D Ə D Ə Q O R Q U D
a r a ş d ı r m a l a r ı
• Folklor, Mifologiya və Etnoqrafiya
• Onomastika, Dialektologiya və Etimologiya
• Pedaqogika, Fəlsəfə və Psixologiya
Bakı- 2013
ADPU-nun nəşriyyatı
2
Azərbaycan Dövlət Pedaqoji Universiteti
“Dədə Qorqud elmi-tədqiqat mərkəzi”
R E D A K S İ Y A H E Y Ə T İ:
Yusif Məmmədov, AMEA-nın müxbir üzvü, f.-r. üzrə e. d., prof. (sədr)
Vilayət Əliyev, fil. üzrə e. d., prof. (sədr müavini)
Ramazan Qafarlı, fil. üzrə e. d., prof. (məsul redaktor)
Buludxan Xəlilov, fil. üzrə e. d., prof.
Əzizxan Tanrıverdi, fil. üzrə e. d., prof.
Fərrux Rüstəmov, ped. üzrə e. d., prof.
Himalay Qasımov, fil. üzrə e. d., prof.
İbrahim Bayramov, fil. üzrə e. d., prof.
İramin İsayev, prof.
Qəzənfər Paşayev, fil. üzrə e. d., prof.
Muxtar Kazımoğlu (İmanov), fil. üzrə e. d., prof.
Məhərrəm Qasımlı, fil. üzrə e. d., prof.
Nizami Cəfərov, AMEA-nın müxbir üzvü, fil. üzrə e. d., prof.
Nizami Xudiyev, fil. üzrə e. d., prof.
Rəfail Hüseynov, AMEA-nın müxbir üzvü, fil. üzrə e. d., prof.
Seyfəddin Rzasoy, fil. üzrə e. d.
Tərlan Novruzov, fil. üzrə e. d., prof.
Zahid Xəlil, fil. üzrə e. d., prof.
Cavad Heyət (İran)
Faiq Çələbiyev, sənətşünaslıq doktoru, prof. (Rusiya)
Fikrət Türkmən, doktor-prof. (Türkiyə)
Osman Sərtqaya, doktor- prof. (Türkiyə)
Pərixanım Soltanqızı, filologiya üzrə fəlsəfə doktoru
Aynurə Əliyeva, elmi işçi
Mehriban Sərdarova, elmi işçi (məsul katib)
Dədə Qorqud araşdırmaları - II, - Bakı, ADPU-nun nəşriyyatı, 2013. - 317 s.
“Dədə Qorqud elmi-tədqiqat mərkəzi”nin yeni dərgisinin ilk buraxılışında türk mədə-
niyyətinin tarixinə və ədəbi-nəzəri problemlərə həsr olunan apaşdırmalar toplanmışdır.
© Dədə Qorqud araşdırmaları - II, Bakı - 2013
3
FOLKLOR,
ETNOQRAFIYA VƏ
MIFOLOGIYA
4
DƏDƏ QORQUD ARAŞDIRMALARI
«Xronotoplar nəzəriyyəsi»ndə zamanla
məkan vəhdətdə götürülür. İlk dəfə Eynşteynin
işlətdiyi termini (yunan mənşəli «xronotop»
sözünün hərfi mənası «zaman-məkan» demək-
dir) bədii yaradıcılığa tətbiq edən M.M.Baxtin
zamanla məkan arasındakı qarşılıqlı əlaqənin
fikrin obrazlı əksində oynadığı rolu göstər-
mişdir. Onun təlimində zamanın məkandan
ayrılmazlığı bədii mətnlərin şərti-məzmun kateqoriyası hesab edi-
lir. Ümumiyyətlə, insanın metaforik düşüncəsində zaman və məkan
əlamətləri iki halda bir-birinə qarışır, daha doğrusu, biri digərini
tamamlayır. Birinci halda, insanın iradəsindən asılı olmayaraq baş
verir, zaman yığcamlaşdırılır, «bədii görüntülü olur; məkan isə in-
tensivləşir, zamanı hərəkətə gətirir, süjetin, hadisənin inkişafı ilə ge-
nişlənir. Zamanın əlamətləri məkanla açıqlanır, məkan isə zamanın
ölçülməsi ilə dərk olunur» [22,10]. İkinci halda düşünülmüş şəkildə
insanların özləri tərəfindən zaman məkanla birləşdirilir.
