147
BAKI UNİVERSİTETİNİN XƏBƏRLƏRİ
№2
Təbiət elmləri seriyası
2010
BÖYÜK QAFQAZIN ŞİMAL-ŞƏRQ YAMACINDA ƏHALİNİN, YAŞAYIŞ
MƏNTƏQƏLƏRİNİN VƏ TƏSƏRRÜFAT FƏALİYYƏTİNİN HÜNDÜRLÜK
LANDŞAFT QURŞAQLARI ÜZRƏ PAYLANMA XÜSUSİYYƏTLƏRİ
L.H.HƏSƏNƏLİYEVA
Bakı Dövlət Universiteti
laman.hasanaliyeva@rambler.ru
Məqalədə tədqiq olunan ərazidə yüksəklik qurşaqları üzrə əhalinin, yaşayış məntə-
qələrinin və təsərrüfat fəaliyyətinin funksional xüsusiyyətləri təhlil olunur. Müəyyən olun-
muşdur ki, ekoloji-coğrafi şəraitdən asılı olaraq Xəzər sahili düzənlikdə və yüksək dağlıq
zonada əhalinin və yaşayış məntəqələrinin ümumi sayı yüksək düzənliklərə və alçaqdağlığa
nisbətən daha azdır. Ərazinin dağlıq hissəsində isə yaşayış məntəqələri daha əlverişli relyef
və ekoloji şəraitə malik olan dağdaxili çökəkliklərdə və çay dərələrinin terraslaşmış maili
yamaclarda yerləşmişdir.
Böyük Qafqazın şimal-şərq yamacında landşaftın yüksəklik-məkan diferen-
siasiyasına uyğun olaraq əhalinin, yaşayış məskənlərinin və təsərrüfat sahələrinin
yerləşməsi və funksional fəaliyyəti bilavasitə ekoloji-coğrafi şəraitin (iqlim, relyef,
litoloji, hidroloji və hidrogeoloji) təsiri altında formalaşmışdır. Ərazinin Xəzər kənarı
düzənlik və ovalıq sahəsində əlverişli relyef, litoloji və hidrogeoloji şəraitin
formalaşması ilə əlaqədar olaraq Samur-Dəvəçi düzənliyinin şimal hissəsində (Şollar
düzənliyi) əhalinin məskunlaşması və müxtəlif təsərrüfat sahələrinin yerləşməsi üçün
daha əlverişli şəraitin olması, burada yaşayış məntəqələrinin nisbətən daha sıx
yerləşməsi ilə və müxtəlif aqrolandşaftların geniş sahəni əhatə etməsi ilə səciyyələnir.
Bu ilk əvvəl Şollar düzənliyində yayı quraq, qışı mülayim yarımsəhra və quruçöl
iqlim şəraitində çayların (Samur, Qusarçay, Qudyalçay və s.) dağlıq ərazilərdən
yuyub gətirdiyi qırıntı materiallarının (çaydaşı, qum, gil və s.) Şollar düzənliyində
toplanaraq qalın akkumulyativ örtük əmələ gətirməsi və həmin çöküntülərin zəngin
şirin
qrunt və yeraltı su ehtiyatına malik olması ilə əlaqədardır. Bunun nəticəsi olaraq
Şollar düzənliyində yaşayış məntəqələri və təsərrüfat sahələri sıx yerləşmiş və təbii
landşaftın çox yüksək mənimsənilmə dərəcəsi ilə səciyyələnir. Vəlvələçaydan cənub
şərqə Samur-Dəvəçi düzənliyində iqlimin kəskin quraqlaşması, landşaftın litoloji
əsasının dəyişməsi və qrunt sularının yüksək minerallaşma dərəcəsi ilə əlaqədar
olaraq ərazinin landşaft-ekoloji şəraiti nisbətən pisləşir ki, bu da yaşayış
məntəqələrinin və təsərrüfat sahələrinin daha seyrək yerləşməsinə səbəb olur. (Əliyev
F.Ş., 2000) Bu ərazidə yaşayış məntəqələri nisbətən az sayda olub, bilavasitə çay ya-
