BAKI UNİVERSİTETİNİN XƏBƏRLƏRİ
№2
Təbiət elmləri seriyası
2015
UOT 631.9
BÖYÜK QAFQAZIN CƏNUB YAMACININ TORPAQ-İQLİM
ŞƏRAİTİNİN EKOLOJİ QİYMƏTLƏNDİRİLMƏSİ
H.F.ŞƏKİLİYEVA
Bak
ı Dövlət Universiteti
heyatik@rambler.ru
Məqalədə Dağlıq Şirvan iqtisadi rayonuna daxil olan Şamaxı-İsmayıllı zonasının tor-
paq-iqlim
şəraiti, onların yayılma qanunauyğunluqları və ekoloji şəraitin əsas xüsusiyyətləri
öyrənilmişdir.
Açar sözlər: iqlim senarisi, meteoroloji-iqlim, radiasiya rejimi, humus, zəif karbonatlı
Azərbaycan Respublikasının ərazisinin fiziki-coğrafi rayonlaşdırılmasına
əsasən Dağlıq Şirvan iqtisadi rayonu Böyük Qafqaz vilayətinin Şamaxı və
Qobustan-
Abşeron rayonları ərazisində yerləşir. Böyük Qafqazın cənub yamacı
zonası Girdimançay dərəsindən şərqə xeyli genişlənərək Şamaxı-Qobustan
sahəsini əmələ gətirir. Böyük Qafqaz meqasinklinoriumunun cənub-şərq batımı
sahəsinin ən böyük struktur elementlərindən olan Şamaxı-Qobustan sinklino-
riu
munun cənub sərhədi Ağıçay-Ələt dərinlik qırılması üzrə keçir. Şamaxı-
Qobustan sinklinoriumu cənub-şərq istiqamətində genişlənir və bu istiqamətdə
onu təşkil edən çöküntü kompleksinin yaşı və tərkibi dəyişir [8].
Rayon iqliminin böyük müxtəlifliyi iqlim əmələgətirən amillərin xarak-
teri ilə bağlıdır. Bu amillər iki böyük qrupa ayrılır:
Birinci yerli, ikinci isə atmosferin planetar və superregional sirkulyasi-
yası ilə bağlı olan amillərin yaratdığı qrupdur .
Məlumdur ki, hər bir coğrafi rayonun iqlimi bir sıra amillərin təsiri
altında yaranır. Ərazinin coğrafi mövqeyi mövcud amillər arasında mühüm yer
tutur. İstər yer səthində və istərsə də atmosferdə radiasiyanın müxtəlif dərəcədə
ak
kumulyasiyası, onun sərf edilməsi, istilik balansının göstəriciləri, ümumiy-
yətlə, iqlimin xarakteri coğrafi mövqedən asılıdır. Coğrafi mövqe eyni zaman-
da ərazinin atmosferin planetar və regional sirkulyasiyası sistemində yerini
müəyyən edir [12].
Rayon ərazisində günəşli günlərin sayı çoxdur. Rayonun düzənlik sahə-
lərdə, o cümlədən Qobustanın çox hissəsində, Şamaxı və Ağsu rayonlarının
171
cənub hissələrində günəşli saatların miqdarı daha çox olur. Bu ərazilərdə, onu
əhatə edən dağ ətəyində və yüksək dağlıqda günəşin parıltılı saatların miqdarı
2200-
2500, daha çox buludlu və dumanlı günləri olan orta dağlıq qurşaqda isə
1900-
2200 saata qədərdir [7].
Rayon çox yaxşı astronomik iqlimə malikdir. Astroiqlim səmadakı ob-
yekt
lərin şüalandırdığı dalğa cəbhəsinin atmosferdən keçərkən təhrif olunma-
sına səbəb olan faktorlar toplusudur. Azərbaycanda astronomiya rəsədxanası
tik
mək məqsədilə Sankt Peterburq Astronomiya İnstitutunun təşəbbüsü ilə ye-
rin seçilməsinə görə təşkil olunmuş ekspedisiyalar əvvəl indiki Xankəndi, Şu-
şa, Keçəldağ və Laçının astronoimik və iqlim şəraitləri ilə tanış olmuş, Şamaxı
və Xızı rayonlarını öyrənmişdir. Ekspedisiyalarin əldə etdikləri nəticələr
müqayisə olunmuş və bütün parametrlərinə görə Pirqulu dağı digər məntəqələri
qabaqlamışdır. 1963-cü ildə Şamaxı şəhərindən şimal-qərb istiqamətində 22
km məsafədə, dəniz səviyyəsindən 1535m hündürlükdə, Pirqulu dağının cənub-
şərq yamacında, indiki Y. Məmmədəliyev qəsəbəsinin ərazisində N.Tusi adına
Şamaxı Astrofizika Rəsədxanasının tikintisinə başlanmısdır. Rayonda tempera-
tu
run ərazi fərqlərinin yaranmasında ən başlıca amil onun ərazisinin oroqrafik
və hipsometrik şəraiti, başqa sözlə desək relyefdir. Bu amilin təsiri altında həm
dağlıq və düzənlik ərazilər temperatur şəraitinə görə bir-birindən kəskin fərq-
lənir. Bu fərqlər özünü temperaturun bütün əsas göstəricilərində büruzə verir.
Belə ki, havanın orta illik temperaturu bütün ərazi üçün müsbətdir. Onun ən
yüksək göstəricisi 14,5ºC olmaqla rayonun düzənlik hissələrində, xüsusilə
Qobustanda (şimal-qərb və şimal hissələrinin alçaq və orta dağlıq hissələri
istisna olmaqla), Şamaxı və Ağsu rayonlarının cənubunun çox hissəsində mü-
şahidə olunur. Bu zonanın nisbi yüksəkliyi 200-300 m təşkil edir [6].
Rayonda illik cəm radiasiya kəmiyyəti də yüksəkdir. Düzənlik ərazilərdə
illik cəm radiasiya 130-135 kkal/sm
2
, onu əhatə edən yüksək maili düzənlik-
lərdə 125-130 kkal/sm
2
, alçaqdağlıqda 120-124 kkal/sm
2
təşkil edir. Bu zona-
dan yüksək dağlığa doğru cəm radiasiya yenidən artaraq rayonun ən uca zir-
vələr zonasında 140-145 kkal/sm
2
-
ə bərabərdir. Rayonda ilin isti yarısında cəm
radiasiyanın miqdarı düzən hissələrdə 90 kkal/sm
2
, 500-600 m-
dən 2500 m
hün
dürlüyə qədər 86-87 kkal/sm
2
, 3000 m-
dən yüksəklikdə isə 90-104
kkal/sm
2
-
ə bərabərdir [12].
İqlimin formalaşmasında və onun ekoloji xüsusiyyətlərinin öyrənilmə-
sində atmosferin tərkibinin, strukturunun, onda gedən proseslərin öyrənilmə-
sinin böyük əhəmiyyəti vardır.
Tədqiqat rayonunun ərazisinə düşən günəş radiasiyasının miqdarı relyefin
müxtəlifliyindən asılı olaraq dəyişir. Onun ümumi miqdarı il ərzində 120-135
kkal/sm
2
arasında dəyişir. Böyük Qafqaz dağlarının ən uca zirvələr qurşağıında
illik cəm radiasiyası miqdarı 140-145 kkal/sm
2
-
ə bərabərdir. Torpaqda gedən
bütün proseslərin (o cümlədən eroziya proseslərinin əmələ gəlməsində, məh-
sul
darlığın həcmi və keyfiyyəti), o cümlədən torpaqda gedən bir çox ekoloji
proseslərin gedişi iqlim göstəricilərindən asılıdır. İqlim bütün bu hadisələrin
172
nizamlayıcısı sayılır. İqlimi onun elementləri üzrə analiz etdikdə görmək
mümkündür ki, Azərbaycan Respublikasının müxtəlif hissəsində, xüsusilə Baş
Qafqaz dağları ərazisində bir-birindən kəskin fərqlənən müxtəlif iqlim zonaları
və qurşaqları mövcuddur. Ərazi çox yerdə dağlıq olduğuna görə subtropik
iqlim özündən sonra gələn qurşaqlara üfüqi istiqamətdə az, şaquli istiqamətdə
isə çox təsir göstərir. Məsələn, soyuq müdaxilələrindən qorunan cənub
yamacdakı mülayim iqlim qurşağı Şimali Qafqazdakı mülayim qurşaqla eyni
deyil. Azərbaycan ərazisindəki mülayim iqlim qurşağı özündə subtropikliyin
bəzi xüsusiyyətlərini saxlayır və üfüqi istiqamətli mülayim qurşağa nisbətən
daha məhsuldardır. Dağlıq Şirvan regionunda eroziya hadisələrinin yaranma
səbəblərinin analizi bu hadisələrin əsas səbəblərindən biri iqlim göstəriciləridir.
Böyük Qafqazın iqlimi şaquli istiqamətdə bir-birindən kəskin fərqlənir. Tədqiq
olunan ərazinin iqlimi hər şeydən əvvəl dəniz səviyyəsindən asılı olaraq
dəyişir. Dağların yüksəkliyinə qalxdıqca havanın orta temperaturu aşağı düşür
və bununla yanaşı həm də müəyyən yüksəkliyə qədər atmosfer çöküntülərinin
miqdarı maksimuma qədər yüksəlir. Əsas amil yağıntının cəm miqdarı və onun
il ərzində əraziyə görə paylanması hesab olunur. Dağlarda yüksəklikdən asılı
olaraq temperaturun aşağı düşməsi və nəmliyin dəyişməsi səbəbindən iqlim,
bitki və torpaqların şaquli qurşaqlığı yaranır. Bu səbəbdən ərazinin hündürlüyü
mezofil-
kserofil meşə qurşaqlarının əsas formalaşdırdığı abiotik amil kimi çıxış
edir. Burada əsas amil yağıntının cəm miqdarı və onların il ərzində paylanması
götürülür. Düşən atmosfer çöküntülərinin xüsusiyyətini yerüstü axınların
miqdarı, intensivliyi və bunun sayəsində torpaq-qruntun yuyulması müəyyən
edir. Eyni zamanda dağıntı bitki örtüyü olmayan yerlərdə daha intensiv gedir
ki, rayonlarda torpaq qatının yuyulub-dağılması qüvvətlənir və torpaq qatının
sürətlə dağılmasına səbəb olur [ 7, 11].
Yağıntıların eroziya təhlükəsi minimum iki göstəricidən: yağıntının çox-
luğu (intensivliyi) və düşmə müddəti ilə qiymətləndirilməlidir. Bərabər olma-
yan yağıntının miqdarı da əhəmiyyətlidir. Qısamüddətli leysan yağışlar daha
çox torpaq qatının yuyulub dağılmasına səbəb olur. Tədqiqat ərazisində aşa-
ğıdakı iqlim tipləri ayrılır:
1.
Yayı quraq keçən yarımsəhra və quru çöllərin mülayim-isti iqlimi.
2.
Qışı quru keçən mülayim-isti iqlim.
3.
Yayı quraq keçən mülayim-isti iqlim.
Ərazinin alçaq dağlıq hissəsində havanın orta aylıq temperaturu 10,5
0
C-
dən 14,5
0
C arasında dəyişir. Soyuq ay olan yanvarın temperaturu – 0,6 – 1
0
C
olmaqla fevral ayına qədər davam edir və 0,3 – 1
0
C arasında tərəddüd etməklə
iyul ayına qədər artır. İlin ən isti ayı iyul və avqust aylarında orta aylıq
temperaturu 22,4 – 23,2
0
C -
yə qalxır. Dəniz səviyyəsindən 2m hündürlükdə
iyul ayı ən isti hesab olunur və temperatur 27,3
0
C-
yə çatır. Ən soyuq ay isə
yanvar hesab olunur ki, temperatur 1,4
0
C olur (
cədvəl 1) [ 3, 7].
Tədqiq olunan ərazidə havanın mütləq minimum temperaturu bütün il
boyu – 18- 24
0
C arasında dəyişərək ilin soyuq ayı noyabrdan marta qədər – 10
173
– 24
0
C arasında dəyişir. Qeyd etmək lazımdır ki, may, iyun, iyul, avqust və
sentyabr aylarında havanın minimum temperaturu 1
0
-
dən 12
0
C-
yə qədər
dəyişir (cədvəl 2).