Ramazan Qafarlı,
filologiya üzrə elmlər doktoru, professor
MİFOLOJİ KONTİNUUM* (MƏKAN-ZAMAN
SİSTEMİ) DAXİLİNDƏ VƏHDƏT - XRONOTOPLAR**
*«Kontinuum» sözü latın dilindən («Continuum») götürülüb, mənası «fasiləsiz»,
«davamlı» deməkdir. Bütün real rəqəmlərin sistemi kimi anlaşılır. İlk dəfə fəlsəfi
termin olaraq A.F.Losevin antik yunan estetikasına həsr olunan əsərlərində işlədil-
mişdir. Bax: Лосев А.Ф. История античной эстетики. Ранняя классика. — М.:
«Высшая школа», 1963; «АСТ», 2000.
**«Xronotop» yunan dilindəki «xronos» («zaman») və «topos» («məkan») söz-
lərindən yaranmışdır, zaman-məkan əlaqələrinin qanunauyğun bağlılığı demək-
dir. Bax: Бахтин М. М. Формы времени и хронотопа в романе. Очерки по
исторической поэтике // Вопросы литературы и эстетики. : Сб. — М.: Худож.
лит, 1975. — С. 234-407.
5
Folklor, mifologiya, etnoqrafiya
Zaman-məkan vəhdətinin mifoloji görüşlərdə əksinin də iki for-
ması müəyyənləşdirilmişdir:
1) Mifoloji və bədii düşüncədə sosial-ədalət kateqoriyalarının
(məqsədəçatma, haqq-ədalət, bütövləşmə, cəmiyyətin və insanların
harmonik vəziyyətləri və s.) məhdudlaşdırılması keçmişlə gələcəyin
eyniləşdirilməsindən irəli gəlir. Məsələn, cənnət, Qızıl dövr, qəhrə-
manlıq əsri, qədim həqiqətlər zamanı kimi ideyaların yaranması və
yeri keçmişlə əlaqələndiyi halda arzulanan gələcək şəklində çatdı-
rılır. «Biri var idi, biri yox idi» mifik qənaətində dünyada hələ heç
nəyin start götürmədiyi məqamlarda zamanla məkanın bünövrəsinin
vəhdətdə qoyulmasından bəhs olunur. Kainatda durğunluq hökm sü-
rür. Xaos hələ parçalanmamış, ünsürlərə ayrılmamışdır. Çünki «za-
manın hərəkəti başlamayıbsa, deməli, məkan və zamanın anı da yox-
dur» (M.M.Baxtin). Misalda «var olmaq» gələcəyin, «yox olmaq»
isə keçmişin nişanəsidir. «Bir diyarda bir padşah var idi» təsdiqi ilə
hərəkət meydana gətirilir və zamanla məkanın vəhdəti baş tutur, dur-
ğunluq aradan götürülür. Bundan sonra isə arzulanan gələcəyə çatma
yolları axtarılır.
2) Məkanla zamanın vəhdəti esxatologizmə əsaslanır. Zaman-
la-məkan vəhdətinin mifoloji dərkinin bu formasında gələcək işıq-
lı deyil, hər şeyin sona çatması, məhvi şəklində təsəvvürə gətirilir.
M.M.Baxtin yazırdı ki, «bu münasibətdə dünyanın sonunun fəlakətlə
və təmiz dağılmaqla, ya yeni xaos, ya da İlahi hakimliklə nəticələn-
məsinin heç bir əhəmiyyəti yoxdur, - əsas odur ki, bütün mövcudatın
sonu vardır və bu son çox yaxındır» [22,77]. Beləliklə, insanın mə-
kan və zaman haqqında mifik görüşləri ilə bağlı problemlər müxtə-
lif aspektli olduğu üçün araşdırılmasında çətinliklər meydana çıxır.
Lakin xarakterik və tipik cəhətlərini ümumi şəkildə göstərməklə də
olsa, dünyanın mənzərəsini canlandıran kateqoriyalardan ikisinin
(məkan və zaman) özünəməxsusluğunu və mühümlüyünü nəzərə
çatdırmaq mümkündür.
Dostları ilə paylaş: |