1
Barak Obama
Ümidin cəsarəti
Amerikan arzusunun bərpası barədə düşüncələr
2
Barak Obama
Ümidin cəsarəti
Amerikan arzusunun bərpası barədə düşüncələr
Ġngiliscədən Telman Orycov tərcümə etmiĢdip. Kitabın üz qabığının 4-
cü səhifəsindəki mətnin də müəllifi odur.
Məni ayağa qaldıran qadınlara – həyatımda sabitlik qayası olan ana
nənəm Tutuya və sevən ruhu indiyədək məni dəstəkləyən anama ithaf
edirəm
3
Kitabın içindəkilər
Proloq
I fəsil: Respublikaçılar və demokratlar
II fəsil: Dəyərlər
III fəsil: Bizim Konstitusiya
IV fəsil: Siyasət
V fəsil: Ġmkan
VI fəsil: Din
VII fəsil: Ġrq
VIII fəsil: Bizim sərhədlərdən kənarında dünya
XI fəsil: Ailə
Epiloq
4
Proloq
Demək olar ki, on il əvvəl mən ilk dəfə siyasi vəzifə uğrunda
mübarizəyə baĢlamıĢdım. Həmin vaxt otuz beĢ yaĢında idim, universitetin
hüquq fakültəsini artıq dörd il idi ki, bitirmiĢdim, təzəcə evlənmiĢdim,
ümumən həyat üçün bir səbirsizlik əhval-ruhiyyəsində idim. Ġllinoys
qanunvericilik orqanında boĢ yer açılmıĢdı və bir neçə dostum güman edirdi
ki, bu yer üçün layiqli namizəd ola bilərəm, çünki mən vətəndaĢ hüquqları
üzrə mütəxəssis idim, mülki hüquq üzrə vəkil iĢləmiĢdim və icma təĢkilatçısı
olmuĢdum. Arvadımla məsləhətləĢdikdən sonra mən seçkiqabağı
kampaniyaya qoĢuldum və ilk dəfə namizəd olan digər adamlar kimi hərəkət
etməyə baĢladım: məni dəstəkləmək istəyən hər bir adamla söhbət edirdim.
Məhəllə klublarındakı görüĢlərə və kilsə yığıncaqlarına, gözəllik salonlarına
və bərbərxanalara gedirdim. Küçənin küncündə iki oğlanın dayandığını
görəndə, yolu keçib onlara öz seçki kampaniyamın reklam sənədlərini
təqdim edirdim. Hara gedirdimsə müxtəlif qaydada səslənən iki sualı
eĢidirdim:
“Bu məzəli adı hardan tapmısan»?
Və sonra deyirdilər: “Sən kifayət qədər yaxĢı oğlana oxĢayırsan. Niyə
siyasət kimi çirkli və iyrənc iĢin içinə girmək istəyirsən»?
Bu sözlər mənə tanıĢ idi, bu sualların baĢqa variantını bir neçə il əvvəl
ilk dəfə Çikaqoya gəlib kasıb rayonda iĢləməyə baĢlayanda məndən
soruĢmuĢdular. Bu sadəcə siyasətlə bağlı ədəbsizlik niĢanəsi deyildi, həm də
ictimai həyat barədəki əsl təsəvvür idi, bu ən azı təmsil etmək istədiyim
Sautsayd rayonlarında yaĢayan və puç olmuĢ vədlərin Ģahidi olmuĢ bir nəslin
gəldiyi qənaət idi. Buna cavab olaraq mən adətən gülümsünürdüm, baĢımı
silkələyirdim, bədbinliyin səbəblərini baĢa düĢsəm də, digər siyasət
ənənəsinin də mövcud olduğunu qeyd edirdim. Bu ənənə ölkənin bünövrəsi
qoyulan dövrlərdən mövcuddur və belə sadəcə fikrə əsaslanır ki, bir-birimizə
möhkəm bağlıyıq, bizi heç bir ziddiyyət parçalaya bilməz və bu inamla
yaĢamağa baĢlasaq, bütün problemləri həll edə bilməsək də, xeyli faydalı iĢ
görə bilərik. Bunun yaxĢı inandırıcı nitq olduğunu düĢünürdüm. Məni
dinləyən adamın buna Ģərik çıxmasına əmin olmasam də, müəyyən təəssürat
yaratdığını güman edirdim, elələri də tapılırdı ki, niyyətlərimin ciddi
olmasını qiymətləndirirdi, bu niyyətlərlə mən Ġllinoys qanunvericilik
məclisinə yol tapmaq istəyirdim.
