Adnan menderes üNİversitesi



Yüklə 168,15 Kb.
tarix17.09.2017
ölçüsü168,15 Kb.
#509



VFZ 201

Biyokimya I Dersi

Uygulama Kitapçığı

2013

Öğrencinin;

Adı-Soyadı :

Numarası :






Uygulamanın adı

Laboratuvar Malzemelerinin Tanıtımı

Yapılacağı hafta

1. hafta

Uygulamanın temel hedefi

Laboratuvarda kullanılacak malzemeleri tanıtmak ve uyulması gereken kuralları, alınacak güvenlik tedbirlerini hatırlatmak

Kullanılacak materyal ve malzeme adı

Laboratuvar malzemeleri

Gerekli olan güvenlik uygulamaları

Laboratuvar önlüğü




UYGULAMA BİLGİSİ


Laboratuvarda Çalışma Prensipleri

1-Laboratuvarda herhangi bir şey yenilip içilmemeli, çalışırken eller yüze sürülmemeli, ağza herhangi bir şey alınmamalıdır.

2-Çalışmalarda dikkat ve itina ön planda tutulmalıdır.

3-Katı haldeki maddeler şişelerden daima temiz bir spatül veya kaşıkla alınmalıdır. Aynı kaşık temizlenmeden başka bir madde içine sokulmamalıdır. Şişe kapakları hiçbir zaman alt tarafları ile masa üzerine konulmamalıdır. Aksi takdirde, kapak yabancı maddelerle kirleneceği için tekrar şişeye yerleştirilince bu yabancı maddeler şişe içindeki saf madde veya çözelti ile temas edip, onu bozabilir.

4-Şişelerden sıvı akıtılırken etiket tarafı yukarı gelecek şekilde tutulmalıdır. Şişenin ağzında kalan son damlaların da şişenin kendi kapağı ile silinmesi en uygun şekildir.

5-Kimyasal maddeler gelişigüzel birbirine karıştırılmamalıdır.

6-Şişelerin kapak veya tıpaları değiştirilmemelidir. Çözelti şişelere doldurulurken dörtte bir kadar kısım genişleme payı olarak bırakılmalıdır.

7-Zehirli ve yakıcı çözeltiler, pipetten ağız yolu ile çekilmemelidir. Bu işlem için vakum ya da puar kullanılmalıdır.

8-Genel olarak toksik olmadığı bilinen kimyasal maddeler dahi, ağza alınıp tadına bakılmamalıdır.

9-Tüm asitler ve alkaliler sulandırılırken daima suyun üzerine ve yavaş yavaş dökülmeli, asla tersi yapılmamalıdır.

10-Asit, baz gibi aşındırıcı ­ yakıcı maddeler deriye damladığı veya sıçradığı hallerde derhal bol miktarda su ile yıkanmalıdır.

11-Etil alkol gibi yanıcı, tutuşucu maddeler Bunzen beki alevi çevresinden uzak tutulmalıdır.


Kullanılacak laboratuvar malzemelerinin listesi:

1-Deney tüpü

2-Pipet


3-Beherglas

4-Erlenmayer

5-Balon joje

6-Huni


7-Dereceli silindir

8-Baget


9-Büret

10-Statif



11-Tahta maşa

12-Porttüp

13-Piset

14-Ayraç şişesi

15-Spatül

16-Ayırma hunisi

17-Havan

18-Desikatör

19-Puar

20-Bunzen beki







Uygulamanın adı

Çözelti Hazırlama, Asit Baz Titrasyonu

Yapılacağı hafta

2. hafta

Uygulamanın temel hedefi

Katı ve sıvı kimyasallardan değişik çözeltiler hazırlamak ve asit baz titrasyonu ile bu çözeltileri kontrol etmek

Kullanılacak materyal ve malzeme adı

Terazi, balon joje, beherglas, spatül, distile su, sülfirik asit, sodyum klorür, sodyum bikarbonat, metil oranj, sodyum hidroksit, okzalik asit, fenolfitaleyn, distile su

Gerekli olan güvenlik uygulamaları

Laboratuvar önlüğü




UYGULAMA BİLGİSİ

Bir maddenin başka bir madde tanecikleri arasında, iyonlar ya da moleküller halinde, homojen olarak dağılmasına çözünme denir. Bağıl miktarları çözünürlük sınırına kadar değişebilen iki ya da daha çok maddeden oluşan homojen karışıma çözelti denir.

Çözeltiler iki kısımdan oluşmaktadır. Çözeltide çok bulunan madde çözücü, az bulunan madde çözünendir.

Çözünen Madde Miktarına Göre

1.Doymuş Çözeltiler: Çözücünün çözebileceği maksimum maddeyi çözdüğü durumdur.

2. Aşırı doymuş çözeltiler: Belirli bir sıcaklıkta çözücünün maksimum çözebileceği madde miktarından daha fazla madde çözmüş çözeltilerdir. Kararsızdırlar. Çözelti oda sıcaklığına geldiği zaman bir miktar çözünen madde çökerek doymuş çözelti haline gelirler.

3. Doymamış çözeltiler: Bir çözücünün çözebileceği maksimum maddeden daha azını çözdüğü durumdur. Bu tip çözeltilere belli bir miktar daha çözünen atıldığı taktirde, çözücü eklenen çözüneni de çözebilme kapasitesine sahiptir.

4. Seyreltik çözelti: Az miktarda çözünen içeren çözeltilere seyreltik çözelti denir. Birim hacme düşen çözünen madde miktarı ne kadar az ise, çözelti o kadar seyreltiktir.

5. Derişik çözelti: Çok miktarda çözünen içeren çözeltilere derik çözelti denir. Birim hacme düşen çözünen madde miktarı ne kadar fazla ise, çözelti o kadar derişiktir.

Bir çözeltiye bir miktar çözücü ilave edildiğinde veya bir miktar çözücü buharlaştırıldığında, yüzde derişim değişir. Ancak çözünen madde miktarı değişmez.

Molar Çözeltiler: Litresinde 1 mol madde bulunduran çözeltiler molar çözeltiler olarak isimlendirilir.

Normal Çözeltiler: Litresinde 1 eşdeğer gr madde bulunan çözeltilerdir. Normalite (N), 1 litre çözeltide çözünmüş maddenin eşdeğer gram (equvalent gram ) sayısını ifade eden bir kavramdır. Bir maddenin eşdeğer gram sayısı kütlesinin eşdeğer ağırlığına oranıdır. Eşdeğer ağırlığı ise molekül ağırlığının tesir değerliğine bölünmesi ile elde edilir.