taqları (Vəlvələçay, Gilgilçay, Dəvəçiçay, Ataçay) və kanallar boyu, həmçinin Xəzər
dənizinin sahil zonasında yerləşir. Samur-Dəvəçi düzənliyində geofiziki (Abdullayev,
Cəfərov, 1962) və landşaft-geomorfoloji (Budaqov, Mikayılov, 1969,1979,1985;
Mikayılov, 1978 və s.) tədqiqat üsulları ilə bir sıra basdırılmış antiklinal strukturlar
148
müəyyən edilmişdir ki, bu strukturlar da kənd və şəhər yaşayış məntəqələrinin
əlverişli yerləşməsində müəyyən rol oynayır. Bu basdırılmış strukturlar ümumi
düzənlik fonunda zəif qabarıq relyef sahəsi yaratdığından yaşayış məntəqələri əsasən
onların səthində yerləşir. Həmin ərazilər nisbətən əlverişli drenaj xüsusiyyətinə malik
olub, ilin rütubətli dövründə zəif bataqlaşmaya məruz qalır. Bu relyefin qabarıq
sahələrində yaşayış məntəqələrinin yerləşməsi üçün əlverişli şərait yaradır. Belə
yaşayış məntəqələrinə Çarxı, Xaçmaz, Xudat, Ləcət, Tel, Şirvanovka və s. göstərmək
olar. Bu strukturlar, həmçinin suvarma kanallarının və arxların istiqamətlənməsində
də mühüm rol oynayır. Belə ki, Xəzəryanı düzənlikdə suvarma kanalları və arxlar
şimal-qərbdən cənub-şərq istiqamətdə uzanan basdırılmış antiklinal strukturların
səthinə çıxarıldıqdan sonra kanalların istiqaməti relyefin alçalma sahələrinə yönəldilir
ki, bu da relyefin nisbətən alçaq sahələrində suvarma əkinçiliyinin inkişafına imkan
yaradır (Müseyibov, 1998, 1999, 2002).
Böyük Qafqazın şimal-şərq yamacında relyefin yüksəklik üzrə dəyişməsinə
görə 4 əsas yüksəklik qurşağı ayrılır (Budaqov, 1957):
1.
Düzənlik – 28 m-dən 300 m-ə qədər;
2.
Dağətəyi – 300 m-dən 1000 m-ə qədər;
3.
Orta dağlıq – 1000 m-dən 2000 m-ə qədər;
4.
Yüksək dağlıq – 2000 m-dən 4480 m-ə qədər.
Azərbaycan Dövlət Statistika Komitəsinin son (1999) məlumatına görə Böyük
Qafqazın şimal-şərq yamacında 16 şəhər və şəhər tipli qəsəbə, 505 kənd yaşayış
məntəqəsi yerləşir. Bu yaşayış məntəqələri ərazinin ekoloji-geomorfoloji şəraitindən
asılı olaraq yüksəklik üzrə qeyri-bərabər paylanmışdır.
Xəzər dənizi səviyyəsi (-26 m) ilə 0 m-lik horizontal arasında yerləşən ərazinin
sahəsi 630 km
2
olub, burada yerləşmiş yaşayış məntəqələrinin sayı 47-dir (9%)
*
. Gös-
tərilən yüksəkliklər arasında məskunlaşan əhalinin ümumi sayı isə 16.708 (3,7%) nə-
fərdir (cədvəl 1). Bu ərazi daxilində yerləşən 1 şəhər yaşayış məntəqəsində yaşayan
əhalinin sayı 2.393 nəfər təşkil edir (1,6%). Mütləq (50%) şəhər tipli yaşayış mən-
təqəsidir. Bu yaşayış məntəqələrində məskunlaşmış əhalinin ümumi sayı 209.231
(46%) nəfər təşkil edir. Ərazi daxilində şəhər əhalisinin sayı 95.600 (66,3%) nəfər,
kənd
əhalisinin sayı isə 113.631 (36,6%) nəfərdir.
