międzynarodowe jako odrębną dyscyplinę naukową.

• 1919 powstała pierwsza katedra stosunków międzynarodowych – formalnie uznano stosunki międzynarodowe jako odrębną dyscyplinę naukową.

• „starsze” dyscypliny naukowe (prawo, filozofia, ekonomia, polityka, historia dyplomacji) też zajmowały się stosunkami międzynarodowymi

Trudno jest oddzielić podstawy nauki o stosunkach międzynarodowych od intelektualnej reakcji na koszmar I wojny światowej

• Trudno jest oddzielić podstawy nauki o stosunkach międzynarodowych od intelektualnej reakcji na koszmar I wojny światowej

• Nauka o stosunkach międzynarodowych jako reakcja na bezprecedensową grozę konfliktu.

Pod wpływem doświadczeń wojennych badacze zapragnęli rozpatrzyć następujące kwestie:

• Pod wpływem doświadczeń wojennych badacze zapragnęli rozpatrzyć następujące kwestie:

• 1. Co można osiągnąć w wyniku wojny, poza śmiercią i nieszczęściem milionów?

• 2.Jakie lekcje można wyciągnąć z tej wojny, tak aby można było uniknąć powtórzenia się konfliktu na tak dużą skalę?

• 3. Czy wojna została spowodowana przez błąd, niezrozumienie lub złe zamiary?

pierwsza szkoła stosunków międzynarodowych

• pierwsza szkoła stosunków międzynarodowych

• IDEALIŚCI (LIBERAŁOWIE, UTOPIŚCI)

• POGLĄDY:

• Wojna nie jest wytworem ludzkiej natury, ale rezultatem niezrozumienia polityków

• Wojna to bezsensowne i destruktywne narzędzie polityki międzynarodowej

• Wiara w postęp cechą charakterystyczna

• Tą szkołę cechował normatywizm (dominował pogląd, że wojna nie może się powtórzyć).

Przed II wojną światową miała miejsce pierwsza „wielka debata” w obrębie dyscypliny.

• Przed II wojną światową miała miejsce pierwsza „wielka debata” w obrębie dyscypliny.

• Wnioskiem było stwierdzenie o dualizmie nauki o stosunkach międzynarodowych

• Między idealizmem a realizmem

W 1966 roku Martin Wight pytał, „dlaczego nie istnieje teoria stosunków międzynarodowych?”. Uważał, że stosunki międzynarodowe jako dziedzina badań nie posiadają tak dobrego teoretycznego zaplecza jak teoria polityki.

• W 1966 roku Martin Wight pytał, „dlaczego nie istnieje teoria stosunków międzynarodowych?”. Uważał, że stosunki międzynarodowe jako dziedzina badań nie posiadają tak dobrego teoretycznego zaplecza jak teoria polityki.

Teoria polityki

• Teoria polityki

Od lat siedemdziesiątych nastąpił wzrost teoretycznej aktywności w obrębie dyscyplin.

• Od lat siedemdziesiątych nastąpił wzrost teoretycznej aktywności w obrębie dyscyplin.

• Wpływowymi teoriami stały się:

• Internacjonalizm

• Neorealizm

• Racjonalizm

• Marksizm

• Konstruktywizm

• Ekologizm

• Feminizm

Teorie wyjaśniają prawa, które określają niezmienne lub prawdopodobne związki (Waltz)

• Teorie wyjaśniają prawa, które określają niezmienne lub prawdopodobne związki (Waltz)

• Wyodrębnić, uogólnić, połączyć (Hollis, Smith)

• Sposób relacji między państwami (Wight)

• Używanie obserwacji do testowania hipotez odnośnie do świata (teoria empiryczna)

• Przedstawianie obrazu świata, jaki powinien być(teoria normatywna)

• Ideologiczna krytyka teraźniejszości, przedstawiająca alternatywne ścieżki zmiany, wolności i autonomii ludzkiej (teoria krytyczna)

• Refleksja odnośnie do procesów teoretyzowania, obejmująca kwestie epistemologii i ontologii ( teoria konstytutywna)

Są teoriami wyjaśniającymi:

• Są teoriami wyjaśniającymi:

• Aby lepiej zrozumieć politykę międzynarodową, nadać lepszego znaczenia instytucjom, zjawiskom i procesom, które zachodzą we współczesnym świecie.

