12
BAKI UNİVERSİTETİNİN XƏBƏRLƏRİ
№1
Humanitar elml
ər seriyası
2012
UOT 81’367
YER, ZAMAN MƏZMUNLU SÖZ VƏ SÖZ BİRLƏŞMƏLƏRİ
CÜMLƏDƏ OMONİMLİK YARADAN VASİTƏ KİMİ
(Müasir Az
ərbaycan dilinin materialları əsasında)
G.S.
ƏLİYEVA
Bakı Dövlət Universiteti
gunel19ng@mail.ru
M
əqalədə yer, zaman məzmunlu söz və söz birləşmələrindən cümlədə omonimlik
yaradan vasit
ələrdən biri kimi bəhs olunur. Bu dil vahidlərinin iştirak etdiyi cümlələrdə omo-
nimliyin yaranması mexanizmi müasir Azərbaycan dilinin materialları əsasında şərh olunur.
H
əmin prosesdə idarə və yanaşma əlaqələrinin fəal şəkildə iştirak etdiyi göstərilir, feli sifət
t
ərkiblərinin cümlədə omonimliyin formalaşması prosesinə təsiri təhlil edilir. Sintaktik omo-
nimliyin h
ərtərəfli tədqiqi üçün bu dil hadisəsinin meydana çıxmasına yardım edən bütün
vasit
ələrin, o cümlədən yer, zaman məzmunlu söz və söz birləşmələrinin də həmin tədqiqata
c
əlb olunmasının zəruriliyi vurğulanır.
Açar sözl
ər: Müasir Azərbaycan dili, cümlə, yer məzmunlu söz və söz birləşmələri, zaman
m
əzmunlu söz və söz birləşmələri, sintaktik omonimlik, determinant üzv, sintaktik əlaqələr
Dil öz kommunikativ funks
iyasını cümlə səviyyəsində reallaşdırır. Bu
is
ə bizi əhatə edən obyektiv gerçəkliklə bağlı olan hər hansı bir informasiyanın
dolğun şəkildə çatdırılması üçün əsas vasitə olan cümlənin üzərinə düşən
t
ələbləri artırır. Yalnız həm semantik, həm də qrammatik (sintaktik) baxımdan
düzgün qurulmuş cümlə ünsiyyət prosesinin keyfiyyətini artıra bilər. Müxtəlif
s
əciyyəli sözlərin diaxron əlaqələnməsinin məhsulu olduğundan omonimlik
hadis
əsi dilin sintaktik səviyyəsində nadir hallarda, məhdud formada təzahür
edir. Bu, «sintaktik omonimlik» termini il
ə adlandırılan həmin dil hadisəsinin
t
ədqiqini çətinləşdirsə də, onun tədqiq olunmasının əhəmiyyətini azaltmır.
Sintaktik omonimlik
ətraflı araşdırılmasına böyük ehtiyac duyulan dil
hadis
ələrindən biridir. Bu hadisənin tədqiqi dilin semantik və sintaktik
s
əviyyələri arasındakı qarşılıqlı əlaqə və münasibətin, dilin ünsiyyət mexaniz-
mi v
ə burada sintaktik vahidlərin tutduğu mövqeyin öyrənilməsi üçün zəruri-
dir. Sintaktik omonimlik hadis
əsinin tədqiqi bu qəbildən olan digər dilçilik
probleml
ərinin həlli üçün də əhəmiyyətli ola bilər: «Potensial çoxmənalılığın
h
əll edilməsi (1) ikiölçülü (məzmun planı və ifadə planı) dil vahidlərinin
13
sistemli t
əsvirinin, (2) mətnlərin şərhinin, (3) mətnin avtomatik təhlilinin əsas
probleml
ərindən biridir» [1].
Sintaktik omonimlik söz birl
əşmələri, daha dəqiq desək, sərbəst söz bir-
l
əşmələri səviyyəsində də təzahür edir. Bu məqalədə biz yalnız cümlə səviyyə-
sind
əki omonimlikdən bəhs edəcəyik. Bildiyimiz kimi, sintaktik omonimlik
eyni leksik t
ərkibə və eyni qrammatik quruluşa malik olub, müxtəlif informa-
si
yaları verə bilən cümlələr səviyyəsində mövcud olur: «Yuxarıda biz sintaktik
omonimliyi cüml
ədə onun sintaktik strukturunun çoxmənalılığı ilə şərtləşdiril-
miş müxtəlif mənaların mövcudluğu kimi müəyyən etdik» [2, 110].