5
Altı il sonra mən BirləĢmiĢ ġtatlar Senatına namizədliyimi irəli sürmək
qərarına gəldikdə bu inamım xeyli azalmıĢdı.
Bütün təzahürlər karyera seçimimin uğurlu olacağına dəlalət edirdi. ġtat
senatında azlıqda fəaliyyət göstərdiyim iki müddətdən sonra Demokratlar
burada nəzarətə sahib oldular və nəticədə mən bir sıra qanun layihələrini
əngəl maneələrindən keçirə bildim. Bu, Ġlinnoys Ģtatında ölüm cəzası
sisteminin islahatlarından tutmuĢ uĢaqlar üçün Ģtatın səhiyyə proqramının
geniĢlənməsinə qədər olan vacib məsələləri əhatə edirdi. Çikaqo
Universitetinin hüquq fakültəsində dərs verməyimi davam etdirirdim,
iĢimdən həzz alırdım və Ģəhərin hər yerində çıxıĢ etməyə dəvət edilirdim. Öz
müstəqilliyimi, yaxĢı adımı və nikahımı qoruyub saxlayırdım, axı bunların
hamısı böyük siyasət dünyasına daxil olmağa qərar verməyimlə risq altına
düĢmüĢdü.
Lakin illər də öz hesabını çəkirdi. Təbii ki, mən yaĢa dolurdum, öz
səhvlərimə görə haqq verdiyimi daha ciddiliklə hiss edirdim, axı biz adətən
idrakın stereotiplərinə elə də əhəmiyyət vermirik, güman edirik Ki bu irsidir
irsidir və ya ətraf mühitdən gəlir, ancaq tədricən onların quluna çevrilirik,
necə ki, axsamaqdan adamın budu ağrıyır. Məndəki belə xüsusiyyətlərdən
biri xroniki narahatlıq hissi idi. ĠĢimin necə getməsindən asılı olmayaraq,
mənə ürcah çıxan sevinci qiymətləndirməyə qadir deyildim. Güman edirəm
ki, bu qüsur bütövlükdə müasir həyatın və həmçinin amerikan xarakterinin
əlamətdir, lakin özünü hər Ģeydən daha güclü Ģəkildə məhz siyasətdə biruzə
verirdi. Ancaq siyasətin ona yiyələnənləri bu qüsura cəzb etməsi və ya
mübarizənin onun meydana çıxmasına Ģərait yaratması heç də tam aydın
deyildir. Kiminsə dediyi kimi, hər kəs çalıĢır ki, ya öz atasının ümidlərini
doğrultmaq üçün ya da onun səhvlərini düzlətmək üçün yaĢasın. Mən güman
edirəm ki, bu, baĢqa Ģeylər kimi mənim xüsusi xəstəliyimi izah edə bilər.
Hər halda, 2000-ci il seçkilərində Konqressdə yer tutmaq üçün
Demokratların namizədinə qarĢı çıxmağım həmin narahatlığın əlaməti idi.
Bu özlüyündə düĢünülməmiĢ addım idi və mən məğlubiyyətə düçar oldum.
Bu, baĢa dəyən yumruğun bir növü olmaqla səni oyadır ki, həyat heç də
sənin planlaĢdırdığın kimi uğurlu olmağa borclu deyildir. Bir il yarım sonra
bu uduzmanın yarası tam qaydada sağaldı. Mən mətbuatla əlaqə
məsləhətçim ilə birlikdə nahar edirdim, o bir neçə dəfə məni bütün Ģtat
miqyasında vəzifə tutmağa həvəsləndirmiĢdi. Nahar 2001-ci il sentyabrının
sonlarına təsadüf ediri.
O, salatı yeyə-yeyə dedi:
-
Siz yəqin ki, baĢa düĢürsünüz ki, siyasi həyatın dinamikası
dəyiĢilmiĢdir.
Mən cavabın nə olacağını yaxĢı bilsəm də, soruĢdum:
Dostları ilə paylaş: |