Yüzde Çözeltiler:Yüzde konsantrasyon (%), 100 ml veya 100 gr çözeltide bulunan madde miktarını gösterir.

Osmolar Çözeltiler: Litresinde 1 osmol gram madde bulunan çözeltilere osmolar çözelti denir.

İzotonik Çözeltiler: Aynı osmotik basınca sahip olan yani birbirleriyle aynı sayıda osmotik bakımdan aktif partikül bulunduran çözeltilere izotonik çözelti denir.
Çözelti örnekleri:

* 500 ml %5 lik NaCl nasıl hazırlanır?

* 0.5 N 100 ml H2SO4 nasıl hazırlanır?
* 0.1 N 200 ml NaOH nasıl hazırlanır?

Asit-baz titrasyonunun yapılışı:
Hazırlanan 0.1 N’lik NaOH’ın normalitesi kontrol edilir ve faktör hesaplanıp düzeltme yapılır.
0,1 N NaOH’ın normalite kontrolü ve faktörün hesaplanması:

0,1 N Na OH bürete doldurulur. Erlene ise 0,1 N’lik okzalik asitten 10 ml ilave edilir ve 1-2 damla fenolfitaleyn damlatılır. Sonra erlene büretten damla damla NaOH çözeltisi akıtılır. 15-20 saniye durabilen pembe renkte titrasyona son verilir ve faktör hesaplanır.


Faktör hesaplaması: Faktör(F); kesin normalitesi bilinen çözeltiden alınan miktarın, normalitesi kontrol edilmek istenen çözeltiden sarfedilen miktara bölünmesi ile hesaplanır.F değeri tam 1 olursa her iki çözelti aynı normalitededir. 1’den büyük olursa; kontrol edilen çözelti daha konsantredir ve seyreltilmesi gerekir. 1’den küçük olursa kontrol edilen çözelti daha seyreltiktir ve madde ilavesi gerekir.


Uygulamanın adı

Moore, Fehling, Benedict Deneyleri

Yapılacağı hafta

3. hafta

Uygulamanın temel hedefi

Karbonhidratlar üzerine alkalilerin etkisini ve karbonhidratların redükleme özeliklerini göstermek

Kullanılacak materyal ve malzeme adı

Cam malzeme, glikoz çözeltisi, NaOH çözeltisi, Fehling A, Fehling B çözeltileri, Benedict ayıracı

Gerekli olan güvenlik uygulamaları

Laboratuvar önlüğü, laboratuar gözlüğü, tahta maşa, eldiven




UYGULAMA BİLGİSİ

Seyreltik baz çözeltileri oda ısısında monosakkaritlerin anomerik karbon atomu ve ona komşu karbon atomu çevresinde yeni düzenlemelere sebep olurlar. Enediol ara yapı oluşur.




Moore Deneyi
Deneyin Prensibi: Alkali ortamda ısı etkisiyle şekerin 1 ve 2 numaralı karbonları arasında yeniden tertiplenme ile sarı renkli dienol gruplarının oluşması esasına dayanır.
Deneyin Yapılışı:

Bir deney tüpüne alınan 2 ml glikoz çözeltisi 1 ml kadar %10’luk NaOH çözeltisi ile karıştırılır ve ısıtılırsa karışımın rengi sarı olur. Daha sonra kahverengine dönüşür ve karamel kokusu duyulur.


Fehling ve Benedict Deneylerinin ortak prensibi:

Serbest aldehit ya da keton grubuna sahip şekerler alkali ortamda ve ısı etkisiyle ağır metal hidratlarını (Cu, Ag gibi) redükleme özelliği gösterirler. Deney sırasında şekerler oksitlenir ve şeker asitlerini verirler.



Fehling Deneyi
İki ayrı tüp alınır. Bir tüpe 1 ml Fehling A ve 1 ml Fehling B çözeltisinden konarak taze Fehling çözeltisi hazırlanır. Fehling çözeltisi üzerine eşit miktarda glikoz çözeltisi ilave edilir, kaynar su banyosuna bırakılır. Sarı ya da kırmızı (tuğla kırmızısı) renk meydana gelir.

Benedict Deneyi
Bir deney tüpüne 5 mL Benedict ayracı konur ve bunun üzerine 0,5 ml glikoz çözeltisi eklenir. Tüp kaynar su banyosunda 1-2 dakika bekletilir; daha sonra oda sıcaklığında soğumaya bırakılır. Soğuyan tüpteki karışımda renk değişimi ve çökelti olup olmadığına bakılır. Sarı renkli bir tortu görülmesi şekerin redükleyici bir şeker olduğunu gösterir.


Uygulamanın adı

Molish, Seliwanoff, Anilin Deneyleri

Yapılacağı hafta

4. hafta

Uygulamanın temel hedefi

Şekerlerin asit ortamdaki davranışlarını incelemek, ketoheksozları ve pentozları tanımak

Kullanılacak materyal ve malzeme adı

Cam malzeme, früktoz, sakaroz, ksiloz ve glikoz çözeltileri, Molish Ayracı, yoğun sülfirik asit, anilin asetat çözeltisi

Gerekli olan güvenlik uygulamaları

Laboratuvar önlüğü, laboratuvar gözlüğü, tahta maşa, eldiven




UYGULAMA BİLGİSİ

Kuvvetli mineral asitler şekerleri metil, etil ve hidroksi furfural derivelerine çevirir. Bu deriveler çeşitli polifenollerle birleşerek renkli ürünler verirler. Bunların renk ve spektroskopik özellikleri kullanılan polifenol ve şekerle ilgilidir. Bu nedenle reaksiyonlar (Molisch, Seliwanoff ve Bial) değişik tür şekerlerin varlığını göstermeye hizmet ederler.


Molisch Deneyi
Deneyin prensibi: H2SO4 etkisiyle pentozlardan furfural   heksozlardan 5-hidroksi metil furfural oluşması,  furfural ve 5-hidroksi metil furfuralin -naftol ile mor renkli trifenil metan oluşturması prensibine dayanır.

Molisch deneyi birkaç istisna dışında şekerlerin genel tanınma deneyidir.

 

Deneyin yapılışı:

Bir deney tüpüne 2 ml glikoz çözeltisi, üzerine 6 damla molisch ayracı ilave edilir. Tüp çalkalandıktan sonra 45 derecelik eğimle tutularak yaklaşık 2 ml sülfirik asitle tabaka yaptırılır. Sıvıların temas yüzeyinde mor menekşe renk oluşması reaksiyonun pozitif olduğunu gösterir.



