3 Mikro Biyokim İşlevler doc



Yüklə 0,7 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə1/29
tarix17.01.2018
ölçüsü0,7 Mb.
#21322
  1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   29


 

 

 



 

  



 

 

 

BÖLÜM 3 

 

 

MİKROORGANİZMALAR VE BİYOKİMYASAL İŞLEVLERİ 

 

 



1. Su Ortamındaki Mikroorganizmalar ve  Biyokimyasal İşlevleri 

 

Sulardaki  mikroorganizma  popülasyonu  suyun  içerdiği  organik  maddelerin 



bileşiminden çok etkilenmektedir. Örneğin; protein, çürütme bakterilerinin aşırı 

gelişmesini  sağlarken,  selüloz  ise  selüloz  parçalayıcı  bakterilerin  çoğalmasına 

neden olur. Suda yaşayan bitkilerin ve hayvanların metabolizma ürünleri de aynı 

şekilde canlıların üremesini, gelişmesini olumlu veya olumsuz etkilemektedir. 

 

Su  ortamında  tuzların  ve  organik  maddelerin  yanısıra  az  miktarda  çözünmüş 



C0

2

,  N



2

  ve  0


2

  gibi  gazlar  da  bulunmaktadır.  Bunların  çözünürlükleri  artan 

sıcaklıkla ters orantılı olarak değişir. Ayrıca su veya sediment ortamında oluşan 

biyokimyasal  işlemler  sonucu  çok  sayıda  gaz  açığa  çıkar.  Bunlardan  0

2

  yeşil 


bitkilerin  asimilasyonunda,  C0

2

  solunum  da,  N



2

  denitrifikasyonda,  H

2



desülfürifikasyonda  ve  hidrokarbonlar  (C



n

H

m



)  ise  fermentasyon  anında  açığa 

çıkar  ve  suya  karışarak çözünürler. Obligat aerob mikroorganizmalar yalnız 0

2

 

varlığında 



yaşarlarken, 

mikroaerofil 

organizmalar 

ise 


düşük 

0

2



 

konsantrasyonunda 

da 

optimal 


gelişmeyi 

gösteriler. 

Fakültatif 

mikroorganizmalar  hem  aerob,  hem  de  anaerob  ortamda  yaşabilmektedirler. 

Obligat  anaeroblar  da  yalnız  anaerob  koşullarda  gelişebilmektedir. 

Sitokromların  ve  katalazların  bulunmayışı  sonucu  H

2

0

2



  artar  birikir  ve  obligat 

anaeroblara toksik etki yapar. 

 

Sularda yaşayan mikroorganizmaların büyük bir çoğunluğunu fakültatif anaerob 



mikroorganizmalar 

oluşturur. 

Obligat 

anaeroblar 

ise 

oksijensiz 



hipolimniyonlarda ve çürük çamurla da yaşarlar. 

 

Obligat  aerob  organizmalar  için  moleküler  oksijenin  yaşam  için  büyük  önemi 



vardır.  Aerob  nitrifikasyon  bakterileri,  Nitrosomo-nas  europaea,  30

o

C  de 



tamamen  0

2

  doyma  noktasından  1  mg  0



2

/lt  miktarına  azalıncaya  kadar 

nitrifikasyonu yürütmektedirler. Nitrat bakterileri, Nitrobacter winogradskyi ise 



 

 

 



 

2  mg  0



2

/lt  miktarına  düşünceye  kadar  işlevlerine  devam  etmektedir  (Schöberl 



ve  Engel  1964).  0

2

  miktarının  bu  sözü  edilen değer-lerin altına inmesi halinde 



oksidasyon 

hızı 


azalır. 

Nitrosoco-cus 

oceanus'un 

amonyağı 

nitrite 

oksitliyebilmesi  için  0

2

  kon-santrasyonu  en  az  0.08mg  0



2

/lt  olmalıdır 

(Grundersen  1966).  Obligat  aerob  bakterilerinin  çok  az  0

2

,  mikroaerofillerin 



ise fazla 0

2

 bulunması durumunda gelişmelerinde kısıtlılık olur. Oksijence fakir 



sularda  popülasyon  değişimi  çok  az  olur.  Buna  karşılık  0

2

  fazla  bulunduran 



sularda zengin popülasyon gelişmesi görülür. 

 

Suda  çözünmüş  olarak  bulunun  moleküler  N



2

  mikroorganizmalara  pek  etki 

etmez. C0

2

 fototrof ve kemotrof organizmalar tarafından özellikle az miktardaki 



karbon heterotrof bakterileri ve mantarlar tarafından kullanmaktadır. (Wood ve 

Styernhalm  1962).  Sulardaki  bitki  yaşamı  C0

2

,  H



2

C0

3



,  C0

3

  sistemleri 



tarafından  yönlendirilmektedir.  Bu  sistemde    suyun  pH'ı,  atmosferdeki  C0

2

'  in 



kısmi basıncına ve sıcaklığına bağlıdır (Round 1968). 

 

1.1. Biyolojik Etmenlerin Sulardaki  Mikroorganizmalara Etkileri  

 

Fiziksel  ve  kimyasal  etmenler  kadar  biyolojik  etmenler  de,  mik-roorganizma 



gelişmesinde  olumlu  veya  olumsuz  etki  gösterirler.  Organizmalar  ya  karşılıklı 

olarak  birbirlerini  desteklerler  (Synergismus)  ya  da  birbirlerini  engellerler 



(Antagenismus).  Yaşam  kavgası  açısından  mikroorganizmaların  hem  kendi 

aralarında  hem  de  başka  canlılarla  besin  maddesi  rekabeti  büyük  önem 

taşımaktadır. 

Bakteriler 

ve  mantarlar,  protozoalara  besin  mad-desi 

olmaktadırlar.  Çeşitli  parazit  mikroorganizmalar  bakteri  ve  mantarların 

yaşamına  asalak  olark  girmekte  ve  sonuçta  onların  yok  olmalarına  bile  neden 

olabilmektedirler (Rheinheimer, 1975). 

 

Belirli  besin  maddeleri  ortamda  en  hızlı  ve  çabuk  olan  canlı  tarafından 



alınmaktadır.  Bir  canlının  metabolizması  sırasında  ortama  verdiği  ürünler 

(antibiyotik 

vs) 

veya 


pH 

değişikliği 

başka 

canlıların 



gelişmesini 

engelleyebilmektedir.  Bazı  besin  maddeleri  de  bir  çok  türün  ortak  etkisi  ile 

alınabilir  duruma  geçmektedir.  Örneğin  Escherichia  coli  ve  Protens  vulgaris 

ancak  ortaklaşa  Laktoz-üre  ortamını  değerlendirebilmektedirler.  E.coli  laktozu 

parçalarken, Proteus vulgaris de ürenin yerini almaktadır. Ayrışma ürünleri her 

seferinde  diğer  organizmalar  tarafından  değerlendirilmekte  ve  birbirlerini 

tamamlamaktadırlar (Schwartz 1961). 

 

Aşırı  yaşam  koşullarında  besin  maddesine  karşı  rekabetin  pek  önemi  yoktur. 



Zaten  böyle  durumlarda  çok  az  tür  sayısına  ve  hatta  sadece  bir  türe  bile 


Yüklə 0,7 Mb.

Dostları ilə paylaş:
  1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   29




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə