1
AZƏRBAYCAN ELMLƏR AKADEMİYASI
ŞARDƏN
C.-b kovaler Şardənin Səfəvilərə və Şərqin digər
yerlərinə səyahətləri
“PARİSDƏN İSFAHANA
SƏYAHƏT”
Amsterdam 1711
Fransız dilindən tərcümə edəni Azərb. EA Tarix İnstitutunun
dissertantı Vaqif Aslanov
Bakı — ELM — 1994
2
Nəşrin sponsoru Şəki Aqrar-Sənaye
Birliyinin rəisi Mürşüd Fərəcovdur.
Redaktoru:
Gülafət Davudova
Şardən J.
Səyahətnamə.—Bakı: Elm, 1994, 96 səh.
ISBN 5—8066-0584—1
J.Şarden Şərqə bir neçə dəfə səyahət etmişdir. O, dövrünün diplomatiya ilə
məşğul olan tacir və səyyahlarından elmi bilikləri və geniş dünyagörüşü ilə
fərqlənmişdir.
Kitabın Azərbaycanla bağlı hissələri tərcümə olunmuşdur. Geniş oxucu
kütləsi üçün nəzərdə tutulur.
Ş 1805030000-345 SİFARİŞLƏ
655 (07)-94
© «Elm» nəşriyyatı, 1994
3
JAN ŞARDƏN VƏ ONUN «SƏYAHƏTNAMƏ»Sİ HAQQINDA
XVII əsr tarixdə Qərb ilə Şərq arasındakı razılığın pozulduğu dövr kimi
səciyyəvidir. Məhz bu əsrdə İngiltərə kapitalizm inkişaf mərhələsinə qədəm
qoymuş, Şərq ölkələri ilə müqayisədə Qərb daha yüksək inkişaf pilləsinə
qalxmışdır. Beləliklə, ictimai inkişafın aşağı pilləsində dayanan xalqları maddi və
mənəvi cəhətdən mənimsəmək Qərbin tələbatına çevrilmişdir. Bu da öz növbəsində
kəşflərə, yeniliklərə səbəb olmuşdur. Tacir libaslı diplomatiyanı daha səyyah
gündəliklərinin səthi məlumatları təmin etməmiş, nəticədə daha əhatəli əsərlərə
ehtiyac yaranmışdır.
XVII əsr fransız səyyahı J. Şardənin «Səyahətnamə»si məhz belə bir tarixi
zərurətin ifadəsi kimi meydana gəlmiş, Şərq ölkələri və xalqları haqqında yazan
bütün sələflərini kölgədə qoymuşdur.
J. Şardən 1643-cü ildə Parisdə anadan olmuş, Şərqə ilk səyahəti 1664—
1670-ci illəri, ikinci səyahəti isə 1671 — 1677-ci illəri əhatə etmişdir. Şardən hər
iki səyahəti zamanı Səfəvi imperiyasında daha çox olmuşdur, üstəlik ikinci
səyahəti zamanı mərhum Səfəvi hökmdarı I Şah Abbas şəxsən öz əlilə ona 1666-cı
ildə təqdim etdiyi xüsusi fərmana görə, həm də Səfəvi hökmdarının taciri sifəti ilə
çıxış etmişdir.
1671-ci ildə Şardən «İran şahı III Süleymanın tac qoyması» adı altında
müxtəlif hadisələrdən bəhs edən bir məcmuə çap etdirmişdir.
İkinci səyahəti başa çatdıqdan sonra Şardən protestant olduğu üçün
Fransada qala bilmir, 1605-ci ildən etibarən İngiltərəyə köçür və ömrünün
sonunadək orada yaşayır. Şardən 1713-cü ildə Londonda vəfat etmişdir.
İngiltərəyə köçdükdən sonra, 1686-cı ildə Londonda onun «Kovaler
Şardənin Səfəvilərə, Şərqi hind ölkələrinə Qara dəniz və Kolxida vasitəsi ilə
səyahətnaməsinin gündəliyi» adlı əsəri nəşr edilir. Elə həmin il onun Parisdən
İsfahana qədərki səyahətindən bəhs edən «Əlaqələr» adlı əsəri iki müxtəlif
nəşriyyatda, 1687-ci ildə isə bəzi dəyişikliklərlə Lionda çap olunmuş və tezliklə
ingilis, alman, flaman dillərinə tərcümə edilmişdir.
Şardənin «Səyahətnamə»sinin ən mükəmməl nəşri 1711-ci il Amsterdam və
1811-ci il Paris nəşrləridir. 1711-ci il Amsterdam nəşrinin redaktoru bilavasitə
Şardənin özü olmuş və ona müqəddimə yazmışdır. Hər iki nəşr 10 cilddən
ibarətdir.