Seliwanoff Deneyi
Deneyin prensibi: Kaynatma ve asit etkisiyle pentozlardan furfural, heksozlardan 5-hidroksi metil furfural oluşması, furfuralin, rezorsin ile mavi-yeşil renkli bir kompleks oluşturması, 5-hidroksi metil furfuralin ise rezorsin ile kırmızı renkli bir kompleks oluşturması,

    fruktoz gibi ketoheksozlarla koyu kırmızı renk

    glikoz gibi aldoheksozlarla ise açık kırmızı renk oluşması prensibine dayanır.

 

Deneyin yapılışı:

Bir deney tüpüne 5 ml seliwanoff ayracı, üzerine 5-6 damla früktoz çözeltisi ilave edildikten sonra kaynar su banyosunda kırmızı renk oluşuncaya kadar bekletilir. Deney sakaroz ve glikoz çözeltileriyle tekrar edilir. Sonuçlar kaydedilir.

Anilin Deneyi
Deneyin prensibi: H2SO4 etkisiyle pentozlardan furfural heksozlardan 5-hidroksi metil furfural oluşması, furfuralin, anilin asetat ile açık kırmızı renk maddesi oluşturması, 5-hidroksi metil furfuralin ise anilin asetat ile koyu kırmızı renk maddesi oluşturmaması prensibine dayanır.

Deneyin yapılışı:

1 ml ksiloz çözeltisi üzerine 1 ml asetik asit ve 3 damla anilin ilave edilir. Birkaç dakika kaynatılır ve soğuması için 2 dakika bekletilir. Açık kırmızı bir renk oluşur.




Uygulamanın adı

Ozazon Deneyi

Yapılacağı hafta

5. hafta

Uygulamanın temel hedefi

Çeşitli şekerlerin fenilhidrazinle teşkil ettikleri sarı ozazon kristallerini mikroskopta incelemek, oluşan kristal yapılarından şekerin tipini anlamaya çalışmak

Kullanılacak materyal ve malzeme adı

Cam malzeme, sülfirik asit, sodyum bikarbonat, metil oranj, sodyum hidroksit, okzalik asit, fenolfitaleyn, distile su

Gerekli olan güvenlik uygulamaları

Laboratuvar önlüğü, laboratuvar gözlüğü, tahta maşa, eldiven




UYGULAMA BİLGİSİ


Ozazon deneyi:

 

Çeşitli şekerler fenihidrazin ile sarı renkli ozazon kristalleri oluştururlar. Bu kristaller mikroskop altında incelenirse birçoğunun farklı şekilde oldukları görülür.



Bütün alfa-hidroksi karbonil bileşikleri ozazon teşkil etmek üzere fenilhidrazin ile reaksiyona girerler. Başlangıç reaksiyon karbonil grubunun fenilhidrazin ile birleşmesidir. Bunu takiben alfa-hidroksi grup bir karbonil gruba oksitlenir. Bu karbonil grup da daha sonra bir başka fenilhidrazin molekülü ile birleşir

Ozazon teşekkülü 1. ve 2. karbon atomlarındaki konfigürasyonu bozar. Bu nedenle yalnız 1. ve 2. karbon atomlarındaki konfigürasyonların farklı olmasıyla birbirinden ayrılan şekerler (örnek, glikoz, früktoz ve mannoz) aynı ozazonu verirler. Ayrıca, şekerlerin ozazon verme süreleride farklıdır. Bu nedenle ozazon kristallerinin teşekkülü için geçen sürenin saptanması bilhassa aynı ozazonu teşkil eden birbirine yakın yapıdaki şekerlerin tanınmasında önemlidir. Redükleyici şekerlerin hepsi fenilhidrazin ile ozazon teşkil ederler. O halde, sakkaroz ozazon vermez. Glikoz, fenilhidrazin klorhidrat ile ısıtmakla ozazon vermez, reaksiyon ancak asetik asit varlığında gerçekleşir.



Deneyinin Yapılışı:

Dört deney tüpüne sırasıyla glikoz, früktoz, maltoz ve laktozun % 0.2’lik çözeltilerinden 3’er ml. alınır. Herbirine 3’er ml. taze hazırlanmış ayıraç (fenilhidrazin klorhidrat + sodyum asetat + asetik asit karışımı) eklenir. Tüpler karıştırılır ve kaynamakta olan su banyosuna bırakılır. Çok sayıda sarı kristaller görülünceye kadar bu şekilde bekletilir. Kristalleşme görülen tüp su banyosundan alınır ve bir tüp taşıyıcısında soğumaya bırakılır (musluk suyu altında değil).

Bu arada, her şeker için kristalleşme süresi de kaydedilir. Soğudukça kristaller yoğunlaşır (ozazon). Bir pipet yardımıyla mikroskop lamı üzerine bu kristallerden bir miktar alınır ve mikroskopta incelenir. Kristallerin şekilleri çizilir. Glikoz ve früktoz çabuk kristal verirler ve oluşan kristallerin şekli aynı olup ekin demetleri şeklindedir. Laktoz ve maltoz çok daha uzun sürede (yaklaşık 30 dakika içinde) ozazon kristalleri verirler. Laktozazon 100 santigrat derecede oluşan düzensiz ince iğnecikler şeklinde kristalleşir (atkestanesi). Maltozazon ise 206 santigrat derecede oluşan geniş tabletler şeklinde kristalleşir (ayçiçeği)



Glucosazone (x 250)


Maltosazone (x 250)


Galactosazone (x 160)


Lactosazone (x 250)



Uygulamanın adı

Sakkarozun Hidrolizi Deneyi




Yapılacağı hafta

6. hafta




Uygulamanın temel hedefi

Sakkarozun asit ve maya ile hidrolizini gerçekleştirerek glikoz ve früktoza parçalandığını göstermek




Kullanılacak materyal ve malzeme adı

Cam malzeme, sakkaroz çözeltisi, yoğun sülfirik asit, %5’lik sodyum hidroksit çözeltisi, Fehling A çözeltisi, Fehling B çözeltisi, ekmek mayası çözeltisi




Gerekli olan güvenlik uygulamaları

Laboratuvar önlüğü, laboratuvar gözlüğü, tahta maşa, eldiven







UYGULAMA BİLGİSİ

Hidroliz, bir molekülün su alarak kendini kuran alt moleküllere parçalanması olayıdır. Hidroliz kimyasal olarak (asitle kaynatarak), yada enzimatik olarak (ekmek mayası, şarap mayası veya bira mayası gibi) gerçekleştirilir.