Cədvəl 1
Dağlıq Şirvan və ona yaxın ərazilərdə havanın orta aylıq və illik miqdarı
№
Meteoroloji
stansiya və
d.səv-dən
hün-yü (m-
lə)
I
II III IV
V
VI VII VIII IX
X
XI XII
il
1 M
ərəzə (776)m
-1,0 -0,2 2,7 3,6 14,9 19,3 22,7 22,4 17,2 11,5 5,7 1,4 10,5
2
Mədrəsə (743) m -0,6 0,3 3,3 9,0 15,5 19,8 23,1 23,1 17,8 12,1 6,3 2,0 11,0
3
Kürdəmir (2)m
1,4 3,5 6,9 12,6 19,5 24,4 27,3 26,9 22,1 15,9 9,2 3,8 14,5
Cədvəl 2
Havanın mütləq minimum miqdarı
(il ərzində)
№
Meteoroloji
stansiyalar
I
II
III IV V VI VII VIII IX X XI XII
il
1
Mərəzə
-18 -16 -13 -7
2
3
7
7
2
-7 -10 -15 -18
2 Saqiyan
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
3
Şamaxı
-19 -15 -12 -6
1
3
8
9
3
-5 -10 -15
19
4
Mədrəsə
-20 -16 -12 -6
1
3
8
9
3
-6 -10 -16
20
5
Kürdəmir
-24 -20 -10 -2
3
6
14
12
5
-4 -13 -21
24
Aparılan tədqiqat nəticəsində ərazidə havanın maksimum temperaturu 17
0
C ilə 43
0
C arasında dəyişməsi müəyyən olunmuşdur. Düzən ərazilərdə isə
yüksək temperatur iyun, iyul və avqust aylarında 38
0
-43
0
C arasında dəyişməsi
müşahidə olunumuşdur. Qalan aylarda ərazidə maksimum temperatur 17-30
0
C
arasında dəyişir (cədvəl 3).
Tədqiqat rayonuda Mərəzə, Şamaxı, Mədrəsə və digər məntəqlərdə
havanın maksimum temperaturu aylar üzrə öyrənilmişdir.
Cədvəl 3
Havanın mütləq maksimum miqdarı (il ərzində)
№
Meteoroloji
stansiyalar
I
II
III IV
V
VI VII VIII IX
X
XI XII
il
1
Mərəzə
17 20
25
30 32 35
38
38
34 30 23
20
38
2
Şamaxı
17 21
26
30 30 35
38
38
34 30 24
24
38
3
Mədrəsə
17 20
25
31 31 25
38
38
34 29 23
20
38
4
Kürdəmir
20 26
33
34 38 41
43
43
42 35 27
25
43
Tədqiqat ərazisində havanın nisbi rütubəti il ərzində orta hesabla 71-
72% arasında dəyişir. Bütün il ərzində aylardan asılı olmayaraq rütubət müx-
təlif olur. Belə ki, havanın maksimum rütubətliyi yanvar, fevral, noyabr və
174
dekabr aylarına təsadüf edir və 81-88%, minimum rütubətlik isə iyul və avqust
aylarında olur və 49-55% arasında olur. Bununla yanaşı qeyd etmək lazımdır
ki, may ayından oktyabrın əvvəllərinə qədər havanın rütubəti azalır (cədvəl 4).
Dağətəyi və düzən hissələrdə havanın temperaturu 10
0
-
dən aşağı düşmür. [ 1]
Cədvəl 4
Nisbi rütübətlilik ( % - lə)
№ Meteoroloji stansiyalar
I
II III IV V VI VII VIII IX X XI XII il
1
Mərəzə
85 84 84 73 68 57 50
50
66 82 86 85 72
2
Şamaxı
81 81 82 74 68 56 50
49
65 79 83 80 71
3
Kürdəmir
87 83 81 74 65 55 52
54
65 76 84 88 72
Mümkün buxarlanma iqlim elementlərinin ən mühüm göstəricilərindən
biri olmaqla onun illik yağıntılarının miqdarına münasibəti hər hansı ərazinin
rütu
bətlənmə dərəcəsini müəyyən edir. Rayonun düzən hissələrində mümkün
buxarlanmanın orta illik kəmiyyəti 1000-1200 mm-ə, Şamaxı yaylasında rayo-
nun şimal şərqində İsmayıllı və Ağsu rayonlarının alçaq dağlıq zonalarında
800-
1000 mm, orta dağlıqda 600-800 mm, yüksək dağlıqda isə 250-300 mm-ə
qədər azalır. Bununla əlaqədar olaraq rayon ərazisi müxtəlif rütubətlənmə
şəraitinə malikdir (cədvəl 5) [ 3, 7].