Mütləq yüksəkliyi 200-500 m arasında olan ərazilərin ümumi sahəsi 1121.03
km
2
olub, burada 97 (18,6%) yaşayış məntəqəsi yerləşmişdir. Bu məntəqələrdə ya-
şayan əhalinin ümumi sayı 70.930 (15,6%) nəfər təşkil edir. Həmin yüksəkliklər da-
xilində əhalisinin sayı 1887 (1,3%) nəfər təşkil edən 1 şəhər tipli yaşayış məntəqəsi
yerləşir. Göstərilən yüksəkliklər arasında yerləşən 96 (19%) kənd yaşayış məntə-
qəsində məskunlaşan əhalinin sayı 69.043 (22,2%) nəfərdir. Böyük Qafqazın şimal-
şərq yamacında 500-1000 m mütləq yüksəkliklər arasında yerləşən ərazinin sahəsi
1267,35 km
2
(18,2 %) olub, bu yüksəkliklər arasında yerləşən kənd və şəhər yaşayış
məntəqələrinin ümumi sayı 114–dür (21,9%). Bu yaşayış məntəqəsinin 4-ü (25%)
şəhər tipli qəsəbə yaşayış məntəqəsi olub, onlarda 41.677 (29%) nəfər əhali məskun-
laşmışdır. Göstərilən yüksəkliklər arasında yerləşən 110 (21,8%) kənd yaşayış
məntəqəsində yaşayan kənd əhalisinin sayı isə 84.373 nəfər təşkil edir ki, bu da
ümumi əhalinin 27,2 %-nə bərabərdir.
*
Mötərizədə verilən rəqəmlər ərazinin ümümi sahəsinə və həmin sahədə məskunlaşan əhalinin ümumi
sayının faizlə göstəricisidir.
149
Cədvəl 1
Böyük Qafqazın şimal-şərq yamacında əhalinin və yaşayış məntəqələrinin
yüksəklik qurşaqları üzrə yerləşməsi (1999)
Yüksəklik qurşaqlarının
sahəsi
Yaşayış məntəqələrinin
sayı
Əhalinin
sayı
Şəhər məntəqələrinin
sayı
Şəhər əhalisinin
sayı
Kəndlərin
sayı
Kənd əhalisinin
sayı
Əhalinin sıxlığı,
nəfər/km
2
Yüksəkliklər
km
2
%
Say
%
Nəfər % Say
%
Nəfər % Say %
Nəfər %
Kəndlərdə əhalinin orta
sayı, nəfərlə
Ümumi Kənd
100 km
2-
də
kəndlərin sayı
-28-0 630,0 9,0
47 9,0
16708 3,7
1 6,25
2393
1,6 46
9,1
14315
4,6
311
27
23
8
0-200 1264,5
18,1
172 33,0
20923146,0
8 50 95600
66,3 164 32,5
113631
36,6
724
166
90
12
200-500 1121,03 16,1 97 18,6
70930 15,6
1 6,25 1887
1,3 96
19,0
69043
22,2
719
63 62
9
500-1000 1267,35 18,2 114 21,9 12650 27,7
4 25 41677
29,0 110 21,8
84373
27,2
767
100
67
9
1000-1500 1117,55 14,5 67
12,9 23433 5,2
2
12,5 2525 1,8 65
12,9
20908
6,8
322
23 21
7
1500-2000 583,4 8,4 19 3,6 5649
1,3
19
3,7
5649
1,8
297
10 10
4
2000-dən >
1097,9
15,7
5
1,0
2533 0,5
5
1,0
2533
0,8
507
2
2
0,5
Cəmi 6981,73 100
521 100
454534 100
16 100
462452,73
100 505 100
310452
100
3647
65 45
7
14
9
150
Öyrənilən region daxilində relyefin 1000-1500 m mütləq yüksəkliklər arasında
yerləşən ərazinin sahəsi 1017,55 km
2
olub, burada 2 şəhər (12,5%), 65 (12,(%) kənd
olmaqla, 67 (12,9%) yaşayış məntəqəsi yerləşir. Göstərilən yaşayış məntəqələrində
əhalinin sayı 23.433 (5,2%) nəfərdir. Bu yüksəkliklər daxilində əhalisinin ümumi sayı
2525 (1,8%) nəfər təşkil edən 2 (12,5%) şəhər tipli yaşayış məntəqəsi və əhalisinin
sayı 20.908 (6,8%) nəfər olan 65 (12,9%) kənd yaşayış məntəqəsi yerləşir.