Sakkarozun asitle hidrolizi:

Yaklaşık 5 ml. sakkaroz eriyiği, 2.5 ml. su ve 0.5 ml. konsantre HCl ile karıştırılıp su banyosunda 10 dakika ısıtıldıktan sonra soğutulur ve NaOH ile nötralize edildikten sonra Fehling deneyini müsbet verdiği görülür. Asitle ısıtma sırasında sakkaroz glikoz ve früktoz moleküllerine parçalandığından (Hidroliz) redükleyici özellik kazanır.



Sakkaroz  +  H2O  Glikoz  +  Fruktoz

Sakkarozun maya ile hidrolizi:

Sakkaroz asitle hidrolize edildiği gibi maya ile de hidroliz edilebilir. Birkaç ml. sakkaroz eriyiği üzerine 1 ml. ekmek mayası çözeltisi ilave edilerek bir müddet 37 santigrat derecede (su banyosunda) ısıtılır. Bu esnada enzimin etkisiyle sakkaroz glikoz ve fruktoza parçalanır ve indirgeme deneylerini (Fehling) pozitif verir.




Uygulamanın adı

Nişastanın Hidrolizi Deneyi

Yapılacağı hafta

7. hafta

Uygulamanın temel hedefi

Nişastanın asitle ve tükrükle hidrolizini gerçekleştirmek, hidroliz basamaklarını izlemek ve nişastanın glikoza kadar parçalandığını göstermek

Kullanılacak materyal ve malzeme adı

Cam malzeme, nişasta çözeltisi, yoğun sülfirik asit, %5 lik sodyum hidroksit çözeltisi, seyreltik lügol çözeltisi, Fehling A çözeltisi, Fehling B çözeltisi

Gerekli olan güvenlik uygulamaları

Laboratuvar önlüğü, laboratuvar gözlüğü, tahta maşa, eldiven




UYGULAMA BİLGİSİ



Nişastanın hidrolizi:

Polisakkaritler iyotu, moleküllerinin büyüklüğüne göre, farklı şekilde adsorbe ederler ve renkli bir kompleks verirler. Kompleks ısıda yıkılır ve soğutma sırasında tekrar şekillenir.



Nişastanın iyot ile mavi renk vermesi onun tanınmasında kullanılır. Yine mineral bir asitle (HCl) nişasta hidroliz edilir ve hidroliz safhaları iyot ile verdiği değişik renklerden izlenir. Sırasıyla amilodekstrin (menekşe), eritrodekstrin (kırmızı) ve akrodekstrin (renksiz, sadece iyotun kendi rengi hakim) safhalarından (kısmi hidroliz) sonra Fehling deneyinin müsbet vermesi ile hidrolizin tamamlandığı (tam hidroliz) anlaşılır.
Nişastanın asitle hidrolizi:
Yaklaşık 2 g nişasta bir deney tüpüne konur, üzerine 10-15 ml. soğuk distile su ilave edilir ve iyice karıştırılarak bir süspansiyon teşkil edilir. Bu süspansiyon bir beherglasta kaynamakta olan 100 ml. suya devamlı karıştırmak suretiyle ilave edilir. Bu nişasta süspansiyon ile aşağıdaki uygulamalar yapılır.
a) Nişasta süspansiyonundan bir deney tübüne yaklaşık 1 ml. alınır ve tüp musluk altında tutularak su ile soğutulur, üzerine 1 damla iyot veya dilüe lügol eriyiği ilave edilir (dilüe iyot çözeltisinin fazlasından sakınmak gerekir. Aksi halde, onun esmer rengi kompleksin rengisi maskeler). Teşekkül eden mavi renkli çözelti kaynayıncaya kadar ısıtılır ve tekrar soğutulur. Burada, nişasta-iyot kompleksinin ısı etkisiyle yıkılması dolayısıyla rengin kaybolması söz konusudur.
b) Nişasta süspansiyonundan yaklaşık 2 ml. alınır, üzerine yaklaşık 2 ml. Fehling A ve Fehling B karışımı ilave edilir ve ısıtılır.
c) Nişasta süspansiyonundan bir deney tübüne 5 ml. konur, üzerine 2 ml. % 5’lik NaOH ilave edilir. Kaynayıncaya kadar ısıtılır ve bundan sonra ısıtmaya daha 2 dakika devam edilir. Sonra soğutulur ve üzerine 1 damla yoğun HCl ilave ederek nötralize edilir ve bu karışımla Fehling deneyi yapılır.
d) Beherglasta kalan nişasta süspansiyonu üzerine 5 ml. yoğun HCl ilave edildikten sonra bunun 15 ml. kısmını bir deney tüpüne alıp bir beherglasta kaynamakta olan suya daldır ve burada 15-20 dakika bırakılır. Bu suretle nişasta su alarak hidrolize olur. Hidrolizin başlangıç safhasında küçük bir numune alınıp iyot eriyiği veya lügol eriyiği ilave edilirse mavimsi kırmızı renk verir. Bu, amilodekstrin teşekkül ettiğini gösterir. Daha bir müddet geçtikten sonra tekrar küçük bir numune alınıp iyot eriyiği veya lügol eriyiği ile kontrol edilirse kırmızı renk verir. Bu da eritrodekstrin teşekkülünü gösterir. Tekrar bir müddet geçtikten sonra yine küçük bir numune alınıp iyot eriyiği veya lügol eriyiği ile muamele edilirse renk teşekkül etmez. Bu da akrodekstrin teşekkülünü gösterir. Bundan sonra daha bir müddet ısıtmaya devam edilip sonra Fehling deneyleri uygulanırsa deneyin müspet olduğu görülür ki bu da nişastanın maltoza ve nihayet glikoza hidroliz olduğunu gösterir.
Nişastanın tükrük (amilaz) ile hidrolizi:
a) Bir deney tüpüne 5 ml. kadar nişasta süspansiyonu alınır. Üzerine 1 damla iyot çözeltisi veya dilüe lügol) eklenerek mavi rengin oluşması sağlanır. Daha sonra bu karışım ikinci bir tüpte toplanmış olan tükürük üzerine eklenip karıştırılır ve 37 santigrat derecelik bir su banyosunda kendi haline bırakılır. Rengin hızla açıldığı gözlenir.