Müasir Az
ərbaycan dilinin materialları üzərində apardığımız tədqiqatın
n
əticəsi göstərir ki, dilimizdə sintaktik omonimliyin mahiyyətini aydınlaşdır-
ma
ğa yardım edə biləcək miqdarda omonim səciyyəli cümlə nümunələri möv-
cuddur. Dig
ər dil səviyyələri ilə müqayisədə daha çox sintaktik səviyyə (dilin
qrammatik quruluşunun bir hissəsi kimi) mənsub olduğu dilin özünəməxsuslu-
ğunu və həmin dili digər dillərdən fərqləndirən cəhətləri özündə cəmləşdirmiş
olur: «Dilin
qrammatik quruluşu dilə məxsus qanun və qaydalar sistemidir.
Dilin qrammatik quruluşu gözə görünməyən, eşidilə bilməyən, lakin dilin
canını, qanını təşkil edən mücərrəd fəaliyyət sistemidir. Dilin mənliyi, milli
orijinallığı onun qrammatik quruluşu sayəsində yaşayır və qorunur» [3, 143].
H
ər hansı bir dilin digər dillərlə qarşılıqlı əlaqə və təmasını və bu qarşı-
lıqlı şəkildə gedən proseslərin nəticələrini özündə əks etdirən leksik səviyyədə
mövcud olan omonimlikd
ən fərqli olaraq (burada biz bal, qaz, ton, palata,
dövl
ət tipli omonim sözlərin yaranması mexanizmini nəzərdə tuturuq. Çünki
bu sözl
ərin omonimliyi dilimizə başqa dillərdən daxil olmuş sözlər əsasında
s
əs oxşarlığı nəticəsində təsadüfi olaraq yaranmışdır – Ə.G.), sintaktik omo-
nimlik öz milliliyi il
ə seçilir. Bu isə o deməkdir ki, sintaktik omonimlik tə-
zahür etdiyi dill
ərin qrammatik(sintaktik) quruluşlarından asılı olaraq, yeni
çalarlar qazanır, yəni mövcud olduğu dilin daxili qanunlarının təsiri ilə yeni
mahiyy
ət kəsb edir. Deməli, bu dil hadisəsinin milli səciyyə daşıması onun
m
əhz dilin sintaktik səviyyəsində fəaliyyət göstərməsi ilə bağlıdır. Həmçinin
çox vaxt ayrı-ayrı dillərin leksik səviyyələrinin kəsişdiyi sahədə fəaliyyət
göst
ərən leksik omonimlikdən fərqli olaraq, sintaktik omonimlik dilin öz
s
ərhədləri daxilində və məhz öz imkanları hesabına yaranır.
Dilin sintaktik s
əviyyəsində təzahür edən omonimlik bütün dillər üçün
ortaq olan amill
ərin, yəni sintaktik əlaqələr, söz sırası, cümlənin sintaqmlara
bölünm
əsi və intonasiya kimi amillərin təsiri altında müvafiq dilin öz va-
sit
ələri əsasında formalaşır. Dilimiz üçün səciyyəvi olan belə vasitələrdən biri
d
ə yer, zaman məzmunlu sözlər və söz birləşmələridir. Bu cür söz və söz
birl
əşmələri bəzən təklikdə, bəzən isə feli tərkiblərin daxili üzvü kimi sintaqm-
lar formalaşdırır, eyni cümlə daxilində müxtəlif cümlə üzvü vəzifəsində çıxış
ed
ərək həmin cümlənin semantikasında ciddi dəyişikliklər yaradırlar. Bildiyi-
miz kimi, yer, zaman m
əzmunlu sözlər və söz birləşmələri daha çox cümlənin
z
ərfliyi (müvafiq olaraq yer və zaman zərfliyi) funksiyasında çıxış edirlər.
14
Fikrimizc
ə, bu tip söz və söz birləşmələrinin cümlədə omonimlik yaradan
vasit
ə kimi çıxış etməsinə səbəb onların yer və zaman zərfliyi qismində
cüml
ədə iştirakı zamanı determinant üzv səciyyəsi qazanmasıdır: «Cümlənin
b
əzi üzvləri yalnız bu və ya digər baş üzvə deyil, bütövlükdə cümləyə aiddir,
cüml
ənin ümumi məzmunu ilə bağlı olur. Bu cür üzvlərə d e t e r m i n a n t
deyilir (latınca determinans sözündən olub, müəyyənləşdirən, aydınlaşdıran
m
ənasındadır)» [4, 152].
Determinant üzv olmaları həmin söz və söz birləşmələrinə cümlənin
bütöv t
ərkibi ilə eyni səviyyədə əlaqələnib, cümlənin ümumi məzmunu ilə
bağlanmalarına şərait yaradır. Bu da öz növbəsində cümlənin tərkib hissələri
arasındakı münasibətin ikili xarakter daşımasına və müvafiq olaraq cümlə
daxilind
ə ikili sintaktik əlaqələrin meydana çıxmasına səbəb olur.