Böyük Qafqazın şimal-şərq yamacında mütləq yüksəklikliyi 1500-2000 m
arasında dəyişən ərazinin ümumi sahəsi 583,4 km
2
(8,4%) olub, burada məskunlaşan
əhalinin ümumi sayı 5649 nəfər (1,3%) təşkil edən 19 (3,6%) kənd yaşayış məntəqəsi
yerləşir (Eminov, 2005).
Mütləq yüksəkliyi 2000 m-dən yuxarı olan ərazilərin ümumi sahəsi 1097,9 km
2
(5%) təşkil edir. Burada məskunlaşan əhalinin ümumi sayı 2.533 (0,5%) nəfər olan 5
kiçik kənd yaşayış məntəqəsi vardır.
Yuxarıda göstərilənlərdən aydın olur ki, relyefin yüksəklik pillələri üzrə yaşayış
məntəqələri
və bu məntəqələrdə məskunlaşmış əhali ərazi üzrə qeyri-bərabər pay-
lanmışdır. Göstərilənlərdən belə nəticəyə gəlmək olar ki, relyefin yüksəklik pillələri
üzrə yaşayış məntəqələri və onlarda məskunlaşmış əhalinin sayı əlverişli ekoloji-
coğrafi şəraitin mövcud olması ilə əlaqədar olaraq Xəzər dənizi sahilindən 1000 m
mütləq yüksəkliyə qədər tədricən artır. Lakin 0-200 m mütləq yüksəkliklər arasında
yerləşən yaşayış məntəqələrinin sayı 172 və burada məskunlaşan əhalinin ümumi sayı
209.231 nəfər olub, ümumi tədrici artma fonundan artıqdır. Mütləq yüksəkliyi 1000
m-dən yuxarıda yerləşən kənd yaşayış məntəqələrində məskunlaşmış əhalinin sayı
kəskin olaraq azalır. Belə ki, 1000-1500 m mütləq yüksəkliklər arasında yerləşən
yaşayış məntəqələrinin ümumi sayı 67, onlarda məskunlaşan əhalinin sayı isə 23.433
nəfər olduğu halda, 1500-2000 m mütləq yüksəkliklər arasında yerləşən yaşayış
məntəqələrinin sayı 19, bu məntəqələrdə məskunlaşmış əhalinin ümumi sayı isə 5649
nəfərdir. 2000 m mütləq yüksəklikdən yuxarıda yaşayış məntəqələrinin sayı kəskin
olaraq azalır və bu yüksəklikdə yerləşən 5 yaşayış məntəqəsində məskunlaşan
əhalinin ümumi sayı 2533 nəfər təşkil edir.
Relyefin yüksəklik pillələri üzrə yaşayış məntəqələrinin sıxlığı müxtəlif olduğu
kimi, burada məskunlaşan əhalinin sıxlığı da dağlıq və düzənlik ərazilərdə müx-
təlifdir. Belə ki, Xəzər dənizi sahili ilə (-26 m) 200 m mütləq yüksəklik arasında hər
km
2
-ə düşən əhalinin orta sıxlığı 193 nəfər
təşkil edir. -26 m-lə 0 m arasında məs-
kunlaşmış əhalinin orta sıxlığı nisbətən az olub, hər km
2
-ə 27 nəfər, 0-200 m mütləq
yüksəkliklər arasında isə əhalinin sıxlığı artaraq hər km
2
-ə 166 nəfər düşür. Relyefin
200-500 m mütləq yüksəklikləri daxilində hər km
2
-də əhalisinin orta sıxlığı 63
nəfərdir. 500 m mütləq yüksəklikdən yuxarıda yerləşən yüksəklik hüdudlarında isə
əhalinin orta sıxlığı kəskin azalmağa başlayır. Belə ki, mütləq yüksəkliyi 500-1000 m
olan ərazilərdə ümumi fona nisbətən əhalinin sıxlığı anomal olaraq artır və hər km
2
-
də orta hesabla 100 nəfər təşkil edir ki, bu da ekoloji-coğrafi şəraitin əlverişli olması
ilə əlaqədardır. Göstərilən yüksəklik hüdudlarında əhalinin orta sıxlığının artmasının
səbəbi bilavasitə Quba və Qusar şəhərlərinin bu ərazidə yerləşməsi hesabınadır.