Cədvəl 5
Rütubətlənmə şəraiti
Rütubətlənmə zonası
Rütubətlənmə şəraiti, %
Yayda , %
Hündürlük
səviyyəsi
Aşağı hədd
Yuxarı hədd
Çox quraq
16
30
15
100-200
Quraq
31
50
25
200-300
Mülaim quraq
51
70
40
300-500
Zəif quraq
71
99
50
500-1000
Rütubətli
100
150
70
1000-2100
İzafi rürubətli
100
150
100
2100-3000
Tədqiqat rayonuda Mərəzə, Şamaxı, Mədrəsə və digər məntəqlərdə
havanın aylıq və illik nisbi rütübətliyi öyrənilmişdir.
Ərazidə şaxtasız dövrün müddəti 217-233 gün arasında dəyişir. Ən qısa
müddət isə 204-248 gün, ən uzun isə 266-281 gün təşkil edir (cədvəl 6)
.
Kənd təsərrüfatı məhsullarının yetişdirilməsi üçün ilin şaxtasız dövrünün
müddəti və tarixi böyük rol oynayır.
B
öyük Qafqazın cənub yamacının (Şamaxı-İsmayıllı zonası ) təbii iqlim
şəraiti ərazinin torpaqəmələgəlmə prosesində, bioloji və eroziya hadisələrinin
inkişafında, atmosfer yağıntıları və onların il ərzində paylanmasıda böyük rol
oynayır. Termik qurşaq daxilində təbii göstəricilərin keyfiyyət və kəmiyyət
dəyişmələri əsaslı surətdə rütubətlənmə amili ilə bağlıdır. Məsələn, meşənin
175
yuxarı sərhədi Böyük Qafqazın cənub yamaclarında onun şərq hissəsindəkinə
nisbətən 200 metr aşağıdadır. Bu fərqin yeganə səbəbi kifayət qədər rütubət-
lənmə şəraitində dağlarda vegetasiya dövrünün enerji ilə təminatıdır. Başqa
sözlə desək, Böyük Qafqazın yüksək dağlığının qərb hissəsində ağac bitkiləri
eyni hündürlü
kdə onun şərq hissəsinə nisbətən isti ilə az təmin olunmuşdur.
Cədvəl 6
İlk və sonuncu donuşluğun tarixi və şaxtasız dövrün müddəti
№
Meteoroloji
stansiyalar
Donuşluğun tarixləri
Orta
Donuşluqsuz
dövr
günlərlə
sonuncu
ilkin
orta
ən
ilk
ən
sonuncu
orta
ən
tez
ən
sonuncu
ən az ən
çox
1
Mərəzə
8.04
-
-
12.11
-
-
217
-
-
2
Şamaxı
1.04
14.03
1951
24.04
1948
18.11
23.10
1913
19.12
1939
230
204
1948
266
1917
3
Mədrəsə
5.04
-
-
15.11
-
-
233
-
-
4
Kürdəmir
18.03 17.02
1958
4.04 1946 22.11 20.11
20.10
1949
-
248
1949
281
1951
Ərazidə yağıntının orta illik miqdarı 522-527 mm arasında tərəddüd edir.
Ən yüksək yağıntı erkən yazda düşür, yəni mart, aprel və mayın əvvəllərində
müşahidə olunur və 32-63 mm olur. Bu vaxt tez-tez leysan yağışlar yağır ki, bu
da yamaclarda torpagın intensiv yuyulub-dağılmasına şərait yaradır. Ərazidə ən
az yağıntı yay dövrünə təsadüf edir ki, bu vaxt yağıntı 13-23 mm arasında olur.