Rus dilind
ə bu tip söz və söz birləşmələrinin cümlədə omonimlik
yaratması faktını tədqiq edən N.P.Kolesnikov həmin dil vahidlərindən «Поня-
тие о включаемых словах и их месте в предложении» (Qoşulma sözlər və
onların cümlədəki yeri haqqında anlayış – Ə.G.) başlığı altında ümumi şəkildə
b
əhs edir: «Cümlə semantikasının dəyişməsinin asılı olduğu belə cümlə
üzvl
ərini (və yaxud cümlə üzvü qruplarını) onların qonşu (həmhüdud,
kontaktlı) sintaqmlardan birinə qoşulmasını nəzərdə tutaraq qoşulma sözlər
(söz birl
əşmələri, cümlələr) adlandırırıq» [5, 19].
Mü
əllif qoşulma söz və ifadələrin cümlədə hansı cümlə üzvü vəzifəsində
iştirak etməsindən asılı olaraq, qoşulma mübtəda, qoşulma tamamlıq, qoşulma
t
əyin və s. kimi üzvlər əsasında formalaşan omonim sadə cümlə şəkillərini
f
ərqləndirir. Yer, zaman məzmunlu sözlərdən və söz birləşmələrindən isə
«
Включаемое обстоятельство» (Qoşulma zərflik - Ə.G.) başlığı altında cüm-
l
ədə omonimlik yaradan aparıcı vasitələrdən biri kimi bəhs edir. Omonim
cüml
ələrin böyük əksəriyyətinin bu dil vasitələrinin iştirakı ilə yarandığını
qeyd edir: «Qoşulma zərflikli cümlələr omonim cümlələrin böyük hissəsini
t
əşkil edir. Onların yayılma dərəcəsi adətən zərf və zərf birləşmələri ilə ifadə
olunan z
ərflik-sözlərdə sözlərin dəyişmə formalarının olmaması ilə izah olu-
nur» [5, 21].
N. P. Kolesnikovun bu başlıq altında verdiyi nümunələr də maraq doğu-
rur. H
əmin nümunələrin ikisi xüsusilə maraqlıdır:
1.
Сегодня утром разбитую вазу склеят;
2. Петр вернулся из командировки на Кавказ [5, 22].
Birinci cüml
ədəki omonimlik zaman məzmunlu “сегодня утром”
birl
əşməsinin təsiri ilə yaranmışdır. Bu cümləni dilimizə üç variantda tərcümə
etm
ək mümkündür:
1)
Sındırılmış vazanı bu gün səhər yapışdıracaqlar;
2)
S
əhər sındırılmış vazanı bu gün yapışdıracaqlar;
3)
Bu gün s
əhər sındırılmış olan vazanı yapışdıracaqlar (amma qabın nə
zaman yapışdırılacağı məlum deyil).
15
İkinci cümlədəki omonimlik yer məzmunlu “из командировки” birləş-
m
əsinin təsiri ilə yaranmışdır. Bu cümləni dilimizə iki variantda tərcümə et-
m
ək mümkündür:
1)
Pyotr Qafqaz ezamiyy
ətindən qayıtdı;
2)
Pyotr ezamiyy
ətdən Qafqaza qayıtdı.
Yer, zaman m
əzmunlu sözlərin və söz birləşmələrinin cümlədə omoni-
mlik yaratması mexanizminin mahiyyətini dilimizin nümunələri əsasında izah
etm
əyə çalışaq:
Yer m
əzmunlu söz və söz birləşmələri:
1) Lakin t
əbiətcə nə qədər səbirsiz olsam da, bütün bunlara mən səbirlə
baxır və o alçacıq binada Tahirli adına muzey düzəltməyə başlayacağımız
günü gözl
əyirdim (İ.Hüseynov “Quru budaq” povesti); 2) O, toyda baş vermiş
hadis
ənin səbəbini öyrənmək istəyirdi (X.Hasilova “Onun taleyi” povesti); 3)
Kosaoğlu doqqazın o tərəfindən ağır-ağır yaxınlaşan rəislə milis nəfərini
gördü
(İ.Şıxlı “Ayrılan yollar” romanı); 4) Anbarın qabağında, əlləri çıraqlı,
C
əbrayıl kişini dövrəyə alan arvadların sözlərini xatırladım, «heyvan kimi ot
otlaram, ancaq getm
ərəm!»-dedim (İ.Hüseynov “Tütək səsi” povesti); 5) Su
yolunda, yar
ğanların altında qızlarla deyib-güldüyü günləri xatırladı (İ.Şıxlı,
“Öl
ən dünyam” romanı); 6) A n j e l. Parisdə gözəl bir qız rolunda çəkilmək
üçün m
ənə yüz minlər təklif edirdilər (İ.Əfəndiyev “Məhv olmuş gündəliklər”
pyesi); 7)
Bakıda yeni sərnişin vaqonları. Prezident Slovakiyada təmir edilmiş
vaqonlarla tanış olub («Xəzər Xəbər» proqramı - Xəzər Tv).