Ərazidə 1000 m mütləq yüksəklikdən başlayaraq əhalinin orta sıxlığı kəskin azalmağa
başlayır. 1000-1500 m mütləq yüksəkliklər arasında hər km
2
-də əhalinin orta sıxlığı
23 nəfər olduğu halda, 1500-2000 m yüksəkliklər arasında 10 nəfər, 2000 m mütləq
yüksəklikdən yuxarıda isə 2 nəfər təşkil edir.
151
Böyük Qafqazın şimal-şərq yamacının daha çox arid səciyyə daşıyan cənub-
şərq hissəsini əhatə edən Xızı rayonu ərazisində əhalinin yüksəkliklər üzrə sıxlığı
şimal-şərq yamacın digər ərazilərindən kəskin fərqlənir. Belə ki, Xızı rayonu üzrə 0-
200 m mütləq yüksəkliklər arasında əhalisinin orta sıxlığı 55 nəfər, 200-500 m mütləq
yüksəkliklər arasında 21 nəfər, 500-1000 m mütləq yüksəkliklər arasında 15 nəfər,
1000-1500 m mütləq yüksəkliklər arasında isə 9 nəfər nəfər təşkil edir.
Relyef üzrə yaşayış məntəqələrinin yerləşmə xüsusiyyətinin təhlili göstərir ki,
600-1000 m mütləq yüksəklikdən yuxarıda relyefin meylliyinin çox olması və dağ
yamaclarında su təminatının azalması, təsərrüfat sahələrinin funksional inkişafı üçün
əlverişli torpaq sahəsinin olmaması ilə əlaqədar olaraq yaşayış məntəqələri əsasən
dağdaxili çökəkliklərdə (Rustov, Xınalıq, Söhüb, Yerfi, Qonaqkənd, Xaltan və s.) və
terraslaşmış çay dərələrində (Samur, Tahircalçay, Qusarçay, Qudyalçay, Ağçay,
Qaraçay, Vəlvələçay və s.) yerləşir və daha çox geniş terras düzənliklərini əhatə edir.
Ərazinin ekoloji-coğrafi şəraitindən asılı olaraq həm rayonlar üzrə, həm də yaşayış
məntəqələrinin paylanma xüsusiyyətinə görə fərqlənir. Statistik məlumatlara görə
(1999) Xızı rayonu daxil olmadan Quba-Xaçmaz iqtisadi rayonunda kənd əhalisi 486
kənd yaşayış məntəqəsində məskunlaşmışdır. Bu kəndlərdən 155-i Quba rayonunun,
146-sı Xaçmaz rayonunun, 84-ü Qusar rayonunun, 68-i isə Dəvəçi rayonunun
ərazisində yerləşir.
Yaşayış məntəqələri öz böyüklüyünə və orada məskunlaşan əhalinin sayına
görə bir-birindən kəskin fərqlənir. Quba-Xaçmaz iqtisadi rayonunda əhalisinin sayı
200 nəfərə qədər olan kəndlərin sayı 134-dür. Bu kəndlərdə iqtisadi rayonun ümumi
əhalisinin 4,5%-i yaşayır.