Tükürükteki amilaz etkisiyle nişasta molekülünün parçalanmaya başlaması iyot ile olan bağının çözülmesine ve rengin açılmasına neden olur. Daha ileri derecede bir hidrolizde mavi renk tamamen kaybolur.


b) Yaklaşık 2 ml. tükürük 8 ml. kadar su ile karıştırılır. Bu karışım numaralanmış 4 tüpe eşit olarak paylaştırılır. Tüplerden herbirine 2 ml. kadar % 0.5’lik nişasta süspansiyonundan eklenir ve çalkalandıktan hemen sonra birinci tüp kaynatılır. Daha sonra tüpler 37 santigrat derecedeki ısıdaki bir su banyosuna bırakılır ve yaklaşık 2 dakika sonra 2. tüpten, 5 dakika sonra 3. tüpten ve 10 dakika sonra 4. tüpten örnekler alarak iyot testi uygulanarak kısmi hidroliz ürünleri olan dekstrinlerin oluşumu izlenir. Bu sürenin sonunda tüplerin her birine Fehling deneyi uygulanarak hidrolizin tamamlanıp tamamlanmadığı kontrol edilir.

Tükürükteki amilaz aktivitesinin bireysel farklılığı, ısının iyi ayarlanamaması gibi nedenlerle deney sürelerinin değişebileceği unutulmamalı ve bu yüzden de herkesin kendi bulgularını dikkate alması ve kaydetmesi daha doğru olacaktır.




Uygulamanın adı

Akrolein Deneyi, Emülsiyon Oluşumu Deneyi, KMnO4 ile Doyurma Deneyi, Sütün Yağının Alınması Deneyi

Yapılacağı hafta

8. hafta

Uygulamanın temel hedefi

Akrolein deneyi yağların genel tanınma deneyidir. KMnO4’ın oksijeni çift bağa girerek bağı açmasını, yağ asitlerinin doymuş şeklini göstermek

Kullanılacak materyal ve malzeme adı

KHSO4, Gliserin, Na2CO3, Yağ, KMnO4, Yağlı Süt, NaOH, Eter, Kurutma kâğıdı

Gerekli olan güvenlik uygulamaları

Laboratuvar önlüğü, laboratuvar gözlüğü, tahta maşa, eldiven




UYGULAMA BİLGİSİ


Akrolein Deneyi

Gliserin potasyum hidrojen sülfat ile muamele edilirse ısınında etkisiyle 2 mol su kaybederek doymamış bir aldehit olan akroleine dönüşür. Akrolein iğneleyici karakteristik bir kokuya sahiptir. Bu deney yağların genel tanınma deneyidir.



Deneyin Yapılışı:

Bir deney tüpüne 1-2 spatül ucu KHSO4 konulur. Üzerine 1 damla gliserin damlatılır ve tüp ısıtılır. Isıtıldıktan sonra akroleinin iğneleyici karakteristik kokusu duyulur. Yağların genel tanınma deneyidir.



Emülsiyon Oluşumu
Saf yağların oluşturdukları emülsiyonlar dayanıklı değildir. Misel oluşturarak sudan uzaklaşırlar. Ancak sabun, deterjan, protein, safra vb. emülgatörler varlığında elde edilen yağ su emülsiyonu emülsiyon yapıcı madde miktarına bağlı olarak oldukça dayanıklıdır.

Deneyin Yapılışı:

2 deney tüpü alınarak birisine 5 ml su diğerine 4 ml seyreltik Na2CO3 çözeltisi ilave edilir. Daha sonra her iki tüpe de ikişer damla yağ damlatılır ve tüpler emülsiyon oluşumu yönünden incelenir.




KMnO4 ile Doyurma Deneyi

KMnO4’ın oksijeni çift bağa girerek bağı açar, yağ asitlerinin doymuş şekli oluşur. Yani oleik asitten dihidroksik stearik asit oluşur.



Deneyin Yapılışı:

Bir deney tüpü içerisine birkaç damla ay çiçek yağı ve bir spatül ucu Na2CO3 konup ısıtılır sonra üzerine damla damla sulandırılmış KMNO4 eklenirse permanganatın rengi kaybolur. Damlatmaya renk kaybolmayıncaya kadar devam edilir.




Sütün Yağının Alınması Deneyi

Uygulamanın Prensibi: Yağların organik çözücüler kullanılarak çözündüğünü göstermektir.

Deneyin Yapılışı:

Bir deney tüpüne 5 ml yağlı süt konulur üzerine 2 ml NaOH çözeltisi ve 4 ml eter eklenir karıştırılır daha sonra bir süre beklenir. Üst faz dikkatli bir şekilde behere aktarılır ve küçük bir kağıt daldırılır. Eter kağıtta yükselir ancak sonra kurur sonunda kağıt eter fazında bulunan yağdan dolayı saydam hale gelir.




Uygulamanın adı

Ester Oluşumu Deneyi, Salkowski Deneyi,

Yapılacağı hafta

9. hafta

Uygulamanın temel hedefi

Ester oluşumu deneyi, yağ asitlerinin esterleşme özelliklerini gösteren bir deneydir. Salkowski deneyi, kolesterolün 3. C atomuna bağlı OH grubu ile sülfürik asit arasında ester bağı oluşması esasına dayanır.

Kullanılacak materyal ve malzeme adı

Etil alkol, Asetik asit, Sülfürik asit, Kloroformda kolesterol çözeltisi

Gerekli olan güvenlik uygulamaları

Laboratuvar önlüğü, laboratuvar gözlüğü, tahta maşa, eldiven




UYGULAMA BİLGİSİ


Ester Oluşumu Deneyi
Deneyin Prensibi: Yağ asitlerinin esterleşme özelliklerini gösteren bir deneydir. Bir katalizör varlığında asitler alkollerle birleşerek ester oluştururlar.

Deneyin Yapılışı:

Bir deney tüpüne 1 ml etil alkol, 1 ml asetik asit ve 1 ml yoğun sülfürik asit konulur ve birkaç dakika beklenir. Karışım içerisinde su bulunan behere dökülürse asetik asit ile etil alkol arasında ester bağı oluşması nedeniyle asetik asidin iğneleyici kokusu yerine etil esterinin hoş meyve esansı kokusu hissedilir.



Salkowski Deneyi
Deneyin Prensibi: Kolesterolün 3. C atomuna bağlı OH grubu ile sülfürik asit arasında ester bağı oluşması esasına dayanır.

Deneyin Yapılışı:

Kloroformda hazırlanan kolesterol çözeltisinden 1 ml bir deney tüpüne alınır üzerine 1 ml yoğun sülfürik asit ilave edilir ve kloroform kırmızıya boyanır asit ise sarı-yeşil floresans gösterir.