1) Lakin t
əbiətcə nə qədər səbirsiz olsam da, bütün bunlara mən səbirlə
baxır və o alçacıq binada Tahirli adına muzey düzəltməyə başlayacağımız
günü gözl
əyirdim.
MƏTNDƏ: | |O alçacıq binada| Tahirli adına muzey |düzəltməyə başlayacağımız| | gün;
MƏTNDƏN KƏNARDA: |O alçacıq binada| gözləyirdim.
2)
O, toyda
baş vermiş hadisənin səbəbini öyrənmək istəyirdi.
MƏTNDƏ: |Toyda baş vermiş| hadisə;
MƏTNDƏN KƏNARDA: Toyda öyrənmək istəyirdi.
3)
Kosaoğlu doqqazın o tərəfindən ağır-ağır yaxınlaşan rəislə milis
n
əfərini gördü.
MƏTNDƏ: | | Doqqazın o tərəfindən | ağır-ağır yaxınlaşan | rəisi
| milis n
əfərini |;
MƏTNDƏN KƏNARDA: Kosaoğlu | doqqazın o tərəfindən | gördü.
16
4)
Anbarın qabağında, əlləri çıraqlı, Cəbrayıl kişini dövrəyə alan ar-
vad
ların sözlərini xatırladım, «heyvan kimi ot otlaram, ancaq get-
m
ərəm!»-dedim.
MƏTNDƏ: || Anbarın qabağında |...|dövrəyə alan || arvadların;
MƏTNDƏN KƏNARDA: | Anbarın qabağında | xatırladım.
5)
Su yolunda
, yarğanların altında qızlarla deyib-güldüyü günləri
xatırladı.
MƏTNDƏ: | | Su yolunda | yarğanların altında qızlarla deyib-güldüyü | günləri;
MƏTNDƏN KƏNARDA: | Su yolunda | xatırladı.
6)
A n j e l. Parisd
ə gözəl bir qız rolunda çəkilmək üçün mənə yüz
minl
ər təklif edirdilər.
MƏTNDƏ: | Parisdə |
t
əklif edirdilər;
MƏTNDƏN KƏNARDA: | Parisdə gözəl bir qız rolunda çəkilmək üçün|.
7)
Prezident Slovakiyada t
əmir edilmiş vaqonlarla tanış olub.
MƏTNDƏ: | Slovakiyada | təmir edilmiş||
vaqonlarla;
MƏTNDƏN KƏNARDA: | Slovakiyada | tanış olub.
Yuxarıdakı nümunələrdən də göründüyü kimi, cümlədə omonimliyin
yaranması prosesində yer məzmunlu sözlərlə birgə yer məzmunlu I, II, III növ
t
əyini söz birləşmələri də fəallıq göstərirlər. Mətndə yer məzmunlu söz və söz
birl
əşmələri feli sifət tərkiblərinin daxili yer zərfliyi kimi iştirak edib, həmin
t
ərkiblərlə bir sintaqma daxil olurlar. Mətndən kənarda nəzərdən keçirildikdə
is
ə həmin söz və söz birləşmələri müstəqil şəkildə cümlənin xəbəri ilə birbaşa
bağlanıb, ayrıca sintaqm formalaşdırırlar. Deməli, bu tip cümlələrdə birinci
(ilkin) m
əna həmin söz və söz birləşmələrinin feli sifət tərkibləri ilə əlaqəsi,
ikinci (
əlavə) məna isə onların sərbəst şəkildə xəbərlə bağlana bilməsi şərai-
tind
ə reallıq qazanır (Bəzən 6-cı nümunədə olduğu kimi, istisnalar da müm-
kündür. Bu nümun
ədə əsas məna yer məzmunlu sözün cümlənin xəbəri ilə
əlaqələnməsi şəraitində formalaşmışdır). Bu prosesdə idarə və yanaşma əla-
q
ələri fəal şəkildə prosesin gedişini nizamlayır. Onu da qeyd edək ki, cümlənin
m
ətndə daşıdığı məna yanaşma əlaqəsi əsasında formalaşır. Bu da feli sifət
t
ərkibinin aid olduğu üzvə yanaşma əlaqəsi ilə bağlanmasından irəli gəlir.
Zaman m
əzmunlu söz və söz birləşmələri:
1) M
ən, axşamüstü anamın arvadları qapımızdan necə geri qaytardığını
danışdım və məsləhət gördüm ki, Cümrü qağa da o cür eləsin, yoxsa, ağlaş-
madan Söylü xalanın əhvalı daha da xarablaşar (İ.Hüseynov, “Tütək səsi” po-
vesti); 2) Müharib
ənin başlandığı gün istirahət etdiyi kənd də azad edilmişdi
(X.Hasilova, “Onun taleyi” povesti); 3)
Sınaq zamanı buraxılmış nöqsanların
s
əbəblərini araşdıracağam (V.Babanlı, “Vicdan susanda” romanı); 4) Oğlan-
17
lar
ı gedəndən sonra ayrıca saxladığı və hər axşam, hamı yatandan sonra giz-
lic
ə qoxuladığı ipək yorğan-döşəyi qucaqladı (İ. Şıxlı, “Ölən dünyam”
romanı); 5) Müharibə dövründə kəndə hökmranlıq edən bu adam heç kəsi ta-
nımaq istəmir, nəyin hesabına olursa-olsun sədrliyi əlində saxlamağa çalışırdı
(İ.Şıxlı, “Ayrılan yollar” romanı); 6) Günortayadək işləyənlərə kömək elə-
y
əcəyik (X.Hasilova, “Çətin yollar boyunca” povesti); 7) M e h r i c a n . Mən
s
əkkiz il bundan qabaq sizin başınıza gələn əhvalatı eşitmişəm (İ.Əfəndiyev,
“Atayevl
ər ailəsi” pyesi); 8) İkinci gün səfərbərliyə alınmış adamlar dəstə ilə
küç
ələrdən keçib, vağzala tərəf gedirdilər (X.Hasilova, “Çətin yollar boyun-
ca” povesti); 9) C a h a n g i r. Bu gün m
ənim həbsə aldığım adamlar sizin
ail
ənizdən danışırdılar (İ.Əfəndiyev, “Atayevlər ailəsi” pyesi); 10) ...davayamı
nifr
ət edirdim, yoxsa, hər axşam murdar bir şeytək Qarabaşın qabağına atılan
«ağ fətiri» yeganə həyat, yaşayış ümidi kimi bərk-bərk ovcumda sıxdığıma
gör
ə özüməmi nifrət edirdim? (İ.Hüseynov, “Tütək səsi” povesti).
1) M
ən, axşamüstü anamın arvadları qapımızdan necə geri qaytardığını
danışdım və məsləhət gördüm ki, Cümrü qağa da o cür eləsin, yoxsa, ağ-
laşmadan Söylü xalanın əhvalı daha da xarablaşar.
MƏTNDƏ: Anamın arvadları axşamüstü |geri qaytardığını|;
MƏTNDƏN KƏNARDA: Mən axşamüstü danışdım.
2) Müharib
ənin başlandığı gün istirahət etdiyi kənd də azad edil-
mişdi.
MƏTNDƏ: || Müharibənin başlandığı gün| |istirahət etdiyi|| kənd;
MƏTNDƏN KƏNARDA:| Müharibə başlandığı gün |
azad edil
mişdi.
3)
Sınaq zamanı buraxılmış nöqsanların səbəblərini araşdıracağam.
MƏTNDƏ: || Sınaq zamanı | buraxılmış| nöqsanlar;
MƏTNDƏN KƏNARDA: | Sınaq zamanı | araşdıracağam.
4)
Oğlanları gedəndən sonra ayrıca saxladığı və hər axşam, hamı
yatandan sonra gizlic
ə qoxuladığı ipək yorğan-döşəyi qucaqladı.
MƏTNDƏ: || Oğlanları gedəndən sonra | saxladığı | yorğan-döşəyi;
MƏTNDƏN KƏNARDA: | Oğlanları gedəndən sonra | qucaqladı.
5) Müharib
ə dövründə kəndə hökmranlıq edən bu adam heç kəsi
tanımaq istəmir, nəyin hesabına olursa-olsun sədrliyi əlində saxlamağa çalışırdı.
18
MƏTNDƏ: ||Müharibə dövründə | | hökmranlıq edən|| adam;
MƏTNDƏN KƏNARDA: | Müharibə dövründə | tanımaq istəmir,
əlində saxlamağa çalışırdı.
6) Günortayad
ək işləyənlərə kömək eləyəcəyik.
MƏTNDƏ: Günortayadək kömək eləyəcəyik;
MƏTNDƏN KƏNARDA: |Günortayadək işləyənlərə| | kömək eləyəcəyik|.
7) M e h r i c a n. M
ən səkkiz il bundan qabaq sizin başınıza gələn
əhvalatı eşitmişəm.
MƏTNDƏ: ||Səkkiz il bundan qabaq | |sizin başınıza gələn|| əhvalat;
MƏTNDƏN KƏNARDA: | Səkkiz il bundan qabaq | eşitmişəm.
8)
İkinci gün səfərbərliyə alınmış adamlar dəstə ilə küçələrdən
keçib, vağzala tərəf gedirdilər.