Quba-Xaçmaz iqtisadi rayonu ərazisində əhalisinin ümumi sayı 200-500 nəfər
arasında dəyişən 144 kənd, əhalisinin sayı 500-1000 nəfər arasında dəyişən 116
kənd, 1000-2000 nəfər əhali yaşayan 67 kənd, əhalisinin sayı 2000-3000 nəfər olan
19 kənd, 3000-5000 nəfər əhalisi olan 5 kənd və əhalisinin sayı 5000 nəfərdən çox
olan 2 kənd (I və II Nügədi kəndləri) vardır. Göstərilənlərdən aydın olur ki, tədqiq
olunan ərazidə əhalisinin sayı 200-500 nəfər və 500-1000 nəfər olan yaşayış
məntəqələri sayına görə üstünlük təşkil edir və onların sayı uyğun olaraq 144 və 116-
dır. Bir qayda olaraq kənd yaşayış məntəqələrində məskunlaşmış əhalinin sayı
artdıqca, kəndlərin sayı azalır. Ərazidə əhalisinin sayı 1000-2000 nəfər arasında
dəyişən yaşayış məntəqələrinin ümumi sayı 67, əhalisinin sayı 2000-3000 nəfər olan
yaşayış məntəqələrinin sayı 19, 3000-5000 nəfər əhalisi olan kəndlərin sayı 5 və
əhalisi 5000 nəfərdən çox kəndlərin sayı 2-dir.
Yaşayış məntəqələrinin relyefdən asılı olaraq yerləşmə xüsusiyyətlərinin təhlili
göstərir ki, əhalisinin sayı çox olan böyük yaşayış məntəqələri başlıca olaraq əlverişli
ekoloji-geomorfoloji şəraitə, optimal su təminatına və təsərrüfat fəaliyyətinə malik
olan dağətəyi düzənliklərdə, dağdaxili çökəkliklərdə və terraslaşmış çay dərələrində
yerləşir. Bunlara misal olaraq Quba rayonunda I və II Nügədi kəndlərini, Rustov ərazi
vahidini, Qonaqkənd qəsəbəsini və s. göstərmək olar.
Tədqiq olunan ərazidə istər şəhər, istərsə də kənd yaşayış məntəqələri relyefin
yüksəklik diapazonları üzrə qeyri-bərabər paylanmışdır. Böyük şəhərlər (Quba,
Qusar, Xaçmaz, Dəvəçi, Siyəzən) və kəndlər (I və II Nügədi kəndləri) akkumulyativ
düzənliklərdə və yaxud bu düzənliklərin alçaq dağlığa təmas etdiyi sahələrdə
yerləşmişdir. Qusar və Quba şəhərləri uyğun olaraq Qusarçay və Qudyalçayın
152
gətirmə konuslarının zirvə və zirvə ətrafı hissəsində yerləşir. 560 m mütləq yük-
səklikdə yerləşən Quba və 680 m mütləq yüksəklikdə yerləşən Qusar şəhərləri
Qudyalçay və Qusarçayın 25-30 m-lik akkumulyativ terrasların səthində yerləşməklə,
çay dərəsi boyu cənub-qərbdə alçaqdağlığa daxil olur. Şimal-şərq hissədə isə yelpik
şəklində genişlənir. Xaçmaz şəhəri isə Şollar düzənliyinin mərkəz hissəsində
Qudyalçayla Qusarçayın gətirmə konuslarının terraslaşmış hissəsində 50 m mütləq
yüksəklikdə yerləşir.
Apardığımız tədqiqatlar göstərir ki, hündürlük landşaft qurşaqları üzrə əhalinin
təsərrüfat fəaliyyəti sahələri müxtəlifdir. Şollar düzənliyində məskunlaşmış əhali
əsasən bağçılıq, bostançılıq, tərəvəzçilik və yem əkinçiliyi ilə məşğul olur. Vəlvə-
ləçaydan cənub-şərqdə yerləşən dənizsahili düzənlikdə iqlimin aridləşməsi ilə əlaqə-
dar əsasən otlaq heyvandarlığı üstünlük təşkil edir. Xəzər sahili zonada hələ qədim
dövrlərdən balıqçılıq təsərrüfatı inkişaf etmişdir. Ərazinin dağlıq hissəsində başlıca
olaraq bağçılıq, bostançılıq (kələm, kartof), orta və yüksək dağlıq ərazilərdə əsasən
heyvandarlıq və qismən bostançılıq təsərrüfat sahələri yayılmışdır. Istər dağlıq,
isətərsə də düzənlik sahələrdə əlverişli ekoloji-coğrafi şəraitin olması gələcəkdə
arıçılığın inkişafı üçün yaxşı imkanlar yaradır. Ərazinin dağlıq və düzənlik zonaları
(Yalama, Nabran) rekreasiya, dağ-turizm (Şahdağ, Aladaş kəndi ərazisində) və
istirahət zonalarının fəaliyyəti və inkişafı üçün əlverişli ekoloji-coğrafi şəraitə
malikdir.