Uygulamanın adı

Gmelin Deneyi, Fouchet Deneyi, Rosin Deneyi, Pettenkofer Deneyi

Yapılacağı hafta

10. hafta

Uygulamanın temel hedefi

Safra renkli maddeleri göstermek

Kullanılacak materyal ve malzeme adı

Nitrik asit, Tüten nitrik asit, Safra, İdrar, Baryum klorür, Süzgeç kağıdı, Fouchet ayracı, İyot, Fizyolojik tuzlu su, Sülfürik asit, Sakkaroz çözeltisi

Gerekli olan güvenlik uygulamaları

Laboratuvar önlüğü, laboratuvar gözlüğü, tahta maşa, eldiven




UYGULAMA BİLGİSİ


Gmelin Deneyi
Deneyin Prensibi: Bilirubinin nitrik asit tarafından oksitlenmesi ile renkli halkalar oluşur.

Deneyin Yapılışı:

Bir deney tüpüne 1-2 ml nitrik asit ile 2-3 damla tüten nitrik asit ilave edilir. Tüp eğri tutulmak suretiyle sulandırılmış safra ilave edilirse yeşil, mavi, menekşe, kırmızı renkli halkalar oluşur.


Fouchet Deneyi
Deneyin Prensibi: İdrarda bulunan sülfatlar baryum klorür ile baryum sülfat şeklinde bir bulanıklık verirler. Baryum Sülfat adsorban özelliktedir. İdrardaki bilirubini tutar ve süzgeç kağıdından geçemezler. Daha sonra beyaz bir zemin üzerine açılan süzgeç kağıdına fouchet ayracı damlatılırsa bilirubin bu ayraçtaki demir klorür ile biliverdine ve bilipurpurine oksitlenir. Buda yeşil sarı mavi renkli halkaların oluşumuyla kontrol edilir.

Deneyin Yapılışı:

Bir deney tüpüne 5 ml idrar üzerine 1 ml baryum klorür çözeltisinden konulur karıştırılır ve süzgeç kağıdından süzülür. Süzgeç kağıdı beyaz bir zemin üzerine yayılır ve üzerine bir damla fouchet ayracı damlatılır. Yeşil mavi rengin oluşumu bilirubinin varlığını gösterir.



Rosin Deneyi
Deneyin Prensibi: Bilirubinin oksitlenerek biliverdine dönüşmesi esasına dayanır.

Deneyin Yapılışı:

Çok sulandırılmış safradan bir deney tüpüne 2 ml konulur üzerine % 1’lik (alkol ile hazırlanmış) iyot eriyiği ile tabaka yapılırsa bir dakika içerisinde temas yüzeyinde safra renkli maddesinin oksidasyonu dolayısıyla yeşil renkte bir halka oluşur.



Pettenkofer Deneyi
Deneyin Prensibi: Yoğun sülfürik asit etkisiyle sakarozdan oluşan furfural yine sülfürik asit karşısında safra asitleriyle reaksiyona girerek renkli bir madde oluşturur.

Deneyin Yapılışı:

Bir deney tüpüne fizyolojik tuzlu su ile sulandırılmış safradan 2 ml konulur üzerine 4 ml yoğun sülfürik asit ilave edilir. Tüp musluk altında soğutulur ve sonra birkaç damla % 10’luk sakaroz eriyiğinden damlatılıp hafifçe ısıtılırsa koyu kiraz rengi oluşur.




Uygulamanın adı

Katalaz Deneyi, Üreaz Deneyi, İndirgenmiş Glutasyon İçin Nitroprusit Testi

Yapılacağı hafta

11. hafta

Uygulamanın temel hedefi

Organik materyallerde enzimlerin varlığını göstermek

Kullanılacak materyal ve malzeme adı

Kan, Hidrojen peroksit, Karaciğer, Üre, Fenolftaleyn, Üreaz, İdrar, HgCl2, Amonyum sülfat, Sodyum nitroprussit, Amonyak

Gerekli olan güvenlik uygulamaları

Laboratuvar önlüğü, laboratuvar gözlüğü, tahta maşa, eldiven




UYGULAMA BİLGİSİ


Katalaz Deneyi
Deneyin Prensibi: Katalaz Hidrojen peroksitin su ve moleküler oksijene parçalanmasını katalize eder. Organik katalizördür.

Deneyin Yapılışı:

- Kan ile: Bir deney tüpüne 1-2 damla kan alınır ve 2-3 ml su ile sulandırılır sonra karışım iki tüpe bölünür. Birinci tüp bir süre ısıtılır sonra soğutulur ve her iki tüpe de birkaç damla % 3’lük hidrojen peroksit ilave edilir ve moleküler oksijenden ileri gelen köpürme yönünden deney tüpleri kontrol edilir.

- Karaciğer ile: Bir deney tüpüne 0,5 gr karaciğer konulur ve 10 ml su ilave edilir karıştırılır sonra iki deney tüpüne ayrılır. Birinci tüp kaynatılır daha sonra her iki tüpe de birkaç damla % 3’lük hidrojen peroksit ilave edilir ve moleküler oksijenden ileri gelen köpürme yönünden deney tüpleri kontrol edilir.

Üreaz Deneyi
Deneyin Prensibi: Üreaz sebzelerin tohumlarında bol miktarda bulunmaktadır. 4500 aminoasit içerir. Üreaz üreyi amonyak ve karbondioksite parçalar. Oluşan amonyak ve karbondioksit çözelti içerisinde amonyum karbonat oluşturur.

Deneyin Yapılışı:

Bir deney tüpüne 3 ml üre eriyiği konulur üzerine 3 damla fenolftaleyn ilave edilir. Karıştırılır ve üzerine 3 ml üreaz çözeltisi eklenir, önce renksiz olan karışım birkaç dakika sonra üreazın etkisiyle parçalanan üreden oluşan amonyaktan dolayı kırmızı renk oluşur.

Aynı deney kaynatılmış üreaz, üre yerine idrar ve HgCl2 çözeltisi ilavesiyle 3 ayrı şekilde de tekrarlanır pozitiflik kontrol edilir.
İndirgenmiş glutasyon için Nitroprusit Testi
Deneyin Prensibi: Bir tripeptid olan glutasyon bütün vücut hücrelerinde bulunur. Reverzibl olarak oksitlenip redüklenebilen –SH grupları taşır. Bu nedenle dokularda 1 hidrojen alıcı verici olarak görev yapar. Hidrojen peroksitin glutasyon ile parçalanmasında kosubstratın glutasyon peroksidaz enzimi olduğu kabul edilir. Glutasyon diğer organik hidroperoksitlerin reduksiyonunu da katalize edebilir. Glutasyon disülfüte oksitlenen glutasyon molekülü NADPH bağımlı glutasyon redüktaz tarafından tekrar indirgenir.