• Aby zbudować wiarygodny obraz świata wymagają one testowania hipotez, proponowania określonych wyjaśnień, opisywania zdarzeń i wyjaśniania ogólnych tendencji i zjawisk.

• Pozwalają na konceptualizację i kontekstualizację zdarzeń

• Pomagają myśleć logicznie, krytycznie i spójnie.

Są teoriami konstytuownymi:

• Są teoriami konstytuownymi:

• pozwalają zbadać naszą własną optykę, nasz sposób patrzenia na świat;

• Skupiają się bezpośrednio na znaczeniu ludzkiej refleksji nad naturą i charakterem polityki światowej

Relacje (współzależność ekonomiczna, związki dominacji i zależności związane z Trzecim Światem, rosnące globalne nierówności, międzynarodowy handel, nowe formy politycznej tożsamości i obywatelstwa, reżimy, międzynarodowa społeczność państw, natura anarchii, regionalne stowarzyszenia gospodarcze, równowaga sił, demokratyzacja, bezpieczeństwo po zakończeniu zimnej wojny)

• Relacje (współzależność ekonomiczna, związki dominacji i zależności związane z Trzecim Światem, rosnące globalne nierówności, międzynarodowy handel, nowe formy politycznej tożsamości i obywatelstwa, reżimy, międzynarodowa społeczność państw, natura anarchii, regionalne stowarzyszenia gospodarcze, równowaga sił, demokratyzacja, bezpieczeństwo po zakończeniu zimnej wojny)

• Aktorzy (państwa narodowe, korporacje transnarodowe, rynki finansowe, organizacje pozarządowe, supra- i subnarodwe wspólnoty polityczne, siły rozjemcze ONZ, nowe ruchy społeczne, G8, Bank Światowy)

• Problemy empiryczne (globalizacja i rozdrobnienie, prawa człowieka, interwencja i suwerenność, pomoc, uchodźcy, etyczny nacjonalizm, kwestia kobiet, ochrona środowiska, AIDS, narkotyki, zorganizowana przestępczość, tożsamość polityczna)

• Zagadnienia etyczne i filozoficzne (kwestie epistemologii, ontologii i metodologii, perspektywa płciowa, debaty wewnątrzparadygmatyczne, etyka i polityka zagraniczna, nowe formy społeczności politycznej, kwestie moralne między społecznościami zachodnimi i niezachodnimi, kwestie inkluzji, wykluczenia i różnic)

zrozumienie przez teorię problemu lub procesu

• zrozumienie przez teorię problemu lub procesu

• wyjaśniająca moc teorii

• Sukces teorii w przewidywaniu zdarzeń

• Konsekwencja i spójność intelektualna teorii

• Zasięg teorii

• Zdolność teorii do krytycznej samooceny oraz intelektualny spór z konkurującymi teoriami.

Analiza – rozwikłanie, oddzielenie wątków lub rozłożenie na kawałki

• Analiza – rozwikłanie, oddzielenie wątków lub rozłożenie na kawałki

• Synteza – złożenie, połączenie wszystkich części, tak, aby składały się w sensowną całość

• Ontologia - nauka o bycie, podstawowy dział filozofii zajmujący się teorią bytu, charakterem i strukturą rzeczywistości

• Epistemologia – analiza procesów poznawczych prowadzących do zdobywania wiedzy, zwłaszcza istoty i struktury poznania

• Paradygmat – przyjęty sposób widzenia rzeczywistości w danej dziedzinie, doktrynie, wzorzec, model