ƏDƏBİYYAT
1.
Абдуллаев Р.А., Джафаров Х.Д. Геолого-геофизическая характеристика Прикаспий-
ского нефтеносного района Азербайджана, Азерб.Гос.издат., Баку: 1992.
2.
Azərbaycanın statistik göstəriciləri, DSK, Bakı, 1992-2003.
3.
Будагов Б.А., Микаилов А.А. Ландшафтно-геоморфологические критерии выделе-
ния погребенных структур в Губинской нефтегазоносной зоне (Азербайджанская
ССР), в кн. “Структурно-геоморфологические исследования при нефтегазопоис-
ковых работах”, Л.: 1999, 245 c.
4.
Будагов Б.А., Микаилов А.А. Погребенные поднятия и их влияние на формирова-
ние ландшафтов Самур-Дивичинской низменности. Изв. АН Азербайджанской
ССР, серия наук о Земле, 2000, № 6, с.290.
5.
Будагов Б.А., Микаилов А.А. Развитие и формирование ландшафтов Юго-Восточ-
ного Кавказа в связи с новейшей тектоникой, Баку: Элм, 1999, 240 с.
6.
Eminov Z.N. Azərbaycanın əhalisi, Bakı: 2005, 558 s.
7.
Əliyev F.Ş. Azərbaycan Respublikasının yeraltı suları, ehtiyatlardan istifadə və
geoekoloji problemləri, Bakı: Çaşıoğlu, 2000, 326 s.
8. Müseyibov M.A. Azərbaycanın fiziki coğrafiyası, Bakı: Maarif, 1998, 399 s.
9. Мусеибов М.А., Абасова Н.A. Антропогенная трансформация Азербайджана.
«BDU Xəbərləri», № 3, 1999, с.186-196.
10. Мусеибов М.А. Геоэкологические условия Азербайджанского побережья Каспий-
ского моря. BDU Xəbərləri, № 3, 2002, с. 168-172.
153
РАЗМЕЩЕНИЕ НАСЕЛЕНИЯ, НАСЕЛЕННЫХ ПУНКТОВ И ИХ
ХОЗЯЙСТВЕННАЯ ДЕЯТЕЛЬНОСТЬ ПО ОСОБЕННОСТЯМ ВЫСОТНЫХ
ЛАНДШАФТНЫХ ПОЯСОВ НА СЕВЕРО-ВОСТОЧНЫХ
СКЛОНАХ БОЛЬШОГО КАВКАЗА
Л.Г.ГАСАНАЛИЕВА
РЕЗЮМЕ
В статье анализируется закономерности размещения населения и населенных
пунктов по особенностям высотно-пространственной дифференциации ландшафтов.
Выявлено, что населенные пункты и населения, а также их хозяйственная деятельность
распределены по высотным ландшафтным поясам неравномерно. Установлено, что в
нагорной части исследуемой территории расселения населения приурочены в основном
по речным долинам, а также во внутригорных котловинах.
DISTRIBUTION CHARACTERISTICS OF POPULATION,
HUMAN SETTLEMENTS AND THEIR ECONOMIC ACTIVITY ON
HEIGHT LANDSCAPE ZONES IN THE NORTHEAST SLOPES
OF THE GREATER CAUCASUS
L.H.HASANALIYEVA
SUMMARY
The article analyzes patterns of distribution of population and population-represented
points on the specifics of the altitude-spatial differentiation of landscape. It is revealed that
human settlements and population, as well as their gen-work are inequally distributed by
altitude landscape zones. It is also found that, in the mountainous part of the investigated
territory population settlements mainly prevail in river valleys, as well as in intermountain
basins.
Dostları ilə paylaş: |