MƏTNDƏ: | İkinci gün |
| keçib gedirdil
ər |;
MƏTNDƏN KƏNARDA: || İkinci gün | | səfərbərliyə alınmış || adamlar.
9) C a h a n g i r. Bu gün m
ənim həbsə aldığım adamlar sizin
ail
ənizdən danışırdılar.
MƏTNDƏ: || Bu gün | |mənim həbsə aldığım|| adamlar;
MƏTNDƏN KƏNARDA: Bu gün danışırdılar.
10) ...davayamı nifrət edirdim, yoxsa, hər axşam murdar bir şeytək
Qarabaşın qabağına atılan «ağ fətiri» yeganə həyat, yaşayış ümidi kimi bərk-
b
ərk ovcumda sıxdığıma görə özüməmi nifrət edirdim?
MƏTNDƏ: || Hər axşam | | ... qabağına atılan|| | ağ fətir |;
MƏTNDƏN KƏNARDA: | Hər axşam | nifrət edirdim
Yuxarıdakı nümunələrdən də göründüyü kimi, cümlədə omonimliyin
yaran
masında daha çox zaman məzmunlu söz birləşmələri, xüsusən də tərki-
bind
ə qoşma olan birləşmələrlə I növ təyini söz birləşmələri fəallıq göstərirlər.
Zaman m
əzmunlu söz və söz birləşmələri mətndə feli sifət tərkiblərinin daxili
zaman z
ərfliyi kimi iştirak edib, həmin tərkiblərlə bir sintaqma daxil olurlar.
T
ərkibində zaman məzmunlu söz və söz birləşmələri olan cümlə mətndən
k
ənarda nəzərdən keçirildikdə isə həmin söz və söz birləşmələri müstəqil
şəkildə cümlənin xəbəri ilə birbaşa bağlanıb, ayrıca sintaqm formalaşdırırlar.
Dem
əli, bu tip cümlələrdə ikinci (əlavə) məna zaman məzmunlu söz və söz
birl
əşmələrinin sərbəst şəkildə xəbərlə bağlana bilməsi şəraitində formalaşır.
Buna baxmayaraq, 6 v
ə 8-ci nümunələrdə olduğu kimi, əsas mənanın zaman
19
m
əzmunlu söz və söz birləşmələrinin birbaşa xəbərlə əlaqələnməsi zəminində
formalaşdığı istisna hallar da mümkündür. Hər iki halda, yəni həm mətndə,
h
əm də mətndən kənarda yanaşma əlaqəsi başlıca sintaktik əlaqə kimi çıxış
edir. Onu da qeyd ed
ək ki, bu yanaşma əlaqəsi relyativ məna əlaqəsinin əsa-
sında yaranmış olur. Əgər zaman məzmunlu söz və söz birləşmələrinin cümlə
daxilind
ə omonimlik yarada bilməsinə səbəb olan amillərdən biri, artıq qeyd
edildiyi kimi, h
əmin söz və söz birləşmələrinin cümlənin ümumi məzmunu ilə
bağlı olmasıdırsa, digər səbəb feli tərkiblərin, daha dəqiq desək, feli sifət
t
ərkiblərinin bu prosesdə aktiv iştirak etməsidir. Zaman məzmunlu söz və söz
birl
əşmələri ilə feli sifət tərkiblərinin arasında olan əlaqə asanlıqla qopa bildi-
yind
ən həmin söz və söz birləşmələri tərkib daxilindən kənara çıxa və xəbərlə
əlaqələnə bilir. Deməli, zaman məzmunlu söz və söz birləşmələrinin cümlədə
omonimlik yaradan vasit
ə kimi çıxış etməsi üçün feli sifət tərkibləri ideal mü-
hit yaratmış olur.
Yer, zaman m
əzmunlu söz və söz birləşmələrinin cümlədəki mövqeyi (bu-
rada cüml
ədəki sözlərin sıralanmasında tutduğu mövqe nəzərdə tutulur – Ə.G.)
m
əsələsi də maraq doğurur. Yuxarıda qeyd olunan nümunələr onu deməyə əsas
verir ki, dilimiz üçün bu tip dil vahidl
ərinin cümlənin əvvəlində qərarlaşması
s
əciyyəvidir. Bu mövqe həmin dil vahidlərinin cümləni təşkil edən bütün digər
vahidl
ərlə əlaqələnməsi üçün optimal şərait yaradır. Rus dilində yer, zaman
m
əzmunlu söz və söz birləşmələrinin cümlədəki mövqeyi öz fərqli keyfiyyətləri
il
ə Azərbaycan dilindən seçilir. N.P.Kolesnikov yazır: «Qoşulma sözlər həmişə
omonim cüml
ənin daxilində yerləşir və həmin cümləni nə başlaya, nə də bitirə
bilmir. Sintaqmda qoşulma söz sərhəd mövqeyini tutur: əvvəlki (sol) sintaqma
qoşularaq onu bağlayır, sonrakı (sağ) sintaqma qoşulduqda isə onu başlayır. O,
sintaqmın strukturunda başqa yer tuta bilməz» [6, 31].
Göründüyü kimi, dill
ərin müxtəlif qrammatik quruluşu və bu quruluşu
idar
ə edən daxili qanunlar cümlədə omonimlik hadisəsinin yaranmasına səbəb
olan yer, zaman m
əzmunlu söz və söz birləşmələrinin həm cümlədəki mövqe-
yin
ə, həm də onların omonimlik hadisəsinin yaranması prosesindəki yerinə və
roluna t
əsir edir. Yer, zaman məzmunlu söz və söz birləşmələrinin cümlə daxi-
lind
əki digər vahidlərlə ikili münasibətdə olması və bu faktın omonimliyə yol
açması həmin cümlələrin qavranılmasını çətinləşdirmir. Çünki cümlədə sözlər
arasında sintaktik əlaqələrin qurulması qonşu mövqedə (özündən əvvəlki) da-
yanan cüml
ənin və ya cümlələrin verdiyi informasiya ilə şərtlənir: «Onu da nə-
z
ərə almaq lazım gəlir ki, cümlə - nitqin bir qayda olaraq kontekst ilə sıx məna
əlaqələri ilə bağlı olan minimal vahididir. Buna görə də cümlədə söz sırası
h
əmin cümlənin mətnin verilən parçasında kommunikativ rolu ilə, hər şeydən
əvvəl onun əvvəlki cümlə ilə olan məna əlaqəsi ilə müəyyən olunur» [7, 327].
Bu prosesd
ə cümlələr arasındakı qarşılıqlı əlaqələr omonimlik faktını
m
əhdudlaşdırır. Çünki hər hansı bir mətn daxilində müəyyən bir məlumatın
çatdırılması zamanı cümlə özündən əvvəlki mövqedə dayanan cümlənin (və ya
cüml
ələrin) məntiqi davamı kimi çıxış edir. Gerçəklik haqqında həmin cümlə-
20
l
ərin verdiyi məlumat omonim cümlənin düzgün şərhinə, yəni bu cümlə vasi-
t
əsilə hansı fikrin çatdırılmasının doğru olduğunu müəyyənləşdirməyə əsas
verir [2, 120]. N
əticədə gerçəkliyin hər hansı bir hadisəsi ilə bağlı verilən in-
formasiya, m
əlumat ilk baxışdan heç bir omonimliyə imkan verməyən konkret
dil vahidi biçimind
ə (burada cümlə nəzərdə tutulur) öz əksini tapmış olur. Bu
baxımdan sintaktik omonimlik cümlə daxilində öz mövcudluğunu gizli şəkildə
davam etdirir v
ə yalnız omonimlik faktı olan həmin dil materiallarının təkra-
r
ən araşdırılması zamanı aşkar oluna bilir: «Dil duyumu omonimliyin aşkar-
lan
masına imkan yaratmır, o (omonimlik-Ə.G.), dil materialının yalnız omoni-
mliyin tapılması səmtinə yönəldilmiş şüurlu şəkildə gözdən keçirilməsi
şəraitində aşkarlana bilər. Buna görə də omonimlik adətən yazı zamanı deyil,
sonrakı baxış zamanı, xüsusən müəyyən müddət keçəndən sonra, yazılan artıq
yad bir şey kimi təsəvvür edildiyi zaman, yazının məzmunu onun dil ilə
ifad
əsinin əsasında təyin edildiyi zaman aşkar olunur» [8].
Obyektiv gerç
əkliklə bağlı dolğun təsəvvür formalaşdıran məlumatın
yaranması və ötürülməsi prosesində dilin (canlı danışıq zamanı isə dilin əsas
ifad
ə və reallaşma vasitəsi olan nitqin) öz funksiyalarını dəqiq şəkildə yerinə
yetirm
əsi üçün cümləni təşkil edən sözlər arasındakı sintaktik əlaqələrin
konkretliyin
ə diqqət yetirilməli, cümlənin tərkib hissələri arasında mövcud ola
bil
əcək ikili sintaktik əlaqələrə yol açan söz sırasından qaçılmalıdır. Cümlədə
sözl
ərin düzgün sıralanmasının fikrin dinləyiciyə və ya oxucuya konkret,
yığcam və anlaşıqlı şəkildə çatdırılmasına kömək etdiyini qeyd edən H.Hə-
s
ənov yazır: «Bir sözün digər sözlə birləşməsində dəqiqlik, uyarlıq olmalı,
sözl
ər cümlədə düzgün sıralanmalıdır» [9, 68].