Birinci cild c.-b Kovaler Şardənin Parisdən Minqreliyaya, ikinci cild
Minqreliyadan Təbrizə, üçüncü cild Təbrizdən İsfahana qədərki səyahətini təsvir
edir. Dördüncü cild Səfəvi imperiyasının dövlət quruluşundan, hərbi qüvvələrdən,
qanunlardan, adət və ənənələrdən, beşinci cild incəsənətdən, dəqiq elmlərin
səviyyəsindən, sənaye sahələrindən, mexanikadan, altıncı cild siyasi, hərbi və
mədəni hakimiyyətdən, yeddinci cild dini etiqadlardan danışır. Səkkizinci cild
bütövlükdə İsfahana həsr edilmişdir. Doqquzuncu cilddə şahın əmri ilə Şardənin
4
Bəndər Abbasa səyahətindən və Persepoldan danışılır. Onuncu cild isə Şardənin
«hələ heç yerdə danışmadığı Səfəvi sarayı xüsusiyyətlərinə» aid materialları əhatə
edir.
Oxuculara təqdim edilən bu material Şardənin 1711-ci il Amsterdam
nəşrindən tərcümə edilmişdir.
Tərcümə zamanı orijinaldakı bütün məlumatlar olduğu kimi saxlanılmış və
heç bir dəyişiklik edilməmiş, Azərbaycanda bu və ya digər şəkildə bağlı olan
materiallar tərcümə edilmişdir.
Qeyd edək ki, Şardən dövrünün diplomatiya ilə məşğul olan digər tacir və
səyyahlarından fərqli olaraq, geniş dünya görüşə malik olmuş, ümumdünya tarixini
yüksək səviyyədə bilmişdir. O, qədim sanskrit, pəhləvi, fars, qədim yunan, qədim
yəhudi, latın, türk, erməni, gürcü dillərini bilməklə yanaşı, bu dillərdə mövcud olan
tarixi mənbələrlə öz imkanı daxilində tanış olmuşdur, lakin Gürcüstan haqqındakı
məlumatlarını orada yaşayan kapusin keşişlərindən, Ermənistan haqqındakı
məlumatlarını isə onu Parisdən İrəvanadək müşayiət edən erməni nökəri
Allahverdidən, üç kilsədəki erməni ruhanilərindən və ən nəhayət, onu Yerevandan
Təbrizə qədər müşayiət edən erməni mehmandarı Azarinidən almışdır.
Məlumatlarının zənginliyinə, münasibət və ünsiyyətinin genişliyinə,
müşahidələrinin dəqiqliyinə baxmayaraq, Şardən irsi ziddiyyətlərdən və
dolaşıqlıqlardan xali deyil.
Təbriz haqqında danışan Şardən Xacə Əlişah və Əmir Şeyx Həsən
məscidinin tarixində səhvə yol verir. Halbuki, Xacə Əli şah məscidinin 1310—
1320-ci illərdə inşa edilib Ərk adlandığı, Əmir Şeyx Həsən Bozorg məscidinin isə
1342-ci ildə tikilməyə başlandığı digər tədqiqat əsərləri ilə (bax: Əbu Bəkr Əl-
Qütbi əl-Əhəri. Tarix-e Şeyx Üveys. Tərcümə edənləri: M. D. Kazımov və V. Z.
Piriyev.—B., 1984) təsdiq edilir.
Qeysəriyyə bazarının Uzun Həsən tərəfindən hicri 850-ci ildə tikilməsi də
səhvdir. Halbuki, Uzun Həsən 1453—1478-ci illərdə hökmranlıq etmişdir. (B a x:
Onullahi. XIII—XVIII əsrlərdə Təbriz şəhərinin tarixi. — B., 1982).
Bir qədər də dəqiq desək, Şardən Səfəvi imperiyası ərazisində yaşayan
bütün müsəlman xalqlarını faəs adlandırır. Məlum məsələdir ki, bu, belə deyil.
Daha bir ziddiyyət haqqında. Şardən İrivan bəylərbəyini Çuxursəd
bəylərbəyliyi adı ilə təqdim edir. Şərur sultanlığının, Naxçıvan xanlığının onun
tərkibində olduğunu göstərir. Həm də İrivanda heç bir erməni ailəsinin
yaşamadığını bir fakt kimi göstərdiyi halda, bəzən bu ərazini «Böyük Ermənistan»
adlandırır. Halbuki, XVII əsr və «Böyük Ermənistan» istilahı bir-birindən çox
uzaqdır.
Şardən novruz bayramının hicri 475-ci ildə (1083) Cəlaləddin tərəfindən
hicri-şəmsi təqvimi üzrə rəsmiləşdirdiyini yazır. Bu tarixdə isə Cəlaləddin deyil,
Məlik şah Cəlaləddin Səlcuqi (1072—1092) yaşamışdır. Novruz bayramını da
Məlik şah rəsmiləşdirmişdir.