Xeyli quraqlıqdan sonra düşən yağıntı, hətta zəif də olsa torpağı yuyub
dağıtmağı sürətləndirir.
Tədqiqat rayonu dəniz səviyyəsindən 600-2250 m yüksəkliklər arasında
İsmayıllı inzibati rayonu ərazisində yerləşir. Burada radiasiya balansı 48,0
kkal/sm
2
, orta illik temperatur 10,8
0
C, ən aşağı mütləq minimum temperatur
mənfi 22
0
C, mütləq maksimum temperatur 38
0
C-
ə catır, nisbi rütubət 74%,
yagıntıların orta illik miqdarı 809 mm-ə bərabərdir. Mümkün buxarlanma 762
mm olub, düşən yağıntılardan 37 mm azdır. Qarla örtülü günlər 43 günə
bərabərdir. Ərazidə qarın uzun müddət qalması çaylarda su balansının
tənzimlənməsində mühüm yer tutur
.
Burada günəş radiasiyası 125-133 kkal/sm
2
arasında dəyişir – yüksəklik
artdıqca havanın orta illik hərarəti də aşağı düşür. Belə ki, Şamaxıda (750 m)
yüksəklikdə orta illik temperatur 11
0
C olduğu halda Pirqulu dağında 1400 m
yüksəklikdə temperatur azalaraq 8
0
C olur. Ərazidə Pirqulu məntəqəsində orta
illik mütləq minimum temperatur mənfi 24
0
C-
yə enir. Orta çoxillik minimum
isə mənfi 19
0
C, maksimum temperatur isə iyul-avqust aylarında 38
0
C-
yə qal-
xır. Yağıntıların miqdarı mütləq yüksəklikdən asılı olaraq 600-900 mm ara-
sında tərəddud edir. Burda qarlı günlərin sayı 40-50 gün, qarın qalınlığı isə 20-
30 sm, bəzən də daha çox olur. Dəniz səviyyəsindən 1600-2010 m yüksəklikdə
176
qarlı günlərin sayı 100-120 gün olur, qar örtüyünün qalınlığı isə 60-100 sm-ə
çatır. Çaylarda su balansının artmasında, qar örtüyünün tədricən əriməsində çə-
mən landşaftı ilə yanaşı meşə landşaftı mühüm rol oynayır və çayların bol sulu
olmasına şərait yaradır.
Rayon təsərrüfatının əsas sahəsinin kənd təsərrüfatı olduğunu nəzərə al-
saq, onun torpaqlarının öyrənilərək təsərrüfat cəhətdən qiymətləndirilməsi mü-
hüm vəzifələrdəndir. Torpaq örtüyü təbii landşaftın mühüm komponentlərindən
olmaqla, iqlim, relyef və bitki örtüyünün qarşılıqlı təsiri altında əmələ gəlir və
inkişaf edir. Rayon ərazisində iqlim və relyefin və onlarla əlaqədar bitki örtü-
yünün ərazi fərqləri burada müxtəlif torpaq tiplərinin yaranmasına səbəb ol-
muşdur. Bu torpaq tiplərinə boz, şabalıdı, qəhvəyi dağ-meşə, qonur dağ-meşə
və dağ qaratorpaqları aiddir [4, 10,13].