Deneyin Yapılışı:

Bir deney tüpüne 0,5 gr karaciğer konulur. Üzerine birkaç ml amonyum sülfat ilave edilir. 5 dakika süreyle çalkalanır. Süzülür ve süzüntü iki tüpe paylaştırılır. Tüplerden birine % 3’lük H2O2 ilave edilir daha sonra her iki tüpe de % 2’lik sodyum nitroprussitden beşer damla ilave edilir ve üzerine ikişer damla amonyak ilavesi yapılır. Redüklenmiş glutasyonun bulunduğu tüpte solusyonun rengi mor renge döner.




Uygulamanın adı

Biüret Deneyi, Ksantaprotein Deneyi, Ninhidrin Deneyi

Yapılacağı hafta

12. hafta

Uygulamanın temel hedefi

Proteinleri ve aminoasitler varlıklarını göstermek

Kullanılacak materyal ve malzeme adı

Protein Çözeltisi, NaOH, CuSO4, Üre, Kırmızı turnusol kağıdı, Nitrik asit, Amonyak, % 0,1’lik ninhidrin eriyiği

Gerekli olan güvenlik uygulamaları

Laboratuvar önlüğü, laboratuvar gözlüğü, tahta maşa, eldiven




UYGULAMA BİLGİSİ


Biüret Deneyi
Deneyin Prensibi: Proteinler ve aminoasitler varlıklarının gösterilmesinde ve incelenmesinde çok kullanılan renk reaksiyonlarını verirler. Biüret deneyi peptit bağlarının varlığının gösterilmesinde kullanılır. Bakır Sülfat 2 yada daha fazla peptit bağı taşıyan maddelerle alkali ortamda reaksiyona girerek menekşe renkli kompleks oluştururlar. Bu kompleksin adı biürettir ve deney aynı isimle anılır. En az iki peptit bağının bulunması gerekli olduğundan serin, treonin ve histidin dışındaki aminoasitler ile dipeptitler bu reaksiyonu vermezler. Serum gibi biyolojik sıvılarda kantitatif protein tayininde kullanılır.

Deneyin Yapılışı:

Protein çözeltisi ile: Bir deney tüpüne 1 ml protein çözeltisi 1 ml % 10’luk NaOH konup karıştırılır. Üzerine birkaç damla % 0,1’lik CuSO4 çözeltisi eklenirse menekşe renk oluşur.

Üre ile: Bir deney tüpüne bir spatül ucu üre konulur ve tüp ısıtılarak üre eritilir. Isıtmaya devam edilerek tekrar katılaşması sağlanır. Isıtma sırasında ıslatılmış kırmızı turnusol kağıdı tüpün ağzına tutulacak olursa çıkan amonyak buharı nedeniyle maviye döner. Tüp kendi haline bırakılarak soğutulur. Üzerine 5 ml distile su ilave edilir ve çalkalanarak eritilir. Başka bir deney tüpüne bu çözeltiden 1 ml alınır üzerine 1 ml % 10’luk NaOH çözeltisi ilave edilir ve çalkalanarak birkaç damla %0,1’lik CuSO4 çözeltisi eklenirse menekşe renk görülür.
Ksantaprotein Deneyi
Deneyin Prensibi: Aromatik halka taşıyan bileşikler Nitrik asit ile sarı renkli nitro veya nitrozo bileşikleri oluşturular. Bu sarı renk alkali ortamda daha da koyulaşır. Tirozin, triptofan, fenilalanin, histidin ve yapılarına girdikleri proteinler bu reaksiyonu pozitif verirler.

Deneyin Yapılışı:

Bir deney tüpüne 1 ml protein çözeltisi ve üzerine 1 ml nitrik asit konulur. Beyaz bir çökelek oluşur. Tüp ısıtılırsa renk sararır. Tüp soğutulduktan sonra 2 ml amonyak ilave edilir ve portakal sarısı renk oluşur.


Ninhidrin Deneyi
Deneyin Prensibi: Bir alfa aminoasit güçlü bir oksitleyici olan ninhidrin ile kaynatılırsa menekşe rengi görülür. Bu şartlar altında proteinlerle polipeptidler pozitif reaksiyon verirler. Aminoasitler ninhidrin ile kaynatıldıklarında aminoasidin oksidatif dezaminasyonu ve dekarboksilasyonu meydana gelir. Reaksiyonda bir C atomu eksik aldehit ile CO2 ve NH3 oluşur. Diğer taraftan ninhidin eşdeğer miktarda hidrindantine indirgenir. İkinci bir aşamada ise bir molekül ninhidrin 1 molekül hidrindantin ve 1 molekül amonyak reaksiyona girerek mavi renkli bileşik oluştururlar. Reaksiyonda oluşan CO2 ve NH3 miktarı ölçülerek aminoasit miktarı tayin edilebilir.

Deneyin Yapılışı:

Bir deney tüpüne 1 ml protein çözeltisi alınır ve üzerine 5 damla % 0,1’lik ninhidrin eriyiği ilave edilir. Karışım ısıtılır ve musluk altında soğutulur ve menekşe rengi görülürse reaksiyonun pozitif olduğunu gösterir.




Uygulamanın adı

Aminoasit Kükürdünün Gösterilmesi, SH Gruplarının Varlığının Gösterilmesi

Yapılacağı hafta

13. hafta

Uygulamanın temel hedefi

Amino asitlerde S ve SH gruplarının varlığının göstermek

Kullanılacak materyal ve malzeme adı

Protein çözeltisi, NaOH, Kurşun Asetat, Asetik asit, Çinko tozu, Süzgeç kağıdı, Amonyak, Sodyum Nitroprussit

Gerekli olan güvenlik uygulamaları

Laboratuvar önlüğü, laboratuvar gözlüğü, tahta maşa, eldiven




UYGULAMA BİLGİSİ


Aminoasit Kükürdünün Gösterilmesi
Deneyin Prensibi: Sistin, Sistein ve Metiyonin gibi S içeren aminoasitler veya bunların bulundukları proteinler kuvvetli bazik bazik çözeltiler içinde ısıtılırsa moleküldeki kükürt reaksiyona girerek sülfid oluşturur. Bundan sonra kurşun asetat eklenirse kurşun sülfit oluşur.

Deneyin Yapılışı:

Bir deney tüpüne 3 ml protein çözeltisi üzerine 1 ml % 40’lık NaOH ve 1-2 damla % 5’lik kurşun asetat eklenir. 3 dakika kaynar su banyosunda ısıtılırsa kahverengi siyah tortunun oluştuğu gözlenir.