Yekun olaraq onu qeyd etm
ək lazımdır ki, sintaktik omonimlik hadisəsi-
nin h
ərtərəfli tədqiqi üçün bu dil hadisəsinin yaranmasına yardım edən bütün
vasit
ələr ciddi şəkildə araşdırılmalıdır. Yalnız bu zaman sintaktik omonimliyin
mahiyy
əti tam şəkildə açılmış olar. Bu baxımdan yer, zaman məzmunlu söz və söz
birl
əşmələrinin cümlədə omonimlik yaradan vasitə kimi, daha doğrusu, bu va-
sit
ələrdən biri kimi tədqiq olunması da zəruridir və bu sahədə aparılan tədqiqata sə-
m
ərə verə bilər. Həmçinin sintaktik omonimlik hadisəsinin meydana çıxması üçün
şərait yaradan bu dil vasitələrinin öyrənilməsi müxtəlif dillərdə özünəməxsusluğu
il
ə seçilən bu prosesin yaxından izlənilməsinə də yardım etmiş olar.
ƏDƏBİYYAT
1.
Чжан Юйпин. Омонимия русских субъектных синтаксем (на фоне китайского
языка): Автореферат дисс. на соискание ученой степени канд. фил. наук. М., 2008
http://www.ruslang.ru
2.
Гладкий А.В. Синтаксические структуры естественного языка в автоматизирован-
ных системах общения. М.: Наука, 1985, 144 с.
3.
Seyidov Y.M. Az
ərbaycan dilinin qrammatikası. Morfologiya (ikinci nəşr). Monoqrafik
d
ərs vəsaiti. Bakı: Bakı Universiteti nəşriyyatı, 2002, 371 s.
4.
Kazımov Q.Ş. Müasir Azərbaycan dili. Sintaksis. Bakı: Təhsil, 2007, 496 s.
5.
Колесников Н.П. Порядок слов в русском предложении и синтаксическая омони-
мия. Р.: Ростовский Университет, 1984, 48 с.
21
6.
Колесников Н.П. Синтаксическая омонимия в простом предложении. Р.: Ростов-
ский Университет, 1981, 145 с.
7.
Розенталь Д.Э., Голуб И.Б., Теленкова М.А. Современный русский язык. М.: Айрис-
пресс, 2003, 448 с.
8.
Гвоздев А.Н. Очерки по стилистике русского языка. М.: Просвещение, 1965
http://www.reader.boom.ru
9.
H
əsənov H. Nitq mədəniyyəti və üslubiyyatın əsasları. Dərs vəsaiti. Bakı: BDU, 1999, 278 s.
СЛОВА И СЛОВОСОЧЕТАНИЯ МЕСТНОГО И ВРЕМЕННОГО СОДЕРЖАНИЯ,
КАК СРЕДСТВО ОБРАЗУЮЩИЕ ОМОНИМИЮ В ПРЕДЛОЖЕНИИ
(на основе материалов современного азербайджанского языка)
Г.C.АЛИЕВА
РЕЗЮМЕ
В данной статье говорится о словах и словосочетаний местного содержания и о
словах и словосочетаний временного содержания, как средство образующие омонимию
в предложении. Механизм формирования омонимии в предложениях, на которых
находятся эти языковые единицы, интерпретируется на основе материалов современ-
ного азербайджанского языка. Показывается, что в этом процессе активно участвуют
синтаксические связи, как управление и примыкание. Анализируется влияние причаст-
ных оборотов на процесс формирования омонимии в предложении. Подчеркивается
необходимость привлечения всех средств, которые помогают образованию этого
языкового явления, а также слов и словосочетаний местного содержания и временного
содержания для всестороннего исследования синтаксической омонимии.
Ключевые слова: современный азербайджанский язык, предложение, слова и
словосочетания местного содержания, слова и словосочетания временного содержания,
синтаксическая омонимия, детерминантный член, синтаксические связи
WORDS AND WORD COMBINATIONS DENOTING PLACE AND TIME AS
HOMONYMITY FORMING MEANS IN THE SENTENCE
(on the basis of the materials of the modern Azerbaijani language)
G.S.ALIYEVA
SUMMARY
This article deals with the words and word combinations denoting place and time as
homonymity forming means in the sentence. The way of homonymity formation in the
sentences in which these language units exist is studied on the basis of the materials of the
modern Azerbaijani language. Here, the active participation of the governing and joining
relations is shown. The influence of the Participle Constructions to the homonymity forming
process is analysed. The author stresses the importance of studying all the means helping to
the emergence of this language phenomenon, as well as the words and word combinations of
place and time in order to investigate syntactic homonymity thoroughly.
Key words: modern Azerbaijani language, a sentence, words and word combinations
of place, words and word combinations of time, syntactic homonymity, a determinant mem-
ber, syntactic relations
Dostları ilə paylaş: |