Demokratyczny fundamentalizm a potega nafty

„Demokratyczny fundamentalizm” a potęga nafty
Iwo Cyprian Pogonowski
www.pogonowski.com
Po ataku na wieżowce w Nowym Jorku i na Pentagon, Bush nawrócił się na ideologię „demokratycznego fundamentalizmu” i demokratryzację Bliskiego Wschodu, dla dobra Izraela i w imię „uwolnienia globu ziemskiego od tyranii,” podczas gdy masakra ludności Libanu przez Izrael odbywa się na oczach świata. Ostatnio Bush brzmi bardziej jak propagandzista izraelski, niż jak człowiek działający w obronie interesów Amerykanów.

„Najbardziej wolne i sprawiedliwe” wybory w Palestynie skończyły się zwycięstwem Hamasu. Ostatnio Żydzi zabili 125 Palestyńczyków w Gaza i tym zachęcają coraz więcej ludzi do załaszania się w szeregi Hamasu.

„Cedrowa Rewolucja” w Libanie była dumą Bush’a, ale dziś Liban jest w ruinie, 900 Libańczyków jest zabitych przez amerykańskie bomby, rzucane przez Izrael. Milion uciekinierów jest bez dachu nad głową, wśród gruzów infrastruktury Libanu. Nienawiść Arabów przeciw Izraelowi i USA jest powszechna.
Wygląda na to, że Izrael czekał na pretekst by zaatakować i zniszcyć Liban, żeby dokonać zaboru południowego Libanu do rzeki Litani, z której Izrael może rabować rocznie 280 milionów metrów kubiczbych wody, jak o tym marzyli sjoniści jeszcze na początku 20go wieku. Mimo tego politycy w USA są bardzo solidarni, ze zbrodniczym postępowaniem Izraela w Libanie, przeciwko któremu protestują w Izarelu tacy ludzie jak Uri Avnery.
Obecnie kiedy pacyfikacja Iraku trwa dłużej, niż wojna USA przeciwko Hitlerowi, na ulicach Bagdadu demonstrowało blisko ćwierć miliona ludzi, skandujących „śmierć Izraelowi,” „śmierć USA” i palili flagi amerykańskie. Co dalej? Czy jest to katastrofa strategiczna. Coraz więcej ludzi tak myśli.
Były kandydat na wiceprezydenta USA, senator Jeo Lieberman, sjonista i ortodoksyjny Żyd, popierający przemodelowanie Bliskiego Wschodu siłą przez USA i Izrael, jest teraz daleko w tyle za przeciwnikiem, który jest przeciwko pacyfikacji Iraku i masakry Libanu. Wystraszona doświadczeniem Liebermana, senator Hilary Cliunton, nagle żąda usunięcia Donalda Rumsfelda ze stanowiska ministra obrony USA, jednego z neokonserwatywnych architektów napadu na Irak. Dwie trzecie Amerykanów uważa napad na Irak za błąd i większość żąda ewakuacji żołnierzy USA z Iraku, skąd coraz gorsze wiadomości wskazują na wojnę domową i rozpad Iraku ajko państawa.
W Afganistanie, coraz większe oddziały Talibanów, wspomaganych przez ich dawnych wrogów z mafji narkotycznej, dziś zabijają coraz więcej żołnierzy rządu marionetkowego w Kabulu i coraz więcej ludzi z USA-NATO, których jest za mało żeby opanować sytuację.
Iran nabrał więcej odwagi i nie chce podporządkować się zmianom poczynionym przez rząd Busha w traktacie o kontroli materiałów nuklearnych, podczas gdy w Pakistanie „tylko jednej kuli” potrzeba, żeby broń atomowa tego kraju, dostała się w ręce islamistów. Podczas gdy oś USA-Izrael jest w stanie siać zniszczenie i obalać rządy, to ma jednocześnie trudności w walce z partyzantką i w zdobywaniu „serc i umysłów” na Bliskim Wschodzie.
Masakra Libanu zjednoczyła świat arabski w niebezpieczny sposób dla USA i zwłaszcz teraz, kiedy jest duża awaria w rurociągu naftowym na Alasce, oraz kiedy Wenezuela ogranicza produkcję ropy naftowej, łatwo może dojść do ponownego embarga paliwa przez państwa Bliskiego Wschodu, jak to miało miejsce w 1973 roku. Tym razem również Iran i Hugo Chaves z Wenezaueli, mogą poprzeć takie embargo w obliczu zbrodni Izraela popieranych przez rząd Bush’a.
Tak więc skuteczną bronią przeciwko potędze USA, popierającej zbrodnie Izraela, może okazać się embargo, które spowodowałoby kryzys na świecie i długie kolejki do stacji obsługi po bardzo drogą benzynę. „Demokratyczny fundamentalizm” i kontrola przez lobby Izraela doprowadziły do zniewolenia polityki zagranicznej USA przez sjonistów, tak że teraz być może masakrę Libanu jest w stanie przerwać tylko potęga embarga naftowego.