SH gruplarının Varlığının Gösterilmesi
Deneyin Prensibi: Reaksiyon sistinin indirgenmesiyle oluşan serbest sülfidril gruplarının varlığının gösterilmesini sağlar. Glutasyonda pozitif sonuç verir.

Deneyin Yapılışı:

Bir deney tüpüne 2-3 ml protein çözeltisi üzerine 1 ml asetik asit konur. Bir spatül ucu çinko tozu ilave edilir. Sonra süzülür. Üzerine 0,5 ml amonyak ve 0,5 ml sodyum nitroprussit ilave edilir. Kirli sarı rengin oluşması deneyin pozitif olduğunu gösterir.




Uygulamanın adı

Van Slayke Deneyi, Protein Çöktürme Deneyleri

Yapılacağı hafta

14. hafta

Uygulamanın temel hedefi

Amino asitlerde dezaminasyon reaksiyonunu ve proteinlerin çökmesini göstermek

Kullanılacak materyal ve malzeme adı

NaNO2, Asetik Asit, Glisin, Protein çözeltisi, Etil alkol, Sülfosalisilik asit, Nitrik asit, Esbach ayracı

Gerekli olan güvenlik uygulamaları

Laboratuvar önlüğü, laboratuvar gözlüğü, tahta maşa, eldiven




UYGULAMA BİLGİSİ


Van Slayke Deneyi
Deneyin Prensibi: Aminoasitlerden amino grubunun uzaklaştırılmasına dezaminosyan adı verilir. Deneyde NaNO2 ile glisinden amino grubunun ayrılması ile bir oksi asit NaOH ve N gazı oluşur.

Deneyin Yapılışı:

Bir deney tüpüne 3 ml NaNO2 üzerine 3 ml asetik asit ilave edilir karıştırılır ve 2 ml % 1,5’luk glisin çözeltisi eklenip lastik tıpa ile kapatılır karıştırılırsa gaz oluştuğu gözlenir.


Protein Çöktürme Deneyleri
Deneyin Prensibi: Proteinler suda çözünmüş şekilde bulunması su moleküllerinin dipol karakteri ile ilgili olup su molekülleri proteinlerin veya aminoasitlerin etrafını kuşatarak onları çözünmüş formda tutarlar. Böyle bir çözeltiye ısı uygulanırsa ısının vereceği enerji ile proteinleri kuşatan su molekülleri ve protein arsında şekillenen zayıf bağlar ortadan kalkar ve çözeltide bulanıklaşma görülür. Buna pıhtılaşma adı verilir. Burada proteinler sol halinden jel haline geçmiş olur. Koagule olan bu proteinler beklemekle tüpün dibine çökerler.

Deneyin Yapılışı:

-Isı ile çöktürme: Bir deney tüpüne 1 ml protein çözelti konup ısıtılır. Denaturasyon sonucu proteinlerin çöktüğü gözlenir.

- Etil alkol ile: Bir deney tüpüne 1 ml protein çözeltisi üzerine 2 ml etil alkol konulursa proteinlerin kısmen çöktüğü gözlenir. Bu karışımın yarısı bir tüpe alınıp hemen su ilave edilirse tortunun eridiği görülür. Diğer yarısı bir süre geçtikten sonra su ilave edilirse denatüre olmuş proteinin erimediği gözlenir.

-Sülfosalisilik asit ile: Bir deney tüpüne 1 ml protein çözeltisi üzerine % 10’luk sülfosalisilik asit çözeltisi ilave edilirse beyaz bir tortu oluşur.

-Nitrik asit ile: Bir deney tüpüne 1 ml protein çözeltisi üzerine tabaka yaptırılarak 1 ml nitrik asit ilave edilirse beyaz bir halka oluşur (Heller halkası).

- Esbach ayracı ile: deney tüpüne 1 ml protein çözeltisi üzerine 1ml esbach ayracı ilave edilir ve karıştırılır. Sarı bir tortu oluşur.




Uygulamanın adı

Nükleik Asit Deneyleri: Fosfat Varlığının Gösterilmesi, Pentoz Varlığının Gösterilmesi, Pürin Bazlarının Varlığının Gösterilmesi

Yapılacağı hafta

15. hafta

Uygulamanın temel hedefi

Nükleik asitlerdeki fosfatın, pentoz şekerlerin ve purin bazlarının varlığının göstermek

Kullanılacak materyal ve malzeme adı

Kas, Triklor asetik asit, Amonyum molibdat, Kas, Triklor asetik asit, Bial Ayracı, kırmızı turnusol kağıdı, Amonyak, AgNO3

Gerekli olan güvenlik uygulamaları

Laboratuvar önlüğü, laboratuvar gözlüğü, tahta maşa, eldiven




UYGULAMA BİLGİSİ


Fosfat Varlığının Gösterilmesi
Deneyin Prensibi: Fosfat iyonları amonyum molibdat ile sarı renkli amonyum fosfomolibdat çökeleği verirler.

Deneyin Yapılışı:

Bir deney tüpüne kas hidrolizatından 1 ml alınır üzerine 1 ml amonyum molibdat ilave edilir ve ısıtılır. Sarı renk oluşur.



Pentoz Varlığının Gösterilmesi
Deneyin Prensibi: Pentozlar kuvvetli asit ortamda ısıtıldıklarında furfuralları verirler. Furfurallarda fenollerle renkli bileşik yaparlar. Bial ayracında bulunan orsinolde bir fenol türevidir. Bu reaksiyona sadece riboz pozitif sonuç verir.

Deneyin Yapılışı:

Bir deney tüpüne 1 ml kas hidrozilatı üzerine 2 ml bial ayracı ilave edilir ve ısıtılır. Yeşil rengin görülmesi deneyin pozitif olduğunu gösterir.


Pürin BazlarınınVarlığının Gösterilmesi
Deneyin Prensibi: Pürin bazları gümüş tuzları ile çözünmeyen beyazımsı çökelek oluştururlar.

Deneyin Yapılışı:

Pürin Bazlarının Varlığının Gösterilmesi: Bir deney tüpüne 4 ml kas hidrozilatı içine bir parça kırmızı turnusol kağıdı atılır. Turnusol kağıdının rengi maviye dönüşünceye kadar amonyak ilave edilir. Daha sonra 1-2 ml %2,6’lık gümüş nitrat konur. Beyazımsı çökelek deneyin pozitif olduğunu gösterir.




NOTLAR / SORULAR

NOTLAR / SORULAR

NOTLAR / SORULAR



Yüklə 168,15 Kb.

Dostları ilə paylaş:




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə