Abdülhak Hamit Tarhan

Abdülhak Hamit Tarhan

MAKBER

Το Μνήμα (Makber) είναι μακροσκελής ελεγεία 1.176 διστίχων, η οποία γράφτηκε το 1885 για την αγαπημένη σύζυγό του Fatma, η οποία πέθανε από φυματίωση στη Βηρυτό, στο δρόμο της επιστροφής από την Βομβάη, όπου υπηρετούσε ο ποιητής ως Οθωμανός πρόξενος, προς την Κωνσταντινούπολη. Σ’ αυτό ο ποιητής αφενός θρηνεί για τον χαμό της συντρόφου του κι αφετέρου κάνει σκέψεις για τη ζωή, τον θάνατο και τον Θεό.

1. 
   Eyvah ne yer ne yar kaldı
   

Gönlüm dolu ah u zar kaldı

2. 
   Şimdi buradaydı gitti elden
   

Gitti ebede gelip ezelden

3. 
   Ben gittim, o haksar kaldı,
   

Bir guşede tarmar kaldı

4. 
   Baki o enis-i dilden eyvah
   

Beyrut’ta bir mezar kaldı

5. 
   Nerde arayım o dil-rübayı
   

Kimden sorayım o bi-nevayı?

6. 
   Bildir bana nerde, nerde Yarab?
   

Kim attı beni bu derde Yarab?

7. 
   Derler ki: “Unut o aşnayı
   

Gitti tutarak reh-i bekayı…”

8. 
   Sığsın mı hayale bu hakikat?
   

Görsün mü gözüm bu macerayı?

9. 
   Süratle nasıl değişti halim?
   

Almaz bunu havsalam, hayalim

10. 
    Bir şey görürüm, mezara benzer,
    

Baktıkça alır, o yara benzer

11. 
    Şeklerle güzar eder leyalim,
    

Artar yine matemim, melalim

12. 
    Bir sadme-i inkılabdır bu,
    

Bilmem ki yakın mıdır zevalim?

13. 
    Çık Fatıma lahddan kıyam et,
    

Yadımdaki haline devam et

14. 
    Ketmetme bu razı, söyle bir söz,
    

Ben isterim ah, öyle bir söz...

15. 
    Güller gibi meyl-i ibtisam et,
    

Dağ-ı dile çare bul, meram et

16. 
    Bir tatlı bakışla, bir gülüşle,
    

Eyyam-ı hayatımı tamam et

17. 
    Makber mi nedir şu gördüğüm yer?
    

Ya böyle reva mı ca-yı dilber?

18. 
    Bir tecrübedir bu, hiledir bu...
    

Yok, mahvıma bir vesiledir bu

19. 
    Bak bak, ne değişmiş ol semenber!
    

Gül çehresi, bak, ne yolda mugber...

20. 
    Nefrin, bu siyah bahta nefrin,
    

Feryad bu hale ta-be-mahşer...

21. 
    Yarab bana bir melek ıyan et,
    

Bir de beni öyle imtihan et:

22. 
    Doğsun göreyim o mah yerden,
    

Nurun çıka ey İlah yerden

23. 
    Maksud-ı hayatı dermiyan et,
    

Ferda-yı beşer nedir, beyan et!

24. 
    Ya fikrimi ruhuna kıl isal
    

Ya ruhumu hakine revan et

25. 
    Derd oldu mukim, çare gitti,
    

Guya vatanım kenara gitti

26. 
    Ben gurbet-i daimide kaldım
    

Bir türbe-i bi-ümide kaldım

27. 
    Ufkumdan o mahpare gitti,
    

Bir matla-ı şeb-nisare gitti...

28. 
    Gördüm yüzünü misal-i zulmet
    

Matla ona bir sitare gitti

29. 
    Gördüm yüzünü türab içinde
    

Geldim aradım kitab içinde

Türk Dili, sayı 481-482, Ocak-Şubat 1992, s. 168-170