Boz torpaqlar rayonda Qobustanın şərq və cənub, Şamaxı və Ağsu rayon-
larının çənub hissələrində geniş ərazilər tutur. Tipik yarımsəhra boz torpaqla-
rının rayonda əmələ gəlməsi üçün əlverişli ekoloji şərait bu zonalardadır. Tər-
kibində karbonatların miqdarı çoxdur, humusla kasıb olub, humusun miqdarı
1,4-
1,5% dən çox deyil. Bu torpaqlarda yerləşən qış otlaqlarının heyvan-
darlıqda mühüm rolu vardır. Şabalıdı torpaqlar rayon ərazisində çox geniş ya-
yılmışdır. 3 yarımtipə bölünür: adi şabalıdı, açıq şabalıdı və tünd şabalıdı. Hu-
musun miqdarı 2%-dir. Tünd şabalıdı torpaqlar rayonun düzənlik və dağətəyi
ərazilərində yayılmış torpaqlar arasında ən məhsuldar və kənd təsərrüfatı isteh-
salında ən geniş istifadə edilən torpaqlardır. Humusun miqdarı torpağın üst
horizontunda 2,7-
3,3 faizdir. Zəif karbonatlı torpaqlar hesab edilir. Bu zonalar
rayonun
əsas dəmyə əkinçiliyi əraziləridir. Taxılçılıq, üzümçülük, meyvəçilik
güc
lü inkişaf etmişdir. Qəhvəyi torpaqlar rayonda dağətəyi və alçaqdağlığın
qu
ru meşələri, meşə kolluqları yayıldığı zonanın xarakterik torpaqlarıdır. Bu
torpaqlar rayonda
meşə qurşağının aşağı hissəsini də tutur və nisbətən quraq
şəraitdə əmələ gəlir. Yüksək karbonatlıdır. Bu torpaqlarda humusun miqdarı
10%-
ə qədər, bəzən daha çox olur. Bu torpaqlarda üzümçülük və dənli bitkilər
istehsalı, həmçinin bağçılıq geniş yayılmışdır. Qonur dağ meşə torpaqları dağ
meşə zonasının xarakterik torpaqlarından olub əsasən rayonun dağlıq ərazilə-
rinin enliyarpaqlı meşələr zonasında yayılmışdır. Dağ-meşə torpaqlarında hu-
mu
sun miqdarı 5-10 -ə qədər olur. Bu torpaqların dəmyə şəraitində taxılçılıq-
da, baramaçılıqda, tütünçülükdə, meyvəçilikdə böyük əhəmiyyəti vardır. Bu
torpaqlardan yay otlaqları və biçənəklər kimi də geniş istifadə edilir [7, 20] .
Rayonda dağ-qaratorpaqları qara rəngli dənəvər strukturu, ağır gilli, yum-
şaq bərabər humuslu olması ilə seçılır, humusun miqdarı 10 -ə çatır. Qara
torpaqların yayıldığı ərazilər əkinçilik üçün olduqca əlverişli şəraitə malikdir.
Bu
sahələrdə əsasən taxıl, günəbaxan, kartof və s. əkirlər ki, bunların da məh-
suldarlığı çox yüksək olur [2, 9].
177
0
2
4
6
8
10
12
200 m 300 m 400 m 500 m 600 m 700 m 800 m 900 m1000
m
1100
m
1200
m
1300
m
1400
m
1500
m
1600
m
1700
m
1800
m
1900
m
2000
m
2100
m
2200
m
Şək. 2.1. Humusun hündürlükdən asılı olaraq dəyişmə dinamikası
Dağ-çəmən torpaqları da yayılmışdır ki, onlar əsasən dağ-meşə zonasının
yuxarı sərhədi daxilində 1800-2200 m yüksəklikdə meşənin seyrəldiyi yerlərdə
əmələ gəlir. Çəmən torpaqları subalp və alp çəmənlikləri qurşağına uyğun gə-
lir. Humusun
miqdarı 8,3-10,3 -ə qədərdir. Bu sahələrdə əkinçilik kiçik talalar
şəklində əsasən taxılçılıqla olunmuşdur. Bura əlverişli yay otlaqları və qiymətli
biçənəklərdir.
Bu
çəmənliklərdən yuxarıda Nival zonada ( 2500 m-dən yuxarı) torpaq
əmələ prosesinin mühüm amilləri ilk növbədə bitki örtüyü olmadığından bu
proses
inkişaf etmir. Buna görə də bu yüksəklikdən başlayaraq yamaclar bitki
örtüyündən məhrumdur [10,13] .
Apardığımız tədqiqatlar nəticəsində Böyük Qafqazın cənub yamacında
(Şamaxı-İsmayıllı zonası) iqlimin böyük müxtəlifliyi iqlim əmələgətirən amil-
lərin xarakteri ilə bağlı olmuşdur. Eyni zamanda havanın mütləq minimum
temperaturunun bütün il boyu – 18- 24
0
C arasında dəyişməsi, ilin soyuq dövr-
lərində isə 10 – 24
0
C dəyişdiyi müəyyən olunmuşdur. Qeyd etmək lazımdır ki,
may, iyun, iyul, avqust və sentyabr aylarında havanın minimum temperaturu
1
0
-
dən 12
0
C-
yə qədər dəyişir. Tədqiqat rayonu ərazisində iqlim şəraitinin və
onlarla əlaqədar bitki örtüyünün ərazi fərqləri burada müxtəlif torpaq tiplərinin
boz, şabalıdı, qəhvəyi dağ-meşə, qonur dağ-meşə və dağ qaratorpaqların ya-
ranmasına səbəb olmuşdur.
ƏDƏBİYYAT
1.
Az
ərbaycan Respublikası Ekologiya və Təbii Sərvətlər Nazirliyinin Hidrometeorologiya
Departamentinin Müşahidə materialları. Bakı, 2000-2006.
2.
Azərbaycanın regionları: məcmuə. AR DSK. Bakı: Səda, 2010, 654 s.
3.
Əyyubov Ə.C, Hacıyev Q.Ə Azərbaycan SSR-nin iqlim ehtiyatları. Bakı,1984, 89 s.
4.
Cərullayev A.Ş. Dağlıq Şirvan zonasında torpaq eroziya probleminin həlli yolları. Bakı
178
Dövlət Universitetinin xəbərləri, Təbiət elmləri seriyası, 2007, № 4, s.179-181
5.
Həsənov T.A. Dağlıq Şirvan iqtisadi rayonunun təbii resurs potensialının qiymətlən-
dirilməsi və potensial inkişafı. Bakı, 2007, 68 s.
6.
Daşdiyev R.H. Azərbaycanın dağlıq landşaflarının dayanıqlıq dərəcəsi. Coğr. cəmiy.
əsərləri, X cild. Bakı, 2006, s. 71-75.
7.
M
ədətzadə Ə.A. Şərqi Qafqazın təbii-sinoptik iqlim fəsilləri. Bakı, 1973,132 s.
8.
Məmmədov Q.Ş. Torpaqşünaslıq və torpaq coğrafiyasının əsasları. Ali məktəblər üçün
dərslik. Bakı: Elm, 2007, 664 s.
9.
Məmmədov Q.Ş. Azərbaycan torpaqlarının ekoloji qiymətləndirilməsi. Dağ Şirvan kadastr
rayonu.
Bakı, 1998, s.189-190.
10.
Сергеевич К.M. Проблемы управления экологической ситуацией на горных терри-
ториях: Mагистерская Диссертация, Международный Университет Кыргызстана,
Бишкек: 2003, 75 c.
11.
Buduko M.I. Izmenenie klimata L/Qirometizdat 1974, 472 s.
12.
http://www.ecostyle.az/sehife.asp?id=593
13.
http://anl.az/89.147.202.130:8000/cgi-bin/gw_2010_1_3/chameleon
ЭКОЛОГИЧЕСКАЯ ОЦЕНКА ПОЧВЕННО-КЛИМАТИЧЕСКИХ УСЛОВИЙ
ЮЖНОГО СКЛОНА БОЛЬШОГО КАВКАЗА
Х.Ф.ШЕКИЛИЕВА
РЕЗЮМЕ
В статье были изучены почвенно-климатические условия, закономерности их
распространения и основные особенности экологических условий Шемаха-Исмаиллин-
ской зоны входящей в Горно-Ширванский экономический район.
Ключевые слова: климатический сценарий, метео-климатический, радиацион-
ный режим, гумус, слабо карбонатный
ENVIRONMENTAL ASSESSMENT OF SOIL AND CLIMATIC CONDITIONS
IN THE SOUTHERN SLOPE OF THE MAJOR CAUCASUS
H.F.SHAKILIYEVA
SUMMARY
The article examines the soil and climatic conditions, patterns of their distribution and
main features of environmental conditions of Shamakhi-Ismayilli zone of the Montane-Shirvan
economic region.
Key words: climatic scenario, meteo-climatic, radiation regime, humus, slightly calcareous
Redaksiyaya daxil oldu: 12.03.2015-ci il
Çapa imzalandı: 23.06.2015-ci il
179
Dostları ilə paylaş: |